Oxaliplatin-Ebewe - skład
1 fiolka zawiera 50 mg, 100 mg lub 150 mg oksaliplatyny do odtworzenia odpowiednio w 10 ml, 20 ml lub 30 ml rozpuszczalnika. Po odtworzeniu 1 ml roztworu zawiera 5 mg oksaliplatyny.
Reklama
Oxaliplatin-Ebewe - działanie
Lek przeciwnowotworowy, pochodna platyny. Oksaliplatyna wykazuje szerokie spektrum działania cytotoksycznego in vitro oraz działa przeciwnowotworowo in vitro w różnych układach modelowych guzów. Ponadto wykazuje aktywność in vitro oraz in vivo w różnych modelach opornych na cisplatynę. Zarówno in vitro, jak in vivo obserwowano synergistyczne działanie cytotoksyczne podczas stosowania leku w połączeniu z 5-fluorouracylem. Badania nad mechanizmem działania oksaliplatyny, chociaż nie jest on w pełni wyjaśniony, wskazują, że uwodnione pochodne, powstające w następstwie biotransformacji oksaliplatyny, przerywają syntezę DNA, poprzez tworzenie wiązań krzyżowych zarówno w obrębie jednej nici, jak również pomiędzy nimi. Oksaliplatyna podlega w znacznym stopniu biotransformacji w organizmie, do licznych cytotoksycznych metabolitów oraz licznych nieaktywnych związków sprzężonych. Jest wydalana głównie z moczem, w ciągu 48 h po podaniu leku. Po 5 dobach, około 54% całkowitej dawki leku wykrywane jest w moczu, a mniej niż 3% w kale.
Reklama
Oxaliplatin-Ebewe - wskazania
Leczenie wspomagające raka okrężnicy lII-stadium (wg Dukesa C) po całkowitej resekcji guza pierwotnego oraz leczenie raka jelita grubego i odbytnicy z przerzutami, w skojarzeniu z 5-fluorouracylem i kwasem folinowym.
Reklama
Oxaliplatin-Ebewe - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na oksaliplatynę lub substancje pomocnicze preparatu. Okres karmienia piersią. Mielosupresja przed rozpoczęciem pierwszego cyklu leczenia: liczba neutrofilów < 2 x 109/l i (lub) liczba płytek < 100 x 109/l. Obwodowa neuropatia czuciowa z zaburzeniem czynnościowym przed pierwszym cyklem leczenia. Ciężkie zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min).
Reklama
Oxaliplatin-Ebewe - ostrzeżenia
Lek należy stosować wyłącznie w wyspecjalizowanych oddziałach onkologicznych; lek powinien być podawany pod nadzorem doświadczonego lekarza onkologa. U pacjentów z umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek, podanie oksaliplatyny należy rozważyć po ocenie stosunku korzyści do ryzyka u danego pacjenta; w takich przypadkach należy ściśle kontrolować czynność nerek i dostosować dawkę leku w zależności od jego działania toksycznego. Pacjentów z nadwrażliwością na związki platyny w wywiadzie należy obserwować w kierunku pojawienia się objawów alergii, a w razie wystąpienia reakcji nadwrażliwości należy przerwać podawanie oksaliplatyny i zastosować odpowiednie leczenie objawowe. U tych pacjentów przeciwwskazane jest ponowne podanie oksaliplatyny. Działanie toksyczne oksaliplatyny na przewód pokarmowy uzasadnia profilaktyczne i (lub) terapeutyczne podanie leków przeciwwymiotnych. W razie wynaczynienia, należy natychmiast przerwać wlew i zastosować miejscowe leczenie objawowe. Ze względu na neurotoksyczne działanie leku, każdorazowo przed podaniem kolejnej dawki leku oraz okresowo po jego podaniu należy