NuTRIiflex Lipid peri - skład
1 worek 1250 ml zestawu do sporządzania emulsji do infuzji zawiera: 500 ml roztworu glukozy (lewa górna komora) - 88 g glukozy jednowodnej (co odpowiada 80 g glukozy bezwodnej), 1,17 g dwuwodnego diwodorofosforanu sodu, 6,625 mg dwuwodnego octanu cynku; 500 ml roztworu aminokwasów (dolna komora) - 2,34 g izoleucyny, 3,13 g leucyny, 2,84 g chlorowodorku lizyny (co stanowi 2,26 g lizyny), 1,96 g metioniny, 3,51 g fenyloalaniny, 1,82 g treoniny, 0,57 g tryptofanu, 2,6 g waliny, 2,7 g argininy, 1,69 g jednowodnego chlorowodorku histydyny (co stanowi 1,25 g histydyny), 4,85 g alaniny, 1,5 g kwasu asparaginowego, 3,5 g kwasu glutaminowego, 1,65 g glicyny, 3,4 g proliny, 3,0 g seryny, 0,8 g wodorotlenku sodu, 1,081 g chlorku sodu, 0,544 g octanu sodu, 2,943 g octanu potasu, 0,644 g czterowodnego octanu magnezu, 0,441 g chlorku wapnia; 250 ml emulsji tłuszczowej (prawa górna komora) - 25 g oleju sojowego, 25 g triglicerydów nasyconych kwasów tłuszczowych o średniej długości łańcucha. Osmolarność 920 mOsmol/kg. pH 5-6. Całkowita zawartość w 1250 ml - 5,7 g azotu, 80 g węglowodanów, 50 g tłuszczów oraz elektrolity: 50 mmol sodu, 30 mmol potasu, 3 mmol magnezu, 3 mmol wapnia, 0,03 mmol cynku, 48 mmol chlorków, 40 mmol octanów, 7,5 mmol fosforanów. Preparat dostępny również w większych workach o obj. 1875 ml, 2500 ml, zawierających proporcjonalnie zwielokrotnione ilości składników.
Reklama
NuTRIiflex Lipid peri - działanie
Preparat do żywienia pozajelitowego zawierający aminokwasy, węglowodany, elektrolity i kwasy tłuszczowe.
Reklama
NuTRIiflex Lipid peri - wskazania
Dostarczenie energii, niezbędnych kwasów tłuszczowych, aminokwasów, elektrolitów i płynów w trakcie żywienia pozajelitowego u pacjentów z umiarkowanym lub średnio-ciężkim katabolizmem w przypadku, gdy żywienie doustne lub dojelitowe jest niemożliwe, niewystarczające lub przeciwwskazane.
Reklama
NuTRIiflex Lipid peri - przeciwwskazania
Zaburzenia metabolizmu aminokwasów. Zaburzenia metabolizmu tłuszczów. Hiperkaliemia i hipernatremia. Niestabilny metabolizm (np. ciężki zespół pourazowy, nieustabilizowana cukrzyca, śpiączka niewiadomego pochodzenia). Hiperglikemia nie odpowiadająca na dawki insuliny do 6 jednostek insuliny/h. Kwasica. Cholestaza wewnątrzwątrobowa. Ciężka niewydolność wątroby. Ciężka niewydolność nerek. Stwierdzona niewydolność serca. Nasilenie skaz krwotocznych. Ostre fazy zawału serca i udaru. Ostre stany zakrzepowo-zatorowe, zatorowość tłuszczowa. Nadwrażliwość na białko jaja kurzego lub soi, olej arachidowy lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ze względu na skład, leku nie należy stosować u noworodków, niemowląt i dzieci w wieku poniżej 2 lat. Ogólne przeciwwskazania do żywienia pozajelitowego: nieustabilizowany stan krążenia z zagrożeniem życia (stany zapaści i wstrząsu), niewystarczająca podaż tlenu dla komórek organizmu, stany przewodnienia, zaburzenia gospodarki elektrolitowej i wodnej, ostry obrzęk płuc, niewyrównana niewydolność krążenia.
