Mizodin - skład
1 tabl. zawiera 250 mg prymidonu.
Reklama
Mizodin - działanie
Działanie przeciwdrgawkowe wykazuje zarówno prymidon, jak i jego aktywne metabolity – fenobarbital oraz amid kwasu fenyloetylomalonowego (PEMA). Działanie tych związków może być synergistyczne. Przypuszcza się, że prymidon działa na transport jonów przez błonę komórkową komórek nerwowych. Prymidon wchłania się szybko, na ogół całkowicie, chociaż indywidualne różnice mogą być znaczne. Biodostępność wynosi 90-100%. Cmax we krwi występuje po ok. 3 h od podania doustnego. Prymidon przenika przez barierę krew-mózg, przenika przez barierę łożyskową i do mleka kobiet karmiących piersią. T0,5 związku macierzystego wynosi 3-23 h, zaś metabolitów odpowiednio 75-126 h (fenobarbital) i 10-25 h (PEMA). Terapeutyczne stężenie prymidonu w surowicy wynosi 5-12 g/ml (23-55 mmol/l); niektórzy klinicyści przyjmują za optymalne stężenie 12 g/ml. Prymidon i PEMA wiążą się z białkami osocza w małym stopniu. Około 50% ilości fenobarbitalu jest związane z białkami osocza. Około 40% prymidonu jest wydalane w postaci niezmienionej w moczu.
Reklama
Mizodin - wskazania
W monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwdrgawkowymi w napadach padaczkowych uogólnionych toniczno-klonicznych (grand mal), nocnych mioklonicznych, częściowych złożonych (psychomotorycznych) i częściowych prostych.
Reklama
Mizodin - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na prymidon, barbiturany lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ostra przerywana porfiria (metabolit prymidonu – fenobarbital wpływa na enzym biorący udział w syntezie porfiryny).
Reklama
Mizodin - ostrzeżenia
Należy zachować szczególną ostrożność stosując preparat w zaburzenia czynności nerek i (lub) wątroby, ponieważ możliwa jest kumulacja metabolitów barbituranów; przy hiperkinezie, ponieważ prymidon nasila jej objawy; w chorobach układu oddechowego (np. astma, rozedma płuc), ponieważ może wystąpić depresja oddechowa. Preparat należy podawać ostrożnie dzieciom, osobom w podeszłym wieku i pacjentom osłabionym, ponieważ mogą wystąpić reakcje paradoksalne, np. paradoksalne pobudzenie. Prymidon silnie hamuje czynność ośrodkowego układu nerwowego i jest częściowo metabolizowany do fenobarbitalu. Po długotrwałym podawaniu prymidonu może rozwinąć się tolerancja, uzależnienie i wystąpić mogą objawy odstawienia po nagłym przerwaniu stosowania preparatu. W trakcie stosowania prymidonu należy zachować ostrożność wykonując czynności wymagające czujności, ponieważ może wystąpić senność. Po szybkiej zmianie pozycji ciała z siedzącej lub leżącej na stojącą mogą wystąpić zawroty głowy. Nie należy nagle przerywać podawania leku. W razie zakończenia leczenia lub zamiany leku na inny, dawki należy zmniejszać stopniowo, w miarę potrzeby wprowadzając równocześnie produkt zamienny. Podczas leczenia prymidonem może rozwinąć się niedokrwistość megaloblastyczna i z tego względu może być konieczne odstawienie preparatu. Podczas stosowania preparatu nie wolno spożywać napojów alkoholowych.
Reklama
Mizodin - ciąża
Preparatu nie wolno stosować w okresie ciąży, ponieważ prymidon przenika przez barierę łożyskową i może zaburzać rozwój płodu, zwiększając ryzyko wad rozwojowych. Prymidon stosowany w późnym okresie ciąży może wywołać uzależnienie i objawy odstawienia u noworodka. Ponieważ podczas długotrwałej terapii z zastosowaniem prymidonu następuje zmniejszenie stężenia kwasu foliowego w surowicy, u kobiet w ciąży należy uzupełniać niedobory kwasu foliowego i witaminy B12. U noworodka mogą wystąpić krwawienia. Ryzyko krwawień można zmniejszyć podając matce witaminę K przez 1 mies. przed porodem i w trakcie porodu, oraz noworodkowi bezpośrednio po urodzeniu. Prymidon stosowany w czasie porodu może wywołać zaburzenia oddychania u noworodka. Prymidon przenika do mleka kobiet karmiących piersią, dlatego nie należy stosować leku w okresie karmienia piersią (prymidon może powodować nasiloną senność u dziecka).
