Palin - skład
1 kaps. zawiera 200 mg kwasu pipemidowego. Preparat zawiera żółcień chinolinową (E 104), żółcień pomarańczową (E 110) i czerń brylantową BN (E151).
Reklama
Palin - działanie
Chemioterapeutyk, pochodna chinolonowa aktywna wobec bakterii Gram-ujemnych. Działa bakteriobójczo na pałeczki Enterobacteriaceae, m.in. Escherichia coli, Proteus spp. (umiarkowana aktywność wobec P. mirabilis), Citrobacter spp., Serratia spp. Wykazuje umiarkowaną aktywność wobec Klebsiella spp., Acinetobacter spp., Pseudomonas aeruginosa. Nie działa na bakterie beztlenowe i Gram-dodatnie. W czasie leczenia dochodzi do selekcji szczepów opornych. Kwas pipemidowy szybko wchłania się z przewodu pokarmowego (biodostępność około 90%). Wiązanie z białkami osocza wynosi 15-40%. Lek osiąga duże stężenia w moczu. Jest wydalany głównie z moczem w postaci niezmienionej oraz częściowo z żółcią. T0,5 we krwi wynosi 3,5 h.
Reklama
Palin - wskazania
Zakażenia wywołane przez bakterie wrażliwe na kwas pipemidowy: ostre i przewlekłe zakażenia dróg moczowych, zakażenia pochwy. Zapobieganie nawrotowym zakażeniom dolnych dróg moczowych.
Reklama
Palin - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na kwas pipemidowy lub jakąkolwiek substancję pomocniczą. Alergia w wywiadzie na inny lek z grupy chinolonów. Dzieci i młodzież w okresie wzrastania.
Reklama
Palin - ostrzeżenia
Ostrożnie stosować w ciężkiej niewydolności nerek u pacjentów z klirensem kreatyniny <29 ml/min/1,73 m2 (należy zmniejszyć dawkę), z padaczką lub innymi chorobami, w których występuje obniżenie progu drgawkowego, u pacjentów w podeszłym wieku, z niedoborem G-6-PD lub porfirią oraz u pacjentów z nadwrażliwością na kwas acetylosalicylowy (zwiększone ryzyko reakcji alergicznych, w tym astmy, spowodowane zawartością czerni brylantowej, żółcieni chinolinowej i pomarańczowej w preparacie). Podczas leczenia należy unikać ekspozycji na promieniowanie UV (intensywne nasłonecznienie, solarium).
Reklama
Palin - ciąża
Nie zaleca się stosować w ciąży i okresie karmienia piersią.
Reklama
Palin - efekty uboczne
Bardzo często: brak łaknienia, ból w nadbrzuszu, zgaga, nudności, wymioty, wzdęcie, ból brzucha, biegunka, zaparcie. Rzadko: eozynofilia, ból głowy, zawroty głowy pochodzenie obwodowego. Ponadto mogą wystąpić: przemijająca małopłytkowość (u pacjentów w podeszłym wieku lub z zaburzeniami czynności nerek), niedokrwistość hemolityczna (u pacjentów z niedoborem G-6-PD), depresja, omamy, splątanie, drżenia, zaburzenia czucia, długotrwałe drgawki związane z obrzękiem mózgu, zaburzenia snu, zaburzenia widzenia, reakcje nadwrażliwości (wysypka, łagodna pokrzywka), nadwrażliwość na światło, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, reakcje anafilaktyczne, krzyżowa nadwrażliwość z innymi chinolinami, ostra choroba stawów i zapalenie ścięgna.
Palin - interakcje
Jednoczesne stosowanie z teofiliną zwiększa jej stężenie we krwi i toksyczność (należy zmniejszyć dawkę teofiliny). Leki zobojętniające HCl (związki magnezu, wapnia i glinu, w tym sukralfat) zmniejszają wchłanianie kwasu pipemidowego (należy zachować 2-3 h odstępu między podaniem tych leków i preparatu). Kwas pipemidowy zwiększa stężenie kofeiny w surowicy oraz nasila ryzyko wystąpienia drgawek w skojarzeniu z lekami z grupy NLPZ, a także może zwiększać przeciwzakrzepowe działanie warfaryny.
Palin - dawkowanie
Doustnie. Dorośli: 400 mg 2 razy na dobę, zazwyczaj przez 10 dni. W profilaktyce zakażeń nawrotowych lek stosuje się przez okres do 6 miesięcy. U pacjentów z lekkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny ≥30 ml/min) nie ma potrzeby zmiany dawki. U pacjentów z klirensem kreatyniny poniżej 20 ml/min lek może nie osiągać stężenia terapeutycznego w moczu. Ze względu na to, że kwas pipemidynowy wydalany jest głównie przez nerki, u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek zaleca się zmniejszenie dawki.
Palin - uwagi
Podczas leczenia pić dużo płynów. Lek może osłabiać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, gdyż u niektórych pacjentów może wywołać zawroty głowy i zaburzenia widzenia.
