Lignox Spray - skład
1 g roztworu zawiera 100 mg lidokainy (1 rozpylenie zawiera 8,7 mg lidokainy). Roztwór zawiera glikol propylenowy i etanol.
Reklama
Lignox Spray - działanie
Preparat miejscowo znieczulający typu amidowego. Mechanizm działania polega na hamowaniu niezbędnego do powstania bodźca przepływu jonów przez błonę komórki nerwowej. Lidokaina jest metabolizowana w wątrobie.
Reklama
Lignox Spray - wskazania
Do stosowania u dorosłych i dzieci w wieku >4 lat we wszystkich przypadkach, w których wymagane jest znieczulenie skóry lub błon śluzowych. W stomatologii: przed wstrzyknięciami, otwieraniem ropni powierzchownych, usuwaniem ruszających się zębów mlecznych, fragmentów kości, kamienia nazębnego; jako znieczulenie dziąseł przed umocowaniem koron i mostów dentystycznych; przed przygotowaniem wycisków stomatologicznych lub zdjęciem rentgenowskim w celu zahamowania odruchu gardłowego. W otorynolaryngologii: przed zabiegami elektrokauteryzacji (przyżegania prądem elektrycznym); przed zabiegami wycięcia przegrody oraz usunięcia polipów nosa; przed zabiegami wycięcia migdałków w celu zahamowania odruchu gardłowego, jak również znieczulenia miejsca wstrzyknięcia leku znieczulającego; jako znieczulenie uzupełniające przed otwarciem ropnia okołomigdałkowego; przed nakłuciem (punkcją) zatoki szczękowej; przed płukaniem zatok. W położnictwie: podczas ostatniego etapu porodu; przed nacięciem i szyciem krocza jako uzupełniający środek przeciwbólowy; podczas usuwania szwów. W endoskopii oraz w badaniach z użyciem narzędzi: jako powierzchniowe znieczulenie okolicy gardła i tchawicy oraz w celu osłabienia odruchów i zmniejszenia reakcji hemodynamicznej podczas wprowadzania różnego typu narzędzi w obrębie dróg oddechowych i przewodu pokarmowego.
Reklama
Lignox Spray - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na lidokainę oraz na inne środki miejscowo znieczulające o budowie amidowej lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Z powodu ryzyka aspiracji, nie należy stosować produktu leczniczego, gdy jako materiał wyciskowy używany jest gips (preparat można stosować, gdy do wycisków używa się elastyczny materiał). Względne przeciwwskazania to: hipowolemia, wstrząs, blok przewodnictwa przedsionkowo-komorowego IIst. i IIIst., miastenia, ciężkie uszkodzenia wątroby.
Reklama
Lignox Spray - ostrzeżenia
Zastosowanie preparatu w dawce większej niż zalecana lub za częste podawanie preparatu może spowodować zwiększenie stężenia lidokainy we krwi i wystąpienie poważnych działań niepożądanych. Wchłanianie lidokainy zależy od miejsca podania preparatu. Lidokaina łatwo i szybko wchłania się przez błony śluzowe. Wchłanianie szczególnie dużych ilości lidokainy obserwowano po jej zastosowaniu w obrębie drzewa oskrzelowego, co zwiększa ryzyko wystąpienia objawów toksyczności (np. drgawek). Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania na duże powierzchnie u dzieci. Preparat należy stosować ostrożnie u pacjentów z ranami lub zapaleniami błony śluzowej w obszarze planowanego zastosowania. Uszkodzona śluzówka powoduje zwiększenie wchłaniania ogólnoustrojowego. Postępowanie w przypadku poważnych działań niepożądanych może wymagać użycia sprzętu do resuscytacji, tlenu i leków do resuscytacji. U pacjentów w znieczuleniu ogólnym mogą wystąpić większe stężenia lidokainy we krwi niż u pacjentów swobodnie oddychających. Pacjenci