NuTRIflex Lipid plus - skład
Nutriflex ma postać trójkomorowego worka, który zawiera różne objętości składników: roztwór glukozy z sodem i cynkiem, emulsję tłuszczową oraz roztwór aminokwasów z elektrolitami. Worek 1250 ml zawiera: 500 ml roztworu glukozy (lewa górna komora), 500 ml roztworu aminokwasów (dolna komora) i 250 ml emulsji tłuszczowej (prawa górna komora) - co odpowiada 48 g aminokwasów, 6,8 g azotu, 150 g węglowodanów, 50 g tłuszczów oraz elektrolity: 50 mmol sodu, 35 mmol potasu, 4 mmol magnezu, 4 mmol wapnia, 0,03 mmol cynku, 45 mmol chlorków, 45 mmol octanów, 15 mmol fosforanów; wartość energetyczna całkowita 1265 kcal, pozabiałkowa 1075 kcal. Worek 1875 ml zawiera: 750 ml roztworu glukozy (lewa górna komora), 750 ml roztworu aminokwasów (dolna komora) i 375 ml emulsji tłuszczowej (prawa górna komora) - co odpowiada 72 g aminokwasów, 10,2 g azotu, 225 g węglowodanów, 75 g tłuszczów oraz elektrolity: 75 mmol sodu, 52,5 mmol potasu, 6 mmol magnezu, 6 mmol wapnia, 0,045 mmol cynku, 67,5 mmol chlorków, 67,5 mmol octanów, 22,5 mmol fosforanów; wartość energetyczna całkowita 1900 kcal, pozabiałkowa 1615 kcal. Worek 2500 ml zawiera: 1000 ml roztworu glukozy (lewa górna komora), 1000 ml roztworu aminokwasów (dolna komora) i 500 ml emulsji tłuszczowej (prawa górna komora) - co odpowiada 96 g aminokwasów, 13,6 g azotu, 300 g węglowodanów, 100 g tłuszczów oraz elektrolity: 100 mmol sodu, 70 mmol potasu, 8 mmol magnezu, 8 mmol wapnia, 0,06 mmol cynku, 90 mmol chlorków, 90 mmol octanów, 30 mmol fosforanów; wartość energetyczna całkowita 2530 kcal, pozabiałkowa 2155 kcal. Osmolarność każdego worka: 1540 mOsmol/kg, pH 5-6. Szczegółowy skład zawartości aminokwasów - patrz CHPL.
Reklama
NuTRIflex Lipid plus - działanie
Preparat do żywienia pozajelitowego zawierający aminokwasy, węglowodany, elektrolity i kwasy tłuszczowe.
Reklama
NuTRIflex Lipid plus - wskazania
Dostarczenie energii, niezbędnych kwasów tłuszczowych, aminokwasów, elektrolitów i płynów w trakcie żywienia pozajelitowego u pacjentów ze średnio-ciężkim katabolizmem w przypadku, gdy żywienie doustne lub dojelitowe jest niemożliwe, niewystarczające lub przeciwwskazane.
Reklama
NuTRIflex Lipid plus - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na białko jaja kurzego lub soi, olej arachidowy lub jakąkolwiek substancję pomocniczą. Zaburzenia metabolizmu aminokwasów, tłuszczów. Hiperkaliemia, hiponatremia. Niestabilny metabolizm (np. ciężki zespół pourazowy, nieustabilizowana cukrzyca, śpiączka niewiadomego pochodzenia). Hiperglikemia nie odpowiadająca na dawki insuliny do 6 jednostek insuliny/h. Kwasica. Cholestaza wewnątrzwątrobowa. Ciężka niewydolność wątroby, nerek. Stwierdzona niewydolność serca. Nasilenie skaz krwotocznych. Ostre fazy zawału serca i udaru. Ostre stany zakrzepowo-zatorowe, zatorowość tłuszczowa. Nie stosować u noworodków, niemowląt i dzieci poniżej 2 rż. Przeciwwskazania do żywienia pozajelitowego: nieustabilizowany stan krążenia z zagrożeniem życia (stany zapaści i wstrząsu), niewystarczająca podaż tlenu dla komórek organizmu, stany przewodnienia, zaburzenia gospodarki elektrolitowej i wodnej, ostry obrzęk płuc, niewyrównana niewydolność krążenia.
