MIG - skład
1 tabl. powl. zawiera 400 mg ibuprofenu. 1 ml zawiesiny Mig dla dzieci zawiera 20 mg ibuprofenu; preparat zawiera maltitol ciekły, alkohol benzylowy oraz sód. 1 ml zawiesiny Mig dla dzieci forte o smaku truskawkowym zawiera 40 mg ibuprofenu; preparat zawiera maltitol ciekły, alkohol benzylowy oraz sód.
Reklama
MIG - działanie
Niesteroidowy lek przeciwzapalny, który hamuje syntezę prostaglandyn. Wykazuje działanie przeciwgorączkowe, zmniejsza ból oraz obrzęki związane ze stanem zapalnym, hamuje agregację płytek wywołaną przez ADP i kolagen. Po podaniu doustnym ibuprofen wchłania się częściowo w żołądku, a następnie całkowicie w jelicie cienkim. Cmax w osoczu jest osiągane po upływie 1-2 h. Wiązanie z białkami osocza wynosi ok. 99%. T0,5 w fazie eliminacji u zdrowych osobników oraz pacjentów z chorobami wątroby i nerek wynosi 1,8-3,5 h. Ibuprofen jest metabolizowany w wątrobie (hydroksylacja, karboksylacja). Nieczynne farmakologicznie metabolity ulegają całkowitemu wydaleniu, głównie przez nerki (90%), ale też z żółcią.
Reklama
MIG - wskazania
Krótkotrwałe leczenie objawowe bólu o łagodnym i umiarkowanym nasileniu oraz gorączki. Zawiesinę 20 mg/ml stosuje się u dzieci o masie ciała 5-29 kg (6 miesięcy-9 lat). Zawiesinę 40 mg/ml stosuje się u dzieci o masie ciała od 10 kg (w wieku 1 rok), u młodzieży i dorosłych. Tabl. powl. stosuje się u dorosłych, młodzieży i dzieci o masie ciała od 20 kg (w wieku od 6 lat).
Reklama
MIG - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Skurcz oskrzeli, astma, nieżyt nosa, obrzęk naczynioruchowy lub pokrzywka po przyjęciu kwasu acetylosalicylowego lub innych NLPZ w wywiadzie. Zaburzenia hemopoezy o niewyjaśnionej etiologii. Czynna lub nawracająca choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy lub krwawienie z przewodu pokarmowego (dwa lub więcej oddzielne epizody potwierdzonego owrzodzenia lub krwawienia). Krwawienia z przewodu pokarmowego lub perforacja w następstwie przyjmowania NLPZ w wywiadzie. Krwawienia z naczyń mózgowych lub inne czynne krwawienia. Ciężka niewydolność nerek lub wątroby. Ciężka niewydolność serca (klasa IV wg NYHA). Ciężkie odwodnienie (spowodowane wymiotami, biegunką lub przyjmowaniem niedostatecznej ilości płynów). III trymestr ciąży. Tabletek nie stosować u dzieci o masie ciała poniżej 20 kg (6 lat), ze względu na zbyt dużą zawartość substancji czynnej dla tej grupy wiekowej.
