Miansec

Miansec - skład

1 tabl. powl. zawiera 10 mg lub 30 mg chlorowodorku mianseryny.

Reklama

Miansec - działanie

Czteropierścieniowy lek przeciwdepresyjny z grupy pochodnych piperazynoazepiny. Zwiększa ośrodkowe przewodnictwo nerwowe blokując receptory α₂-adrenergiczne i hamując wychwyt zwrotny noradrenaliny. Działa antagonistycznie wobec receptorów serotoninowych w oun, blokuje receptory histaminowe H₁ oraz α₁-adrenergiczne. Wykazuje działanie anksjolityczne i uspokajające, wydłuża i pogłębia sen. Mianseryna nie ma nasilonych właściwości antymuskarynowych, dzięki czemu jej działanie jest niemal pozbawione efektów cholinolitycznych. Lek dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Po podaniu doustnym C_max we krwi występuje po 2-3 h. Na skutek efektu pierwszego przejścia w wątrobie dostępność biologiczna wynosi ok. 20%. Z białkami osocza wiąże się w 95%. Dobrze przenika przez błony komórkowe, również do OUN. Jest metabolizowana w wątrobie na drodze aromatycznej hydroksylacji, N-oksydacji i N-demetylacji, w wyniku czego powstają aktywne farmakologicznie metabolity: demetylomianseryna i 8-hydroksymianseryna. T_0,5 w fazie eliminacji wynosi w zależności od stężenia 6-39 h. Większość leku wydalana jest z moczem w postaci wolnych lub skoniugowanych metabolitów, 4-7% w postaci niezmienionej. Około 14% dawki wydalane jest z kałem. Działanie mianseryny ujawnia się po kilku dniach, zaś poprawa kliniczna występuje po 2-3 tyg.

Reklama

Miansec - wskazania

Objawy depresyjne o różnym podłożu, w których wskazane jest leczenie farmakologiczne.

Reklama

Miansec - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na składniki preparatu. Ciężka niewydolność wątroby. Zespół maniakalny.

Reklama

Miansec - ostrzeżenia

W przypadku wystąpienia hipomanii u pacjentów z dwubiegunową chorobą afektywną terapię mianseryną należy przerwać. Wystąpienie gorączki, bólu gardła, zapalenia jamy ustnej lub innych objawów infekcji jest wskazaniem do przerwania leczenia i natychmiastowego badania morfologii krwi (ryzyko wystąpienia granulocytopenii i agranulocytozy). Leczenie należy przerwać również w przypadku wystąpienia żółtaczki lub drgawek. Szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów z cukrzycą, zaburzeniami czynności wątroby, niewydolnością nerek, z jaskrą z wąskim kątem przesączania oraz z rozrostem gruczołu krokowego. Ostrożność należy zachować stosując preparat u pacjentów z zaburzeniami sercowo-naczyniowymi tj. blok serca, niedawno przebyty zawał serca, u pacjentów z zaburzeniami hematologicznymi (w tym z uszkodzeniem szpiku), z tendencjami samobójczymi, z padaczką. Podczas leczenia istnieje ryzyko wystąpienia hiponatremii. Podczas leczenia nie należy pić napojów alkoholowych. Lek nie powinien być stosowany w leczeniu dzieci i młodzieży poniżej 18 lat. W toku badań klinicznych obserwowano zachowania samobójcze oraz wrogość (agresja, zachowania buntownicze, przejawy gniewu). Jeśli w oparciu o istniejącą potrzebę kliniczną podjęta zostanie decyzja o leczeniu, pacjent powinien być uważnie obserwowany pod kątem objawów samobójczych. Brak długoterminowych badań dotyczących bezpieczeństwa stosowania u dzieci i młodzieży dotyczących wzrostu, dojrzewania, rozwoju poznawczego i rozwoju zachowania. Preparat zawiera laktozę, z tego względu pacjenci z rzadko występującą nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni zażywać tego leku.

Reklama

Miansec - ciąża

Lek może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Nie należy karmić piersią w czasie terapii mianseryną. W przypadku konieczności leczenia przeciwdepresyjnego należy przerwać karmienie piersią.