przeprowadzić badanie neurologiczne. Dotyczy do zwłaszcza pacjentów przyjmujących inne leki o działaniu neurotoksycznym. W przypadku wystąpienia ostrych zaburzeń czucia w gardle i krtani podczas lub w ciągu kilku godzin po infuzji trwającej 2 h, następną dawkę oksaliplatyny należy podać we wlewie dożylnym trwającym ponad 6 h. W razie wystąpienia objawów neurologicznych (parestezje, dysestezje) należy zmodyfikować dawkę oksaliplatyny, w zależności od czasu trwania i nasilenia objawów: jeśli objawy utrzymują się dłużej niż 7 dni i są uciążliwe, następną dawkę należy zmniejszyć z 85 do 65 mg/m2 pc. (leczenie raka z przerzutami) lub 75 mg/m2 pc. (leczenie wspomagające); w razie utrzymywania się parestezji bez zaburzenia czynnościowego do następnego cyklu leczenia, następną dawkę leku należy zmniejszyć z 85 do 65 mg/m2 pc. (leczenie raka z przerzutami) lub 75 mg/m2 pc. (leczenie wspomagające); jeśli parestezja z zaburzeniem czynnościowym utrzymuje się do następnego cyklu leczenia, podawanie oksaliplatyny należy przerwać. Po ustąpieniu objawów po przerwaniu leczenia oksaliplatyną, można rozważyć wznowienie terapii. Donoszono o występowaniu przypadków zespołu odwracalnej tylnej leukoencefalopatii (RPLS) u pacjentów leczonych oksaliplatyną w chemioterapii skojarzonej. RPLS jest rzadką, odwracalną, szybko rozwijającą się chorobą neurologiczną, która może dawać następujące objawy: napady drgawkowe, nadciśnienie tętnicze, bóle głowy, dezorientację, ślepotę lub inne zaburzenia widzenia i zaburzenia neurologiczne Rozpoznanie RPLS należy potwierdzić metodami obrazowania mózgu, najlepiej rezonansem magnetycznym. Działanie toksyczne na przewód pokarmowy, objawiające się nudnościami i wymiotami, wymaga profilaktycznego i(lub) terapeutycznego podawania leków przeciwwymiotnych. Jeżeli wystąpią objawy toksyczności ze strony układu krwiotwórczego (liczba neutrofilów < 1,5 x 109/l lub liczba płytek krwi < 50 x 109/l) należy opóźnić podanie następnego cyklu leczenia do czasu, gdy parametry hematologiczne powrócą do prawidłowych wartości. W przypadku wystąpienia zapalenia błon śluzowych jamy ustnej z lub bez neutropenii, należy opóźnić podanie kolejnego cyklu leczenia do ustąpienia objawów zapalenia (do stopnia 1. lub mniej) i (lub) zwiększenia liczby neutrofilów do ≥ 1,5 x 109/l. Przy podawaniu oksaliplatyny w połączeniu z 5-fluorouracylem, należy przestrzegać zasad modyfikowania dawki w zależności od pojawienia się objawów działania toksycznego 5-fluorouracylu. W przypadku wystąpienia biegunki stopnia 4., neutropenii 3. do 4. stopnia (liczba neutrofilów < 1,0 x 109/l), gorączki neutropenicznej (gorączka niewiadomego pochodzenia bez klinicznie lub mikrobiologicznie udokumentowanego zakażenia z bezwzględną liczbą neutrofilów <1,0 x 109/l), epizodu temperatury >38,3st.C lub utrzymującej się przez ponad godzinę temperatury >38st.C lub małopłytkowości 3. do 4.stopnia (liczba płytek < 50 x 109/l) należy zmniejszyć dawkę oksaliplatyny z 85 do 65 mg/m2 pc. (leczenie raka z przerzutami) lub 75 mg/m2 pc. (leczenie wspomagające); należy także odpowiednio zmniejszyć dawkę 5-fluorouracylu. W przypadku wystąpienia niewyjaśnionych objawów