Loratine - skład
5 ml syropu zawiera 5 mg loratadyny. Lek zawiera parahydroksybenzoesan metylu, glicerol i sacharozę (1 ml syropu zawiera 0,6 g sacharozy).
Reklama
Loratine - działanie
Trójpierścieniowy lek przeciwhistaminowy o długotrwałym działaniu, selektywny antagonista obwodowych receptorów H1. Nie wykazuje istotnego klinicznie działania sedatywnego i przeciwcholinergicznego, ani nie wpływa na receptory H2. Po podaniu doustnym szybko i dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Jest w znacznym stopniu metabolizowany w procesie pierwszego przejścia przez wątrobę, głównie z udziałem CYP3A4 i CYP2D6. Główny metabolit - desloratadyna (DCL) - jest czynny farmakologicznie. Maksymalne stężenie loratadyny w surowicy występuje po 1-1,5 h, a DCL po 1,5-3,7 h. Loratadyna wiąże się z białkami osocza w 97-99%, a DCL w 73-76%. Średni T0,5 leku wynosi 8,4 h (3-20 h), głównego metabolitu - 28 h (8,8-92 h). Loratadyna i jej metabolity są wydalane zarówno z moczem (ok. 40%), jak i z kałem (ok. 42%).
Reklama
Loratine - wskazania
Objawowe leczenie sezonowego i całorocznego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i przewlekłej pokrzywki idiopatycznej.
Reklama
Loratine - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na loratadynę lub pozostałe składniki preparatu. Ciąża.
Reklama
Loratine - ostrzeżenia
Należy zachować ostrożność u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania u dzieci poniżej 2 lat. Nie należy pić alkoholu w trakcie przyjmowania preparatu. Ze względu na zawartość sacharozy preparatu nie należy stosować u pacjentów z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy.
Reklama
Loratine - ciąża
Nie stosować w ciąży. Nie zaleca się stosowania w okresie karmienia piersią, dlatego należy podjąć decyzję o zaprzestaniu stosowania leku albo zrezygnować z karmienia piersią.
Reklama
Loratine - efekty uboczne
Często: senność, ból głowy, nerwowość, zmęczenie, bezsenność, zwiększenie łaknienia. Bardzo rzadko: zawroty głowy, tachykardia, kołatanie serca, nudności, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie błony śluzowej żołądka, nieprawidłowa czynność wątroby, wysypka skórna, łysienie, reakcje anafilaktyczne.
Loratine - interakcje
Jednoczesne stosowanie z erytromycyną, klarytromycyną, ketokonazolem, nefazodonem, amiodaronem lub cymetydyną może spowodować nieznacznie zwiększenie stężenia loratadyny we krwi (bez znaczenia klinicznego).
Loratine - dawkowanie
Doustnie. Dorośli i dzieci powyżej 12 lat: 10 mg raz na dobę; dzieci 2-12 lat: 5 mg raz na dobę (o mc. poniżej 30 kg) lub 10 mg raz na dobę (o mc. powyżej 30 kg). U pacjentów dorosłych i dzieci o mc. powyżej 30 kg z ciężką niewydolnością wątroby należy zastosować mniejszą dawkę początkową - 10 mg należy podawać co drugi dzień, u dzieci o mc. poniżej 30 kg 5 mg co drugo dzień. Preparat stosować niezależnie od posiłków.
Loratine - uwagi
Należy przerwać stosowanie leku co najmniej 48 h przed planowanym wykonaniem skórnych testów alergicznych. Preparat może powodować senność, przez co może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwanie urządzeń mechanicznych.
