Lioven Max - skład
1 g żelu zawiera 1000 j.m. heparyny sodowej. Lek zawiera etanol.
Reklama
Lioven Max - działanie
Preparat o działaniu przeciwzakrzepowym i przeciwzapalnym. Mechanizm działania heparyny w procesie krzepnięcia krwi polega na utworzeniu kompleksu z antytrombiną III, który hamuje aktywność trombiny i czynnika Xa. Zahamowanie aktywności trombiny pociąga za sobą blokowanie procesu przekształcenia fibrynogenu w fibrynę. Natomiast hamowanie aktywności czynnika Xa powoduje inhibicję przejścia protrombiny w trombinę. Zahamowanie tych procesów uniemożliwia powstanie skrzepów. Dla działania przeciwzapalnego ważne jest zahamowanie uwalniania bradykininy, która powoduje silne rozszerzenie naczyń i zwiększenie przepuszczalności naczyń włosowatych oraz zużycie tlenu przez komórki. Inhibicja uwalniania bradykininy powoduje ograniczenie uczucia bólu. Zahamowanie układu dopełniacza i reakcji antygen – przeciwciało zapobiega reakcjom uczuleniowym. Heparyna słabo przenika przez błony z powodu swej polarności i dużego rozmiaru cząsteczki. Nie wchłania się z przewodu pokarmowego, nie przechodzi przez barierę łożyska oraz nie przenika do mleka matki. T0,5 wynosi 30 – 160 min. Heparyna jest wydalana przez nerki w postaci uroheparyny.
Reklama
Lioven Max - wskazania
Pomocniczo w: chorobach żył powierzchownych takich jak: zapalenia żył, zakrzepowe zapalenie żył, żylaki kończyn dolnych; stanach pourazowych: krwiakach, stłuczeniach, obrzękach; zapobieganiu i leczeniu przerosłych blizn i bliznowców.
Reklama
Lioven Max - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Występująca obecnie lub w przeszłości alergiczna małopłytkowość wywołana przez heparynę typu II. Występowanie zmian skórnych niewiadomego pochodzenia oraz zmian skórnych w miejscach z występującymi zakażeniami ropnymi lub rozległymi ranami. Ze względu na zawartość etanolu, nie stosować na otwarte rany. Nie stosować na błony śluzowe oraz w okolicach oczu.
Reklama
Lioven Max - ostrzeżenia
W przypadku zakrzepowego zapalenia żył powierzchownych kończyn dolnych głównym postępowaniem leczniczym jest kompresjoterapia. Zgłaszano przypadki przenikania przez zdrową skórę heparyny stosowanej miejscowo. W razie podejrzewania powikłań zakrzepowo-zatorowych, należy rozważyć diagnostykę różnicową małopłytkowości typu II wywołanej przez heparynę oraz kontrolę liczby płytek krwi. W trakcie leczenia heparyną należy unikać wstrzyknięć w mięśnie ze względu na powikłania w postaci krwiaków. Preparatu nie wolno stosować w samoleczeniu u pacjentów, u których stwierdzono skazę krwotoczną. Nie należy stosować długotrwale na duże powierzchnie skóry. Ze względu na zawartość alkoholu, żelu nie należy stosować na błony śluzowe, obszary skóry z otwartymi ranami lub zmianami zapalnymi (np. po oparzeniu słonecznym) i należy unikać kontaktu z oczami ze względu na możliwość odczucia pieczenia. W razie dostania się żelu do oczu lub na błony śluzowe, należy go usunąć obficie spłukując wodą. Nie stosować doustnie.
Reklama
Lioven Max - ciąża
Preparat nie powinien być stosowany u kobiet w ciąży i kobiet karmiących piersią.
Reklama
Lioven Max - efekty uboczne
Bardzo rzadko: reakcje nadwrażliwości; reakcje alergiczne (takie jak zaczerwienienie skóry i świąd), które zazwyczaj szybko ustępują po zaprzestaniu stosowania leku. Częstość nieznana: podczas miejscowego stosowania heparyny nie odnotowano wystąpienia małopłytkowości wywołanej przez heparynę (HIT) typu II o podłożu immunologicznym (liczba płytek krwi <100 000/μl lub szybkie zmniejszenie liczby płytek do <50% wyjściowej liczby) z zakrzepicą lub zatorowością tętniczą lub żylną. Nie można jednak wykluczyć ryzyka ze względu na doniesienia o przenikaniu heparyny przez zdrową skórę. Zalecana jest w związku z tym wzmożona uwaga. Wykazano, że u pacjentów bez uprzedniej nadwrażliwości na heparynę, zmniejszenie liczby płytek krwi po pozajelitowym podawaniu heparyny występuje zazwyczaj po 6-14 dniach od rozpoczęcia leczenia. U pacjentów z nadwrażliwością na heparynę zmniejszenie takie może wystąpić w ciągu kilku godzin. U pacjentki z czerwienicą prawdziwą, jako chorobą podstawową, miejscowe zastosowanie żelu z heparyną spowodowało wystąpienie wysypki plamkowo-grudkowej nacieczonej krwotocznie, która w badaniu histologicznym odpowiadała leukocytoklastycznemu zapaleniu naczyń krwionośnych. Podczas długotrwałego stosowania preparatu mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości: świąd, rumień, stany zapalne skóry, suchość skóry, pieczenie, uczucie zimna, które zwykle przemijają po zaprzestaniu stosowania żelu.
Lioven Max - interakcje
Interakcje heparyny stosowanej miejscowo z innymi lekami nie są znane, jednak nie można ich wykluczyć (zwłaszcza w przypadku długotrwałego stosowania) ze względu na doniesienia o przenikaniu heparyny przez zdrową skórę. Nie można wykluczyć zwiększonego ryzyka krwawienia, szczególnie podczas stosowania z preparatami wpływającymi na krzepnięcie krwi, takimi jak leki o działaniu przeciwpłytkowym (kwas acetylosalicylowy, tylkopidyna, klopidogrel, dipirydamol w dużych dawkach), fibrynolitycznym, inne preparaty przeciwzakrzepowe (pochodne kumaryny), niesteroidowe leki przeciwzapalne (fenylobutazon, indometacyna , sulfinpirazon), inhibitory glikoproteiny IIb/IIIa, penicyliny w dużych dawkach i dekstran. Możliwe jest powstanie licznych krwiaków lub pogłębienie istniejących.
Lioven Max - dawkowanie
Zewnętrznie, na skórę. Na miejsca chorobowo zmienione nanieść, w zależności od rozległości schorzenia, 3-10 cm żelu i delikatnie wmasowywać przez kilka minut. Stosować 1-3 razy na dobę. Preparatu nie należy stosować u dzieci. Czas trwania leczenia zależy od rodzaju schorzenia, wielkości obszaru zmienionego chorobowo oraz skuteczności leczenia. W przypadku ostrych obrzęków po tępych urazach zaleca się stosowanie preparatu przez okres do 10 dni, a w przypadku leczenia chorób żył powierzchownych - 1-2 tyg.
Lioven Max - uwagi
Lek nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