ze strony układu oddechowego, takich jak kaszel bez wydzieliny, duszność, trzeszczenia lub nacieki w płucach w badaniu rtg, należy przerwać podawanie oksaliplatyny do czasu wykluczenia choroby śródmiąższowej płuc. Zespół hemolityczno-mocznicowy (HUS) jest zagrażającym życiu działaniem niepożądanym (występującym z nieznaną częstością). Podawanie oksaliplatyny należy przerwać po wystąpieniu pierwszych objawów świadczących o mikroangiopatycznej niedokrwistości hemolitycznej, takich jak nagłe zmniejszenie stężenia hemoglobiny z jednoczesną małopłytkowością, zwiększenie stężenia bilirubiny i kreatyniny w surowicy, azotu mocznikowego we krwi lub aktywności dehydrogenazy mleczanowej (LDH). Po odstawieniu oksaliplatyny niewydolność nerek może być nieodwracalna, z koniecznością stosowania dializoterapii. Podczas leczenia oksaliplatyną zgłaszano występowanie zespołu rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC), włącznie z przypadkami zakończonymi zgonem. W razie wystąpienia DIC, stosowanie oksaliplatyny należy przerwać i wdrożyć odpowiednie leczenie. Należy zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami związanymi z DIC, takimi jak zakażenia, posocznica itp. Należy regularnie kontrolować odstęp QT przed i po podaniu oksaliplatyny. Należy zachować ostrożność u pacjentów z wydłużeniem odstępu QT w wywiadzie lub z predyspozycjami do takiego wydłużenia, pacjentów przyjmujących produkty lecznicze wydłużające odstęp QT oraz pacjentów z zaburzeniami elektrolitowymi, takimi jak hipokaliemia, hipokalcemia lub hipomagnezemia. W razie stwierdzenia wydłużenia odstępu QT, stosowanie oksaliplatyny należy przerwać. Podczas leczenia oksaliplatyną zgłaszano występowanie rabdomiolizy, włącznie z przypadkami zakończonymi zgonem. Jeśli u pacjenta wystąpi ból mięśni i obrzęk wraz z osłabieniem, gorączką lub ciemnym zabarwieniem moczu, stosowanie oksaliplatyny należy przerwać. W razie potwierdzenia rabdomiolizy, należy wdrożyć odpowiednie postępowanie. Zaleca się ostrożność podczas jednoczesnego stosowania oksaliplatyny i preparatów związanych z wystąpieniem rabdomiolizy. W razie stwierdzenia owrzodzenia żołądka i jelit, stosowanie oksaliplatyny należy przerwać i wdrożyć odpowiednie postępowanie. W przypadku wystąpienia zaburzeń czynności wątroby lub nadciśnienia wrotnego, które niekoniecznie wynikają z przerzutów nowotworowych do wątroby, należy wziąć pod uwagę możliwość rozwoju zaburzeń czynności naczyń wątrobowych w wyniku zastosowanego leczenia. Nie ma żadnych istotnych wskazań do stosowania oksaliplatyny u dzieci. Skuteczność oksaliplatyny w monoterapii guzów litych u dzieci nie została ustalona.
Reklama
Oxaliplatin-Ebewe - ciąża
Leku nie należy stosować w ciąży i u kobiet w okresie rozrodczym niestosujących antykoncepcji. Odpowiednią antykoncepcję należy stosować podczas leczenia i przez 4 miesiące po zakończeniu leczenia w przypadku kobiet i 6 miesięcy w przypadku mężczyzn. Przeciwwskazane jest karmienie piersią podczas leczenia oksaliplatyną. Leczenie oksaliplatyną może spowodować nieodwracalną bezpłodność - przed rozpoczęciem leczenia należy poinformować pacjenta o możliwości konserwacji nasienia.