Reklama
NuTRIflex Lipid plus - ostrzeżenia
Z uwagi na indywidualne zapotrzebowanie dzieci, lek może nie pokryć w całości zapotrzebowania tych pacjentów na energię; w takich przypadkach należy podawać dodatkowo roztwory wodorowęglanów i (lub) emulsje tłuszczowe. Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku zwiększonej osmolarności surowicy. Jak w przypadku innych roztworów do infuzji o dużej objętości, lek należy stosować ostrożnie w przypadku pacjentów z zaburzoną czynnością serca lub nerek. Przed rozpoczęciem infuzji należy wyrównać zaburzenia równowagi wodnej, elektrolitowej oraz kwasowo-zasadowej, takie jak przewodnienie, hiperkaliemia, kwasica. Zbyt duża szybkość infuzji może prowadzić do nadmiernego obciążenia płynami, a w konsekwencji do patologicznych stężeń elektrolitów w surowicy, przewodnienia i obrzęku płuc. W trakcie infuzji należy monitorować stężenie triglicerydów w surowicy. W przypadku pacjentów z podejrzeniem zaburzeń metabolizmu tłuszczów należy przed rozpoczęciem infuzji wykluczyć ryzyko wystąpienia lipemii na czczo. W przypadku występowania lipemii na czczo podawanie tłuszczów jest przeciwwskazane. Występowanie hipertriglicerydemii po upływie 12 h od podania emulsji tłuszczowej może również wskazywać na zaburzenia metabolizmu tłuszczów. Lek należy podawać ostrożnie pacjentom z zaburzeniami metabolizmu tłuszczów, jak niewydolność nerek, cukrzyca, zapalenie trzustki, upośledzona czynność wątroby, niedoczynność tarczycy (w połączeniu z hipertriglicerydemią), posocznica; u tych pacjentów należy dokładnie monitorować stężenie triglicerydów w surowicy. W przypadku zaobserwowania jakichkolwiek oznak lub objawów reakcji anafilaktycznej (takich jak gorączka, dreszcze, wysypka lub duszność) należy natychmiast przerwać infuzję. W zależności od stanu pacjenta, przejściowo może wystąpić hipertriglicerydemia lub podwyższone stężenie glukozy we krwi. W przypadku, gdy w trakcie podawania tłuszczów stężenie triglicerydów w osoczu przekracza wartość 3 mmol/l, zaleca się zmniejszenie szybkości infuzji. Jeśli stężenie triglicerydów w osoczu utrzymuje się na poziomie powyżej 3 mmol/l infuzję należy przerwać aż do normalizacji wartości stężenia. Zmniejszenie dawki lub przerwanie podawania leku jest również zalecane w przypadkach, kiedy w trakcie podawania leku stężenie glukozy we krwi przekracza wartość 14 mmol/l (250 mg/dl). Jak w przypadku innych roztworów zawierających wodorowęglany podawanie leku może wywoływać hiperglikemię; należy monitorować stężenie glukozy we krwi oraz w przypadku wystąpienia hiperglikemii należy zmniejszyć szybkość infuzji lub podać insulinę. W trakcie infuzji dożylnej aminokwasów zwiększa się wydalanie z moczem pierwiastków śladowych, głównie miedzi, a w szczególności cynku; należy mieć to na uwadze w trakcie dawkowania pierwiastków śladowych, szczególnie w przypadkach długotrwałego żywienia pozajelitowego. Z uwagi na ryzyko wystąpienia pseudoaglutynacji leku nie należy podawać jednocześnie z krwią, używając tego samego zestawu do infuzji. Niezbędne jest monitorowanie jonogramu surowicy, równowagi wodnej i kwasowo-zasadowej oraz - w trakcie długotrwałego żywienia pozajelitowego - morfologii krwi, wskaźników krzepnięcia oraz czynności wątroby. Konieczna może być substytucja elektrolitów, witamin i pierwiastków śladowych. Lek zawiera cynk i magnez, należy na to zwrócić uwagę podając go wraz z innymi preparatami zawierającymi te pierwiastki. Nie należy dodawać do leku innych roztworów.
Reklama
NuTRIflex Lipid plus - ciąża
Brak wystarczających danych dotyczących stosowania leku u kobiet w ciąży. Przed zastosowaniem leku należy rozważyć korzyści i zagrożenia. Nie zaleca się karmienia piersią w trakcie żywienia pozajelitowego.
