Penester - skład
1 tabl. powl. zawiera 5 mg finasterydu. Preparat zawiera laktozę.
Reklama
Penester - działanie
Swoisty, kompetycyjny inhibitor wewnątrzkomórkowego enzymu, 5-α-reduktazy testosteronu typu II. Enzym ten przekształca testosteron do silniejszego androgenu - dihydrotestosteronu (DHT). Finasteryd nie wykazuje powinowactwa do receptorów androgennych. Rozrost gruczołu krokowego zależy od czynności DHT. Stosowanie finasterydu w dawce 5 mg na dobę przez 4 lata u pacjentów z BPH powodowało zmniejszenie stężenia DHT we krwi o ok. 70%, zmniejszenie objętości gruczołu krokowego o ok. 20%. Ponadto o 50% zmniejszyło się stężenie PSA w surowicy, co jest spowodowane zahamowaniem rozrostu nabłonka gruczołowego. Po podaniu doustnym maksymalne stężenie we krwi występuje po ok. 2 h, wchłanianie jest zakończone po 6-8 h. Biodostępność wynosi ok. 80%. Wiązanie z białkami osocza wynosi ok. 93%. Średni T0,5 u mężczyzn w wieku 18-60 lat wynosi 6 h, u mężczyzn powyżej 70 lat - 8 h. Ok. 39% podanej dawki jest wydalane z moczem w postaci metabolitów, ok. 57% - z kałem. Niewielkie ilości finasterydu wykryto w ejakulacie leczonych pacjentów.
Reklama
Penester - wskazania
Leczenie łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (BPH) w celu: złagodzenia objawów; zmniejszenia ryzyka wystąpienia ostrego zatrzymania moczu; zmniejszenia ryzyka konieczności przeprowadzenia przezcewkowej resekcji gruczołu krokowego (TURP) i (lub) prostatektomii; zmniejszenia powiększonego gruczołu krokowego, usprawnienia przepływu moczu oraz zmniejszenia objawów związanych z rozrostem gruczołu krokowego. Preparat przeznaczony jest wyłącznie do leczenia mężczyzn z powiększeniem gruczołu krokowego.
Reklama
Penester - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na finasteryd lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Leku nie stosować u kobiet i dzieci. Ciąża.
Reklama
Penester - ostrzeżenia
U pacjentów z dużą objętością zalegającego moczu i (lub) znacznie zmniejszonym przepływem moczu lek należy stosować ostrożnie z powodu możliwości wystąpienia zastoinowej niewydolności układu moczowego. Dotychczas nie wykazano klinicznych korzyści ze stosowania finasterydu u pacjentów z rakiem gruczołu krokowego. Przed rozpoczęciem leczenia finasterydem, a następnie okresowo w trakcie leczenia, zalecane jest badanie per rectum oraz inne badania służące do wykrywania raka gruczołu krokowego. W diagnostyce raka gruczołu krokowego wykorzystywane jest również stężenie PSA w surowicy. U pacjentów z BPH finasteryd powoduje zmniejszenie stężenia PSA w surowicy o ok. 50%, nawet w obecności raka gruczołu krokowego. Z tego względu podczas oceny wyników stężenia PSA u pacjentów z BPH leczonych finasterydem należy wziąć pod uwagę możliwe zmniejszenie stężenia PSA w surowicy; nie wyklucza ono obecności raka gruczołu krokowego. U pacjentów leczonych finasterydem dłużej niż 6 mies., konieczne jest podwojenie wartości stężenia PSA w porównaniu do normalnych wartości stężeń u pacjentów nie stosujących finasterydu. Takie dostosowanie wyników pozwala zachować czułość i swoistość oznaczania stężenia PSA, jak również możliwość wykrycia raka gruczołu krokowego. Jakiekolwiek utrzymujące się zwiększenie stężenia PSA u pacjentów leczonych finasterydem wymaga uważnej oceny, w tym rozważenia celowości stosowania preparatu. W przypadku gdy w celu diagnostyki raka gruczołu krokowego wykorzystywana jest wartość wolnego PSA, nie ma konieczności dostosowania uzyskanych wyników. Brak danych dotyczących stosowania leku u pacjentów z niewydolnością wątroby. U pacjentów przyjmujących finasteryd zgłaszano zmiany nastroju, nastrój depresyjny, depresję oraz myśli samobójcze. Pacjentów należy monitorować pod kątem objawów psychicznych i w przypadku ich wystąpienia należy przerwać leczenie finasterydem, a pacjentowi zalecić zasięgnięcie porady u lekarza. Lek zawiera laktozę - nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na tabletkę, to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.