Reklama
NuTRIiflex Lipid peri - ostrzeżenia
Z uwagi na indywidualne zapotrzebowanie dzieci, lek może nie pokryć w całości zapotrzebowania tych pacjentów na energię; w takich przypadkach należy podawać dodatkowo roztwory wodorowęglanów i (lub) emulsje tłuszczowe. Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku zwiększonej osmolarności surowicy. Jak w przypadku innych roztworów do infuzji o dużej objętości, lek należy stosować ostrożnie w przypadku pacjentów z zaburzoną czynnością serca lub nerek. Przed rozpoczęciem infuzji należy wyrównać zaburzenia równowagi wodnej, elektrolitowej oraz kwasowo-zasadowej, takie jak przewodnienie, hiperkaliemia, kwasica. Zbyt duża szybkość infuzji może prowadzić do nadmiernego obciążenia płynami, a w konsekwencji do patologicznych stężeń elektrolitów w surowicy, przewodnienia i obrzęku płuc. W trakcie infuzji należy monitorować stężenie triglicerydów w surowicy. W przypadku pacjentów z podejrzeniem zaburzeń metabolizmu tłuszczów należy przed rozpoczęciem infuzji wykluczyć ryzyko wystąpienia lipemii na czczo. W przypadku występowania lipemii na czczo podawanie tłuszczów jest przeciwwskazane. Występowanie hipertriglicerydemii po upływie 12 h od podania emulsji tłuszczowej może również wskazywać na zaburzenia metabolizmu tłuszczów. Lek należy podawać ostrożnie pacjentom z zaburzeniami metabolizmu tłuszczów, jak niewydolność nerek, cukrzyca, zapalenie trzustki, upośledzona czynność wątroby, niedoczynność tarczycy (w połączeniu z hipertriglicerydemią), posocznica; u tych pacjentów należy dokładnie monitorować stężenie triglicerydów w surowicy. W przypadku zaobserwowania jakichkolwiek oznak lub objawów reakcji anafilaktycznej (takich jak gorączka, dreszcze, wysypka lub duszność) należy natychmiast przerwać infuzję. W zależności od stanu pacjenta, przejściowo może wystąpić hipertriglicerydemia lub podwyższone stężenie glukozy we krwi. W przypadku, gdy w trakcie podawania tłuszczów stężenie triglicerydów w osoczu przekracza wartość 3 mmol/l, zaleca się zmniejszenie szybkości infuzji. Jeśli stężenie triglicerydów w osoczu utrzymuje się na poziomie powyżej 3 mmol/l infuzję należy przerwać aż do normalizacji wartości stężenia. Zmniejszenie dawki lub przerwanie podawania leku jest również zalecane w przypadkach, kiedy w trakcie podawania leku stężenie glukozy we krwi przekracza wartość 14 mmol/l (250 mg/dl). Jak w przypadku innych roztworów zawierających wodorowęglany podawanie leku może wywoływać hiperglikemię; należy monitorować stężenie glukozy we krwi oraz w przypadku wystąpienia hiperglikemii należy zmniejszyć szybkość infuzji lub podać insulinę. W trakcie infuzji dożylnej aminokwasów zwiększa się wydalanie z moczem pierwiastków śladowych, głównie miedzi, a w szczególności cynku; należy mieć to na uwadze w trakcie dawkowania pierwiastków śladowych, szczególnie w przypadkach długotrwałego żywienia pozajelitowego. Z uwagi na ryzyko wystąpienia pseudoaglutynacji leku nie należy podawać jednocześnie z krwią, używając tego samego zestawu do infuzji. Niezbędne jest monitorowanie jonogramu surowicy, równowagi wodnej i kwasowo-zasadowej oraz - w trakcie długotrwałego żywienia pozajelitowego - morfologii krwi, wskaźników krzepnięcia oraz czynności wątroby. Konieczna może być substytucja elektrolitów, witamin i pierwiastków śladowych. Nie należy dodawać do leku innych roztworów.
Reklama
NuTRIiflex Lipid peri - ciąża
U pacjentek w ciąży stosować jedynie po uważnym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka. Nie zaleca się karmienia piersią w trakcie żywienia pozajelitowego.
