Lanbax - skład
1 kaps. zawiera 15 mg lub 30 mg lansoprazolu. Kaps. 15 mg i 30 mg zawierają sacharozę, ponadto kaps. 30 mg zawierają azorubinę.
Reklama
Lanbax - działanie
Inhibitor pompy protonowej. Hamuje końcowy etap wytwarzania kwasu żołądkowego poprzez hamowanie aktywności H+/K+-ATP-azy w komórkach okładzinowych żołądka. Działanie hamujące jest zależne od dawki i odwracalne; dotyczy zarówno podstawowego, jak i stymulowanego wydzielania kwasu solnego. Cmax występuje w ciągu 1,5-2 h. Biodostępność wynosi 80-90%, pokarm spowalnia wchłanianie i zmniejsza biodostępność o ok. 50%. Lansoprazol wiąże się z białkami osocza w około 97%. Jest metabolizowany w wątrobie, głównie przez izoenzym CYP2C19 oraz częściowo przez izoenzym CYP3A4. Wydalany jest z kałem (2/3 podanej dawki) oraz z moczem (1/3 podanej dawki). T0,5 wynosi 1-2 h.
Reklama
Lanbax - wskazania
Leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy i żołądka. Leczenie refluksowego zapalenie przełyku. Zapobieganie refluksowemu zapaleniu przełyku. Leczenie zespołu Zollingera-Ellisona. Leczenie łagodnych wrzodów żołądka i dwunastnicy związanych ze stosowaniem NLPZ u pacjentów wymagających ciągłego leczenia NLPZ. Zapobieganie owrzodzeniom żołądka i dwunastnicy związanym ze stosowaniem NLPZ u pacjentów należących do grupy ryzyka i wymagających ciągłego leczenia. Leczenie objawowe choroby refluksowej przełyku. Eradykacja zakażenia Helicobacter pylori w leczeniu skojarzonym z odpowiednią antybiotykoterapią w leczeniu choroby wrzodowej związanej z zakażeniem H. pylori.
Reklama
Lanbax - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu. Nie stosować u pacjentów leczonych jednocześnie atazanawirem.
Reklama
Lanbax - ostrzeżenia
Przed rozpoczęciem leczenia choroby wrzodowej żołądka należy wykluczyć obecność złośliwego nowotworu żołądka, ponieważ lansoprazol może maskować objawy choroby i opóźnić właściwe rozpoznanie. Ostrożnie stosować u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Leczenie mające na celu zapobieganie wystąpieniu wrzodów trawiennych u pacjentów, u których zachodzi konieczność ciągłego stosowania NLPZ, powinno być ograniczone do pacjentów wysokiego ryzyka (np. wcześniejsze krwawienia żołądkowo-jelitowe, perforacja lub wrzód, podeszły wiek, ciężka, współistniejąca choroba lub długotrwałe stosowanie największych zalecanych dawek NLPZ, jednoczesne stosowanie leków zwiększających prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych z strony górnej części układu pokarmowego, np.: kortykosteroidów lub leków przeciwzakrzepowych). Leczenie lansoprazolem może prowadzić do nieznacznego wzrostu ryzyka wystąpienia zakażeń przewodu pokarmowego wywołanych drobnoustrojami, takimi jak Salmonella i Campylobacter. Należy rozważyć przerwanie leczenia w przypadku ciężkiej i (lub) utrzymującej się biegunki (ryzyko wystąpienia zapalenia okrężnicy). Ze względu na ograniczoną liczbę danych dotyczących bezpieczeństwa u pacjentów, u których prowadzone jest leczenie podtrzymujące dłużej niż 1 rok, należy regularnie oceniać wyniki leczenia i stosunek korzyści do ryzyka. Preparat zawiera sacharozę - nie należy go stosować u pacjentów z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy oraz niedoborem sacharazy-izomaltazy. Kapsułki 30 mg zawierają azorubinę, która może wywołać reakcje alergiczne. Preparat nie jest zalecany u dzieci ze względu na brak wystarczających danych.
