Metindol - skład
1 g maści zawiera 50 mg indometacyny.
Reklama
Metindol - działanie
Preparat o silnym działaniu przeciwzapalnym. Mechanizm działania polega na hamowaniu aktywności cyklooksygenaz COX-1 i/lub COX-2, co powoduje zahamowanie syntezy i/lub uwalniania prostaglandyn. Wchłanianie indometacyny przez skórę wykazuje duże różnice osobnicze (od 0,1% do 7%) i jest zależne od miejsca i charakterystyki skóry (skóra miękka lub twarda), sposobu zastosowania (wcieranie, opatrunek okluzyjny, jonoforeza).
Reklama
Metindol - wskazania
Miejscowe leczenie bólu w przebiegu zaostrzeń chorób reumatycznych takich jak: reumatoidalne zapalenie stawów, młodzieńcze przewlekłe zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, ostre stany zapalne tkanek okołostawowych, dna moczanowa, choroba zwyrodnieniowa stawów.
Reklama
Metindol - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na indometacynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą preparatu. Podanie miejscowe. Nie stosować na błony śluzowe lub uszkodzoną skórę. Podanie ogólne. Pacjenci, u których po zastosowaniu kwasu acetylosalicylowego lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) wystąpiły: ostry napad astmy oskrzelowej, pokrzywka lub zapalenie błony śluzowej nosa. Aktywna choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy lub choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy (w tym nawracającą) w wywiadzie. Polipy błony śluzowej nosa związane z obrzękiem naczynioruchowym. Ciąża i okres karmienia piersią. Bezpieczeństwo stosowania indometacyny o działaniu ogólnym u dzieci nie zostało ustalone.
Reklama
Metindol - ostrzeżenia
Stosowanie indometacyny w postaci ogólnej, miejscowej na duże powierzchnie ciała lub podawanie dłuższe, niż zalecone przez lekarza, może powodować wchłonięcie indometacyny do krążenia ogólnego w ilości wystarczającej do wystąpienia ciężkich działań niepożądanych. Należy zachować ostrożność u pacjentów z niewydolnością wątroby i (lub) nerek, zaburzeniami psychicznymi, padaczką, chorobą Parkinsona (ryzyko zaostrzenia objawów chorobowych), zaburzeniami krzepnięcia krwi (indometacyna może hamować agregację płytek krwi), astmą (także w wywiadzie), z chorobami żołądka i jelit (mogą wystąpić krwawienia z przewodu pokarmowego z lub bez towarzyszącego owrzodzenia; w takiej sytuacji lek należy odstawić), z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie, zastoinową niewydolnością serca (zatrzymywanie płynów i obrzęki), chorobą niedokrwienną serca, chorobą tętnic obwodowych i (lub) chorobą naczyń mózgu, przed rozpoczęciem długotrwałego leczenia pacjentów z czynnikami ryzyka chorób układu krążenia (np. nadciśnienie, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu). Indometacyna stosowana w połączeniu z innymi NLPZ może maskować objawy stanu zapalnego; nie należy stosować jednocześnie innych NLPZ. U pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów wystąpienie zaburzeń oka może być związane z chorobą podstawową lub zastosowanym leczeniem. Z tego względu, w przewlekłych chorobach reumatycznych zaleca się okresowe badania okulistyczne. W razie zaobserwowania zmian w oku, leczenie należy przerwać. Należy chronić oczy przed kontaktem z preparatem - w przypadku takiego kontaktu należy dokładnie przemyć oczy bieżącą wodą. U pacjentów ze znacznymi zaburzeniami czynności nerek, należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę indometacyny i uważnie monitorować czynność nerek
Reklama
Metindol - ciąża
Indometacyna w postaciach działających ogólnoustrojowo jest przeciwwskazana u kobiet w ciąży i karmiących piersią. Dane dotyczące stosowania leku w postaci miejscowej są ograniczone.
