Lostar

Lostar - skład

1 tabl. powl. zawiera: 2,5 mg letrozolu; tabl. zawierają laktozę.

Reklama

Lostar - działanie

Lek przeciwnowotworowy - niesteroidowy inhibitor aromatazy (inhibitor biosyntezy estrogenów). Zahamowanie stymulacji rozrostu guza przez estrogeny ma podstawowe znaczenie w terapii nowotworów, w przypadku, gdy rozrost tkanki nowotworowej zależy od obecności estrogenów i jest stosowane leczenie endokrynologiczne. Lek hamuje aromatazę konkurując o miejsce wiązania w grupie hemowej kompleksu aromataza-cytochrom P-450. Prowadzi to do zmniejszenia biosyntezy estrogenów we wszystkich tkankach, w których występuje aromataza (także w tkance nowotworowej). Letrozol wykazuje dużą specyficzność w hamowaniu aktywności aromatazy. U pacjentek po menopauzie, dobowe dawki letrozolu 0,1-5 mg nie powodują zmian stężenia kortyzolu, aldosteronu, 11-dezoksykortyzolu, 17-hydroksyprogesteronu i ACTH w osoczu, aktywności reninowej osocza, stężeń LH i FSH, ani czynności tarczycy. Letrozol jest szybko i całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego, osiągając C_max w ciągu 1 h (pokarm zmniejsza nieznacznie szybkość wchłaniania). Średnia bezwzględna biodostępność wynosi 99,9%. Lek wiąże się z białkami osocza w ok. 60%, głównie z albuminami. Stężenie letrozolu w erytrocytach stanowi ok. 80% stężenia w osoczu. Główną dragą eliminacji letrozolu jest przemiana metaboliczna do farmakologicznie nieaktywnego metabolitu karbinolowego; biorą w niej udział CYP3A4 i CYP2A6. Lek jest wydalany głównie z moczem. T_0,5 w końcowej fazie eliminacji wynosi 2 dni. Stan stacjonarny osiągany jest w ciągu 2-6 tyg.

Reklama

Lostar - wskazania

Leczenie uzupełniające kobiet po menopauzie z wczesnym stadium zaawansowania raka piersi, u których stwierdzono obecność receptorów hormonów. Przedłużone leczenie uzupełniające u pacjentek po menopauzie z hormonozależnym rakiem piersi we wczesnym stadium zaawansowania, po standardowym leczeniu uzupełniającym tamoksyfenem trwającym 5 lat. Leczenie pierwszego rzutu zaawansowanego hormonozależnego raka piersi u kobiet po menopauzie. Leczenie zaawansowanego raka piersi u kobiet po menopauzie, występującej fizjologicznie lub wywołanej sztucznie, u których wystąpił nawrót lub progresja procesu nowotworowego, a które uprzednio były leczone lekami o działaniu antyestrogenowym. Leczenie neoadjuwantowe HER-2-ujemnego raka piersi z receptorami dla hormonów u kobiet po menopauzie, u których chemioterapia nie jest odpowiednim leczeniem, a natychmiastowa operacja nie jest wskazana. Nie stwierdzono skuteczności leku u pacjentek z rakiem piersi bez receptorów hormonów.

Reklama

Lostar - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na letrozol lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Stan przed menopauzą. Ciąża i okres karmienia piersią.

Reklama

Lostar - ostrzeżenia

U pacjentek, u których stan pomenopauzalny nie jest wyjaśniony, przed rozpoczęciem leczenia letrozolem należy oznaczyć stężenie LH, FSH i (lub) estradiolu, aby jednoznacznie określić stan hormonalny, w jakim pacjentka się znajduje. Letrozol powinien być podawany szczególnie ostrożnie i po dokładnym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka u pacjentek z klirensem kreatyniny <10 ml/min lub z ciężką niewydolnością wątroby (C wg Child-Pugh). Pacjentki z osteoporozą i (lub) złamaniami w wywiadzie lub z grupy zwiększonego ryzyka osteoporozy powinny mieć wykonane badanie gęstości kości przed rozpoczęciem leczenia uzupełniającego lub przedłużonego leczenia uzupełniającego oraz powinny być obserwowane w celu oceny rozwoju osteoporozy podczas leczenia i po jego zakończeniu. Jeżeli jest to wskazane, należy zalecić profilaktykę lub leczenie osteoporozy i regularnie to monitorować. Lek nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży w wieku do 17 lat. Ze względu na zawartość laktozy, nie należy stosować leku u pacjentek z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Reklama

Lostar - ciąża

Pacjentki mogące zajść w ciążę (tj. kobiety w okresie okołomenopauzalnym lub we wczesnym okresie pomenopauzalnym) powinny stosować skuteczną antykoncepcję, aż do czasu pełnego ustalenia się stanu pomenopauzalnego. Preparat jest przeciwwskazany do stosowania w ciąży i w okresie karmienia piersią.

