Neotac - skład
1 ml syropu zawiera 50 mg pranobeksu inozyny: kompleksu zawierającego inozynę oraz 4-acetamidobenzoesan 2-hydroksypropylodimetyloamoniowy w stosunku molarnym 1:3. Preparat zawiera: sacharozę, parahydroksybenzoesan metylu, parahydroksybenzoesan propylu.
Reklama
Neotac - działanie
Lek o działaniu immunostymulującym i przeciwwirusowym, które wynika z wyraźnego pobudzenia odpowiedzi odpornościowej gospodarza in vivo. Pranobeks inozyny normalizuje niedostateczne lub wadliwe mechanizmy odporności komórkowej poprzez wywoływanie odpowiedzi typu Th1, co prowadzi do dojrzewania i różnicowania limfocytów T oraz nasilenia indukowanych reakcji limfoproliferacyjnych w komórkach aktywowanych mitogenem lub antygenem. Lek reguluje mechanizmy cytotoksyczności limfocytów T oraz komórek NK, funkcjonowanie limfocytów supresorowych T8 oraz pomocniczych T4, a także zwiększa poziom IgG oraz powierzchniowych markerów dopełniacza. Nasila wytwarzanie cytokiny IL-1 oraz IL-2, jednocześnie zwiększając ekspresję receptora IL-2 in vitro. Znamiennie zwiększa się endogenne wydzielanie IFN-g, a zmniejsza wytwarzanie IL-4; nasila chemotaksję i fagocytozę neutrofili, monocytów i makrofagów. Wzmaga pobudzenie obniżonej syntezy mRNA białek limfocytów oraz sprawność procesu translacji z jednoczesnym hamowaniem syntezy wirusowego RNA w następujących mechanizmach: włączanie związanego z inozyną kwasu orotowego do polirybosomów, hamowanie dołączania łańcucha poliadenylowego do wirusowego RNA przekaźnikowego, reorganizacja limfocytarnych cząsteczek wewnątrzbłonowych (IMP), prowadząca do niemal 3-krotnego zwiększenia ich gęstości. Po doustnym podaniu pranobeks inozyny natychmiast i całkowicie (≥90%) wchłania się z przewodu pokarmowego. Głównym metabolitem DIP jest N-tlenek, a PAcBA: o-acyloglukuronid, inozyna - w procesie degradacji puryn, do kwasu moczowego. Wydalanie zachodzi z moczem.
Reklama
Neotac - wskazania
Wspomagająco u osób o obniżonej odporności, w przypadku nawracających infekcji górnych dróg oddechowych.
Reklama
Neotac - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Występujący aktualnie napad dny moczanowej lub zwiększone stężenie kwasu moczowego we krwi.
Reklama
Neotac - ostrzeżenia
Lek może wywoływać przemijające zwiększenie stężenia kwasu moczowego w surowicy i w moczu, pozostające jednak zwykle w zakresie wartości prawidłowych (8 mg% jako najwyższy limit), zwłaszcza u mężczyzn oraz u osób w podeszłym wieku u obu płci. Z tego względu lek należy stosować z ostrożnością u pacjentów ze stwierdzoną w wywiadzie dną moczanową, hiperurykemią, kamicą moczową oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. W trakcie leczenia tych pacjentów należy ściśle kontrolować stężenie kwasu moczowego. W przypadku wystąpienia objawów ciężkich reakcji nadwrażliwości (pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, anafilaksja) należy przerwać podawanie leku. Ze względu na ryzyko powstawania kamieni nerkowych, podczas leczenia długotrwałego u każdego pacjenta należy regularnie kontrolować stężenie kwasu moczowego w surowicy i w moczu, czynność wątroby, morfologię krwi oraz parametry czynności nerek. Syrop zawiera parahydroksybenzoesany metylu i propylu, które mogą powodować reakcje alergiczne (możliwe reakcje typu późnego). Syrop zawiera sacharozę - nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami, związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy. 1 ml syropu zawiera 650 mg sacharozy - należy wziąć to pod uwagę u pacjentów chorych na cukrzycę.