Reklama
MIG - ostrzeżenia
Przyjmowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych. Należy unikać równoczesnego stosowania preparatu z innymi NLPZ, w tym z selektywnymi inhibitorami cyklooksygenazy-2. Związane ze stosowanie NLPZ ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia przewodu pokarmowego lub perforacji przewodu pokarmowego wzrasta wraz ze stosowaną dawką NLPZ, u pacjentów z owrzodzeniem w wywiadzie, szczególnie jeśli był ono powikłany krwawieniem lub perforacją, a także u pacjentów w podeszłym wieku. Pacjenci tacy powinni się rozpoczynać leczenie od najmniejszej dostępnej dawki. Należy rozważyć leczenie skojarzone z lekami ochronnymi (np. mizoprostol lub inhibitory pompy protonowej) u tych pacjentów, a także u pacjentów wymagających stosowania małych dawek kwasu acetylosalicylowego bądź innych leków zwiększających ryzyko wystąpienia zaburzeń ze strony przewodu pokarmowego. Zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów jednocześnie przyjmujących leki, które mogą zwiększać ryzyko owrzodzeń przewodu pokarmowego lub występowania krwawień z przewodu pokarmowego, takie jak doustne glikokortykosteroidy, leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny oraz leki przeciwpłytkowe, takie jak kwas acetylosalicylowy. Jeśli u pacjentów stosujących lek występuje krwawienie z przewodu pokarmowego lub owrzodzenie, lek ten należy odstawić. U pacjentów z chorobami przewodu pokarmowego (np. wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna) w wywiadzie, NLPZ należy stosować ostrożnie, gdyż choroby te mogą ulec zaostrzeniu. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i (lub) niewydolnością serca w wywiadzie, należy zachować ostrożność przed rozpoczęciem stosowania leku, ponieważ w związku z leczeniem NLPZ opisywano przypadki zatrzymania płynów w organizmie, nadciśnienia tętniczego i obrzęków. Stosowanie ibuprofenu, zwłaszcza w dużej dawce (2400 mg/dobę), może być związane z niewielkim wzrostem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych (np. zawału mięśnia sercowego lub udaru). Badania epidemiologiczne nie wskazują, że przyjmowanie ibuprofenu w małych dawkach (np. ≤1200 mg/dobę) jest związane ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych. W przypadku pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca (NYHA II-III), rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca, chorobą naczyń obwodowych i (lub) chorobą naczyń mózgowych leczenie ibuprofenem należy stosować po jego starannym rozważeniu, przy czym należy unikać stosowania w dużych dawkach (2400 mg/dobę). Należy także starannie rozważyć włączenie długotrwałego leczenia pacjentów, u których występują czynniki ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych (nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu), zwłaszcza jeśli wymagane są duże dawki ibuprofenu (2400 mg/dobę). Zgłaszano przypadki ostrej uogólnionej osutki krostkowej (AGEP) związane ze stosowaniem leków zawierających ibuprofen. Ze względu na ryzyko ciężkich reakcji skórnych, lek należy odstawić, kiedy tylko pojawi się wysypka skórna, zmiany w obrębie błon śluzowych bądź jakiekolwiek inne objawy nadwrażliwości. Wyjątkowo, przyczyną ciężkich zakaźnych powikłań dotyczących skóry i tkanek miękkich może być ospa wietrzna. Dotychczas, nie można wykluczyć przyczyniania się NLPZ do zaostrzania tych zakażeń. Dlatego zaleca się unikania stosowania leku w przypadku ospy wietrznej. Lek może maskować objawy zakażenia, co może prowadzić do opóźnionego rozpoczęcia stosowania właściwego leczenia, a przez to pogarszać skutki zakażenia. Zjawisko to zaobserwowano w przypadku pozaszpitalnego bakteryjnego zapalenia płuc i powikłań bakteryjnych ospy wietrznej. Jeśli lek stosowany jest z powodu gorączki lub bólu związanych z zakażeniem, zaleca się kontrolowanie przebiegu zakażenia. W warunkach pozaszpitalnych pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy utrzymują się lub nasilają. Preparat należy stosować tylko po starannym rozważeniu stosunku zagrożeń do korzyści u pacjentów z: wrodzonymi zaburzeniami metabolizmu porfiryn (np. u pacjentów z ostrą porfirią przerywaną); toczniem układowym rumieniowatym (SLE) i mieszaną chorobą tkanki łącznej (ze względu na zwiększone ryzyko aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych). Konieczne jest szczególnie uważne monitorowanie stanu pacjenta w następujących przypadkach: u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek (ponieważ u pacjentów z istniejącą wcześniej chorobą nerek może dojść do ostrego pogorszenia wydolności nerek); u pacjentów odwodnionych; u pacjentów z zaburzoną czynnością wątroby; bezpośrednio po dużych zabiegach chirurgicznych; u pacjentów z katarem siennym, polipami nosa, przewlekłym obrzękiem błony śluzowej nosa lub przewlekłymi chorobami układu oddechowego typu obturacyjnego (zwiększone ryzyko rozwoju reakcji alergicznych; reakcje te mogą objawiać się napadami astmy oskrzelowej tzw. astma indukowana lekami przeciwbólowymi, obrzękiem Quinckego lub pokrzywką); u pacjentów reagujących alergią na inne substancje (zwiększone ryzyko reakcji nadwrażliwości). Jeśli tylko pojawią się pierwsze objawy reakcji nadwrażliwości, stosowanie leku należy natychmiast przerwać. Należy zachować ostrożność u pacjentów z astmą oskrzelową lub pacjentom z astmą oskrzelową w wywiadzie (ryzyko nagłego skurcz oskrzeli). Ibuprofen może powodować przemijające zahamowanie czynności płytek krwi (agregację płytek krwi). Pacjenci z zaburzeniami krzepnięcia powinni być w związku z tym uważnie monitorowani. Podczas długotrwałego stosowania leku konieczne jest regularne monitorowanie aktywności enzymów wątrobowych, parametrów czynnościowych nerek oraz morfologii krwi obwodowej. Konieczne jest zachowanie ostrożności u pacjentów przyjmujących już inne leki przeciwbólowe lub przeciwgorączkowe bądź też antybiotyki. Długotrwałe stosowanie każdego rodzaju leku przeciwbólowego z powodu bólu głowy może nasilić ból. Jeśli sytuacja ta wystąpi lub jeśli zajdzie jej podejrzenie, pacjent powinien zwrócić się do lekarza po poradę i przerwać leczenie. Polekowe bóle głowy powinno się podejrzewać u pacjentów, u których często lub codziennie występują bóle głowy pomimo (lub z powodu) regularnego stosowania leków przeciwbólowych. Nawykowe stosowanie leków przeciwbólowych, szczególnie kilku leków przeciwbólowych jednocześnie, może ogólnie prowadzić do trwałego uszkodzenia nerek i wiązać się z ryzykiem niewydolności nerek (nefropatii analgetycznej). W przypadku jednoczesnego spożywania alkoholu mogą ulec nasileniu działania niepożądane stosowanych NLPZ, szczególnie działania niepożądane dotyczące przewodu pokarmowego i OUN. Istnieje ryzyko zaburzenia funkcji nerek u odwodnionych dzieci i młodzieży. Preparaty w postaci zawiesiny zawierają maltitol ciekły - nie powinny być stosowane u pacjentów z dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy. Zawiesina forte o smaku truskawykowm oraz zawiesina MIG dla dzieci zawiera 1 mg benzoesanu sodu (E 211) w ml; zawiesina zawiera 0,0002 mg alkoholu benzylowego w ml - alkohol benzylowy może powodować reakcje alergiczne; istnieje zwiększone ryzyko kumulacji u małych dzieci; duże objętości alkoholu benzylowego należy podawać z ostrożnością i tylko w razie konieczności, zwłaszcza u kobiet w ciąży lub karmiących piersią oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby z powodu ryzyka kumulacji toksyczności (kwasica metaboliczna). Zawiesina Forte o smaku truskawkowym zawiera 6 mg sodu w ml, co odpowiada 0,3 % zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych. Zawiesina MIG dla dzieci zawiera 3,8 mg sodu w ml, co odpowiada 0,2 % zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych. 1 tabl. powl. zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
Reklama
MIG - ciąża
W I i II trymestrze ciąży preparatu nie należy podawać, jeżeli nie jest to bezwzględnie konieczne. Jeżeli ibuprofen jest stosowany u kobiet planujących ciążę lub podczas I lub II trymestru ciąży należy stosować możliwie najmniejszą dawkę przez możliwie najkrótszy okres. W III trymestrze ciąży stosowanie ibuprofenu jest przeciwwskazane ze względu na hamownie skurczów macicy, wydłużenie czasu krwawienia, działanie przeciwagregacyjne (nawet po zastosowaniu małych dawek) u kobiet i płodu oraz przedwczesne zamknięcie przewodu tętniczego, nadciśnienie płucne i zaburzenia czynności nerek u płodu. Ibuprofen i jego metabolity przenikają w małych ilościach do mleka kobiet karmiących piersią. Brak doniesień o szkodliwym wpływie preparatu na niemowlęta - przerwanie karmienia piersią nie jest koniecznie w trakcie krótkotrwałego leczenia ibuprofenem. Ibuprofen może zmniejszać płodność u kobiet poprzez wpływ na owulację. Działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu leczenia.