Reklama
Lanbax - ciąża
Ze względu na brak badań klinicznych nie zaleca się stosowania w ciąży. Decyzja o kontynuowaniu/przerwaniu karmienia piersią, bądź kontynuowaniu/przerwaniu leczenia lansoprazolem powinna być podejmowana po uwzględnieniu korzyści dla dziecka wynikających z karmienia piersią oraz korzyści z leczenia lansoprazolem u matki.
Reklama
Lanbax - efekty uboczne
Często: ból i zawroty głowy, nudności, biegunka, ból brzucha, zaparcia, wymioty, wzdęcia z oddawaniem wiatrów, suchość w jamie ustnej i gardle, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, pokrzywka, świąd, wysypka, zmęczenie. Niezbyt często: trombocytopenia, eozynofilia, leukopenia, depresja, bóle mięśni i stawów, obrzęk. Rzadko: niedokrwistość, bezsenność, omamy, splątanie, niepokój ruchowy, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, parestezje, senność, drżenie, zaburzenia widzenia, zapalenie języka, kandydoza przełyku, zapalenie trzustki, zaburzenia smaku, zapalenie wątroby, żółtaczka, wybroczyny, plamica, łysienie, rumień wielopostaciowy, nadwrażliwość na światło, śródmiąższowe zapalenie nerek, ginekomastia, gorączka, wzmożona potliwość, obrzęk naczynioruchowy, jadłowstręt, impotencja. Bardzo rzadko: agranulocytoza, pancytopenia, zapalenie okrężnicy, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie naskórka, wstrząs anafilaktyczny, zwiększenie stężenia cholesterolu i triglicerydów we krwi, hiponatremia.
Lanbax - interakcje
Lansoprazol może wywierać wpływ na wchłanianie leków, których dostępność biologiczna w ogromnej mierze zależy od wartości pH soku żołądkowego. Jednoczesne podawanie lansoprazolu w dawce 60 mg raz na dobę z atazanawirem w dawce 400 mg doprowadziło do zmniejszenia ekspozycji na atazanawir (około 90% zmniejszenie AUC i Cmax) – jednoczesne stosowanie jest przeciwwskazane. Jednoczesne podawanie lansoprazolu i digoksyny może prowadzić do zwiększenia stężenia digoksyny w osoczu – podczas jednoczesnego stosowania, należy kontrolować stężenie digoksyny w osoczu, a w przypadku rozpoczynania lub kończenia leczenia lansoprazolem w razie konieczności dostosować dawkę. Stosowanie lansoprazolu może prowadzić do subterapeutycznych stężeń ketokonazolu i itrakonazolu - należy unikać takiego połączenia. Lansoprazol może zwiększać stężenia w osoczu leków metabolizowanych przez CYP3A4. Należy zachować ostrożność w przypadku łącznego stosowania z lekami metabolizowanymi przez ten enzym o wąskim indeksie terapeutycznym. Lansoprazol zmniejsza stężenie teofiliny w osoczu - podczas równoczesnego podawania należy zachować ostrożność. Równoczesne podawanie lansoprazolu zwiększa stężenie takrolimusu (substratu CYP3A i P-gp) w osoczu, nawet do 81%. Zalecane jest kontrolowanie stężenia takrolimusu w osoczu w przypadku rozpoczynania lub kończenia równoczesnego leczenia lansoprazolem. Hamowanie przez lansoprazol białka transportowego glikoproteiny P (P-gp) było obserwowane in vitro; znaczenie kliniczne tego zjawiska nie jest znane. Należy rozważyć zmniejszenie dawki w razie jednoczesnego stosowania lansoprazolu z fluwoksaminą, która hamuje CYP2C19; stężenie lansoprazolu w osoczu zwiększa się 4 razy. Substancje indukujące enzymy, mające wpływ na CYP2C19 i CYP3A4, takie jak ryfampicyna i ziele dziurawca mogą znacząco zmniejszać stężenie lansoprazolu w osoczu. Sukralfat/środki zobojętniające kwas żołądkowy mogą zmniejszać dostępność biologiczną lansoprazol - lansoprazol należy stosować przynajmniej 1 h po zastosowaniu tego typu leków. Nie wykazano znaczących klinicznie interakcji lansoprazolu z NLPZ.
