Monafox - skład
1 ml roztworu zawiera 5 mg moksyfloksacyny w postaci chlorowodorku.
Reklama
Monafox - działanie
Antybiotyk z grupy fluorochinolonów. Wywiera działanie bakteriobójcze w wyniku hamowania gyrazy DNA i topoimerazy IV. Szczepy powszechnie wrażliwe: tlenowe drobnoustroje Gram-dodatnie: rodzaj Corynebacterium (włącznie z Corynebacterium diphtheriae), Staphylococcus aureus (wrażliwe na metycylinę), Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, grupa Streptococcus viridans; tlenowe drobnoustroje Gram-ujemne: Enterobacter cloacae, Haemophilus influenzae, Klebsiella oxytoca, Moraxella catarrhalis, Serratia marcescens; drobnoustroje beztlenowe: Proprionibacterium acnes; inne drobnoustroje: Chlamydia trachomatis. Szczepy, dla których oporność nabyta może stanowić problem: tlenowe drobnoustroje Gram-dodatnie: Staphylococcus aureus (oporne na metycylinę), koagulazo-ujemne szczepy Staphylococcus (oporne na metycylinę); tlenowe drobnoustroje Gram-ujemne: Neisseria gonorrhoeae. Organizmy o oporności dziedzicznej: Pseudomonas aeruginosa.
Reklama
Monafox - wskazania
Miejscowe leczenie ropnego, bakteryjnego zapalenia spojówek, wywołanego przez szczepy wrażliwe na moksyfloksacynę. Należy uwzględnić oficjalne wytyczne dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.
Reklama
Monafox - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną, na którąkolwiek substancję pomocniczą lub na inne chinolony.
Reklama
Monafox - ostrzeżenia
W przypadku wystąpienia reakcji alergicznej na preparat, należy zaprzestać jego stosowania. Poważne, ostre reakcje nadwrażliwości na moksyfloksacynę lub jakikolwiek inny składnik preparatu, mogą wymagać podjęcia natychmiastowego leczenia doraźnego. W przypadkach uzasadnionych klinicznie należy podać tlen i zapewnić prawidłową czynność układu oddechowego. Długotrwałe stosowanie leku może spowodować nadmierny wzrost drobnoustrojów niewrażliwych, w tym grzybów. W przypadku wystąpienia nadkażenia należy zaprzestać stosowania preparatu i wdrożyć odpowiednie leczenie alternatywne. Ze względu na ograniczoną ilość danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności nie zaleca się stosowania preparatu w leczeniu zapalenia spojówek u noworodków. Lek nie powinien być stosowany w profilaktyce lub leczeniu empirycznym gonokokowego zapalenia spojówek, w tym rzeżączkowego zapalenia spojówek noworodków, ze względu na występowanie szczepów Neisseria gonorrhoeae opornych na fluorochinolony. Pacjenci z zakażeniami oka wywołanymi przez N. gonorrhoeae powinni być odpowiednio leczeni ogólnie. Stosowanie leku nie jest zalecane w leczeniu zakażeń Chlamydia trachomatis u pacjentów w wieku poniżej 2 lat, ponieważ nie był on badany u tych pacjentów. Pacjenci w wieku powyżej 2 lat z zakażeniami oka wywołanymi przez Ch. trachomatis powinni być odpowiednio leczeni ogólnie. Noworodki z noworodkowym zapaleniem spojówek powinny być leczone odpowiednio do ich stanu, tzn. leczenie ogólne w przypadkach wywołanych przez Ch. trachomatis lub N. gonorrhoeae. Pacjentów należy pouczyć by nie używali soczewek kontaktowych, gdy występują u nich przedmiotowe i podmiotowe objawy zakażenia bakteryjnego oczu.
Reklama
Monafox - ciąża
Preparat może być stosowany w okresie ciąży i podczas karmienia piersią.
Reklama
Monafox - efekty uboczne
Często: zaburzenia smaku, ból oka, podrażnienie oka, suchość oka, świąd oka, przekrwienie spojówek, przekrwienie oka. Niezbyt często: zmniejszenie stężenia hemoglobiny, bóle głowy, parestezje, nieprawidłowości nabłonka rogówki, punkcikowate zapalenie rogówki, przebarwienie rogówki, krwawienie spojówkowe, zapalenie spojówek, obrzęk oka, uczucie dyskomfortu w oku, niewyraźne widzenie, zmniejszona ostrość widzenia, choroba powiek, rumień powiek, nieprawidłowe czucie w oku, uczucie dyskomfortu w nosie, ból gardła i krtani, uczucie obecności ciała obcego (w gardle), wymioty, zwiększenie aktywności AlAT, zwiększenie aktywności GGT. Częstość nieznana (po wprowadzeniu do obrotu): kołatanie serca, zawroty głowy, wewnętrzne zapalenie oka, wrzodziejące zapalenie rogówki, nadżerki rogówki, otarcia rogówki, zwiększenie ciśnienia wewnątrz oka, zmętnienie rogówki, nacieki na rogówce, złogi w rogówce, alergia oka, zapalenie rogówki, obrzęk rogówki, światłowstręt, choroba rogówki, zapalenie powiek, obrzęk powiek, zwiększone łzawienie, wydzielina z oka, uczucie obecności ciała obcego w oczach, nudności, rumień, wysypka, świąd. Z danych uzyskanych w badaniach klinicznych obejmujących pacjentów pediatrycznych, w tym noworodki wynika, że rodzaj i nasilenie działań niepożądanych są podobne jak u dorosłych.
Monafox - interakcje
Nie przeprowadzono żadnych specyficznych badań interakcji z preparatem. Biorąc pod uwagę niskie ogólnoustrojowe stężenia moksyfloksacyny, uzyskiwane po miejscowym podawaniu, wystąpienie interakcji z innymi lekami nie wydaje się prawdopodobne.
Monafox - dawkowanie
Dorośli: zalecaną dawką jest 1 kropla do chorego oka (oczu) 3 razy na dobę. Poprawa następuje zwykle w ciągu 5 dni, ale leczenie powinno być kontynuowane jeszcze przez kolejne 2-3 dni. Jeżeli nie zaobserwuje się poprawy w ciągu 5 dni od rozpoczęcia leczenia, należy ponownie rozważyć słuszność dokonanego rozpoznania i (lub) zastosowanego leczenia. Czas trwania leczenia zależy od nasilenia choroby oraz klinicznego i bakteriologicznego przebiegu zakażenia. Nie ma potrzeby dostosowania dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i nerek, u pacjentów w podeszłym wieku oraz u dzieci i młodzieży. Aby zapobiec wchłanianiu kropli przez błonę śluzową nosa, szczególnie u noworodków i dzieci, zaleca się zamknięcie kanału nosowo-łzowego na czas 2-3 min po podaniu kropli, poprzez uciśnięcie palcami. Jeżeli stosuje się więcej niż 1 preparat podawany miejscowo do oczu, pomiędzy podawaniem każdego z nich należy zachować co najmniej 5 min przerwy. Lek nie do wstrzykiwań; nie należy wstrzykiwać podspojówkowo lub wprowadzać bezpośrednio do komory przedniej oka.
Monafox - uwagi
Po zakropleniu może wystąpić przejściowe niewyraźne widzenie lub inne zaburzenia widzenia, które mogą wpływać na zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn. Przed rozpoczęciem jazdy lub obsługi maszyny musi odczekać, aż powróci ostrość widzenia.
