Natrium chloratum 0,9% Baxter - skład
1 ml roztworu zawiera 9 mg chlorku sodu. Stężenie jonów: 154 mmol/l sodu, 144 mmol/l chlorku. Osmolarność roztworu wynosi 308 mOsmol/l, pH 4,5 - 7,0.
Reklama
Natrium chloratum 0,9% Baxter - działanie
Izotoniczny roztwór chlorku sodu o osmolarności około 308 mOsm/l. Jony sodowe i chlorkowe odpowiadają za zachowanie równowagi wodno-elektrolitowej. Jony sodowe przenikają przez błony komórkowe wykorzystując różne mechanizmy transportujące, m.in. pompę sodowo-potasową (Na-K-ATPaza). Sód odgrywa ważną rolę w przekaźnictwie nerwowym i elektrofizjologii serca, duże znaczenie ma także metabolizm sodu w nerkach. Sód jest wydalany głównie przez nerki, ulega jednak w dużej mierze wchłanianiu zwrotnemu. Niewielkie ilości sodu są tracone z kałem i potem.
Reklama
Natrium chloratum 0,9% Baxter - wskazania
Leczenie utraty izotonicznego płynu pozakomórkowego. Leczenie utraty sodu. Do rozcieńczania i rozpuszczania zgodnych preparatów przeznaczonych do podawania pozajelitowego.
Reklama
Natrium chloratum 0,9% Baxter - przeciwwskazania
Hipernatremia. Hiperchloremia. Należy także uwzględnić przeciwwskazania do stosowania dodawanego preparatu.
Reklama
Natrium chloratum 0,9% Baxter - ostrzeżenia
Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z ryzykiem ciężkiego zaburzenia czynności nerek. U tych pacjentów podanie preparatu może prowadzić do zatrzymania sodu. W zależności od objętości oraz szybkości podawania, podanie dożylne preparatu może powodować: przeciążenie płynem i (lub) substancją rozpuszczoną, prowadzące do przewodnienia/ hiperwolemii, np. stany przekrwienia obejmujące obrzęk uogólniony lub miejscowy; klinicznie istotne zaburzenia elektrolitowe i zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej. Ryzyko wystąpienia stanów przewodnienia (zatrzymanie wody zależne od sodu) jest odwrotnie proporcjonalne do stężenia elektrolitów w roztworze oraz dodanych preparatach. Ryzyko przeciążenia substancją rozpuszczoną prowadzące do stanów przekrwienia (zatrzymanie substancji rozpuszczonych zależne od wody) jest wprost proporcjonalne do stężenia elektrolitów w roztworze oraz dodanych preparatach. Na początku każdego wlewu dożylnego konieczny jest nadzór kliniczny. Preparat powinien być podawany ze szczególną ostrożnością, o ile w ogóle, pacjentom w następujących stanach lub u których występuje ryzyko wystąpienia: hipernatremii - gwałtowna korekta hipernatremii po okresie przystosowania może prowadzić do obrzęku mózgu, drgawek, trwałego uszkodzenia mózgu lub śmierci; hiperchloremii; kwasicy metabolicznej, która może ulec pogorszeniu przez przedłużone stosowanie tego roztworu, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek; hiperwolemii objawiającej się nadciśnieniem, niewydolnością serca oraz obrzękiem płuc, szczególnie u pacjentów z chorobą sercowo-naczyniową; jatrogennej kwasicy metabolicznej z hiperchloremią (np. podczas resuscytacji płynami dożylnymi); stanów, które mogą prowadzić do zatrzymania sodu, przeciążenia płynami i obrzęku (uogólnionego i miejscowego), u pacjentów z: hiperaldosteronizmem pierwotnym; hiperaldosteronizmem wtórnym, związanym na przykład z nadciśnieniem, zastoinową niewydolnością serca, chorobami wątroby (w tym marskością wątroby), chorobami nerek (w tym ze zwężeniem tętnicy nerkowej, marskością nerki) lub stanem przedrzucawkowym; leczenia zwiększającego ryzyko zatrzymania sodu lub płynów, takie jak stosowanie kortykosteroidów. Infuzję należy przerwać natychmiast, jeżeli wystąpią objawy przedmiotowe lub podmiotowe reakcji: niedociśnienie, gorączka, drgawki, dreszcze, pokrzywka, wysypka i świąd. Gwałtowna korekta hiponatremii i hipernatremia mogą być niebezpieczne (ryzyko poważnych powikłań neurologicznych). Należy dokładnie kontrolować stężenie elektrolitów w osoczu u dzieci i młodzieży, ponieważ w tej populacji może być zaburzona zdolność do regulacji płynów i elektrolitów, dlatego powtórne wlewy chlorku sodu powinny być podawane tylko po oznaczeniu stężenia sodu w surowicy. Przy wyborze roztworu do infuzji oraz objętości/szybkości infuzji dla pacjentów w podeszłym wieku, należy wziąć pod uwagę, że u pacjentów tych częściej występują choroby serca, nerek, wątroby oraz inne choroby lub równocześnie stosowane są inne leki. Plastikowych pojemników nie należy podłączać seryjnie. Takie zastosowanie mogłoby spowodować zator powietrzny wywołany resztkowym powietrzem zaciągniętym z pierwszego pojemnika zanim podawanie płynu z drugiego pojemnika zostanie zakończone. Wywieranie dodatkowego ciśnienia na dożylne roztwory zawarte w elastycznych pojemnikach z tworzywa sztucznego w celu zwiększenia szybkości przepływu może spowodować zator powietrzny, jeśli przed podaniem z pojemnika nie usunięto całkowicie resztek powietrza. Zastosowanie zestawów do podawania dożylnego z odpowietrzeniem, z zaworem odpowietrzenia w pozycji otwartej, może spowodować zator powietrzny. Nie należy stosować zestawów do podawania dożylnego z odpowietrzeniem, z zaworem odpowietrzenia w pozycji otwartej wraz z elastycznymi pojemnikami z tworzyw sztucznych.