swobodnie oddychający z większym prawdopodobieństwem połkną dużą część zastosowanej dawki, która po absorpcji z jelita ulega metabolizmowi w efekcie pierwszego przejścia w wątrobie. Zastosowanie środków miejscowo znieczulających w obrębie gardła może zaburzać proces połykania, a tym samym zwiększać ryzyko aspiracji. Jest to szczególnie ważne w przypadku stosowania preparatu w okolicy gardła i policzków u dzieci. Z powodu drętwienia języka i błony śluzowej policzków istnieje ryzyko ich urazu przez ugryzienie. Przez hamowanie odruchu gardłowego oraz przedostanie się do krtani i tchawicy lidokaina hamuje odruch kaszlowy, co może spowodować odoskrzelowe zapalenie płuc. Nie stosować preparatu w znieczuleniu miejscowym przed zabiegami wycinania migdałków oraz adenoidów u dzieci w wieku poniżej 8 lat, ze względu na częściej występujący u dzieci odruch połykania. Jeśli ze względu na miejsce podania, zastosowaną dawkę oraz wielkość znieczulanego obszaru można spodziewać się zwiększenia stężenia lidokainy we krwi, należy stosować mniejsze dawki preparatu. Sposób dawkowania należy ustalać indywidualnie, w zależności od wieku i stanu ogólnego pacjenta. Szczególną ostrożność należy zachować przy stosowaniu preparatu u pacjentów: z padaczką; z chorobami układu krążenia i niewydolnością serca; z zaburzeniami przewodnictwa serca lub bradykardią; z ciężką niewydolnością nerek; z zaburzeniami czynności wątroby; w stanie ciężkiego wstrząsu; w podeszłym wieku, ciężko chorych i w złym ogólnym stanie zdrowia; z zespołem nerczycowym; ze zmniejszonym stężeniem białka w surowicy. Preparat nie powinien dostać się do oczu. Należy chronić oczy przed kontaktem z preparatem. Pacjenci leczeni lekami przeciwarytmicznymi klasy III (np. amiodaron) powinni być pod ścisłym nadzorem połączonym z monitorowaniem elektrokardiograficznym (EKG), ponieważ działanie obu leków na czynność serca może się sumować. Ostrożnie stosować u chorych leczonych trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi i inhibitorami MAO. Preparat nie powinien być stosowany na mankiety rurek wewnątrztchawicznych (ETT) wykonanych z tworzywa sztucznego. Lidokaina w kontakcie z mankietami rurek intubacyjnych (wykonanych zarówno z PVC jak i innych tworzyw sztucznych) może doprowadzić do uszkodzenia mankietu. Powstające otworki mogą powodować wyciek, a w konsekwencji spadek ciśnienia w mankiecie. Preparat wykazuje potencjalne działanie porfirynogenne. U pacjentów z ostrą porfirią preparat można stosować jedynie w nagłych wskazaniach i z zastosowaniem odpowiednich środków ostrożności. Podczas stosowania preparatu powinny być dostępne sprzęt i leki niezbędne do leczenia objawów toksyczności. W razie wystąpienia objawów toksycznych ze strony układu nerwowego, oddechowego lub krążenia musi być podjęte natychmiastowe postępowanie resuscytacyjne: należy zapewnić prawidłową wentylację przy użyciu tlenu, podać leki przeciwdrgawkowe i podwyższające ciśnienie tętnicze. W skład preparatu wchodzi glikol propylenowy i etanol. Preparat może powodować podrażnienie skóry i błon śluzowych.
Reklama
Lignox Spray - ciąża
Lek może być stosowany w ciąży, jeśli nie ma bezpieczniejszego sposobu leczenia. Lidokaina przenika do mleka kobiecego, jednak przy stosowaniu zwykłych dawek leczniczych, ilość leku wydzielona do mleka jest tak mała, że nie stanowi zagrożenia dla dziecka karmionego piersią.
