Nevirapine Accord

Nevirapine Accord - skład

1 tabl. zawiera 200 mg newirapiny.

Reklama

Nevirapine Accord - działanie

Lek przeciwretrowirusowy - nienukleozydowy inhibitor odwrotnej transkryptazy (NNRTI). Newirapina jest niekompetyncyjnym inhibitorem odwrotnej transkryptazy HIV-1, jednak nie wykazuje biologicznie znaczącej aktywności hamowania odwrotnej transkryptazy HIV-2 lub eukariotycznych polimeraz DNA α, β, γ, δ. Tabletki i zawiesina doustna mają porównywalną biodostępność (ok. 90%) i mogą być stosowane wymiennie w dawkach do 200 mg. Lek jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego, osiągając C_max po 4 h. W około 60% wiąże się z białkami osocza. Newirapina przenika przez barierę łożyska i do mleka matki. Jest metabolizowana w wątrobie z udziałem cytochromu P-450 (gł. CYP3A4), sprzęgana z kwasem glukuronowym i wydalana z moczem. Wykazano, że newirapina jest induktorem wątrobowych enzymów metabolizujących. Autoindukcja wyraża się m.in. skróceniem T_0,5w fazie eliminacji: 45 h - pojedyncza dawka do 25-30 h - po wielokrotnym podaniu 200-400 mg/dobę

Reklama

Nevirapine Accord - wskazania

Leczenie dorosłych, młodzieży i dzieci bez względu na wiek zakażonych wirusem HIV-1, jako część leczenia skojarzonego z innymi lekami przeciwretrowirusowymi. W większości przypadków newirapinę stosowano z nukleozydowymi inhibitorami odwrotnej transkryptazy (NRTI). Wybór kolejnej terapii po stosowaniu newirapiny powinien być oparty na doświadczeniu klinicznym i wynikach badań oporności.

Reklama

Nevirapine Accord - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancje czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ponowne rozpoczęcie podawania produktu pacjentom, u których na stałe przerwano podawanie produktu z powodu wysypki o dużym nasileniu, wysypki z towarzyszącymi objawami ogólnymi, reakcji nadwrażliwości lub klinicznych objawów zapalenia wątroby w wyniku działania newirapiny. Pacjenci z ciężką niewydolnością wątroby (klasa C wg klasyfikacji Childa-Pugha ) lub pacjenci, u których wartość AspAT lub AlAT przewyższa 5-krotnie górną granicę normy, dopóki wartość AspAT lub AlAT nie ustabilizuje się na poziomie mniejszym niż 5-krotna wartość górnej granicy normy. Ponowne rozpoczęcie podawania produktu pacjentom, u których wartość AspAT lub AlAT podczas leczenia newirapiną przekraczała 5-krotnie górną granicę normy i u których wystąpił nawrót zaburzeń czynności wątroby po ponownym podaniu newirapiny. Podawanie jednocześnie z ziołowymi preparatami zawierającymi ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum) ze względu na ryzyko zmniejszenia stężenia newirapiny w osoczu i osłabienia jej działania klinicznego.

