Manti - skład
1 tabl. do rozgryzania i żucia zawiera 200 mg wodorotlenku glinu, 200 mg wodorotlenku magnezu i 25 mg symetykonu. Preparat zawiera aspartam, sorbitol, glukozę (pochodzącą z maltodekstryny).
Reklama
Manti - działanie
Preparat o skojarzonym działaniu składników. Działanie preparatu polega na zobojętnianiu kwasu solnego i redukcji nadmiernej ilość gazów jelitowych. Preparaty glinu i magnezu działają ochraniająco na błonę śluzową przełyku, żołądka i dwunastnicy. Symetykon zmniejsza napięcie powierzchniowe pęcherzy gazu znajdujących się w przewodzie pokarmowym. Zjawisko to zachodzi na granicy faz pomiędzy płynną zawartością przewodu pokarmowego i znajdującego się tam gazu. Ułatwia to zarówno wchłanianie gazu przez ścianę jelit do krwioobiegu jak i jego wydalanie na zewnątrz wskutek ruchów perystaltycznych. Początek działania w postaci zobojętniania kwasu solnego oraz ustępowania bólu u pacjentów ze zgagą występuje po 10-15 min od przyjęcia preparatu. Działanie utrzymuje się do 3 h lub dłużej, szczególnie jeśli lek neutralizujący był przyjęty po posiłku.
Reklama
Manti - wskazania
Objawowe leczenie zgagi oraz wzdęć i bólów brzucha spowodowanych nadmiernym wytwarzaniem gazów w jelitach, towarzyszących zaburzeniom górnego odcinka przewodu pokarmowego: chorobie wrzodowej żołądka lub dwunastnicy, zapaleniu błony śluzowej żołądka, nadkwaśności, przepuklinie rozworu przełykowego, niestrawności oraz innym zaburzeniom żołądkowo-jelitowym.
Reklama
Manti - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężka niewydolność nerek, szczególnie leczona dializami. Nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 6 lat.
Reklama
Manti - ostrzeżenia
Preparaty neutralizujące mogą zmieniać wchłanianie wielu leków. Pomiędzy stosowaniem preparatu i innych leków stosowanych doustnie należy zachować co najmniej 2 h przerwy. Leki zobojętniające mogą maskować objawy krwawienia do przewodu pokarmowego u pacjentów stosujących NLPZ. Lek jest przeciwwskazany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 6 lat. Lek zawiera 6,3 mg aspartamu w jednej tabletce. Aspartam jest źródłem fenyloalaniny i może być szkodliwy dla pacjentów z fenyloketonurią; jest to rzadka choroba genetyczna, w której fenyloalanina gromadzi się w organizmie, z powodu jej nieprawidłowego wydalania. Lek zawiera ≤ 703,6 mg sorbitolu w jednej tabletce. Sorbitol jest źródłem fruktozy. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta (lub jego dziecka) nietolerancję niektórych cukrów lub stwierdzono wcześniej u pacjenta dziedziczną nietolerancję fruktozy, rzadką chorobę genetyczną, w której organizm pacjenta nie rozkłada fruktozy, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku lub podaniem go dziecku. Sorbitol może powodować dyskomfort ze strony układu pokarmowego i może mieć łagodne działanie przeczyszczające. Pacjenci z zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy, nie powinni przyjmować preparatu. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w jednej tabl., to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.
Reklama
Manti - ciąża
Stosowanie leku przez kobiety w ciąży i karmiące piersią wymaga bezwzględnej konsultacji z lekarzem i możliwe jest tylko wtedy, gdy korzyści przeważają nad ryzykiem. Kobiety ciężarne nie powinny długotrwale stosować leku. Stosowanie leku podczas karmienia piersią nie jest zalecane, gdyż nie wiadomo, czy leki zobojętniające przenikają do mleka matki.
Reklama
Manti - efekty uboczne
Niezbyt często: biegunka, zaparcia, wzdęcia, nadmierne oddawanie gazów. Częstość nieznana: reakcje nadwrażliwości (tj. świąd, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy i reakcje anafilaktyczne); zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej (tj. hipofosfatemia, hipokalcemia, hiperkalciuria, hipermagnezemia u osób z niewydolnością nerek); demencja podczas długotrwałego stosowania u osób z niewydolnością nerek, a szczególnie u pacjentów dializowanych; encefalopatia podczas długotrwałego stosowania u osób z niewydolnością nerek, a szczególnie u pacjentów dializowanych; osteomalacja i osteodystrofia u osób długotrwale stosujących duże dawki leku.
Manti - interakcje
Lek może zmniejszać wchłanianie: tetracyklin, antybiotyków makrolidowych (azytromycyna), metronidazolu, fluorowanych chinolonów (cyprofloksacyna, ofloksacyna), inhibitorów ACE, pochodnych benzodiazepiny i neuroleptyków fenotiazynowych, β-adrenolityków (atenolol, propranolol), antagonistów receptora H2, preparatów żelaza, leków przeciwgrzybiczych (ketokonazol), przeciwprątkowych (izoniazyd), glikokortykosteroidów, salicylanów, digoksyny, fenytoiny, lewotyroksyny. Lek może zwiększyć wchłanianie: doustnych leków przeciwcukrzycowych z grupy sulfonylomocznika (glipizyd, glibenklamid, chlorpropamid, tolbutamid), pochodnych kumaryny, nifedypiny, amoksycyliny, pentoksyfiliny i pseudoefedryny. Poprzez zwiększenie pH moczu preparat może: zmniejszyć skuteczność leczenia mającego na celu jego zakwaszenie (np. kwasem askorbowym, chlorkiem amonu, fosforanem sodu lub potasu), zmniejszyć wydalanie z moczem amfetaminy, chinidyny, mekamylaminy, a zwiększyć wydalanie salicylanów, może też zmniejszyć rozpuszczalność fluorochinolonów powodując krystalurię.
Manti - dawkowanie
Doustnie. Dorośli i dzieci w wieku powyżej 6 lat: 1-3 tabl. między posiłkami, przed snem oraz w przypadku wystąpienia dolegliwości żołądkowych. Maksymalna dawka dobowa wynosi 12 tabl. Dawki maksymalnej nie należy stosować dłużej niż 2 tyg. Nie należy połykać tabletek w całości.
Manti - uwagi
Lek nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
