Meloxic - skład
1 tabl. zawiera 7,5 mg lub 15 mg meloksykamu.
Reklama
Meloxic - działanie
Niesteroidowy lek przeciwzapalny - z grupy oksykamów - o silnym działaniu przeciwzapalnym, przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. Mechanizm działania polega na hamowaniu aktywności cyklooksygenazy prostaglandynowej. Po podaniu doustnym dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego (biodostępność 89%) niezależnie od przyjmowanych pokarmów. W około 99% wiąże się z białkami osocza. Maksymalne stężenie w surowicy krwi występuje w ciągu 5-6 h. Po podaniu wielokrotnym stan stacjonarny uzyskuje się w ciągu 3 do 5 dni. Meloksykam podlega znacznej biotransformacji w wątrobie. Nieaktywne metabolity wydalane są w równych ilościach z moczem i kałem; około 5% dawki wydalane jest w postaci niezmienionej z kałem. T0,5 wynosi około 20 h.
Reklama
Meloxic - wskazania
Krótkotrwałe leczenie objawowe zaostrzeń choroby zwyrodnieniowej stawów. Leczenie objawowe reumatoidalnego zapalenia stawów. Leczenie objawowe zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa.
Reklama
Meloxic - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na meloksykam lub inne składniki preparatu. Reakcje nadwrażliwości na inne NLPZ (astma oskrzelowa, polipy nosa, obrzęk naczynioruchowy lub pokrzywka stwierdzane jako następstwo podania NLPZ). Czynna choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy, nawracające owrzodzenia żołądka lub dwunastnicy. Ciężka niewydolność wątroby. Ciężka niewydolność nerek u pacjentów niedializowanych. Krwawienie z przewodu pokarmowego, krwawienie z naczyń mózgowych i inne krwawienia. Perforacja i krwawienie z przewodu pokarmowego związane z terapią lekami z grupy NLPZ w wywiadzie. Ciężka niewydolność serca. Ciąża i okres karmienia piersią.
Reklama
Meloxic - ostrzeżenia
Zapalenie błony śluzowej przełyku lub żołądka oraz owrzodzenie żołądka w wywiadzie wymagają całkowitego wyleczenia przed rozpoczęciem stosowania meloksykamu. Pacjenci z zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi lub z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie (np. z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, chorobą Leśniowskiego-Crohna) powinni być monitorowani ze względu na możliwość wystąpienia zaburzeń dotyczących przewodu pokarmowego, zwłaszcza krwawienia. Ostrożnie stosować u pacjentów w podeszłym wieku (zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, szczególnie związanych z krwawieniem z przewodu pokarmowego lub perforacją). U pacjentów z owrzodzeniem przewodu pokarmowego w wywiadzie (w szczególności z komplikacjami w postaci krwotoku lub perforacji) oraz u pacjentów w podeszłym wieku ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji zwiększa się wraz ze zwiększeniem dawki leku - u tych pacjentów, u pacjentów wymagających równoczesnego przyjmowania małych dawek kwasu acetylosalicylowego lub innych leków zwiększających ryzyko uszkodzenia przewodu pokarmowego leczenie należy rozpocząć od najmniejszej dostępnej dawki leku; należy również rozważyć zastosowanie terapii łączonej z użyciem produktów działających ochronnie w stosunku do błony śluzowej żołądka (np. mizoprostolu lub inhibitorów pompy protonowej). Pacjentów z nadciśnieniem lub niewydolnością serca należy ściśle monitorować, zwłaszcza na początku leczenia meloksykamem. Ostrożnie stosować u pacjentów z cukrzycą. Ze względu na ryzyko niewydolności nerek ostrożnie stosować u pacjentów w podeszłym wieku, z zastoinową niewydolnością serca, marskością wątroby, zespołem nerczycowym, niewydolnością nerek lub nefropatią toczniową, niewydolnością wątroby, u pacjentów stosujących inhibitory ACE, antagonistów receptora angiotensyny II (sartany), leki moczopędne lub