Memocept - skład
1 tabl. powl. zawiera 5 mg lub 10 mg chlorowodorku donepezylu.
Reklama
Memocept - działanie
Swoisty i odwracalny inhibitor acetylocholinoesterazy - głównego enzymu rozkładającego acetylocholinę w mózgu. U pacjentów z chorobą Alzheimera lek podany w pojedynczych dawkach 5 mg lub 10 mg na dobę hamuje aktywność esterazy acetylocholinowej odpowiednio o 63,6% i 77,3%. Nie badano zdolności donepezylu do zmiany przebiegu leżących u podłoża choroby zmian neuropatologicznych. 6-miesięczne badanie kliniczne prowadzone wśród pacjentów z chorobą Alzheimera, oceniające zdolności poznawcze, funkcjonowanie w życiu społecznym i rodzinnym oraz możliwości samodzielnego funkcjonowania, potwierdziło skuteczność kliniczną donepezylu. Maksymalne stężenie leku we krwi występuje 3-4 h po podaniu doustnym. Końcowy T0,5 wynosi ok. 70 h. Pokarm nie wpływa na wchłanianie leku. Donepezyl wiąże się z białkami osocza w 95%. Metabolizowany jest z udziałem cytochromu P-450. Wydalany głównie z moczem, zarówno w postaci niezmienionej, jak i w postaci metabolitów.
Reklama
Memocept - wskazania
Leczenie objawowe łagodnej do umiarkowanie ciężkiej postaci otępienia w chorobie Alzheimera.
Reklama
Memocept - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na chlorowodorek donepezylu, pochodne piperydyny lub inne składniki preparatu.
Reklama
Memocept - ostrzeżenia
Preparatu nie zaleca się stosować u dzieci i młodzieży. Ostrożnie stosować u pacjentów z astmą oskrzelową lub obturacyjną chorobą płuc w wywiadzie. Donepezyl może nasilać zwiotczenie mięśni wywołane przez pochodne sukcynylocholiny podczas znieczulenia. Donepezyl może wywierać działanie wagotoniczne na częstość akcji serca (np.bradykardia), co ma znaczenie u pacjentów z zespołem chorego węzła zatokowego lub innymi nadkomorowymi zaburzeniami przewodzenia, tj. blok zatorowo-przedsionkowy lub przedsionkowo-komorowy. Donepezyl jako cholinomimetyk może hamować odpływ moczu z pęcherza czy nasilać lub powodować objawy pozapiramidowe. Brak danych dotyczących stosowania preparatu u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Stosowanie donepezylu u pacjentów z ciężką postacią otępienia w chorobie Alzheimera, innymi typami otępienia lub innymi rodzajami zaburzeń pamięci (np. zaburzeniami poznawczymi związanymi z wiekiem) nie zostało zbadane. Nie stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Reklama
Memocept - ciąża
Preparatu nie powinno się stosować w ciąży, chyba że jest to bezwzglednie konieczne oraz nie powinno się stosować przy karmieniu piersią.
Reklama
Memocept - efekty uboczne
Bardzo często: biegunka, nudności; bóle głowy. Często: przeziębienie; anoreksja; omamy, pobudzenie, agresywne zachowanie; omdlenia, zawroty głowy, bezsenność; wymioty, zaburzenia brzuszne; wysypka, świąd; skurcze mięśni; nietrzymanie moczu; zmęczenie, ból; wypadki. Niezbyt często: drgawki; bradykardia; krwotok żołądkowo-jelitowy, wrzody żołądka i dwunastnicy; niewielkie zwiększenie aktywności mięśniowej kinazy kreatynowej. Rzadko: objawy pozapiramidowe; blok zatorowo-przedsionkowy, blok przedsionkowo-komorowy; zaburzenia czynności wątroby, w tym zapalenie wątroby. U pacjentów badanych w kierunku omdleń i napadów drgawkowych należy rozważyć możliwość wystąpienia bloku serca lub zahamowania zatokowego. Omamy, pobudzenie oraz zachowanie agresywne ustępowały po zmniejszeniu dawki lub przerwaniu leczenia.
Memocept - interakcje
Donepezyl oraz żaden z jego metabolitów nie hamuje metabolizmu teofiliny, warfaryny, cymetydyny i digoksyny. Digoksyna i cymetydyna nie zmieniają metabolizmu donepezylu. Ketokonazol i chinidyna (inhibitory odpowiednio CYP3A4 i CYP2D6) hamują metabolizm donepezylu, zwiększając stężenie leku we krwi - w badaniu u zdrowych ochotników po podaniu ketokonazolu nastąpiło zwiększenie o ok. 30% stężenia donepezylu. Również inne inhibitory CYP3A4 (np. itrakonazol i erytromycyna) i inhibitory CYP2D6 (np. fluoksetyna) mogą hamować metabolizm donepezylu. Leki pobudzające izoenzymy, np. ryfampicyna, fenytoina, karbamazepina oraz alkohol mogą zmniejszać stężenie donepezylu we krwi. Donepezyl ma możliwość interferowania z lekami o aktywności antycholinergicznej. Występuje również możliwość działania synergistycznego w przypadku jednoczesnego stosowania leków, takich jak sukcynylocholina, inne leki blokujące płytkę nerwowo-mięśniową lub agoniści cholinergiczni lub leki β-adrenolityczne, które wywierają wpływ na przewodnictwo w sercu.
Memocept - dawkowanie
Doustnie, raz na dobę, wieczorem, tuż przed snem. Dawka początkowa: 5 mg na dobę, przez co najmniej 1 miesiąc, co pozwoli na kliniczną ocenę skuteczności leczenia i uzyskanie stanu równowagi stężenia chlorowodorku donepezylu. Po ocenie klinicznej dawkę można zwiększyć do 10 mg na dobę. Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 10 mg. U pacjentów z niewydolnością nerek nie jest konieczna zmiana dawkowania. U pacjentów z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością wątroby zwiększanie dawki powinno odbywać się zgodnie z indywidualną tolerancją pacjenta. Leczenie donepezylem można podejmować tylko w przypadkach, gdy możliwa jest regularna kontrola przyjmowania leku przez pacjenta. Leczenie podtrzymujące należy prowadzić tak długo, jak długo stwierdza się korzystne działanie preparatu; niezbędna jest regularna ocena kliniczna działania leku. Odstawienie leku powinno się rozważyć, gdy nie stwierdza się już działania leczniczego.
Memocept - uwagi
Preparat odstawić przy wystąpieniu niewyjaśnionych zaburzeń wątroby. Monitorować w kierunku objawów choroby wrzodowej pacjentów o zwiększonym ryzyku choroby wrzodowej np. pacjenci z chorobą wrzodową w wywiadzie lub przyjmujący jednocześnie NLPZ. Otępienie oraz działania niepożądane tj. uczucie zmęczenia, zawroty głowy i skurcze mięśni (zwłaszcza na początku leczenia lub po zwiększeniu dawki) mogą zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn.