Reklama
Oxaliplatin-Ebewe - efekty uboczne
Najczęstsze działania niepożądane oksaliplatyny w połączeniu z 5-fluorouracylem i (lub) kwasem folinowym to zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego, zaburzenia hematologiczne oraz ze strony układu nerwowego. Działania niepożądane występują częściej i są bardziej nasilone podczas stosowania oksaliplatyny w skojarzeniu z 5-fluorouracylem i z kwasem folinowym, niż podczas stosowania 5-fluorouracylu i (lub) kwasu folinowego w monoterapii. Bardzo często: zakażenie, niedokrwistość, neutropenia, trombocytopenia, leukopenia, limfopenia, alergia, reakcje alergiczne, jadłowstręt, hiperglikemia, hipokaliemia, hipernatremia, obwodowa neuropatia czuciowa, ból głowy, zaburzenia czucia, zaburzenia smaku, duszność, kaszel, krwawienie z nosa, biegunka, nudności, wymioty, zapalenie jamy ustnej i (lub) zapalenie błon śluzowych, ból brzucha, zaparcie, zaburzenia skóry, łysienie, ból pleców, gorączka, zmęczenie, osłabienie, ból, reakcja w miejscu wstrzyknięcia (wynaczynienie może spowodować miejscowy ból i odczyn zapalny, który może być ciężki i prowadzić do powikłań, szczególnie gdy oksaliplatyna jest podawana przez żyłę obwodową), zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej we krwi, zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi, zwiększenie aktywności dehydrogenazy mleczanowej we krwi, zwiększenie aktywności AlAT i AspAT, zwiększenie masy ciała (leczenie uzupełniające). Często: zapalenie błony śluzowej nosa, zakażenie górnych dróg oddechowych, posocznica neutropeniczna, gorączka neutropeniczna, odwodnienie, hipokalcemia, depresja, bezsenność, zawroty głowy, zapalenie nerwów ruchowych, odczyn oponowy, zapalenie spojówek, zaburzenia widzenia, krwotok, uderzenia gorąca, zakrzepowe zapalenie żył głębokich, nadciśnienie tętnicze, czkawka, zatorowość płucna, niestrawność, refluks żołądkowo-przełykowy, krwotok z odbytnicy, krwotok z przewodu pokarmowego, złuszczanie się skóry (zespół dłoniowo-podeszwowy), wysypka rumieniowata, wysypka, wzmożona potliwość, zmiany w obrębie paznokci, ból stawów, ból kości, bolesne lub utrudnione oddawanie moczu, zaburzenia częstości oddawania moczu, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, zmniejszenie masy ciała (leczenie raka z przerzutami). Niezbyt często: posocznica, kwasica metaboliczna, nerwowość, ototoksyczność, niedrożność jelit. Rzadko: niedokrwistość hemolityczna, trombocytopenia autoimmunologiczna, dyzartia, zespół odwracalnej tylnej leukoencefalopatii, przemijające pogorszenie ostrości wzroku, zaburzenia pola widzenia, zapalenie nerwu wzrokowego, przemijająca utrata wzroku (ustępująca po przerwaniu leczenia), głuchota, śródmiąższowa choroba płuc (czasem zakończona zgonem), zwłóknienie płuc, zapalenie jelita grubego (w tym biegunka wywołana przez Clostridium difficile), zapalenie trzustki. Częstość nieznana: pancytopenia autoimmunologiczna, alergiczne zapalenie naczyń. Obserwowano (rzadko) zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC), włącznie z przypadkami zakończonymi zgonem, bardzo rzadko zespół niedrożności zatok wątrobowych (znany również jako choroba wenookluzyjna wątroby) lub związane z nim patologiczne objawy, w tym plamica wątroby, guzkowy przerost regeneracyjny wątroby i zwłóknienie okołozatokowe wątroby; ostrą martwicę kanalików nerkowych, ostre śródmiąższowe zapalenie nerek i ostrą niewydolność nerek. Po wprowadzeniu do obrotu rejestrowano z częstością nieznaną zespół hemolityczno-mocznicowy, wstrząs septyczny (w tym przypadki śmiertelne), drgawki, wydłużenie odstępu QT (może prowadzić do zwiększenia ryzyka komorowych zaburzeń rytmu serca, w tym zaburzeń typu torsade de pointes, które mogą prowadzić do zgonu), skurcz oskrzeli, niedokrwienie jelita (w tym przypadki śmiertelne), owrzodzenie żołądka i jelit oraz perforację (w tym przypadki śmiertelne), rabdomiolizę (w tym przypadki śmiertelne). Ciężka biegunka i (lub) wymioty, szczególnie przy podawaniu oksaliplatyny w skojarzeniu z 5-fluorouracylem mogą spowodować odwodnienie, porażenną niedrożność jelit, innego rodzaju niedrożność jelit, hipokaliemię, kwasicę metaboliczną i zaburzenia czynności nerek. Ograniczone, umiarkowane parestezje lub parestezje, które mogą zaburzać czynności pacjenta, mogą utrzymywać się przez okres do 3 lat po zakończeniu leczenia wspomagającego.