Reklama
MIG - efekty uboczne
Często: objawy ze strony przewodu pokarmowego (zgaga, ból brzucha, nudności, wymioty, wzdęcia, biegunka, zaparcia oraz niewielkie krwawienia z przewodu pokarmowego, które w pojedynczych przypadkach mogą prowadzić do niedokrwistości). Niezbyt często: reakcje nadwrażliwości z wysypkami skórnymi i świądem, a także napady astmy oskrzelowej (z możliwym spadkiem ciśnienia tętniczego), zaburzenia OUN np. ból i zawroty głowy, bezsenność, pobudzenie psychoruchowe, drażliwość i zmęczenie, zaburzenia widzenia, owrzodzenia żołądka lub jelit, niekiedy z krwawieniem i perforacją, wrzodziejące zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zaostrzenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i choroby Leśniowskiego-Crohna, zapalenie błony śluzowej żołądka, różnorodne wysypki skórne. Rzadko: szumy uszne, uszkodzenie tkanki nerek (martwica brodawek nerkowych) - szczególnie podczas długotrwałego stosowania, zwiększone stężenie kwasu moczowego we krwi. Bardzo rzadko: zaburzenia hemopoezy: niedokrwistość, leukopenia, małopłytkowość, pancytopenia, agranulocytoza (wczesne objawy mogą obejmować: gorączkę, ból gardła, powierzchowne ranki w jamie ustnej, objawy grypopodobne, nasilone zmęczenie, krwawienia z nosa i wylewy podskórne), objawy aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych (np. ból głowy, nudności, wymioty, gorączka, sztywność karku i przymglenie świadomości) - pacjenci z niektórymi chorobami układu immunologicznego (toczniem rumieniowatym układowym lub mieszaną chorobą tkanki łącznej) wydają się być narażeni na zwiększone ryzyko, ciężkie uogólnione reakcje nadwrażliwości (obrzęk twarzy, języka i krtani połączony ze zwężeniem dróg oddechowych, dusznością, przyspieszoną akcją serca, spadkiem ciśnienia tętniczego do poziomu zagrażającego życiu wstrząsu), reakcje psychotyczne, depresja, kołatanie serca, niewydolność serca, zawał serca, nadciśnienie tętnicze, zapalenie naczyń, astma, skurcz oskrzeli, duszność i świszczący oddech, zapalenie błony śluzowej przełyku, zapalenie trzustki, tworzenie się przeponopodobnych zwężeń w jelitach, zaburzenia czynności wątroby, uszkodzenie wątroby (zwłaszcza podczas długoterminowego leczenia), niewydolność wątroby, ostre zapalenie wątroby, zmiany pęcherzykowe, np. zespół Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (zespół Lyella), łysienie, obniżona diureza i obrzęki, szczególnie u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub niewydolnością nerek, zespołem nerczycowym, śródmiąższowym zapaleniem nerek, czemu może towarzyszyć ostra niewydolność nerek. Częstość nieznana: reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (zespół DRESS), ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP), reakcje nadwrażliwości na światło. Opisano związek czasowy pomiędzy stosowaniem NLPZ ogólnie a zaostrzeniem procesu zapalnego związanego z zakażeniem (np. rozwój martwiczego zapalenia powięzi). W wyjątkowych przypadkach w trakcie zakażenia ospą wietrzną może dochodzić do ciężkich zakażeń skóry i powikłań dotyczących tkanek miękkich.