Reklama

Nevirapine Accord - ostrzeżenia

Pacjenci w ciągu pierwszych 18 tyg. (a szczególnie pierwszych 6 tyg.) leczenia wymagają intensywnego monitorowania, ze względu na ryzyko wystąpienia ciężkich i mogących stanowić zagrożenie dla życia powikłań ze strony skóry i wątroby. Testy oceniające czynności wątroby należy wykonywać: przed rozpoczęciem stosowania newirapiny, co 2 tyg. w ciągu pierwszych 2 mies. leczenia, po trzecim miesiącu, a następnie w regularnych odstępach czasu. Należy przeprowadzać kontrolne badania czynności wątroby, gdy u pacjenta wystąpią objawy przedmiotowe lub podmiotowe mogące wskazywać na zapalenie wątroby i (lub) reakcje nadwrażliwości. Bezobjawowe zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych nie zawsze stanowi przeciwwskazanie do stosowania newirapiny; bezobjawowe zwiększenie aktywności GGT nie jest przeciwwskazaniem do kontynuowania leczenia. Należy niezwłocznie zaprzestać stosowania newirapiny, jeżeli aktywność AspAT lub AlAT jest większa niż 5-krotna wartość GGN (patrz także przeciwwskazania). Newirapinę należy stosować ostrożnie u pacjentów z umiarkowaną niewydolnością wątroby (B wg Child-Pugh). Zwiększone ryzyko reakcji ze strony wątroby występuje u osób ze zwiększoną aktywnością AspAT lub AlAT (>2,5-krotnie w stosunku do GGN), z przewlekłym zapaleniem wątroby typu B lub C występującym obecnie lub w wywiadzie, u kobiet oraz u pacjentów ze zwiększoną liczbą komórek CD4 i wiremią ≥ 50 kopii/ml. Nie należy rozpoczynać leczenia newirapiną u dorosłych kobiet z liczbą limfocytów CD4 >250 komórek/mm³ i dorosłych mężczyzn z liczbą limfocytów CD4 > 400 komórek/mm³, u których w osoczu stwierdza się RNA wirusa HIV-1, chyba że korzyści przeważają nad zagrożeniami. Pacjentów należy uważnie obserwować w przypadku wystąpienia pojedynczych przypadków wysypki. Zwiększone ryzyko ciężkich reakcji skórnych występuje u kobiet, w przypadku braku szybkiej reakcji po wystąpieniu pierwszych objawów oraz w przypadku nieprzestrzeganie początkowego dawkowania 200 mg na dobę w fazie wstępnej. Równoczesne podawanie prednizonu (40 mg na dobę w czasie pierwszych 14 dni przyjmowania newirapiny) nie powodowało zmniejszenia częstości występowania wysypki i może być związane ze zwiększeniem częstości występowania i nasilenia wysypki podczas pierwszych 6 tyg. leczenia newirapiną. U pacjentów, u których pojawi się wysypka związana ze stosowania newirapiny, należy wykonać badania czynności wątroby. Należy na stałe przerwać podawanie newirapiny u każdego pacjenta, u którego pojawi się ciężka wysypka (w tym zespół Stevensa-Johnsona lub martwica toksyczno-rozpływna naskórka) lub wysypka, której towarzyszą objawy ogólne. Należy na stałe przerwać podawanie newirapiny u każdego pacjenta, u którego wystąpi reakcja nadwrażliwości (patrz także przeciwwskazania). Rozpad mięśni prążkowanych obserwowano u pacjentów, u których wcześniej wystąpiły związane ze stosowaniem newirapiny reakcje skórne i (lub) reakcje dotyczące wątroby. Nie zaleca się stosowania newirapiny w profilaktyce u osób po ekspozycji na HIV. Ze względu na ryzyko lipodystrofii, należy ocenić u pacjentów rozmieszczenie tkanki tłuszczowej, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku, leczonych przeciwretrowirusowo długotrwale oraz z zaburzeniami metabolicznymi; zalecane jest oznaczanie na czczo stężenia glukozy i lipidów we krwi; zaburzenia lipidowe należy odpowiednio leczyć. Pacjentów rozpoczynających złożoną terapię przeciwretrowirusową (CART) należy obserwować, zwłaszcza w pierwszych tygodniach lub miesiącach leczenia, pod kątem wystąpienia objawów zespołu reaktywacji immunologicznej; wszystkie objawy stanu zapalnego są wskazaniem do przeprowadzenia badania i zastosowania w razie konieczności odpowiedniego leczenia. Pacjentów, zwłaszcza z zaawansowaną chorobą spowodowaną przez HIV i (lub) długotrwale stosujących CART należy monitorować pod kątem objawów takich jak: ból stawów, sztywność, trudności w poruszaniu się, które mogą być objawami martwicy kości. U pacjentów leczonych newirapiną w skojarzeniu z zydowudyną należy dokładnie kontrolować parametry hematologiczne, zwłaszcza u dzieci i młodzieży, pacjentów przyjmujących większe dawki zydowudyny lub pacjentów z niską rezerwą szpikową, a zwłaszcza u osób w zaawansowanym stadium zakażenia HIV, ze względu na ryzyko wystąpienia gramnulocytopenii. Nie jest zalecanie jednoczesne stosowanie newirapiny i ryfampicyny. Newirapina nie była badana u pacjentów w wieku >65 lat.

