Ondansetron Bluefish - skład
1 tabl. ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera 4 mg lub 8 mg ondansetronu. Preparat zawiera aspartam, sorbitol, glukozę, maltodekstrynę i dwutlenek siarki.
Reklama
Ondansetron Bluefish - działanie
Silny, wybiórczy antagonista receptorów serotoninowych 5-HT3 w neuronach znajdujących się zarówno w obwodowym, jak i ośrodkowym układzie nerwowym. Środki chemioterapeutyczne i radioterapia mogą powodować uwalnianie serotoniny w jelicie cienkim, zapoczątkowując odruch wymiotny w następstwie pobudzenia poprzez receptory 5-HT3 dośrodkowych włókien nerwu błędnego. Ondansetron hamuje powstawanie tego odruchu. Pobudzenie dośrodkowych włókien nerwu błędnego może również powodować uwolnienie 5-HT w obszarze zlokalizowanym na dnie IV komory mózgu, co może również spowodować wystąpienie wymiotów pochodzenia ośrodkowego. Mechanizm działania ondansetronu w wymiotach okresu okołooperacyjnego jest nieznany, ale wydaje się jednak być podobny do opisanego w przypadku nudności i wymiotów wywołanych przez leki cytotoksyczne. Ondansetron nie zmienia stężeń prolaktyny w osoczu krwi. Po podaniu doustnym lek wchłania się szybko, Cmax w osoczu krwi występuje w ciągu 1,5 h po podaniu dawki 8 mg. Biodostępność bezwzględna po podaniu tabl. powl. i syropu wynosi 60%. T0,5 w surowicy wynosi 3 h. Ondansetron niezbyt mocno wiąże się z białkami surowicy (70-76%) i jest usuwany z krążenia układowego drogą metabolizmu w wątrobie, z udziałem wielu ścieżek metabolicznych. Mniej niż 5% wchłoniętej dawki jest wydalane z moczem w postaci niezmienionej. Brak enzymu CYP2D6 nie ma wpływu na farmakokinetykę ondansetronu. Właściwości farmakokinetyczne ondansetronu nie ulegają zmianie w czasie wielokrotnego podawania.
Reklama
Ondansetron Bluefish - wskazania
Dorośli. Leczenie nudności i wymiotów wywoływanych przez chemioterapię cytotoksyczną i radioterapię oraz zapobieganie nudnościom i wymiotom w okresie pooperacyjnym. Dzieci. Leczenie nudności i wymiotów wywoływanych przez chemioterapię u dzieci w wieku ≥ 6 miesięcy. Zapobieganie i leczenie nudności i wymiotów w okresie pooperacyjnym u dzieci w wieku ≥ 1 miesiąca.
Reklama
Ondansetron Bluefish - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na innych wybiórczych antagonistów receptora 5-HT3 (np. granisetron, dolasetron) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Jednoczesne stosowanie z apomorfiną.
Reklama
Ondansetron Bluefish - ostrzeżenia
Opisywano reakcje nadwrażliwości u pacjentów, u których stwierdzano nadwrażliwość na inne leki z grupy selektywnych antagonistów receptorów 5-HT3. Pacjentów z objawami podostrej niedrożności jelit należy dokładnie obserwować po podaniu preparatu, ponieważ lek wydłuża czas pasażu jelitowego. Ze względu na ryzyko zmian w EKG (w tym wydłużenia odcinka QT) należy zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami rytmu serca lub z zaburzeniami przewodzenia, u pacjentów otrzymujących leki przeciwarytmiczne lub β-adrenolityki oraz u pacjentów ze znacznymi zaburzeniami elektrolitowymi. Stosując lek u dzieci należy zwrócić szczególną uwagę na zdarzenia ze strony układu oddechowego, ponieważ mogą one być prekursorami reakcji nadwrażliwości (zdarzenia te należy leczyć objawowo). Dzieci otrzymujące ondansetron jednocześnie ze środkami hepatotoksycznymi należy dokładnie kontrolować pod kątem zaburzeń czynności wątroby. Lek zawiera aspartam (E 951). Aspartam po podaniu doustnym jest hydrolizowany w przewodzie pokarmowym. Jednym z głównych produktów hydrolizy jest fenyloalanina. Może być szkodliwy dla pacjentów z fenyloketonurią. Brak klinicznych i nieklinicznych danych dotyczących stosowania aspartamu u niemowląt poniżej 12. tygodnia życia. Preparat zawiera sorbitol (E 420). Należy wziąć pod uwagę addytywne działanie podawanych jednocześnie leków zawierających sorbitol (lub fruktozę) oraz pokarmu zawierającego sorbitol (lub fruktozę). Sorbitol zawarty w preparacie może wpływać na biodostępność innych, podawanych równocześnie drogą doustną, leków. Preparat zawiera glukozę i maltodekstrynę. Pacjenci z zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy, nie powinni przyjmować tego leku - może wpływać szkodliwie na zęby. Lek zawiera dwutlenek siarki (E 220) i rzadko może powodować ciężkie reakcje nadwrażliwości i skurcz oskrzeli. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
Reklama
Ondansetron Bluefish - ciąża
Na podstawie doświadczenia z badań epidemiologicznych podejrzewa się, że ondansetron podawany w pierwszym trymestrze ciąży wywołuje deformacje twarzoczaszki. W jednym z badań kohortowych, które obejmowało 1,8 miliona kobiet w pierwszym trymestrze ciąży, stosowanie ondansetronu powiązano ze zwiększonym ryzykiem deformacji twarzoczaszki (3 dodatkowe przypadki na 10 000 leczonych kobiet). Dostępne badania epidemiologiczne nad wadami serca wykazują sprzeczne wyniki. Ondansetronu nie należy stosować podczas I trymestru ciąży. Kobiety w wieku rozrodczym powinny rozważyć zastosowanie antykoncepcji. Przed rozpoczęciem stosowania leku należy upewnić się, że kobieta nie jest w ciąży. U zwierząt wykazano, że ondansetron przenika do mleka. Dlatego zaleca się, aby matki przyjmujące ondansetron nie karmiły piersią. Badania na zwierzętach nie wskazują na bezpośrednie lub pośrednie niepożądane działanie dotyczące toksyczności reprodukcyjnej.