Reklama
Metindol - efekty uboczne
Podanie miejscowe. Częstość nieznana: reakcje nadwrazliwości, rumień, świąd, podrażnienie skóry. Podanie ogólne. Częstość nieznana: zaburzenia składu krwi, w tym leukopenia, niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość hemolityczna, agranulocytoza, zahamowanie czynności szpiku kostnego, zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego, trombocytopenia, ciężka reakcja anafilaktyczna, zaburzenia psychiczne (omamy, depersonalizacja, apatia, splątanie, lęk, jadłowstręt, depresja), bóle głowy (należy przerwać leczenie jeśli ból nie mija), zawroty głowy, uczucie pustki w głowie, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, omdlenia, senność, drgawki, śpiączka, neuropatia obwodowa, mimowolne ruchy mięśni, bezsenność, niewyraźne widzenie, podwójne widzenie, ból oczodołu i okołooczodołowy, szumy uszne, zaburzenia słuchu, utrata słuchu, tachykardia, ból w klatce piersiowej, arytmia, kołatanie serca, zastoinowa niewydolność serca, zwiększenie ciśnienia krwi, niedociśnienie, zapalenie naczyń, nagłe zmniejszenie ciśnienia krwi przypominające wstrząs, krwawienia z nosa, ostra niewydolność oddechowa, w tym nagła duszność, astma i obrzęk płuc (kurcz oskrzeli może być wywołany u pacjentów z astmą oskrzelową lub alergią, także w wywiadzie), nudności, wymioty, dyskomfort w nadbrzuszu, ból brzucha, zaparcia i biegunki, owrzodzenia (pojedyncze lub rozsiane) przełyku, żołądka, dwunastnicy, jelita cienkiego lub grubego, w tym perforacje i krwawienia w niektórych przypadkach zakończone śmiercią, krwawienia z przewodu pokarmowego bez jawnego owrzodzenia, nasilenie bólów brzucha u pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, zapalenie jamy ustnej, zapalenie błony śluzowej żołądka, wzdęcia, krwawienie z esicy (utajone lub z uchyłków) oraz perforację uprzednio występujących uszkodzeń esicy (uchyłki, rak), wrzodziejące zapalenie jamy ustnej, tworzenie się przeponopodobnych zwężeń w jelitach i owrzodzenie jelit, po których następowała niedrożność jelit, zapalenie wątroby, żółtaczka (zgłaszano przypadki zgonów), świąd, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, rumień guzowaty, wysypka skórna i nadwrażliwość na światło, wybroczyny lub wylewy podskórne, plamica, złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, wypadanie włosów, osłabienie siły mięśniowej, krwiomocz, białkomocz, cukromocz, zespół nerczycowy, śródmiąższowe zapalenie nerek, niewydolność nerek, krwawienia z dróg rodnych, zaburzenia piersi (powiększenie i wrażliwość na dotyk), ginekomastia, zaczerwienienie skóry, nadmierna potliwość, zmęczenie, złe samopoczucie, obrzęki, hiperkaliemia, hiperglikemia, zwiększenie stężenia mocznika we krwi. Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie ogólne niektórych NLPZ (szczególnie długotrwale w dużych dawkach) jest związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar). U pacjentów otrzymujących NLPZ obserwowano przypadki granicznych wartości wyników badań czynności wątroby, a istotne zwiększenie aktywności AspAT i A1AT wystąpiło u mniej niż 1% pacjentów. Jeśli nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby utrzymują się lub ulegają pogorszeniu, występują kliniczne objawy wskazujące na chorobę wątroby lub wystąpią objawy ogólne, takie jak wysypka lub eozynofilia, indometacynę należy odstawić.
Metindol - interakcje
Podanie miejscowe. Po zastosowaniu zalecanych dawek indometacyny w postaci maści nie obserwowano interakcji. W razie długotrwałego stosowaniu maści na duże powierzchnie ciała, może jednak dojść do interakcji z innymi lekami i wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Podanie ogolne. Kwas acetylosalicylowy może zmniejszać stężenie indometacyny we krwi. Diflunisal lub probenecyd zwiększają stężenie indometacyny w surowicy. Jednoczesne stosowanie z lekami zmniejszającymi ciśnienie krwi (np. (np. leki blokujące receptory alfa-adrenergiczne, inhibitory ACE, leki blokujące receptory beta-adrenergiczne, leki moczopędne, hydralazyna lub antagoniści receptora AT] angiotensyny, np. losartan) może spowodować zmniejszenie ich działania przeciwnadciśnieniowego. Indometacyna może zwiększać stężenie litu w surowicy; podczas leczenia skojarzonego należy monitorować stężenia litu w surowicy. Zaleca się ostrożność podczas stosowania NLPZ w czasie leczenia metotreksatem, ze względu na ryzyko zwiększenia jego stężenia we krwi (nasilenie toksyczności). Stwierdzono zwiększone ryzyko krwawień z przewodu pokarmowego podczas jednoczesnego stosowania NLPZ z kortykosteroidami. Indometacyna nie powinna być stosowania wcześniej niż 8-12 dni od zakończenia terapii mifeprystonem. Należy zachować ostrożność u pacjentów leczonych równocześnie lekami przeciwzakrzepowymi, glikozydami nasercowymi, chinolonami. Nie należy stosować indometacyny z innymi NLPZ. NLPZ należy stosować ostrożnie u pacjentów przyjmujących cyklosporynę (nasilenie toksyczności). Indometacyna może osłabiać działanie moczopędne i przeciwnadciśnieniowe diuretyków pędowych, tiazydowych i oszczędzających potas. Nie należy stosować indometacyny w skojarzeniu z triamterenem, ponieważ może to prowadzić do wystąpienia ostrej odwracalnej niewydolności nerek. Po doustnym zastosowaniu fenylopropanoloaminy oraz rzadko po podaniu jej w skojarzeniu z indometacyną obserwowano przypadki przełomu nadciśnieniowego - należy zachować ostrożność.
Metindol - dawkowanie
Dorośli: pasek maści o długości około 5 cm wcierać w bolące miejsce 3 razy na dobę. Dzieci o mc. powyżej 25 kg: pasek maści o długości około 2,5 cm wcierać w bolące miejsce 2 razy na dobę.
Metindol - uwagi
Brak danych dotyczących wpływu indometacyny stosowanej miejscowo na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednakże, w razie długotrwałego stosowania maści na duże powierzchnie ciała, mogą wystąpić zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia lub bóle głowy. Pacjenci nie powinni wtedy prowadzić pojazdów ani wykonywać czynności wymagających skupienia uwagi. U niektórych pacjentów może wystąpić niedokrwistość w następstwie jawnego lub utajonego krwawienia z przewodu pokarmowego, zaleca się wykonanie odpowiednich badań krwi. U pacjentów leczonych indometacyną obserwowano przypadki fałszywie ujemnych wyników testu hamowania deksametazonem - z tego względu do wyników testu przeprowadzonego u tych pacjentów należy podchodzić z ostrożnością.
