Movmax - skład
1 tabl. zawiera 15 mg meloksykamu. Preparat zawiera laktozę.
Reklama
Movmax - działanie
Niesteroidowy lek przeciwzapalny z grupy oksykamów o działaniu przeciwzapalnym, przeciwbólowym. Mechanizm działania przeciwzapalnego meloksykamu polega na hamowaniu preferencyjnym cyklooksygenazy COX-2 w stosunku do COX-1. Po podaniu doustnym dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego (89%) niezależnie od przyjmowanych pokarmów. Po podaniu pojedynczej dawki średnie maksymalne stężenie w osoczu osiągane jest w ciągu 5-6 h. W około 99% wiąże się z białkami osocza; maksymalne stężenie w surowicy krwi występuje po 5-6 h, przy systematycznym dawkowaniu stan stacjonarny osiągany jest po 3-5 dniach. Przenika do mazi stawowej, gdzie osiąga około 50% stężenia w osoczu. Jest metabolizowany w wątrobie, głównie w procesie oksydacji grup metylowych. W metabolizmie meloksykamu ważną rolę odgrywa również izoenzym CYP2C9 z mniejszym udziałem CYP3A4. Jest wydalany w postaci metabolitów w moczu i z kałem. T0,5 wynosi około 20 h. Umiarkowana niewydolność nerek lub wątroby nie wpływa istotnie na kinetykę leku. W wieku podeszłym szybkość wydalania leku jest zmniejszona.
Reklama
Movmax - wskazania
Krótkotrwałe leczenie objawowe zaostrzeń choroby zwyrodnieniowej stawów. Długotrwałe leczenie objawowe reumatoidalnego zapalenia stawów i zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa.
Reklama
Movmax - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na meloksykam lub inne składniki preparatu. Nadwrażliwość na substancje o podobnym działaniu np. NLPZ, kwas acetylosalicylowy objawiająca się astmą oskrzelową, polipami nosa, obrzękiem naczynioruchowym i pokrzywką. III trymestr ciąży i okres karmienia piersią. Czynna lub nawracająca choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy. Ciężkie zaburzenia czynności wątroby. Ciężka niedializowana niewydolność nerek. Krwawienia z przewodu pokarmowego, z naczyń mózgowych lub inne krwawienia. Ciężka niewydolność serca.
Reklama
Movmax - ostrzeżenia
Preparatu nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 15 lat. Stosować ostrożnie u pacjentów z ryzykiem krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji przewodu pokarmowego oraz u pacjentów w podeszłym wieku, należy rozpocząć leczenie od najmniejszej skutecznej dawki. U tych pacjentów, oraz pacjentów, u których konieczne jest zastosowanie małych dawek kwasu acetylosalicylowego lub innych leków mogących zwiększać ryzyko zaburzeń dotyczących przewodu pokarmowego, należy rozważyć leczenie skojarzone z lekami zmniejszającymi wydzielanie soku żołądkowego (np. z mizoprostolem lub inhibitorami pompy protonowej). Zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów przyjmujących równocześnie leki, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej żołądka i (lub) dwunastnicy lub krwawienia, tj.: doustne kortykosteroidy, leki przeciwzakrzepowe jak warfaryna, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, leki antyagregacyjne jak kwas acetylosalicylowy. Leczenie preparatem należy przerwać w przypadku wystąpienia krwawienia lub owrzodzenia przewodu pokarmowego, wysypki skórnej, uszkodzenia błon śluzowych lub jakichkolwiek objawów nadwrażliwości oraz utrzymujących się nieprawidłowości wskaźników laboratoryjnych. Stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi w wywiadzie (np. wrzodziejące zapalenie okrężnicy, choroba Crohna), ze względu na ryzyko zaostrzenia się choroby. Należy kontrolować pacjentów ze stwierdzonym w wywiadzie nadciśnieniem tętniczym i (lub) łagodną lub umiarkowaną niewydolnością serca, ze względu na ryzyko zatrzymania wody w organizmie i powstania obrzęków. Bardzo rozważnie stosować u pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca, chorobą niedokrwienną serca, chorobą tętnic obwodowych i (lub) chorobą naczyń mózgu oraz u pacjentów z czynnikami ryzyka chorób układu krążenia (hiperlipidemia, cukrzyca oraz palenie tytoniu). U pacjentów z niewydolnością serca lub nadciśnieniem tętniczym stosowanie NLPZ może powodować retencję sodu i wody oraz wpływać na działanie natriuretyczne leków moczopędnych, co w konsekwencji może być przyczyną zaostrzenia objawów choroby. Stosować ostrożnie u pacjentów w podeszłym wieku, zwłaszcza z zaburzeniami czynności nerek, wątroby lub serca. Meloksykam może maskować objawy współistniejącego zakażenia. Ze względu na zawartość laktozy, preparatu nie należy stosować u pacjentów z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Reklama
Movmax - ciąża
Preparat jest przeciwwskazany w III trymestrze ciąży i podczas karmienia piersią. W I i II trymestrze ciąży stosować jedynie w przypadku bezwzględnej konieczności. Meloksykam może niekorzystnie wpływać na płodność, stąd nie jest zalecany u kobiet planujących ciążę. U kobiet mających trudności z zajściem w ciążę lub które są poddawane badaniom w związku z niepłodnością należy rozważyć odstawienie meloksykamu.