Reklama
Ondansetron Bluefish - efekty uboczne
Bardzo często: ból głowy. Często: zaparcia, uczucie gorąca lub nagłe zaczerwienienie skóry. Niezbyt często: zaburzenia rytmu serca, ból w klatce piersiowej z lub bez obniżenia odcinka ST w EKG, bradykardia, drgawki, zaburzenia ruchowe (w tym objawy ze strony układu pozapiramidowego, jak reakcje dystoniczne, napady przymusowego patrzenia z rotacją gałek ocznych i dyskineza bez istotnego, trwałego wpływu na stan kliniczny pacjenta), czkawka, obniżenie ciśnienia tętniczego, bezobjawowe zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (głównie u pacjentów otrzymujących chemioterapię z cisplatyną). Rzadko: reakcje natychmiastowej nadwrażliwości (niekiedy o ciężkim przebiegu, w tym reakcje anafilaktyczne), zawroty głowy w trakcie podawania dożylnego, przemijające zaburzenia widzenia (np. zamazane widzenie) podczas podawania dożylnego. Bardzo rzadko: przemijające zmiany w zapisie EKG (obejmujące wydłużenie odstępu QT), przemijająca utrata wzroku (przede wszystkim podczas podawania dożylnego; w większości przypadków ślepota ustępowała w ciągu 20 min, większość pacjentów przyjmowała chemioterapeutyki, w tym cisplatynę; w niektórych przypadkach przemijającej utraty wzroku opisywano jej korowe pochodzenie).
Ondansetron Bluefish - interakcje
Brak danych, że ondansetron indukuje lub hamuje metabolizm innych leków, które są często podawane łącznie z nim. Ondansetron nie wchodzi w interakcje farmakokinetyczne z alkoholem, temazepamem, furosemidem, alfentanylem, propofolem i tiopentalem. Jest metabolizowany przez wiele enzymów wątrobowego układu cytochromu P-450: CYP3A4, CYP2D6 i CYP1A2, dzięki temu zahamowanie lub zmniejszenie aktywności jednego izoenzymu (np. genetycznie uwarunkowany niedobór CYP2D6) jest zwykle wyrównywane przez inne izoenzymy i powinno powodować niewielkie lub nieznaczące zmiany ogólnego klirensu ondansetronu i zapotrzebowania na dawkę leku. Na podstawie doniesień o występowaniu głębokiego niedociśnienia tętniczego oraz utraty przytomności podczas podawania ondansetronu z chlorowodorkiem apomorfiny, jednoczesne stosowanie z apomorfiną jest przeciwskazane. U pacjentów leczonych silnymi induktorami CYP3A4 (np. fenytoina, karbamazepina i ryfampicyna), klirens ondansetronu po podaniu doustnym był zwiększony 4-krotnie, a stężenie leku we krwi było znacząco zmniejszone - prawdopodobnie konieczna jest zmiana dawkowania. Ondansetron może zmniejszać przeciwbólowe działanie tramadolu. Stosowanie ondansetronu jednocześnie z lekami wydłużającymi odstęp QT może skutkować dodatkowym wydłużeniem odstępu QT. Jednoczesne stosowanie ondansetronu i leków działających toksycznie na serce (np. antracykliny) może zwiększać ryzyko zaburzeń rytmu serca.