Reklama

Miansec - efekty uboczne

Bardzo często: zwiększenie masy ciała, wzmożone łaknienie, nadmierne uspokojenie (senność) występujące na początku leczenia i zmniejszające się  wraz z kontynuacją terapii (zmniejszenie dawki na ogół nie prowadzi do mniejszego uspokojenia, ale może zagrozić skuteczności leku przeciwdepresyjnego). Często: niedociśnienie, osłabienie. Ponadto: nieprawidłowy skład krwi zwykle objawiający się jako granulocytopenia lub agranulocytoza; niedokrwistość, hipomania, przypadki myśli i zachowań samobójczych; u pacjentów z dwubiegunową chorobą afektywną może wystąpić: zmiana fazy, nasilenie objawów psychotycznych, w tym manii lub urojeń paranoidalnych: drgawki, hiperkineza (zespół niespokojnych nóg), zawroty głowy, bradykardia po podaniu dawki początkowej, ortostatyczne spadki ciśnienia tętniczego, skaza krwotoczna, żółtaczka, nieprawidłowa czynność wątroby, zmiany skórne, np. rumień wielopostaciowy, nadmierne pocenie się, wysypka, ból i zapalenie stawów, ginekomastia, patologiczna laktacja, obrzęki (w tym obwodowe).

Miansec - interakcje

Mianseryny nie należy stosować z innymi lekami przeciwdepresyjnymi (ryzyko potęgowania działania na oun oraz nasilenia działań niepożądanych). Mianseryna nasila hamujące działanie barbituranów, leków uspokajających, przeciwlękowych i alkoholu na oun. Jednoczesne stosowanie z niektórymi lekami przeciwdrgawkowymi, przeciwgorączkowymi, przeciwbólowymi, przeciwzapalnymi może hamować czynność szpiku i układu krwiotwórczego. Mianseryna nie wpływa na działanie hipotensyjne guanetydyny, betanidyny, klonidyny, alfa-metylodopy, pochodnych hydralazyny i propranololu, zaleca się jednak monitorowanie ciśnienia tętniczego u pacjentów leczonych jednocześnie tymi lekami. Mianseryny nie należy podawać pacjentom otrzymującym nieselektywne inhibitory MAO oraz 14 dni po ich odstawieniu. Lek należy stosować ostrożnie z pochodnymi kumaryny (np. warfaryna), ponieważ może wpływać na ich metabolizm (należy kontrolować parametry krzepnięcia krwi). Stosowanie z glikozydami naparstnicy lub lekami przeciwarytmicznymi o działaniu chinidynopodobnym zwiększa ryzyko wystąpienia arytmii. Mianseryna zmniejsza stężenie 1,25-dihydroksycholekalcyferolu w surowicy.

Miansec - dawkowanie

Doustnie. Dorośli: leczenie należy rozpocząć od dawki 30 mg na dobę. Dawkę można stopniowo zwiększać co kilka dni do osiągnięcia właściwej reakcji klinicznej pacjenta. Dawkowanie w zależności od stopnia depresji wynosi 60-90 mg. Maksymalna dawka dobowa leku wynosi 200 mg. Dawkę dobową przyjmuje się w dawkach podzielonych lub jednorazowo na noc (ze względu na korzystny wpływ na sen). Reakcja kliniczna pojawia się w ciągu 2-4 tyg. terapii odpowiednią dawką. W przypadku niezadowalającej reakcji dawkę można zwiększyć. Jeżeli w ciągu 2-4 tyg. nie ma reakcji, leczenie należy przerwać. Po uzyskaniu poprawy klinicznej leczenie należy kontynuować przez 4-6 miesięcy. U osób w podeszłym wieku dawka początkowa nie powinna być większa niż 30 mg na dobę, dawkę należy zwiększać ostrożnie, monitorując pacjenta (dawka podtrzymująca jest zazwyczaj mniejsza). Tabletki należy połykać w całości, bez rozgryzania, popić płynem.

Miansec - uwagi

W celu uniknięcia powikłań hematologicznych na początku leczenia należy przeprowadzać pełne badanie morfologiczne krwi co 4 tyg. przez 3 miesiące. U pacjentów chorych na cukrzycę należy regularnie oznaczać stężenie glukozy we krwi. U pacjentów stosujących środki hipotensyjne i mianserynę należy kontrolować ciśnienie tętnicze krwi. Z powodu możliwości wystąpienia zawrotów głowy oraz działania uspokajającego, podczas leczenia mianseryną pacjenci nie powinni kierować pojazdami mechanicznymi ani nie powinni obsługiwać urządzeń mechanicznych w ruchu.