Reklama

Nevirapine Accord - ciąża

Kobiety w wieku rozrodczym nie powinny stosować doustnych środków antykoncepcyjnych jako jedynej metody zapobiegania ciąży, ponieważ newirapina może zmniejszać stężenia tych produktów leczniczych w osoczu. Ciąża: Dostępne obecnie dane dotyczące kobiet ciężarnych nie wskazują na istnienie toksyczności powodującej wady rozwojowe lub działania toksycznego na płód i (lub) noworodka. Należy zachować ostrożność przepisując newirapinę kobietom w ciąży. Ryzyko hepatotoksyczności jest większe u kobiet z liczbą komórek CD4 powyżej 250/mm³ z wykrywalnym HIV-1 RNA w osoczu (50 lub więcej kopii/ml), należy więc wziąć ten czynnik pod uwagę przy podejmowaniu decyzji na temat leczenia. Brak wystarczających dowodów potwierdzających, że brak zwiększonego ryzyka toksyczności obserwowany u leczonych wcześniej kobiet rozpoczynających leczenie newirapiną z niewykrywalnym poziomem wirusa (poniżej 50 kopii/ml HIV-1 w osoczu) oraz liczbą komórek CD4 powyżej 250 komórek/mm³ dotyczy również ciężarnych kobiet. Karmienie piersią: Newirapina łatwo przenika przez barierę łożyskową i jest wykrywana w mleku matki. Aby uniknąć ryzyka przekazania HIV po urodzeniu zaleca się, by matki zakażone HIV nie karmiły piersią niemowląt oraz by przerywały karmienie piersią, jeżeli przyjmują newirapinę. Płodność: W badaniach toksykologii reprodukcyjnej obserwowano dowody na osłabienie płodności u szczurów.

Reklama

Nevirapine Accord - efekty uboczne

Bardzo często: wysypka. Często: granulocytopenia, reakcje nadwrażliwości (w tym reakcje anafilaktyczne, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka), ból głowy, nudności, wymioty, ból brzucha, biegunka, zapalenie wątroby (w tym ciężka i zagrażająca życiu hepatotoksyczność), nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby (zwiększenie aktywności AlAT, AspAT, GGT, enzymów wątrobowych; hipertransaminazemia), zmęczenie, gorączka. Niezbyt często: niedokrwistość, reakcje anafilaktyczne, żółtaczka, zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka (mogące prowadzić do zgonu), obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, ból stawów, ból mięśni, zmniejszenie stężenia fosforu we krwi, nadciśnienie. Rzadko: piorunujące zapalenie wątroby (mogące prowadzić do zgonu), wysypka polekowa z eozynofilią oraz objawami ogólnoustrojowymi - DRESS (z gorączką, bólem stawowo-mięśniowym, powiększeniem węzłów chłonnych oraz wpływem na narządy wewnętrzne, co powoduje zapalenie wątroby, eozynofilię, granulocytopenię i zaburzenia czynności nerek). Skojarzone leczenie przeciwretrowirusowe u pacjentów zakażonych HIV jest związane ze zmianą rozmieszczenia tkanki tłuszczowej (lipodystrofia), w tym z utratą tkanki tłuszczowej obwodowej i tkanki podskórnej twarzy, zwiększeniem tkanki tłuszczowej w narządach wewnętrznych, przerostem piersi i gromadzeniem tłuszczu na karku (bawoli kark). Skojarzone leczenie przeciwretrowirusowe powiązane było z zaburzeniami metabolicznymi, takimi jak: hipertrójglicerydemia, hipercholesterolemia, insulinooporność, hiperglikemia, hiperlaktatemia. W przypadku zastosowania preparatu w skojarzeniu z innymi lekami przeciwretrowirusowymi zanotowano również następujące objawy: zapalenie trzustki, neuropatię obwodową, małopłytkowość. Rzadko opisywano zespoły niewydolności wątroby i nerek. U pacjentów zakażonych wirusem HIV z ciężkim niedoborem odporności, na początku stosowania CART może wystąpić zespół reaktywacji immunologicznej - reakcja zapalna na niewywołujące objawów lub śladowe patogeny oportunistyczne (m.in. zapalenie siatkówki wywołane wirusem cytomegalii, uogólnione lub miejscowe zakażenie prątkami oraz zapalenie płuc wywołane przez Pneumocystis jiroveci). Przypadki martwicy kości odnotowano głównie u pacjentów z ogólnie znanymi czynnikami ryzyka, zaawansowaną chorobą spowodowaną przez HIV lub poddanych długotrwałemu, skojarzonemu leczeniu przeciwretrowirusowemu. Najczęściej występujące działania niepożądane u dzieci są takie same jak w przypadku pacjentów dorosłych, z wyjątkiem granulocytopenii, która u dzieci występuje częściej.