Reklama
Natrium chloratum 0,9% Baxter - ciąża
Brak odpowiednich danych ze stosowania preparatu u kobiet w ciąży i karmiących piersią. Przed zastosowaniem roztworu, należy rozważyć potencjalne ryzyko i korzyść w każdym indywidualnym przypadku. Zaleca się ostrożność u pacjentów ze stanem przedrzucawkowym. Jeśli do roztworu dodany jest inny preparat, należy oddzielnie rozważyć jego właściwości i sprawdzić możliwość jego stosowania w okresie ciąży i karmienia piersią.
Reklama
Natrium chloratum 0,9% Baxter - efekty uboczne
Częstość nieznana: drgawki, niedociśnienie, pokrzywka, wysypka, reakcje w miejscu infuzji (rumień, podrażnienie żyły, pasmowe zaczerwienienie, uczucie pieczenia, ból lub reakcja miejscowa, pokrzywka, zakażenie, zakrzepica żył lub zapalenie żył, wynaczynienie lub hiperwolemia) gorączka, dreszcze. Ponadto mogą wystąpić działania niepożądane, chociaż nie były zgłaszane dla tego preparatu: hipernatremia (np. podczas podania pacjentom z moczówką prostą nerkową lub przetoką żołądkowo-nosową), kwasica metaboliczna z hiperchloremią, hiponatremia (która może być objawowa), hiponatremia - może wystąpić, gdy normalne wydalanie wody jest osłabione (np. SIADH lub po operacji). Jeżeli roztwór użyty jest jako rozpuszczalnik do przygotowania postaci do iniekcji innych preparatów, możliwość wystąpienia innych działań niepożądanych zależy od właściwości dodanych leków. W przypadku wystąpienia działań niepożądanych należy ocenić stan pacjenta, wprowadzić stosowne środki zaradcze lub w razie konieczności - przerwać wlew.
Natrium chloratum 0,9% Baxter - interakcje
Zaleca się ostrożność u pacjentów leczonych litem. W trakcie podawania roztworu może wzrosnąć klirens nerkowy sodu i litu. Podanie roztworu może prowadzić do spadku stężenia litu. Podanie kortykoidów/steroidów i karbenoksolonu może być związane z zatrzymaniem w organizmie sodu i wody (z obrzękami i nadciśnieniem).
Natrium chloratum 0,9% Baxter - dawkowanie
Dożylnie. Dawkowanie, szybkość i czas podawania są ustalane indywidualnie w zależności od wieku, masy ciała, stosowanego równocześnie leczenia, stanu klinicznego, szczególnie do stanu nawodnienia pacjenta, a także od klinicznej odpowiedzi pacjenta na leczenie i wyników laboratoryjnych badań diagnostycznych. Równowaga płynów oraz stężenie elektrolitów w osoczu muszą być kontrolowane w trakcie leczenia. Zalecane dawkowanie do uzupełniania utraty izotonicznego płynu pozakomórkowego i utraty sodu. Dorośli: 0,5-3 l/24 h. Niemowlęta i dzieci: 20-100 ml/24 h/kg mc., zależnie od wieku i całkowitej masy ciała. Zalecane dawkowanie w przypadku rozpuszczania lub rozcieńczania innych preparatów: 50-250 ml/dawkę podawanego preparatu. Jeżeli roztwór stosowany jest jako rozpuszczalnik do przygotowania roztworu innych preparatów, dawkowanie i szybkość podawania będzie także zależała od właściwości i zalecanego schematu dawkowania dla dodanego preparatu. Sposób podania. Roztwór do podawania we wlewie dożylnym z zastosowaniem jałowego i apirogennego zestawu do infuzji, z zastosowaniem zasad aseptyki. Sprzęt do wlewów należy wstępnie wypełnić roztworem, aby zapobiec przedostaniu się powietrza do systemu. Przed podaniem roztwór należy ocenić wizualnie czy nie zawiera widocznych cząstek i barwa jest prawidłowa. Nie należy podawać, jeżeli roztwór nie jest przezroczysty, zawiera widoczne cząstki lub opakowanie jest uszkodzone. Nie wyjmować worka z opakowania ochronnego do momentu użycia. Wewnętrzny worek zachowuje jałowość roztworu. Podawać natychmiast po podłączeniu zestawu do infuzji. Dodatkowe preparaty można wprowadzać do roztworu przed infuzją lub w trakcie infuzji, poprzez port do dodawania preparatu.
Natrium chloratum 0,9% Baxter - uwagi