Reklama
Movmax - efekty uboczne
Często: niedokrwistość; uczucie pustki w głowie, ból głowy. Niezbyt często: zaburzenia wskaźników morfologii krwi: leukocytopenia, trombocytopenia, agranulocytoza; zawroty głowy związane z zaburzeniami błędnika, szumy uszne, senność; kołatanie serca, niewydolność serca; nadciśnienie tętnicze, zaczerwienienie twarzy. Rzadko: reakcje anafilaktyczne lub rzekomoanafilaktyczne; zmiany nastroju, bezsenność, koszmary senne; dezorientacja; zaburzenia widzenia włącznie z niewyraźnym widzeniem. Stosowanie niektórych NLPZ może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka występowania epizodów zatoru tętnic.
Movmax - interakcje
Równoczesne stosowanie kilku leków z grupy NLPZ może zwiększać ryzyko owrzodzeń i krwawień z przewodu pokarmowego, stąd nie zaleca się jednoczesnego stosowania meloksykamu i innych leków z grupy NLPZ. Jednoczesne stosowanie z kortykosteroidami, lekami trombolitycznymi i przeciwpłytkowymi, zwiększa ryzyko owrzodzenia lub krwawień z przewodu pokarmowego. Nie zaleca się równoczesnego stosowania leków z grupy NLPZ i doustnych leków przeciwzakrzepowych; jeśli nie można uniknąć stosowania takiego połączenia, konieczna jest dokładna kontrola czasu protrombinowego. Stosować ostrożnie podczas jednoczesnego leczenia z lekami moczopędnymi, inhibitorami konwertazy angiotensyny i antagoniści receptora angiotensyny II, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku; po rozpoczęciu leczenia skojarzonego i regularnie w jego trakcie należy dbać o odpowiednie nawodnienie pacjenta i kontrolować czynność nerek. Podczas jednoczesnego stosowania meloksykamu z lekami β-adrenolitycznymi może wystąpić zmniejszenie działania hipotensyjnego. Leki z grupy NLPZ mogą zwiększać nefrotoksyczne działanie cyklosporyn z powodu wpływu na prostaglandyny nerkowe; zaleca się dokładne monitorowanie czynności nerek, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku. Odnotowano zmniejszenie skuteczności wkładek wewnątrzmacicznych w wyniku stosowania leków z grupy NLPZ. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania leków z grupy NLPZ i litu; w przypadku konieczności leczenia skojarzonego należy dokładnie monitorować stężenie litu w osoczu podczas rozpoczynania leczenia, dostosowywania dawki i po odstawieniu meloksykamu. Leki z grypy NLPZ mogą zmniejszać wydzielanie kanalikowe metotreksatu, przez co zwiększa się jego stężenie w osoczu, nie zaleca się skojarzonego leczenia lekami z grupy NLPZ u pacjentów przyjmujących duże dawki metotreksatu. Należy również uwzględnić ryzyko wystąpienia interakcji u pacjentów stosujących małe dawki metotreksatu, zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością nerek; w przypadku skojarzonego leczenia należy monitorować liczbę krwinek i czynność nerek. Cholestyramina przyspiesza wydalanie meloksykamu przez zaburzenie krążenia wątrobowo-jelitowego. Nie stwierdzono istotnych interakcji meloksykamu z lekami zobojętniającymi, cymetydyną i digoksyną.
Movmax - dawkowanie
Doustnie. Dorośli i młodzież powyżej 15 lat. Zaostrzenie choroby zwyrodnieniowej stawów: 7,5 mg raz na dobę, dawkę można zwiększyć do 15 mg raz na dobę. Reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa: 15 mg raz na dobę; po uzyskaniu odpowiedzi terapeutycznej dawkę można zmniejszyć do 7,5 mg raz na dobę. Nie należy przekraczać dawki 15 mg na dobę. Należy okresowo kontrolować ustąpienie objawów i odpowiedź na leczenie, szczególnie u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów. U pacjentów w podeszłym wieku zalecana dawka w długotrwałym leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów i zesztywniającym zapaleniu stawów kręgosłupa wynosi 7,5 mg raz na dobę. Pacjentów ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych leczenie powinni rozpocząć od dawki dobowej 7,5 mg. U pacjentów dializowanych nie należy przekraczać dawki 7,5 mg na dobę. U pacjentów z łagodnym do umiarkowanego zaburzeniem czynności nerek lub wątroby nie ma konieczności dostosowywania dawki.
Tabl. przyjmować podczas posiłku.
Movmax - uwagi
Zaleca się kontrolę diurezy oraz czynności nerek na początku leczenia lub po zwiększeniu dawki u pacjentów z następującymi czynnikami ryzyka: podeszły wiek; leczenie skojarzone np. z inhibitorami ACE, antagonistami angiotensyny II, sartanami, lekami moczopędnymi; hipowolemia; zastoinowa niewydolność serca; niewydolność nerek; zespół nerczycowy; nefropatia w przebiegu tocznia; ciężkie zaburzenia czynności wątroby (stężenie albumin w surowicy <25 g/l lub punktacja wg klasyfikacji Child-Pugh≥10). Po rozpoczęciu leczenia konieczna jest kontrola u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym oraz niewydolnością serca. U pacjentów z ryzykiem wystąpienia hiperkaliemii regularnie kontrolować stężenie potasu.