Oxaliplatin-Ebewe - interakcje
U pacjentów, którzy otrzymali pojedynczą dawkę oksaliplatyny bezpośrednio przed podaniem 5-fluorouracylu, nie zaobserwowano zmian w reakcji na leczenie 5-fluorouracylem. W badaniach in vitro nie stwierdzono znaczącego wypierania oksaliplatyny z połączeń z białkami osocza krwi po podaniu następujących leków: erytromycyna, salicylany, granisetron, paklitaksel i walproinian sodu. Zaleca się ostrożność podczas jednoczesnego stosowania oksaliplatyny i innych produktów leczniczych, które powodują wydłużenie odstępu QT. Podczas takiego skojarzonego leczenia należy ściśle kontrolować odstęp QT. Zaleca się ostrożność, gdy oksaliplatyna podawana jest jednocześnie z innymi produktami leczniczymi związanymi z wystąpieniem rabdomiolizy.
Oxaliplatin-Ebewe - dawkowanie
Dożylnie, wyłącznie u dorosłych. Zalecana dawka oksaliplatyny w leczeniu raka jelita grubego i odbytnicy z przerzutami i leczeniu wspomagającym wynosi 85 mg/m2 pc. co 2 tyg. Leczenie wspomagające prowadzi się przez 12 cykli (6 mies.). Dawkę należy dostosować w zależności od indywidualnej tolerancji pacjenta. Oksaliplatynę należy zawsze podawać przed pochodnymi fluoropirymidynowymi, np. 5-fluorouracylem. Szczególne grupy pacjentów. Lek jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (CCr <30 ml/min). U pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek leczenie można rozpocząć od zwykle zalecanej dawki po odpowiedniej ocenie stosunku korzyści do ryzyka dla danego pacjenta. W takich przypadkach należy ściśle kontrolować czynność nerek i dostosować dawkę oksaliplatyny w zależności od jej toksyczności. Nie ma potrzeby zmiany dawki u pacjentów z łagodnym zaburzeniem czynności nerek. Nie zmieniano dawki oksaliplatyny w trakcie badań klinicznych u pacjentów z nieprawidłowymi wynikami testów czynności wątroby. Nie ma konieczności dostosowywania dawki u osób w podeszłym wieku. Sposób podania. Lek podaje się we wlewie dożylnym trwającym 2-6 h, przez dojście centralne lub do żyły obwodowej. Roztwór do wlewu przygotowuje się w 250-500 ml 5% roztworu glukozy, tak aby uzyskać stężenie leku w granicach 0,2-0,7 mg/ml (stężenie 0,7 mg/ml jest największym stężeniem w praktyce klinicznej przy stosowaniu dawki 85 mg/m2 pc.).
Oxaliplatin-Ebewe - uwagi
Przed podawaniem oksaliplatyny nie jest potrzebne nadmierne nawodnienie pacjenta. Przed rozpoczęciem podawania oksaliplatyny oraz przed każdym następnym cyklem leczenia należy wykonać pełne badanie morfologii krwi z rozmazem. W trakcie leczenia oksaliplatyną zwiększa się ryzyko zawrotów głowy, nudności i wymiotów i innych objawów neurologicznych, które wpływają na chód i zachowanie równowagi i mogą prowadzić do niewielkiego lub umiarkowanego upośledzenia zdolności prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