Reklama
Neotac - ciąża
W celu zachowania ostrożności (brak danych dotyczących stosowania pranobeksu inozyny u kobiet w ciąży) zaleca się unikanie stosowania leku w ciąży. Nie wiadomo czy pranobeks inozyny lub jego metabolity przenikają do mleka ludzkiego - należy podjąć decyzję czy przerwać karmienie piersią czy przerwać podawanie leku biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki.
Reklama
Neotac - efekty uboczne
Bardzo często: zwiększone stężenie kwasu moczowego we krwi, zwiększone stężenie kwasu moczowego w moczu. Często: nudności z wymiotami lub bez, bóle w nadbrzuszu, podwyższenie aktywności aminotransferaz, fosfatazy zasadowej lub azotu mocznikowego we krwi (BUN), swędzenie, wysypka, bóle głowy, zawroty głowy, zmęczenie, złe samopoczucie, bóle stawów. Niezbyt często: biegunka, zaparcia, nerwowość, senność lub bezsenność, wielomocz (zwiększona objętość moczu). Częstość nieznana: ból w nadbrzuszu, obrzęk naczynioruchowy, nadwrażliwość, pokrzywka, reakcja anafilaktyczna, rumień.
Neotac - interakcje
Lek należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów leczonych jednocześnie inhibitorami oksydazy ksantynowej (np. allopurynol), lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego z moczem, włącznie z diuretykami, w tym diuretykami tiazydowymi (np. hydrochlorotiazyd, chlortalidon, indapamid) i diuretykami pętlowymi (furosemid, torasemid, kwas etakrynowy). Leku nie należy przyjmować w trakcie (a jedynie po zakończeniu) terapii lekami immunosupresyjnymi, gdyż jednoczesne stosowanie leków immunosupresyjnych może na drodze farmakokinetycznej zmieniać działanie terapeutyczne leku. Jednoczesne stosowanie leku z azydotymidyną (AZT) zwiększa tworzenie nukleotydów przez AZT (wzmocnione działanie AZT), poprzez złożone mechanizmy, m.in. zwiększenie biodostępności AZT w osoczu oraz zwiększenie wewnątrzkomórkowej fosforylacji w monocytach krwi. W konsekwencji lek nasila działanie zydowudyny.
Neotac - dawkowanie
Doustnie. Dawka ustalana jest na podstawie masy ciała pacjenta oraz zależy od stopnia nasilenia choroby. Dawka dobowa powinna być podzielona na równe dawki pojedyncze podawane kilka razy na dobę. Czas trwania leczenia wynosi zwykle 5-14 dni. Po ustąpieniu objawów podawanie leku należy kontynuować jeszcze przez 1-2 dni. Dorośli, w tym osoby w podeszłym wieku: zalecana dawka dobowa wynosi 50 mg/kg mc./dobę (1 ml/1 kg mc./dobę), zwykle 3 g (czyli 60 ml syropu na dobę), podawane w 3 lub 4 dawkach podzielonych. Dawka maksymalna wynosi 4 g na dobę (czyli 80 ml na dobę). Dzieci w wieku powyżej 1. rż.: 50 mg/kg mc./dobę, (1 ml/1 kg mc./dobę) w 3 lub 4 równych podzielonych dawkach podawanych w ciągu doby; stosować zgodnie z poniższymi wskazówkami. Masa ciała 41–50 kg: 3x15-17,5 ml; mc. 31-40 kg: 3x10-15 ml; mc. 21-30 kg: 3x7,5-10 ml; mc. 15-20 kg: 3x5-7,5 ml; mc. 10-14 kg: 3x5 ml. Sposób podania. Do dawkowania syropu należy używać miarki dołączonej do opakowania.
Neotac - uwagi
Jest mało prawdopodobne, aby lek wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