Reklama
Mizodin - efekty uboczne
Często: senność, apatia, ataksja, zaburzenia widzenia, oczopląs, nudności. Niezbyt często: bóle głowy, zawroty głowy, wymioty, reakcje alergiczne objawiające się występowaniem na skórze zmian grudkowo-plamkowych (podobnych do wysypki występującej w odrze lub płonicy), reakcje paradoksalne np. pobudzenie paradoksalne (szczególnie u dzieci i osób w podeszłym wieku). Rzadko: zmiany osobowości z reakcjami psychotycznymi, niedokrwistość megaloblastyczna, zaburzenia morfologii krwi, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (w tym gamma-glutamylotransferazy i fosfatazy zasadowej), bóle stawów, demineralizacja kośc, przykurcz Dupuytrena, ciężkie reakcje skórne (jak: złuszczające zapalenie skóry), zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka (zespół Lyella), toczeń rumieniowaty. Istnieją doniesienia o zmniejszeniu gęstości mineralnej kości, osteopenii, osteoporozie oraz o złamaniach u pacjentów stosujących prymidon w długoterminowej terapii. Mechanizm działania prymidonu wpływający na metabolizm kostny nie został ustalony.
Mizodin - interakcje
Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania prymidonu jednocześnie z innymi lekami hamującymi ośrodkowy układ nerwowy (np. lekami nasennymi, uspokajającymi, przeciwhistaminowymi działającymi uspokajająco, opioidowymi lekami przeciwbólowymi), prymidon może nasilać ich działanie. Prymidon zwiększa aktywność wątrobowych enzymów mikrosomalnych, dlatego może osłabiać działanie między innymi kortykosteroidów, leków przeciwzakrzepowych, kortykotropiny (ACTH), cyklosporyny, dakarbazyny, doksycykliny, metronidazolu. Konieczne może być zwiększenie dawki tych leków. Prymidon zmniejsza skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych zawierających estrogeny (może być konieczna zmiana metody antykoncepcji). Inhibitory monoaminooksydazy, w tym furazolidon, prokarbazyna i selegilina, mogą przedłużać działanie prymidonu, hamując przemiany jego aktywnych metabolitów. Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne mogą obniżać próg drgawkowy i zmniejszać działanie prymidonu. Preparat oddziałuje z innymi lekami przeciwpadaczkowymi, które mogą zmieniać typ napadu padaczkowego, dlatego konieczne jest monitorowanie stężenia tych leków we krwi i ewentualne dostosowanie dawki prymidonu. Karbamazepina osłabia, a pochodne kwasu walproinowego nasilają działanie prymidonu. Prymidon jest częściowo metabolizowany do fenobarbitalu, jednoczesne stosowanie prymidonu i fenobarbitalu może zmieniać typ napadu padaczkowego, może nasilać się działanie sedatywne obu leków. Ziele dziurawca może zmniejszać stężenie prymidonu w osoczu i przez to zmniejszać jego działanie. Inhibitory anhydrazy węglanowej, stosowane jednocześnie z prymidonem, zwiększają ryzyko wystąpienia zmian w strukturze kości. Stosowanie prymidonu przez dłuższy czas przed zastosowaniem środków znieczulających (halotan, enfluran i metoksyfluran) zwiększa ryzyko hepatotoksyczności i nefrotoksyczności. Podczas stosowania preparatu może nastąpić zaburzenie metabolizmu witaminy D, co może powodować demineralizację kości. Podczas długotrwałej terapii z zastosowaniem prymidonu należy uzupełniać niedobory witaminy D. W czasie stosowania prymidonu występuje zwiększone zapotrzebowanie na kwas foliowy.
Mizodin - dawkowanie
Doustnie. Dorośli i dzieci w wieku >9 lat: Dawka wynosi 3 tabl. (750 mg) - 6 tabl. (1500 mg) na dobę. Wg schematu: przez pierwsze 3 dni - 125 mg (1/2 tabl.) na dobę – wieczorem; czwarty, piąty i szósty dzień - 125 mg 2 razy na dobę; siódmy, ósmy i dziewiąty dzień - 125 mg 3 razy na dobę; dziesiąty dzień - dawka podtrzymująca 250 mg 3 razy na dobę. Dawka podtrzymująca może być modyfikowana w miarę potrzeb i tolerancji pacjenta. Nie należy przekraczać dawki 6 tabl. (1500 mg) na dobę. Stężenie prymidonu w osoczu po podaniu doustnym może się znacznie różnić u poszczególnych pacjentów, dlatego skuteczną dawkę preparatu należy dobierać indywidualnie. Należy pamiętać, że jeden z metabolitów prymidonu – fenobarbital, może wpływać na stężenie prymidonu we krwi, na działania niepożądane, interakcje oraz efekt terapeutyczny prymidonu. Zarówno rozpoczęcie leczenia, jak i zakończenie lub zamiana leku na inny powinny następować stopniowo. Nagłe odstawienie preparatu może sprowokować stan padaczkowy.
Mizodin - uwagi
Prymidon wpływa na wyniki badań laboratoryjnych: zmniejsza wchłanianie znakowanej cyjanokobalaminy 57Co; reakcja na metyrapon może się zmniejszyć na skutek zwiększonego metabolizmu metyraponu; może wystąpić fałszywie dodatnia reakcja na fentolaminę, przed badaniem należy odstawić preparat leczniczy na 24-72 h; stężenie bilirubiny w surowicy może się zmniejszyć w wyniku indukcji glukuronylotransferazy, enzymu sprzęgającego bilirubinę. Preparat może ograniczać sprawność psychofizyczną. W czasie jego stosowania nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn, ze względu na możliwość wystąpienia senności i wydłużenie czasu reakcji.
