Mepidont 2% z adrenaliną 1:100.000 - skład
1 ml roztworu zawiera 20 mg chlorowodorku mepiwakainy i 0,01 mg adrenaliny w postaci winianu (1 wkład 1,8 ml zawiera 36 mg chlorowodorku mepiwakainy i 0,018 mg adrenaliny w postaci winianu).
Reklama
Mepidont 2% z adrenaliną 1:100.000 - działanie
Środek miejscowo znieczulający o budowie amidowej do stosowania w stomatologii. Właściwości mepiwakainy wynikają z hamowania prądów jonowych odpowiedzialnych za powstawanie i rozprzestrzenianie się bodźców w błonie komórkowej neuronu. Działanie znieczulające rozpoczyna się szybko. Czas skutecznego działania leku zależy od miejsca wstrzyknięcia, stężenia oraz obecności lub braku środka obkurczającego naczynia krwionośne. Wiąże się z białkami osocza w 60-80 %, T0,5 wynosi 115 min. Mepiwakaina jest metabolizowana głównie w wątrobie, metabolity usuwane są przez nerki.
Reklama
Mepidont 2% z adrenaliną 1:100.000 - wskazania
Wszelkie zabiegi zachowawcze i chirurgiczne w stomatologii w przypadku, gdy pożądane jest osiągnięcie znieczulenia miejscowego o przedłużonym czasie, lub gdy konieczne jest osiągnięcie stanu miejscowej anemizacji.
Reklama
Mepidont 2% z adrenaliną 1:100.000 - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąś z substancji pomocniczych. Stosowanie preparatu zawierającego środek obkurczający naczynia krwionośne jest niewskazane u osób z poważnymi chorobami serca i tętnic obwodowych, nadciśnieniem, migreną, nadczynnością tarczycy, cukrzycą, przerostem prostaty, jaskrą wąskiego kąta przesączania oraz nefropatią.
Reklama
Mepidont 2% z adrenaliną 1:100.000 - ostrzeżenia
Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania mepiwakainy w stomatologii zależy od właściwego doboru dawki i sposobu podania leku, oraz od zachowania odpowiednich środków ostrożności. W każdym przypadku należy stosować najniższe dawki i stężenia konieczne do osiągnięcia pożądanego działania. Pacjenta należy obserwować i natychmiast przerwać podawanie leku po wystąpieniu pierwszego niepokojącego objawu. Opisywano rzadkie przypadki zgonów osób, u których nie stwierdzono uprzednio nadwrażliwości. Preparat ze środkiem obkurczającym zawiera pirosiarczyn sodu, który może powodować reakcje uczuleniowe oraz ciężkie napady astmy u osób uczulonych. Należy zachować ostrożność u osób leczonych inhibitorami MAO oraz trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi.
Reklama
Mepidont 2% z adrenaliną 1:100.000 - ciąża
Nie stosować w ciąży.
Reklama
Mepidont 2% z adrenaliną 1:100.000 - efekty uboczne
Często: nudności, wymioty. Rzadko: pobudzenie OUN ze stanem podniecenia, drżenia, dezorientacja, zawroty głowy, rozszerzenie źrenic, przyspieszony metabolizm, podwyższona temperatura ciała, po bardzo dużych dawkach szczękościsk i drgawki, rozszerzenie naczyń, nadciśnienie, zaburzenia rytmu serca, bradykardia, przyspieszenie oddechu, rozszerzenie oskrzeli. Bardzo rzadko: reakcje alergiczne, wstrząs anafilaktyczny. Częstość nieznana: zmiany skórne, pokrzywka, obrzęk, pocenie się. Środek obkurczający naczynia krwionośne może spowodować wystąpienie następujących reakcji, zwłaszcza u osób z chorobą układu sercowo-naczyniowego: niepokój, pocenie się, zaburzenia oddychania, zaburzenia rytmu serca, nadciśnienie (co może być poważnym stanem u pacjentów z utrwalonym nadciśnieniem oraz u pacjentów z nadczynnością tarczycy), silny ból głowy, światłowstręt, ból zamostkowy, wymioty.
Mepidont 2% z adrenaliną 1:100.000 - interakcje
Należy zachować ostrożność u pacjentów otrzymujących związki o strukturze chemicznej podobnej do leków miejscowo znieczulających, w związku z możliwością nasilenia reakcji toksycznych. Roztwory zawierające adrenalinę mogą wykazywać klinicznie istotne interakcje z inhibitorami MAO oraz trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi (ciężkie nadciśnienie), z pochodnymi fenotiazyny i butyrofenonu (możliwe odwrócenie działania adrenaliny zwiększającego ciśnienie).
Mepidont 2% z adrenaliną 1:100.000 - dawkowanie
1-2 ml lub więcej, w zależności od potrzeb związanych z zabiegiem, nasiękowo lub jako blokada nerwu obwodowego. Roztwór znieczulający należy wstrzykiwać małymi dawkami z szybkością ok. 1 ml/min., po uprzedniej aspiracji. U zdrowej osoby dorosłej, która nie otrzymała środków uspokajających, maksymalna dawka podana jednorazowo albo w kilku kolejnych wstrzyknięciach przez okres nie dłuższy niż 90 min wynosi 7 mg chlorowodorku mepiwakainy/kg mc., do całkowitej dawki nieprzekraczającej 550 mg chlorowodorku mepiwakainy i 0,2 mg adrenaliny. Dawka maksymalna wynosi 1000 mg mepiwakainy/24 h. U dzieci podane dawki należy zmniejszyć w zależności od masy ciała i wieku.
Mepidont 2% z adrenaliną 1:100.000 - uwagi
Preparat wywiera niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Lekarz powinien zadecydować, czy pacjent może prowadzić pojazd lub obsługiwać maszyny po podaniu leku.