MIG - interakcje
Jednoczesne podawanie kilku leków z grupy NLPZ z powodu działania synergistycznego może zwiększać ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej żołądka i (lub) dwunastnicy oraz krwawień - należy unikać jednoczesnego stosowania ibuprofenu z innymi lekami z grupy NLPZ (w tym z pochodnymi kwasu salicylowego). Dane doświadczalne wskazują, że ibuprofen może kompetycyjnie hamować działanie małych dawek kwasu acetylosalicylowego polegające na hamowaniu agregacji płytek krwi, gdy leki te są podawane jednocześnie. Pomimo braku pewności, czy dane te można ekstrapolować do sytuacji klinicznych, nie można wykluczyć, że regularne, długotrwałe stosowanie ibuprofenu może ograniczać działanie kardioprotekcyjne małych dawek kwasu acetylosalicylowego. Uważa się, że sporadyczne przyjmowanie ibuprofenu nie ma istotnego znaczenia klinicznego. Jednoczesne stosowanie leku z digoksyną, fenytoiną lub solami litu może prowadzić do zwiększenia stężenia tych substancji w surowicy. Podczas prawidłowego stosowania (maksymalnie przez 4 dni) nie jest z reguły konieczne oznaczanie stężenia w surowicy litu, digoksyny i fenytoiny. NLPZ mogą osłabiać wpływ leków moczopędnych oraz innych leków hipotensyjnych. U części pacjentów z zaburzeniem czynności nerek (np. u pacjentów odwodnionych lub pacjentów w podeszłym wieku z zaburzeniem czynności nerek) jednoczesne stosowanie inhibitorów ACE, β-adrenolityków czy antagonistów angiotensyny II, a także leków hamujących cyklooksygenazę, może prowadzić do dalszego pogorszenia czynności nerek z ostrą niewydolnością nerek włącznie, która zwykle jest jednak przemijająca. Dlatego też wymienione skojarzenia należy stosować z zachowaniem ostrożności, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku. Pacjenci powinni być odpowiednio nawodnieni, a po rozpoczęciu leczenia skojarzonego należy rozważyć regularne monitorowanie parametrów czynnościowych nerek. Jednoczesne stosowanie ibuprofenu z lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas może prowadzić do hiperkaliemii. Przy jednoczesnym stosowaniu ibuprofenu z kortykosteroidami istnieje zwiększone ryzyko owrzodzenia przewodu pokarmowego lub krwawienia z przewodu pokarmowego. Przy jednoczesnym stosowaniu ibuprofenu z lekami przeciwpłytkowymi i selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) istnieje zwiększone ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego. NLPZ mogą nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych, takich jak warfaryna. Zastosowanie ibuprofenu w okresie 24 h przed lub po podaniu metotreksatu może prowadzić do zwiększenia stężenia metotreksatu we krwi i zwiększenia jego toksyczności. W badaniach klinicznych wykazano interakcje między NLPZ i lekami hipoglikemizującymi (pochodnymi sulfonylomocznika). Choć dotychczas nie opisano interakcji między ibuprofenem i pochodnymi sulfonylomocznika, to w przypadku jednoczesnego ich stosowania zaleca się prewencyjnie oznaczanie stężenia glukozy we krwi. Jednoczesne stosowanie ibuprofenu z zydowudyną może zwiększać ryzyko wylewów krwi do stawów i powstawania krwiaków u HIV-dodatnich pacjentów z hemofilią. W przypadku jednoczesnego stosowania cyklosporyny i niektórych NLPZ występuje ryzyko zwiększenia nefrotoksycznego działania cyklosporyny. Możliwości wystąpienia takiego działania w przypadku skojarzonego stosowania cyklosporyny i ibuprofenu nie można wykluczyć. Ryzyko nefrotoksyczności wzrasta, jeśli takrolimus jest podawany jednocześnie z ibuprofenem. Preparaty zawierające probenecyd lub sulfinpirazon mogą opóźniać wydalanie ibuprofenu. NLPZ mogą zwiększać ryzyko drgawek związanych ze stosowaniem antybiotyków z grupy chinolonów. Pacjenci przyjmujący NLPZ i chinolony mogą być narażeni na zwiększone ryzyko drgawek. Jednoczesne stosowanie ibuprofenu i inhibitorów CYP2C9 może zwiększać ekspozycję organizmu na ibuprofen (substrat CYP2C9). W badaniu z zastosowaniem worykonazolu i flukonazolu (inhibitorów CYP2C9) stwierdzono zwiększenie ekspozycji na S(+)ibuprofen o ok. 80-100%. W przypadku jednoczesnego podawania silnych inhibitorów CYP2C9 należy rozważyć zmniejszenie dawki ibuprofenu, szczególnie jeśli ibuprofen w dużych dawkach jest podawany jednocześnie z worykonazolem lub flukonazolem.