poddawanym rozległym zabiegom chirurgicznym prowadzącym do hipowolemii (należy monitorować diurezę i czynności nerek). Pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie lub łagodną do umiarkowanej zastoinową niewydolnością serca, z zatrzymaniem płynów i z obrzękami należy odpowiednio kontrolować. Szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca, chorobą niedokrwienną serca, chorobą tętnic obwodowych lub chorobą naczyń mózgu oraz podczas długotrwałego leczenia pacjentów z czynnikami ryzyka chorób układu krążenia (np. nadciśnienie tętnicze, hiperglikemia, cukrzyca, palenie tytoniu). Preparatu nie należy stosować u dzieci w poniżej 15 lat. Preparat nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Reklama
Meloxic - ciąża
Preparat jest przeciwwskazany w ciąży i okresie karmienia piersią. Stosowanie inhibitorów syntezy prostaglandyn we wczesnych tygodniach ciąży zwiększa ryzyko poronienia oraz występowania wad serca oraz wad przewodu pokarmowego. W III trymestrze ciąży istnieje ryzyko wystąpienia u płodu nadciśnienia płucnego z przedwczesnym zamknięciem przewodu tętniczego Botalla, niewydolności nerek z małowodziem oraz wydłużeniem czasu krwawienia zarówno u matek jak i u noworodków, działaniem antyagregacyjnym (nawet po zastosowaniu bardzo małych dawek) oraz zahamowania kurczliwości macicy. Meloksykam może wpływać na płodność u kobiet i nie jest zalecany u kobiet planujących ciążę. U kobiet mających problemy z zajściem w ciążę lub u których podejrzewana jest bezpłodność należy rozważyć odstawienie preparatu.
Reklama
Meloxic - efekty uboczne
Często (≥1/100, <1/10): niedokrwistość, oszołomienie, ból głowy, niestrawność, nudności i wymioty, ból brzucha, zaparcia, wzdęcia, biegunka, świąd, wysypka, obrzęki. Niezbyt często (≥1/1000, <1/100): leukopenia, trombocytopenia, agranulocytoza, zawroty głowy, szumy uszne, senność, kołatanie serca, niewydolność serca, zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi, nagłe zaczerwienienie twarzy, krwawienia z przewodu pokarmowego, choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy, zapalenie błony śluzowej przełyka, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej (w tym wrzodziejące), przemijające zaburzenia wskaźników czynności wątroby (np. zwiększenie aktywności aminotransferaz lub stężenia bilirubiny), pokrzywka, zatrzymanie sodu i wody, hiperkaliemia, zaburzenia wskaźników czynności nerek (np. zwiększenie stężenia kreatyniny lub mocznika). Rzadko (≥1/10 000, <1/1000): reakcje anafilaktyczne lub anafilaktoidalne, zaburzenia nastroju, bezsenność i koszmary senne, dezorientacja, zaburzenia widzenia (w tym nieostre widzenie), napady astmy (u niektórych pacjentów z nadwrażliwością na kwas acetylosalicylowy lub inne NLPZ), perforacja przewodu pokarmowego, zapalenie błony śluzowej żołądka, zapalenie jelita grubego, zapalenie wątroby, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie naskórka, obrzęk naczynioruchowy, objawy pęcherzowe (takie jak rumień wielopostaciowy), nadwrażliwość na światło, niewydolność nerek. Przyjmowanie niektórych NLPZ (szczególnie długotrwale w dużych dawkach) jest związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar). Choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy, perforacja lub krwawienie z przewodu pokarmowego mogą mieć czasami ciężki przebieg (w niektórych przypadkach obserwowno zgony), zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku. Mogą wystąpić także inne działania niepożądane, jak smolisty stolec, krwawe wymioty lub zaostrzenie choroby Leśniowskiego-Crohna. Opisano pojedyncze przypadki agranulocytozy, śródmiąższowego zapalenia nerek, ostrą martwicę cewek nerkowych, zespół nerczycowy, martwicę brodawek nerkowych.