Ondansetron Bluefish - dawkowanie
Doustnie. Nudności i wymioty wywoływane przez chemioterapię i radioterapię. Droga podania i dawki ondansetronu powinny być dobierane indywidualnie w zależności od rodzaju radioterapii i chemioterapii. Dorośli. Chemioterapia o działaniu wymiotnym i radioterapia. Ondansetron może być podawany zarówno doustnie, jak i dożylnie. U większości pacjentów lek należy początkowo podawać dożylnie, bezpośrednio przed rozpoczęciem leczenia, a następnie doustnie w dawce 8 mg co 12 h. Podanie doustne: 8 mg na 1 do 2 h przed rozpoczęciem leczenia, a następnie 8 mg po 12 h. W celu zapobiegania wymiotom opóźnionym lub przedłużającym się po pierwszych 24 h, należy kontynuować leczenie doustne do 5 dni po zakończeniu terapii. Zalecana dawka doustna wynosi 8 mg 2 razy na dobę. Chemioterapia o silnym działaniu wymiotnym. Ondansetron można podawać dożylnie. W celu zapobiegania wymiotom opóźnionym lub przedłużającym się po pierwszych 24 h, należy kontynuować leczenie doustne do 5 dni po zakończeniu terapii. Zalecana doustna dawka wynosi 8 mg 2 razy na dobę. Dzieci i młodzież - nudności i wymioty wywołane chemioterapią nowotworów u dzieci w wieku ≥ 6 miesięcy i u młodzieży. Dawkowanie może być ustalone na podstawie powierzchni ciała lub masy ciała. Dawkowanie dostosowane do masy ciała wymaga zastosowania większych dawek dobowych, niż w przypadku dawkowania dostosowanego do powierzchni ciała. Brak danych z badań klinicznych z grupą kontrolną, dotyczących stosowania ondansetronu w zapobieganiu wymiotom opóźnionym lub przedłużającym się, wywołanym przez chemioterapię oraz w zapobieganiu wymiotom wywołanym przez radioterapię u dzieci. Dawkowanie dostosowane do powierzchni ciała. Ondansetron należy podawać w pojedynczej dawce dożylnej 5 mg/m2 pc. bezpośrednio przed chemioterapią. Doustne podawanie leku w dawce odpowiedniej do pc. należy kontynuować do 5 dni po zakończeniu kursu leczenia. Dzieci o pc. < 0,6 m2: dzień 1. - 5 mg/m2 pc. dożylnie plus 2 mg w postaci syropu po 12 h, dni 2.-6. - 2 mg w postaci syropu co 12 h. Dzieci o pc. ≥ 0,6 m2: dzień 1. - 5 mg/m2 pc. dożylnie plus 4 mg w postaci syropu lub tabletki po 12 h, dni 2.-6. - 4 mg w postaci syropu lub tabletki co 12 h. Dawka dożylna nie powinna być większa niż 8 mg. Całkowita dawka dobowa nie może przekroczyć 32 mg. Dawkowanie dostosowane do masy ciała. Ondansetron należy podawać w pojedynczej dawce dożylnej 0,15 mg/kg mc. bezpośrednio przed chemioterapią. Można podać 2 dodatkowe dawki dożylne w odstępach 4-h. Doustne podawanie leku można rozpocząć 12 h później i kontynuować do 5 dni. Dzieci o mc. ≤ 10 kg: dzień 1. - do 3 dawek po 0,15 mg/kg mc. co 4 h, dni 2.-6. - 2 mg w postaci syropu co 12 h. Dzieci o mc. >10 kg: dzień 1. - do 3 dawek po 0,15 mg/kg mc. co 4 h, dni 2.-6. - 4 mg w postaci syropu lub tabletki co 12 h. Dawka dożylna nie powinna być większa niż 8 mg. Całkowita dawka dobowa nie może przekroczyć 32 mg. Nudności i wymioty w okresie pooperacyjnym. Dorośli. Zapobieganie nudnościom i wymiotom w okresie pooperacyjnym. Ondansetron może być podawany doustnie lub dożylnie. Podanie doustne: 16 mg na 1 h przed znieczuleniem. Alternatywnie: 8 mg na 1 h przed znieczuleniem, a następnie 2 dalsze dawki po 8 mg w odstępach co 8 h. Leczenie nudności i wymiotów w okresie pooperacyjnym. Zaleca się podawanie leku drogą dożylną. Dzieci i młodzież - nudności i wymioty okresu pooperacyjnego u dzieci w wieku ≥ 1 miesiąca i u młodzieży. Brak badań dotyczących podawania doustnego; zaleca się podanie leku w powolnym wstrzyknięciu dożylnym. W zapobieganiu nudnościom i wymiotom w okresie pooperacyjnym u dzieci poddanych zabiegowi operacyjnemu w znieczuleniu ogólnym można podać ondansetron w powolnym wstrzyknięciu dożylnym (nie krócej niż przez 30 s) w pojedynczej dawce od 0,1 mg/kg mc. do maksymalnie 4 mg przed lub po wprowadzeniu do znieczulenia. Brak doświadczeń dotyczących leczenia nudności i wymiotów w okresie pooperacyjnym u dzieci w wieku poniżej 2 lat. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami wątroby nie należy przekraczać dawki dobowej 8 mg. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, u pacjentów z powolnym metabolizmem sparteiny i debryzochiny oraz u pacjentów w podeszłym wieku powyżej 65 lat nie jest wymagana zmiana dawki, częstości podawania lub drogi podania leku. Sposób podania. Tabletkę ulegającą rozpadowi w jamie ustnej należy położyć na języku, gdzie w ciągu kilku sekund rozpuści się.
Ondansetron Bluefish - uwagi
Lek nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