MIG - dawkowanie
Doustnie. Tabletki: dorośli i młodzież powyżej 12 lat (mc. ≥40 kg): pojedyncza dawka wynosi 200-400 mg, maksymalna dawka dobowa 1200 mg; dzieci 10-12 lat (mc. 30-39 kg): pojedyncza dawka wynosi 200 mg, maksymalna dawka dobowa 800 mg; dzieci 6-9 lat (mc. 20-29 kg): pojedyncza dawka wynosi 200 mg, maksymalna dawka dobowa 600 mg. Zawiesina Mig dla dzieci (20 mg/ml): dzieci 7-9 lat (mc. 21-29 kg): pojedyncza dawka wynosi 200 mg, maksymalna dawka dobowa 600 mg; dzieci 4-6 lat (mc. 16-20 kg): pojedyncza dawka wynosi 150 mg, maksymalna dawka dobowa 450 mg; dzieci 1-3 lat (mc. 10-15 kg): pojedyncza dawka wynosi 100 mg, maksymalna dawka dobowa 300 mg; dzieci 9-12 miesięcy (mc. 7-9 kg): pojedyncza dawka wynosi 50 mg, maksymalna dawka dobowa 200 mg; dzieci 6-8 miesięcy (mc. 5-6 kg): pojedyncza dawka wynosi 50 mg, maksymalna dawka dobowa 150 mg. Zawiesina Mig dla dzieci forte (40 mg/ml): dorośli i młodzież od 12 lat (mc. ≥40 kg): pojedyncza dawka wynosi 200-400 mg, maksymalna dawka dobowa 1200 mg; dzieci 10-11 lat (mc. 30-39 kg): pojedyncza dawka wynosi 200 mg, maksymalna dawka dobowa 800 mg; dzieci 6-9 lat (mc. 20-29 kg): pojedyncza dawka wynosi 200 mg, maksymalna dawka dobowa 600 mg; dzieci 4-5 lat (mc. 16-19 kg): pojedyncza dawka wynosi 150 mg, maksymalna dawka dobowa 450 mg; dzieci 1-3 lat (mc. 10-15 kg): pojedyncza dawka wynosi 100 mg, maksymalna dawka dobowa 300 mg. U dzieci i młodzieży dawka pojedyncza powinna wynosić 7-10 mg/kg mc., a maksymalna dawka dobowa 30 mg/kg mc. Przerwa pomiędzy kolejnymi dawkami powinna być zależna od objawów oraz stosowanej maksymalnej dawki dobowej; nie powinna jednak być mniejsza niż 6 h. Jeśli u dzieci i młodzieży będzie istniała konieczność podawania leku dłużej niż przez 3 dni lub jeśli objawy nasilą się, należy skonsultować się z lekarzem. Jeśli u dorosłych będzie konieczne podawanie leku dłużej niż przez 3 dni w przypadku gorączki lub dłużej niż 4 dni w celu leczenia bólu lub jeśli objawy nasilą się, należy skonsultować się z lekarzem. Preparat przeznaczony do krótkotrwałego stosowania. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku nie jest wymagane dostosowanie dawkowania - pacjenci w podeszłym wieku powinni być szczególnie uważnie monitorowani. Nie jest wymagane zmniejszenie dawki u pacjentów z łagodnym do umiarkowanego zaburzeniem czynności nerek oraz u pacjentów z łagodnym do umiarkowanego zaburzeniem czynności wątroby. Sposób podania. Pacjentom z wrażliwym przewodem pokarmowym zaleca się przyjmowanie preparatu podczas posiłków. Tabletki należy połykać w całości popijając dużą ilością płynu, w trakcie lub po posiłku. Pacjentom z wrażliwym przewodem pokarmowym zaleca się przyjmowanie tabletek podczas posiłków. Tabl. można podzielić na równe dawki.
MIG - uwagi
Preparat ma niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Podczas stosowania preparatu mogą wystąpić takie działania niepożądane, jak zmęczenie czy zawroty głowy. Na skutek tego u niektórych osób może dochodzić do upośledzenia zdolności reakcji, zdolności do czynnego uczestnictwa w ruchu drogowym i zdolności do obsługiwania maszyn. Szczególnie dotyczy to interakcji z alkoholem.