Reklama
Penester - ciąża
Lek nie jest wskazany do stosowania u kobiet. Finasteryd jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży i u kobiet w wieku rozrodczym. Kobiety w ciąży lub w wieku rozrodczym nie mogą dotykać rozkruszonych lub połamanych tabletek ze względu na możliwość wchłaniania finasterydu i potencjalne ryzyko dla płodu męskiego. Tabletki preparatu są powlekane i w przypadku gdy nie są uszkodzone nie może dojść do kontaktu z substancją czynną. Nie wiadomo czy finasteryd jest wydzielany do mleka matki.
Reklama
Penester - efekty uboczne
Często: impotencja, zaburzenia ejakulacji (zmniejszona objętość ejakulatu), zmniejszone libido. Niezbyt często: wysypka, powiększenie gruczołów sutkowych, tkliwość gruczołów sutkowych. Częstość nieznana: reakcje nadwrażliwości, obrzęk naczynioruchowy (w tym obrzęk warg, języka, gardła i twarzy), depresja, zmniejszone libido występujące także po zaprzestaniu leczenia, uczucie kołatania serca, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, świąd, pokrzywka, ból jąder, hematospermia, zaburzenia erekcji występujące także po zaprzestaniu leczenia, niepłodność u mężczyzn i (lub) słaba jakość nasienia (po odstawieniu finasterydu zgłaszano unormowanie lub poprawę jakości nasienia).
Penester - interakcje
Nie stwierdzono dotychczas istotnych klinicznie interakcji lekowych. Finasteryd metabolizowany jest głównie przez układ cytochromu P450 3A4, ale nie wydaje się, aby wywierał na niego znaczący wpływ. Inhibitory i induktory cytochromu P450 3A4 mogą wpływać na stężenie finasterydu we krwi, jednak istnieje małe prawdopodobieństwo, że wpływ ten będzie istotny klinicznie. Nie stwierdzono istotnych klinicznie interakcji z: propranololem, digoksyną, glibenklamidem, warfaryną, teofiliną i fenazonem.
Penester - dawkowanie
Doustnie. Dorośli: zalecana dawka wynosi 1 tabl. (5 mg) raz na dobę. W celu oceny, czy osiągnięto korzystną odpowiedź na leczenie, może być niezbędna jego kontynuacja przez co najmniej 6 mies., mimo że zmniejszenie nasilenia objawów może być zauważalne we wczesnym okresie. Zmniejszenie ryzyka wystąpienia ostrego zatrzymania moczu następuje w ciągu 4 mies. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma potrzeby zmiany dawkowania u pacjentów z niewydolnością nerek (CCr zmniejszony do 9 ml/min) oraz u pacjentów w podeszłym wieku (pomimo, że badania farmakokinetyczne wykazały zmniejszoną eliminację finasterydu u pacjentów w wieku >70 lat). Nie ma danych dotyczących ewentualnej konieczności zmiany dawkowania u pacjentów z niewydolnością wątroby. Sposób podania. Lek należy przyjmować niezależnie od posiłków.
Penester - uwagi
Brak danych dotyczących wpływu finasterydu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn przez pacjenta. Oceniając wyniki oznaczeń laboratoryjnych stężenia PSA należy uwzględnić fakt, że u pacjentów leczonych finasterydem stężenie PSA jest ogólnie zmniejszone.