Nevirapine Accord - interakcje

Stosowanie newirapiny łącznie z nukleozydowymi inhibitorami odwrotnej transkryptazy (dydanozyna, stawudyna, lamiwudyna, tenofowir, zydowudyna) nie wymaga dostosowywania dawkowania. W przypadku stosowania z zydowudyną należy często kontrolować parametry hematologiczne, z uwagi na ryzyko wystąpienia granulocytopenii. Równoległe stosowanie newirapiny i efawirenzu nie jest zalecane, gdyż nie zwiększa skuteczności żadnego z tych leków, w stosunku do przypadku, gdy są stosowane osobno. Równoległe stosowanie newirapiny i atazanawiru/rytonawiru nie jest zalecane. Stosowanie newirapiny łącznie z darunawirem nie wymaga dostosowywania dawkowania. Nie zaleca się jednoczesnego podawania fosamprenawiru i newirapiny, jeśli fosamprenawir nie jest jednocześnie podawany z rytonawirem. Fosamprenawir/rytonawir można stosować z newirapiną bez korekty dawkowania. Zalecane jest zwiększenie dawki lopinawiru/rytonawiru do 533/133 mg lub 500/125 mg 2 razy na dobę podczas posiłków, w przypadku ich stosowania w skojarzeniu z newirapiną. Nie jest konieczna korekta dawkowania newirapiny podawanej równocześnie z lopinawirem. U dzieci należy rozważyć zwiększenie dawki lopinawiru/rytonawiru do 300/75 mg/m² pc. 2 razy na dobę podczas posiłków, w przypadku ich stosowania w skojarzeniu z newirapiną, zwłaszcza u pacjentów z podejrzeniem zmniejszenia wrażliwości na lopinawir/rytonawir. Nelfinawir i newirapinę można stosować bez korekty dawkowania. Rytonawir i newirapinę można stosować bez korekty dawkowania. Sakwinawir/rytonawir i newirapinę można stosować bez korekty dawkowania. Typranawir/rytonawir i newirapinę można stosować bez korekty dawkowania. Stosowanie newirapiny łącznie z enfuwirtydem, marawirokiem, czy raltegrawirem nie wymaga dostosowywania dawkowania. Newirapina istotnie zmniejsza ekspozycję na klarytromycynę, natomiast zwiększa ekspozycję na aktywny metabolit klarytromycyny - ponieważ czynny metabolit klarytromycyny wykazuje zmniejszoną aktywność wobec Mycobacterium avium-intracellulare complex, może występować zmieniona ogólna aktywność przeciwko temu drobnoustrojowi; w przypadku leczenia zakażenia Mycobacterium avium-intracellulare complex należy rozważyć zastosowanie leków alternatywnych w stosunku do klarytromycyny, takich jak azytromycyna; zaleca się obserwację pacjenta pod kątem zaburzeń czynności wątroby. Jednoczesne stosowanie newirapiny i ryfampicyny nie jest zalecane, gdyż ryfampicyna zmniejsza AUC i C_max newirapiny; u pacjentów z gruźlicą poddawanych aktualnie leczeniu zawierającemu newirapinę, należy rozważyć zastosowanie ryfabutyny zamiast ryfampicyny. Ryfabutyna i newirapina mogą być stosowane jednocześnie bez konieczności dostosowania dawek, jednak z koniecznością ścisłej kontroli reakcji niepożądanych zależnych od ryfabutyny. Newirapina zmniejsza ekspozycję na ketokonazol, natomiast ketokonazol zwiększa stężenie newirapiny we krwi - nie stosować jednocześnie. Newirapina zmniejsza ekspozycję na itrakonazol, natomiast itrakonazol nie wpływa na farmakokinetykę newirapiny - należy rozważyć korektę dawkowania itrakonazolu. Flukonazol zwiększa ekspozycję na newirapinę - pacjentów należy ściśle monitorować. Cymetydynę i newirapinę można stosować bez korekty dawkowania. Stwierdzono złożone oddziaływanie pomiędzy newirapiną i warfaryną, z możliwością zarówno zwiększenia, jak i zmniejszenia czasu krzepnięcia podczas jednoczesnego stosowania tych dwóch leków - konieczne jest ścisłe monitorowanie parametrów krzepnięcia krwi. Jednoczesne podawanie newirapiny nie powodowało zmian działania octanu medroksyprogesteronu (DMPA) hamującego owulację - DMPA i newirapinę można stosować bez korekty dawkowania. Newirapina zmniejsza stężenie we krwi hormonalnych środków antykoncepcyjnych (zarówno doustnych jak i podawanych w innej postaci), z wyjątkiem DMPA - nie należy stosować doustnych hormonalnych leków antykoncepcyjnych jako jedynej metody antykoncepcji u kobiet otrzymujących newirapinę; dodatkowo, w sytuacji, gdy doustne leki antykoncepcyjne są stosowane w celu terapii hormonalnej, w trakcie przyjmowania newirapiny należy monitorować ich efekt terapeutyczny. Newirapina może powodować zmniejszenie AUC i stężenia metadonu we krwi - u pacjentów otrzymujących metadon i rozpoczynających leczenie newirapiną należy zwrócić uwagę na możliwość wystąpienia objawów odstawienia i odpowiednio dostosować dawkę metadonu. Nie należy stosować newirapiny jednocześnie z preparatami zawierającymi ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum), ponieważ mogą one zmniejszać stężenie newirapiny we krwi (indukcja enzymów wątrobowych i białek transportowych); jeśli pacjent stosuje już preparaty dziurawca, należy skontrolować wartości stężenia newirapiny oraz, o ile jest to możliwe, wiremię i odstawić preparat dziurawca; po odstawieniu preparatu dziurawca może dojść do zwiększenia stężenia newirapiny i może być konieczne skorygowanie dawki newirapiny (działanie indukujące może się utrzymywać przez co najmniej 2 tyg. od zakończenia leczenia preparatami dziurawca). Badania z wykorzystaniem ludzkich mikrosomów wątrobowych wykazały, że obecność dapsonu, ryfabutyny, ryfampicyny i trimetoprymu/sulfametoksazolu nie wpływała na tworzenie się hydroksylowych metabolitów newirapiny. Ketokonazol i erytromycyna znacząco hamowały tworzenie się hydroksylowych metabolitów newirapiny. Leki zobojętniające sok żołądkowy, leki w których skład wchodzi bufor zasadowy oraz pokarm nie wpływają na wchłanianie newirapiny.