Reklama

Lostar - efekty uboczne

Bardzo często: hipercholesterolemia, uderzenia gorąca, zwiększona potliwość, ból stawów, uczucie zmęczenia (w tym astenia, złe samopoczucie ogólne). Często: jadłowstręt, wzmożony apetyt, depresja, ból głowy, zawroty głowy, nadciśnienie tętnicze, nudności, niestrawność (dotyczy tylko leczenia nowotworów z przerzutami), zaparcie, ból brzucha, biegunka, wymioty, łysienie, wysypka (w tym rumieniowa, plamisto-grudkowa, przypominająca zmiany łuszczycowe, pęcherzykowa), suchość skóry, ból mięśni, ból kości (dotyczy tylko leczenia nowotworów z przerzutami), osteoporoza, złamania kości, krwawienia z dróg rodnych, obrzęk obwodowy, zwiększenie masy ciała. Niezbyt często: zakażenia układu moczowego, ból nowotworowy (dotyczy tylko leczenia nowotworów z przerzutami), leukopenia, lęk (w tym nerwowość), drażliwość, senność, bezsenność, zaburzenia pamięci, nieprawidłowe odczuwanie bodźców (w tym parestezje, niedoczulica), zaburzenia smaku, udar mózgu, zaćma, podrażnienie oka, niewyraźne widzenie, kołatanie serca (dotyczy tylko leczenia nowotworów z przerzutami), tachykardia, incydenty niedokrwienia serca (w tym nowe przypadki lub nasilenie już istniejącej dusznicy, dusznica wymagająca leczenia chirurgicznego, zawał mięśnia sercowego i niedokrwienie mięśnia sercowego), zakrzepowe zapalenie żył (w tym zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych i głębokich), duszność, kaszel, suchość w jamie ustnej, zapalenie jamy ustnej (dotyczy tylko leczenia nowotworów z przerzutami), zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, świąd, pokrzywka, zapalenie stawów, zwiększenie częstości oddawania moczu, wydzielina z dróg rodnych, suchość pochwy, ból piersi, obrzęk ogólny, suchość błon śluzowych, pragnienie, gorączka, zmniejszenie masy ciała. Rzadko: zatorowość płucna, zakrzepica tętnic, udar niedokrwienny mózgu. Częstość nieznana: zapalenie wątroby, reakcja anafilaktyczna, obrzęk naczynioruchowy, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, rumień wielopostaciowy.

Lostar - interakcje

Letrozol jest częściowo metabolizowany z udziałem CYP2A6 i CYP3A4. Cymetydyna, słaby, niespecyficzny inhibitor enzymów CYP450 nie miała wpływu na stężenia letrozolu w osoczu. Wpływ silnych inhibitorów CYP450 nie jest znany. Dotychczas nie ma doświadczenia klinicznego w stosowaniu letrozolu w skojarzeniu z estrogenami lub innymi lekami przeciwnowotworowymi, z wyjątkiem tamoksyfenu. Tamoksyfen, inne leki antyestrogenowe lub leki zawierające estrogeny mogą osłabiać działanie farmakologiczne letrozolu. Wykazano ponadto, że jednoczesne stosowanie tamoksyfenu i letrozolu powoduje znaczne zmniejszenie stężenia letrozolu we krwi. Należy unikać jednoczesnego stosowania letrozolu z tamoksyfenem, innymi lekami antyestrogenowymi lub estrogenami. W badaniach in vitro wykazano, że letrozol hamuje aktywność izoenzymów 2A6 i umiarkowanie, 2C19 cytochromu P450, ale znaczenie kliniczne tego wpływu jest nieznane. Należy dlatego zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego stosowania leków, które są metabolizowane głównie przez ww. izoenzymy i które mają wąski indeks terapeutyczny (np. fenytoina, klopidrogel).

Lostar - dawkowanie

Doustnie. Pacjentki dorosłe oraz w podeszłym wieku: 2,5 mg raz na dobę. U pacjentek z zaawansowanym rakiem piersi lub rakiem piersi z przerzutami leczenie należy prowadzić do czasu pojawienia się dowodów świadczących o progresji procesu nowotworowego. W terapii uzupełniającej i przedłużonym leczeniu uzupełniającym leczenie należy kontynuować przez 5 lat lub do momentu nawrotu choroby nowotworowej, w zależności od tego, które z tych zdarzeń nastąpi jako pierwsze. W terapii uzupełniającej można także rozważyć schemat leczenia sekwencyjnego (letrozol przez 2 lata, a następnie tamoksyfen przez 3 lata). W terapii neoadjuwantowej leczenie letrozolem może być kontynuowane przez 4 do 8 mies. w celu uzyskania optymalnego zmniejszenia nowotworu; jeśli nie ma wystarczającej odpowiedzi, należy zaprzestać stosowania leku oraz wyznaczyć termin operacji i (lub) omówić z pacjentką dalsze możliwości leczenia. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentek z zaburzeniami czynności nerek z klirensem kreatyniny (CCr) ≥10 ml/min; brak wystarczających danych dotyczących stosowania letrozolu pacjentek z CCr < 10 ml/min. Nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentek z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby (A lub B wg Child-Pugh); brak wystarczających danych dotyczących pacjentek z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (AUC i T_0,5 letrozolu w fazie końcowej mogą być ok. 2-krotnie większe, w porównaniu do pacjentek z prawidłową czynnością narządu).
Lek należy przyjmować z posiłkiem lub bez posiłku.

Lostar - uwagi

Ze względu na możliwość wystąpienia zmęczenia, zawrotów głowy lub senności w trakcie stosowania preparatu, należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.