Lanbax - dawkowanie
Doustnie. Dorośli. Choroba wrzodowa dwunastnicy: 30 mg raz na dobę przez 2 tyg., w razie konieczności kontynuować przez kolejne 2 tyg. Choroba wrzodowa żołądka: 30 mg raz na dobę przez 4 tyg., w razie konieczności kontynuować przez kolejne 4 tyg. Refluksowe zapalenie przełyku: 30 mg raz na dobę przez 4 tyg., w razie konieczności kontynuować przez kolejne 4 tyg. Profilaktyka refluksowego zapalenia przełyku: 15 mg raz na dobę, w razie konieczności dawkę można zwiększyć do 30 mg raz na dobę. Objawowy refluks żołądkowo-przełykowy: 15-30 mg raz na dobę, jeżeli po 4 tyg. leczenia dawką 30 mg nie widać poprawy należy przeprowadzić dodatkowe badania. Zespół Zollingera-Ellisona: indywidualnie, 60-180 mg na dobę, nie jest określony maksymalny okres stosowania leku, dobową dawkę większą niż 120 mg należy podawać w dwóch dawkach podzielonych. Eradykacja Helicobacter pylori: 30 mg 2 razy na dobę przez 7 dni w połączeniu z leczeniem przeciwbakteryjnym (amoksycylina 1 g 2 razy na dobę i klarytromycyna 250-500 mg 2 razy na dobę lub klarytromycyna 250 mg 2 razy na dobę i metronidazol 400-500 mg 2 razy na dobę lub amoksycylina 1 g 2 razy na dobę i metronidazol 400-500 mg 2 razy na dobę), wybierając odpowiednie skojarzenie leków należy uwzględnić obowiązujące wytyczne lokalne dotyczące oporności bakterii, długości leczenia (najczęściej 7 dni lub czasem do 14 dni) oraz właściwego stosowania środków przeciwbakteryjnych, skuteczna eradykacja zakażenia H. pylori następuje do 90% pacjentów w przypadku stosowania klarytromycyny w skojarzeniu z lansoprazolem i amoksycyliną lub metronidazolem, przy zastosowaniu trzeciego schematu zaobserwowano niższe wskaźniki eradykacji, schemat ten może być odpowiedni dla pacjentów, którzy nie mogą stosować klarytromycyny, gdy wskaźniki miejscowej oporności na metronidazol są małe. Łagodna choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy związana ze stosowaniem NLPZ u pacjentów wymagających ciągłego leczenia NLPZ: 30 mg raz na dobę przez 4 tyg., w razie konieczności kontynuować przez kolejne 4 tyg., u pacjentów ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia choroby wrzodowej lub z chorobą wrzodową trudną do wyleczenia, prawdopodobnie należy zastosować dłuższy cykl leczenia i (lub) większe dawki. Zapobieganie wrzodom żołądka i dwunastnicy związanym ze stosowaniem NLPZ u pacjentów z grup ryzyka (> 65 lat lub ze stwierdzoną chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy w wywiadzie) wymagających długotrwałego leczenia NLPZ: 15 mg raz na dobę, w razie konieczności dawkę można zwiększyć do 30 mg raz na dobę. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku dawka dobowa nie powinna być większa niż 30 mg, chyba że są wyraźne wskazania kliniczne. U pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby dawkę dobową należy zmniejszyć o 50% i regularnie kontrolować pacjenta. Nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek. Kapsułki należy przyjmować w całości, rano, 30 min przed posiłkiem, popijając płynem. Jeśli pacjent nie może połknąć kapsułki, zawartość kapsułki można zmieszać z wodą, sokiem jabłkowym, pomidorowym lub podać w małej ilości miękkiego pokarmu (jogurtu lub startego jabłka). Zawartość kapsułki można wymieszać z 40 ml soku jabłkowego i podać przez zgłębnik nosowo-żołądkowy. Lek należy przyjąć zaraz po przygotowaniu zawiesiny lub mieszanki.
Lanbax - uwagi
Preparat może powodować zawroty głowy (w tym pochodzenia błędnikowego), zaburzenia widzenia i senność, przez co zdolność reakcji może być zmniejszona.