Nevirapine Accord - dawkowanie

Doustnie. Newirapinę należy stosować z przynajmniej dwoma innymi lekami przeciwretrowirusowymi. Dorośli i dzieci >16 lat, o mc. >50 kg lub pc. >1,25 m²: 200 mg (1 tabl.) raz na dobę przez pierwsze 14 dni (należy zastosować fazę wstępną leczenia, ponieważ stwierdzono, że zmniejsza to częstość występowania wysypki), następnie 200 mg 2 razy na dobę, w skojarzeniu z przynajmniej dwoma lekami przeciwretrowirusowymi. Pominięcie dawki. W przypadku, gdy od pominięcia dawki upłynęło nie więcej niż 8 godzin, należy niezwłocznie przyjąć pominiętą dawkę. Jeśli upłynęło więcej niż 8 godzin, pacjent nie powinien przyjmować pominiętej dawki i przyjąć następną o zwykłej porze. U pacjentów, u których w okresie 14-dniowej fazy wstępnej leczenia dawką 200 mg/dobę stwierdzono wysypkę, nie należy zwiększać dawki newirapiny do momentu ustąpienia tych zmian. Schematu dawkowania preparatu w dawce 200 mg raz na dobę nie należy stosować dłużej niż przez 28 dni. Po tym okresie należy podać alternatywny lek, w związku z możliwym ryzykiem niewystarczającej ekspozycji i oporności. W przypadku przerwy w stosowaniu leku dłuższej niż 7 dni, ponowne leczenie należy rozpocząć od zalecanej fazy wstępnej. Dzieci <16 lat, o mc. <50 kg lub o pc. <1,25 m²: należy sprawdzić dostępność zawiesiny doustnej, która może być stosowana w zależności od masy ciała lub powierzchni ciała. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów dializowanych, zaleca się podanie dodatkowej dawki 200 mg po każdej dializie; pacjenci z klirensem kreatyniny ≥20 ml/min nie wymagają dostosowania dawki. Nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby. Preparat może być przyjmowany z posiłkiem lub niezależnie od niego. Tabletek nie należy kruszyć ani żuć.

Nevirapine Accord - uwagi

Należy zachować ostrożność podczas prowadzenia samochodu lub obsługiwania maszyn; w przypadku odczuwania zmęczenia - unikać wykonywania potencjalnie niebezpiecznych czynności.