Reklama
NuTRIiflex Lipid peri - efekty uboczne
Możliwe działania niepożądane we wczesnym etapie podawania emulsji tłuszczowych to: niewielki wzrost temperatury, zaczerwienienie twarzy, uczucie zimna, dreszcze, utrata apetytu, nudności, wymioty, zaburzenia oddychania, ból głowy, ból pleców, kości, klatki piersiowej oraz okolicy lędźwiowej, spadek lub wzrost ciśnienia krwi (spadek, wzrost ciśnienia krwi), reakcje nadwrażliwości (np. reakcje anafilaktyczne, wykwity skórne), zsinienie skóry. W przypadku wystąpienia w/w działań niepożądanych należy przerwać infuzję, lub można ją kontynuować, ale po uprzednim zmniejszeniu dawki. Należy zwracać uwagę na możliwość wystąpienia syndromu przeciążenia - objawy: powiększenie wątroby (hematogalia) z lub bez żółtaczki, powiększenie śledziony (splenomegalia), stłuszczenie organów, patologiczne parametry czynności wątroby, anemia, zmniejszenie liczby białych krwinek (leukopenia), zmniejszenie liczby płytek krwi (trombocytopenia), skłonność do krwawień i krwotoków, zaburzenia lub obniżenie czynników krzepnięcia krwi (czas krwawienia, czas krzepnięcia, czas protrombinowy itp.), gorączka, hiperlipidemia, ból głowy, ból żołądka, zmęczenie. W przypadku wystąpienia objawów podrażnienia ściany żyły, zapalenia żyły lub zakrzepowego zapalenia żyły należy rozważyć zmianę miejsca wkłucia zestawu do infuzji.
NuTRIiflex Lipid peri - interakcje
Niektóre leki, jak insulina, mogą oddziaływać na układ lipazy organizmu (ograniczone znaczenie kliniczne). Heparyna podawana w dawkach klinicznych powoduje przejściowe uwalnianie lipazy lipoproteinowej do układu krążenia - może to początkowo powodować wzrost lipolizy osoczowej, a następnie przejściowe obniżenie klirensu triglicerydów. Olej sojowy zawiera witaminę K1 - może to mieć wpływ na działanie pochodnych kumaryny, co należy ściśle monitorować u pacjentów leczonych takimi preparatami.
NuTRIiflex Lipid peri - dawkowanie
Dożylnie. Dawkowanie indywidualne, w zależności od stanu klinicznego pacjenta. Dorośli: maksymalna dawka wynosi 40 ml/kg mc./dobę, co odpowiada 1,28 g aminokwasów/kg mc./dobę, 2,56 g glukozy/kg mc./dobę, 1,6 tłuszczów/kg mc./dobę. Dzieci 3-5. rż.: 45 ml/kg mc./dobę, co odpowiada 1,44 g aminokwasów/kg mc./dobę, 2,88 g glukozy/kg mc./dobę, 1,8 g tłuszczów/kg mc./dobę; 6-14. rż.: 30 ml/kg mc./dobę, co odpowiada 0,96 g aminokwasów/kg mc./dobę, 1,92 g glukozy/kg mc./dobę, 1,2 g tłuszczów/kg mc./dobę. U dzieci konieczne może okazać się rozpoczynanie podawania leku począwszy od połowy zaplanowanej dawki, następnie stopniowo zwiększając dawkę.
Lek podaje się w infuzji ciągłej do żył centralnych, z maksymalną szybkością infuzji 2,5 ml/kg mc./h. Stopniowe zwiększanie szybkości infuzji przez pierwsze 30 min aż do osiągnięcia zaplanowanej szybkości zapobiega ewentualnym powikłaniom.
NuTRIiflex Lipid peri - uwagi
Z uwagi na to, że tłuszcz może wpływać na wyniki niektórych badań laboratoryjnych (np. bilirubina, dehydrogenaza mleczanowa, wysycenie tlenem), próbki krwi do badań należy pobierać przed podaniem tłuszczów lub po ich całkowitym usunięciu z układu krążenia.