Reklama
NuTRIflex Lipid plus - efekty uboczne
Możliwe działania niepożądane we wczesnym etapie podawania emulsji tłuszczowych to: niewielki wzrost temperatury, zaczerwienienie twarzy, uczucie zimna, dreszcze, utrata apetytu, nudności, wymioty, zaburzenia oddychania, ból głowy, ból pleców, ból kości, ból klatki piersiowej oraz okolicy lędźwiowej, spadek lub wzrost ciśnienia krwi, reakcje nadwrażliwości (np. reakcje anafilaktyczne, wykwity skórne). Ponadto może wystąpić zaczerwienienie twarzy, zsinienie skóry, powiększenie wątroby z lub bez żółtaczki, powiększenie śledziony (splenomegalia), stłuszczenie organów, patologiczne parametry czynności wątroby, anemia, leukopenia, trombocytopenia, skłonność do krwawień i krwotoków, zaburzenia lub obniżenie czynników krzepnięcia krwi (czas krwawienia, czas krzepnięcia, czas protrombinowy itp.), gorączka, hiperlipidemia, ból głowy, ból żołądka, zmęczenie. Należy zwrócić uwagę na możliwość wystąpienia syndromu przeciążenia. W zależności od stanu pacjenta, przejściowo może wystąpić hipertriglicerydemia lub podwyższone stężenie glukozy we krwi.
NuTRIflex Lipid plus - interakcje
Niektóre leki, tj. insulina mogą oddziaływać na układ lipazy organizmu. Heparyna podawana w dawkach klinicznych powoduje przejściowe uwalnianie lipazy lipoproteinowej do krążenia, co może powodować początkowo wzrost lipolizy osoczowej, a następnie przejściowe obniżenie klirensu triglicerydów. Olej sojowy zawiera witaminę K1, co może mieć wpływ na działanie lecznicze pochodnych kumaryny, należy monitorować pacjentów w przypadku leczenia skojarzonego. Nie należy dodawać do leku innych roztworów.
NuTRIflex Lipid plus - dawkowanie
Dożylnie. Dawkowanie indywidualne, w zależności od stanu klinicznego pacjenta. Dorośli: maksymalna dawka wynosi 40 ml/kg mc./dobę, co odpowiada 1,54 g aminokwasów/kg mc./dobę, 4,8 g glukozy/kg mc./dobę, 1,6 g tłuszczów/kg mc./dobę. Zaleca się, aby maksymalna ilość energii nie przekraczała 40 kcal/kg mc./dobę. W przypadku szczególnych wskazań np. oparzeni pacjenci, większe dawki są możliwe. Dzieci 3-5. rż.: 40 ml/kg mc./dobę, co odpowiada 1,54 g aminokwasów/kg mc./dobę, 4,8 g glukozy/kg mc./dobę, 1,6 g tłuszczów/kg mc./dobę; 6-14. rż.: 25 ml/kg mc./dobę, co odpowiada 0,96 g aminokwasów/kg mc./dobę, 3 g glukozy/kg mc./dobę, 1 g tłuszczów/kg mc./dobę. U dzieci konieczne może okazać się rozpoczynanie podawania preparatu począwszy od połowy zaplanowanej dawki, następnie stopniowo ją zwiększając. Sposób podania. Lek podaje się w infuzji ciągłej do żył centralnych, z maksymalną szybkością infuzji 2 ml/kg mc./h, co odpowiada 0,08 g aminokwasów/kg mc./h, 0,24 g glukozy/kg mc./h, 0,08 g tłuszczów/kg mc./h. Stopniowe zwiększanie szybkości infuzji przez pierwsze 30 min aż do osiągnięcia zaplanowanej szybkości zapobiega ewentualnym powikłaniom. Leczenie za pomocą odżywiania pozajelitowego można kontynuować tak długo, jak tego wymaga stan kliniczny pacjenta. W trakcie długotrwałego podawania preparatu konieczna jest dodatkowa substytucja pierwiastków śladowych i witamin. W przypadku dzieci wymagających podawania dodatkowych źródeł energii zaleca się podawanie roztworów glukozy lub emulsji tłuszczowych.
NuTRIflex Lipid plus - uwagi
Z uwagi na to, że tłuszcz może wpływać na wyniki niektórych badań laboratoryjnych (np. bilirubina, dehydrogenaza mleczanowa, wysycenie tlenem), próbki krwi do badań należy pobierać przed podaniem tłuszczów lub po ich całkowitym usunięciu z układu krążenia.
