Miozepam - skład
1 tabl. powl. zawiera 50 mg tetrazepamu. Lek zawiera laktozę.
Reklama
Miozepam - działanie
Pochodna benzodiazepiny o silnym działaniu zwiotczającym mięśnie szkieletowe. Działa również uspokajająco, przeciwlękowo, nasennie i przeciwdrgawkowo; zmniejsza napięcie, łagodzi ból. Po podaniu doustnym tetrazepam wchłania się szybko i prawie całkowicie z przewodu pokarmowego. Pokarm nie wpływa na kinetykę preparatu. Początek działania występuje po około 14 min. Silnie wiąże się z białkami osocza. Tetrazepam jest metabolizowany w wątrobie. Wydalany jest z moczem (70%) i z kałem (30%) głównie w postaci połączenia hydroksyl-3'-tetrazepamu z kwasem glukuronowym. T0,5 wynosi 22±4 h i wydłuża się u osób w podeszłym wieku oraz u osób z niewydolnością nerek i wątroby. Tetrazepam przenika przez barierę łożyska i do mleka kobiet karmiących piersią.
Reklama
Miozepam - wskazania
Leczenie wspomagające przykurczów mięśniowych w reumatologii.
Reklama
Miozepam - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na tetrazepam lub inne pochodne benzodiazepiny lub pozostałe składniki preparatu. Ciężka niewydolność układu oddechowego. Zespół bezdechu sennego. Ciężka niewydolność wątroby (ryzyko wystąpienia encefalopatii). Miastenia. Dzieci poniżej 6 lat. Spożywanie alkoholu. Karmienie piersią.
Reklama
Miozepam - ostrzeżenia
U dzieci >6 lat lek stosować tylko w przypadkach, gdy leczenie jest bezwzględnie konieczne (ryzyko wystąpienia ciężkiego zespołu spastycznego). Podczas długotrwałego leczenia tetrazepamem może wystąpić rozwój tolerancji na działanie leku oraz fizyczne i psychiczne uzależnienie. Tetrazepam należy stosować przez możliwie najkrótszy okres w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia uzależnienia. Należy zachować dużą ostrożność w leczeniu pacjentów z uzależnieniem od innych leków, środków lub alkoholu w wywiadzie, ze względu na większą podatność na uzależnienie od leku. Pochodne benzodiazepiny mogą wywołać amnezję następczą w okresie kilku godzin od zastosowania leku. U pacjentów z niewydolnością oddechową tetrazepam stosować tylko w szczególnych przypadkach i pod ścisłą kontrolą; stosowanie leku u pacjentów z ciężką niewydolnością oddechową jest przeciwwskazane. Należy zachować ostrożność u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby; w tych grupach pacjentów należy stosować mniejsze dawki. Lek zawiera laktozę - nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Reklama
Miozepam - ciąża
Nie zaleca się stosowania tetrazepamu w I trymestrze ciąży. W II trymestrze ciąży lek może być stosowany tylko w przypadkach koniecznych, w III trymestrze - należy unikać stosowania dużych dawek. Stosowanie dużych dawek pochodnych benzodiazepiny w III trymestrze ciąży może być przyczyną hipotonii, zaburzeń oddechowych, obniżonej temperatury ciała, zmniejszonego napięcia mięśni u noworodka, osłabienia odruchu ssania. U noworodka mogą wystąpić objawy z odstawienia. Nie należy stosować leku podczas karmienia piersią. Stosowanie pochodnych benzodiazepiny przez kobiety karmiące piersią może wywołać zmniejszenie napięcia mięśni i nadmierne uspokojenie, w tym również letarg.
Reklama
Miozepam - efekty uboczne
Podczas leczenia mogą wystąpić: uczucie znużenia, osłabienie, zmniejszone napięcie mięśniowe, osłabienie koncentracji, zaburzenia mowy - najczęściej u osób w podeszłym wieku, zazwyczaj na początku leczenia oraz w przypadku stosowania dużych dawek leku; amnezja następcza oraz reakcje paradoksalne (drażliwość, agresywność, pobudzenie, zaburzenia zachowania, zaburzenia świadomości) zwłaszcza u osób w podeszłym wieku i dzieci; uzależnienie psychofizyczne z zespołem z odstawienia lub reakcją z "odbicia" po przerwaniu leczenia; zmniejszenie libido; reakcje alergiczne (rumień, wysypka skórna, świąd, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy); nudności, wymioty, biegunka, zaparcie. Rzadko obserwowano zmniejszenie liczby leukocytów i limfocytów. Bardzo rzadko: zespół Stevensa-Johnsona i martwica toksyczno-rozpływna naskórka. Nagłe odstawienie pochodnej benzodiazepiny wywołuje objawy odstawienne (najczęściej bezsenność, ból głowy, nasilony lęk, zwiększone napięcie i bóle mięśni, nadmierna pobudliwość).
Miozepam - interakcje
Alkohol zwiększa działanie uspokajające pochodnych benzodiazepiny i może wywołać ciężkie zaburzenia koncentracji. Szczególnie ostrożnie należy stosować tetrazepam z innymi lekami wpływającymi depresyjnie na o.u.n.: pochodne morfiny, barbiturany, leki przeciwdepresyjne, leki przeciwhistaminowe oddziaływujące hamująco na receptory H1, leki uspokajające, neuroleptyki, klonidyna i jej pochodne, talidomid. Pochodne morfiny mogą wywoływać ciężkie zaburzenia układu oddechowego, które mogą być przyczyną zgonu. Równoczesne stosowanie tetrazepamu z klozapiną zwiększa ryzyko zapaści krążeniowej lub zatrzymania oddechu i (lub) akcji serca. Cisapryd nasila działanie uspokajające benzodiazepin. Równoczesne stosowanie tetrazepamu i innych leków zawierających pochodne benzodiazepiny zwiększa ryzyko uzależnienia i wystąpienia nasilonych objawów zespołu abstynencji lub z odstawienia. Skojarzone stosowanie tetrazepamu z wymienionymi wyżej substancjami powinno być wnikliwie rozważone.
Miozepam - dawkowanie
Doustnie. Dorośli. Pacjenci leczeni ambulatoryjnie: początkowo 50 mg wieczorem przed snem; w razie potrzeby dawkę można stopniowo zwiększać, co dobę o 25 mg, do dawki optymalnej, nie większej niż 100 mg na dobę (dawkę tę można stosować jednorazowo przed snem lub podzielić na 2-3 dawki; największą dawkę należy przyjmować wieczorem). Pacjenci hospitalizowani lub obłożnie chorzy: początkowo 50 mg wieczorem przed snem; w razie potrzeby dawkę można stopniowo zwiększać, co dobę o 25 mg, do dawki optymalnej, nie większej jednak niż 150 mg na dobę (dawkę tę można stosować jednorazowo przed snem lub podzielić na 2-3 dawki; największą dawkę należy przyjmować wieczorem). Dzieci >6 lat: lek stosować tylko gdy leczenie jest bezwzględnie konieczne, maksymalna dawka 4 mg/kg mc./dobę w dawkach podzielonych. U osób w podeszłym wieku oraz u pacjentów z niewydolnością wątroby lub nerek zaleca się stosować mniejsze dawki preparatu.
Miozepam - uwagi
Dawkę preparatu należy zmniejszać stopniowo, w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia nasilonych objawów zespołu abstynencji, zespołu z odstawienia lub reakcji z odbicia. Podczas leczenia nie należy spożywać alkoholu. Lek może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych (powoduje senność, osłabia koncentrację), stąd nie należy wykonywać wyżej wymienionych czynności podczas leczenia.