Meloxic - interakcje
Zastosowanie jednocześnie kilku NLPZ może zwiększać ryzyko owrzodzenia i krwawienia z przewodu pokarmowego ze względu na działanie synergistyczne - nie zaleca się jednoczesnego stosowania meloksykamu i innych NLPZ (w tym kwasu acetylosalicylowego w dawce ≥3 g/dobę). Podczas jednoczesnego stosowania meloksykamu z lekiem moczopędnym konieczne jest odpowiednie nawodnienie pacjenta oraz kontrola czynności nerek przed rozpoczęciem leczenia (ryzyko ostrej niewydolności nerek). Jednoczesne stosowanie meloksykamu z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi zwiększa ryzyko krwawień i uszkodzenia błony śluzowej przewodu pokarmowego - nie zaleca się łącznego podawania, jeśli nie można uniknąć takiego stosowania, konieczne jest staranne monitorowanie międzynarodowego wskaźnika znormalizowanego (INR). Podawanie meloksykamu z lekami trombolitycznymi, antyagregacyjnymi lub wybiórczymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny zwiększa ryzyko wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego. NLPZ (w tym kwas acetylosalicylowy w dawce ≥3 g/dobę) i antagoniści receptora angiotensyny II wywierają działanie synergistyczne, polegające na zmniejszaniu przesączania kłębuszkowego. Działanie to może ulegać zwiększeniu w przypadku zaburzenia czynności nerek, u pacjentów w podeszłym wieku i (lub) odwodnionych może dojść do ostrej niewydolności nerek (zaleca się monitorować czynności nerek na początku leczenia i nawadniać pacjenta). Ponadto leczenie skojarzone może zmniejszać działanie przeciwnadciśnieniowe inhibitorów ACE i antagonistów receptora angiotensyny II. Może występować zmniejszenie działania przeciwnadciśnieniowego leków β-adrenolitycznych. Działanie nefrotoksyczne cyklosporyny może się zwiększać pod wpływem NLPZ (podczas leczenia skojarzonego należy kontrolować czynność nerek). Podczas jednoczesnego stosowania meloksykamu z kortykosteroidami istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia owrzodzenia przewodu pokarmowego i krwawienia. Opisywano zmniejszenie skuteczności systemu terapeutycznego domacicznego pod wpływem NLPZ. Podczas jednoczesne stosowania meloksykamu i litu zwiększa się stężenie litu we krwi i jego toksyczność - nie zaleca się jednoczesnego stosowania, jeśli takie połączenie jest konieczne, należy uważnie monitorować stężenie litu we krwi na początku leczenia, podczas zmiany dawkowania i odstawiania meloksykamu. NLPZ mogą zmniejszać wydzielanie metotreksatu w kanalikach nerkowych, powodując zwiększenie jego stężenia w osoczu. Z tego względu nie zaleca się jednoczesnego stosowania NLPZ u pacjentów leczonych dużymi dawkami metotreksatu (>15 mg/tydzień). Ryzyko wystąpienia interakcji między NLPZ i metotreksatem należy uwzględnić także w przypadku pacjentów otrzymujących małe dawki metotreksatu, zwłaszcza u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek. W razie konieczności zastosowania leczenia skojarzonego należy monitorować liczbę krwinek i czynność nerek. Gdy metotreksat i NLPZ podawane są w ciągu 3 dni, należy zachować ostrożność ze względu na możliwość zwiększenia stężenia metotreksatu w osoczu i zwiększenia działania toksycznego. Cholestyramina przyspiesza wydalanie meloksykamu, co prowadzi do zwiększenia klirensu meloksykamu o 50% i skrócenia okresu półtrwania do 13+/-3 h. Nie stwierdzono klinicznie istotnych interakcji farmakokinetycznych w przypadku jednoczesnego stosowania leków zobojętniających, cymetydyny i digoksyny.
Meloxic - dawkowanie
Doustnie. Dorośli i młodzież powyżej 15 rż.: w krótkotrwałym leczeniu zaostrzeń choroby zwyrodnieniowej stawów - 7,5 mg na dobę, w razie konieczności dawkę można zwiększyć do 15 mg na dobę. W objawowym leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów - 15 mg na dobę. W objawowym leczeniu zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa - 15 mg na dobę. W zależności od działania terapeutycznego dawkę można zmniejszyć do 7,5 mg na dobę. Maksymalna dawka dobowa wynosi 15 mg.
U pacjentów w podeszłym wieku podczas długotrwałego leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów lub zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa dawka wynosi 7,5 mg na dobę. U pacjentów ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych leczenie należy rozpoczynać od dawki 7,5 mg na dobę. U pacjentów dializowanych z ciężką niewydolnością nerek dawka dobowa nie powinna przekraczać 7,5 mg.
Tabletki przyjmować raz na dobę, podczas posiłku, popijając płynem.
Meloxic - uwagi
Pacjenci, u których wystąpią zawroty głowy, senność, zmęczenie lub zaburzenia widzenia powinni zaprzestać kierowania pojazdami lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.