Reklama
Lignox Spray - efekty uboczne
Ogólnoustrojowe działania niepożądane są rzadkie i mogą wynikać z wysokiego poziomu lidokainy we krwi na skutek nadmiernego dozowania lub szybkiego wchłaniania (na przykład po zastosowaniu w obszarze poniżej strun głosowych) lub nadwrażliwości, idiosynkrazji lub obniżonej tolerancji pacjenta. Reakcje te mogą obejmować ośrodkowy układ nerwowy lub układ krążenia. W bardzo rzadkich przypadkach leki znieczulające typu amidowego powodowały reakcje alergiczne, a w skrajnych przypadkach wstrząs anafilaktyczny. Opisywano przypadki miejscowego podrażnienia w miejscu zastosowania. Po podaniu na błony śluzowe krtani przed intubacją, występowały odwracalne objawy, takie jak ból gardła, chrypka i utrata głosu. Zastosowanie produktu leczniczego zapewnia znieczulenie powierzchniowe podczas badań z użyciem narzędzi, ale nie zmniejsza bólu po wykonanej intubacji. Produkt leczniczy może wywoływać pobudzające lub hamujące reakcje ze strony ośrodkowego układu nerwowego. Reakcje te mogą objawiać się nerwowością, zawrotami głowy, drgawkami, utratą przytomności i możliwością zatrzymania oddechu. Objawy te mogą być bardzo krótkie lub mogą nie pojawić się wcale. W takich przypadkach pierwszymi objawami toksyczności będą senność, utrata przytomności i zatrzymanie oddechu. Ze strony układu krążenia może wystąpić niedociśnienie, niedotlenienie mięśnia sercowego, bradykardia i zatrzymanie akcji serca.
Lignox Spray - interakcje
Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów otrzymujących inne środki miejscowo znieczulające, leki będące strukturalnymi analogami lidokainy tj. leki antyarytmiczne (np. meksyletyna, tokainid). Działania toksyczne tych leków mogą się sumować. Nie prowadzono badań nad specyficznymi interakcjami lidokainy i leków przeciwarytmiczych (np. amiodaronu), ale podczas ich stosowania należy zachować szczególną ostrożność. Ostrożnie stosować u chorych leczonych trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi i inhibitorami MAO. Leki, które zmniejszają klirens lidokainy (np. cymetydyna lub β-blokery) mogą powodować potencjalnie toksyczne stężenia lidokainy w osoczu, szczególnie przy powtarzających się dużych dawkach w ciągu długiego okresu. Takie interakcje nie powinny mieć znaczenia klinicznego przy krótkotrwałym leczeniu przy użyciu preparatu w zalecanych dawkach. Lidokaina nasila działanie środków zwiotczających mięśnie poprzecznie prążkowane.
Lignox Spray - dawkowanie
Miejscowo na skórę i błony śluzowe. Dorośli: w stomatologii 1-3 dawki (rozpylenia); w chorobach uszu, nosa i gardła 1-3 dawki; przy endoskopii 1-3 dawki; w położnictwie 10-15 dawek (maks. 22 rozpylenia). U pacjentów osłabionych, ciężko chorych i w podeszłym wieku sposób dawkowania należy dobierać odpowiednio do wieku i stanu ogólnego pacjenta. Nie należy podawać dorosłym pacjentom maksymalnej dobowej dawki większej niż 200 mg lidokainy, co odpowiada 2,2 ml produktu (około 22 rozpyleń). Dzieci powyżej 4 lat: średnia dawka stosowana to 16,2 - 24,3 mg lidokainy na sesję. Zalecaną dawkę w mg lidokainy, która może być stosowana u dzieci, oblicza się ze wzoru: masa dziecka (w kg) x 1,33. Nie należy podawać dawki lidokainy większej niż 2,2 mg/kg mc. Preparatu nie należy wdychać, ani połykać. Chronić oczy. Nie należy stosować na powierzchnię narzędzi wykonanych z tworzywa sztucznego.
Lignox Spray - uwagi
Lidokaina może dawać dodatni wynik w badaniach antydopingowych. Leki miejscowo znieczulające w zależności od wielkości dawki mogą wywierać nieznaczny wpływ na funkcje psychiczne, jak również mogą przejściowo zaburzać funkcje motoryczne i koordynację ruchową.
