Maxipime - skład
1 fiolka zawiera 1 g lub 2 g cefepimu w postaci dichlorowodorku oraz argininę w ilości 725 mg/g cefepimu.
Reklama
Maxipime - działanie
Antybiotyk β-laktamowy, cefalosporyna IV generacji o wyjątkowej oporności na działanie β-laktamaz i szerokim zakresie działania przeciwbakteryjnego. Działa silnie bakteriobójczo na tlenowe bakterie Gram-ujemne (m.in. Pseudomonas spp., Enterobacter spp., Serratia spp., Citrobacter spp., Escherichia coli, Klebsiella spp., Legionella spp., Providencia spp., Salmonella spp., Shigella spp., Acinetobacter calcoaceticus, Proteus spp., Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis, Neisseria spp.), oraz bakterie Gram-dodatnie (Staphylococcus spp. i Streptococcus spp. - w tym szczepy Streptococcus pneumoniae o zmniejszonej wrażliwości na penicylinę). Nie działa na Enterococcus spp., szczepy Staphylococcus spp. oporne na meticylinę, Bacteroides fragilis, Stenotrophomonas maltophilia, Clostridium difficile. Działa także na niektóre bakterie beztlenowe, m.in. Fusobacterium spp., Peptostreptococcus spp., Bacteroides spp.). Wchłanianie po podaniu dożylnym lub domięśniowym jest całkowite. Wiązanie z białkami osocza wynosi około 16%. Cefepim szybko przenika do tkanek i płynów ustrojowych, osiągając stężenia terapeutyczne m.in. w moczu, żółci i pęcherzyku żółciowym, płynie otrzewnowym, błonie śluzowej oskrzeli, gruczole krokowym. Jest metabolizowany w wątrobie i wydalany z moczem, głównie w postaci niezmienionej (85%) oraz jako metabolity (około 10%). T0,5 we krwi wynosi około 2 h.
Reklama
Maxipime - wskazania
Zakażenia u dorosłych wywołane przez bakterie wrażliwe na cefepim: zakażenia dolnych dróg oddechowych (w tym zapalenie płuc i oskrzeli), zakażenia układu moczowego (niepowikłane i powikłane, z odmiedniczkowym zapaleniem nerek włącznie), zakażenia skóry i tkanek miękkich, zakażenia w obrębie jamy brzusznej (w tym zapalenie otrzewnej i dróg żółciowych) i miednicy mniejszej, posocznica, gorączka u pacjentów z neutropenią. Profilaktyka zakażeń u pacjentów poddanych zabiegom chirurgicznym w obrębie jamy brzusznej. Zakażenia u dzieci w wieku powyżej 2 miesięcy wywołane przez bakterie wrażliwe na cefepim: zapalenie płuc, zakażenia układu moczowego (niepowikłane i powikłane, z odmiedniczkowym zapaleniem nerek włącznie), zakażenia skóry i tkanek miękkich, posocznica, empiryczne leczenie gorączki u pacjentów z neutropenią, bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.
Reklama
Maxipime - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na cefepim, cefalosporyny, penicyliny, inne antybiotyki β-laktamowe lub jakąkolwiek substancję pomocniczą preparatu.
Reklama
Maxipime - ostrzeżenia
Ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością nerek (należy zmodyfikować dawkowanie).
Reklama
Maxipime - ciąża
W ciąży stosować jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności. Ostrożnie stosować w okresie karmienia piersią.
Reklama
Maxipime - efekty uboczne
Najczęściej występują: zaburzenia żołądkowo-jelitowe (biegunka, nudności, wymioty, kandydoza jamy ustnej, zapalenie jelita grubego - w tym rzekomobłoniaste), reakcje nadwrażliwości (wysypka, świąd, pokrzywka, rumień), ból głowy, gorączka, zapalenie pochwy. Obserwowano także ból brzucha, zaparcie, rozszerzenie naczyń krwionośnych, duszność, zawroty głowy, parestezje, świąd narządów płciowych, dreszcze, zaburzenia smaku, niespecyficzne kandydozy. Ponadto mogą wystąpić: reakcje anafilaktyczne oraz drgawki. U dzieci najczęściej obserwowano wysypkę skórną. Opisano również: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, stężenia bilirubiny, mocznika i kreatyniny we krwi, zaburzenia hematologiczne i zaburzenia krzepnięcia.
Maxipime - interakcje
Cefepim wykazuje niezgodność po połączeniu w jednym roztworze z metronidazolem (podawać oddzielnie).
Maxipime - dawkowanie
Dorośli i dzieci o mc. >40 kg dożylnie lub domięśniowo: w lekkich lub umiarkowanie ciężkich zakażeniach układu moczowego: 0,5-1 g co 12 h; w innych zakażeniach o lekkim lub umiarkowanie ciężkim przebiegu: 1 g co 12 h; w zakażeniach ciężkich: dożylnie 2 g co 12 h; w zakażeniach bardzo ciężkich lub zagrażających życiu: dożylnie 2 g co 8 h. Leczenie trwa zazwyczaj 7-10 dni. W profilaktyce okołooperacyjnej jednorazowo dożylnie 2 g na 60 min przed zabiegiem w postaci 30-minutowego wlewu, po zakończeniu wlewu należy podać jednorazowo dożylnie 500 mg metronidazolu; jeśli zabieg trwa powyżej 12 h, należy powtórzyć dawkę obu leków. Dzieci: niemowlęta od 3 mż. i dzieci o mc.<40 kg dożylnie: w zapaleniu płuc, zakażeniach układu moczowego, skóry i tkanek miękkich: 50 mg/kg mc./dobę w 2 dawkach co 12 h przez 10 dni (w zakażeniach o cięższym przebiegu co 8 h); w posocznicy, bakteryjnym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych i empirycznym leczeniu gorączki neutropenicznej: 50 mg/kg mc./dobę w 3 dawkach co 8 h przez 7-10 dni (maksymalna dawka dobowa u dzieci i dorosłych wynosi 6 g). U pacjentów z niewydolnością nerek (klirens kreatyniny <50 ml/min) wydłuża się odstęp między dawkami i/lub zmniejsza dawkę, a u pacjentów dializowanych nie ma konieczności zmiany dawek, przy czym odstęp pomiędzy kolejnymi dawkami powinien wynosić 48 h.
Maxipime - uwagi
Podczas stosowania cefepimu z lekami nefrotoksycznymi, a także u pacjentów w podeszłym wieku z niewydolnością nerek, należy kontrolować czynność tego narządu.
