Piperacillin/Tazobactam Sandoz - skład
1 butelka zawiera 4 g piperacyliny w postaci soli sodowej i 0,5 g tazobaktamu w postaci soli sodowej; butelka zawiera 9,44 mmol/l (217 mg) sodu.
Reklama
Piperacillin/Tazobactam Sandoz - działanie
Połączenie piperacyliny - antybiotyku β-laktamowego o szerokim spektrum działania z tazobaktamem - inhibitorem β-laktamaz. Piperacylina jest półsyntetyczną penicyliną wrażliwą na działanie wielu β-laktamaz, które unieczynnia tazobaktam. Połączenie obu związków rozszerza znacznie zakres działania bakteriobójczego piperacyliny o szczepy bakterii wytwarzające β-laktamazy. Gatunki zazwyczaj wrażliwe na preparat - bakterie tlenowe Gram-dodatnie: Enterococcus faecalis, Listeria monocytogenes, Staphylococcus spp. koagulazo-ujemny, wrażliwy na metycylinę, Staphylococcus aureus, wrażliwy na metycylinę, Streptococcus pyogenes, Streptococcus z grupy B; bakterie tlenowe Gram-ujemne: Citrobacter koseri, Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis, Proteus mirabilis; bakterie beztlenowe Gram-dodatnie: Clostridium spp., Eubacterium spp., Peptostreptococcus spp.; bakterie beztlenowe Gram-ujemne: grupa Bacteroides fragilis, Fusobacterium spp., Porphyromonas spp., Prevotella spp. Bakterie, u których może wystąpić oporność nabyta: Enterococcus faecium, Streptococcus pneumoniae, grupa Streptococcus viridans, Acinetobacter baumannii, Burkholderia cepacia, Citrobacter freundii, Enterobacter spp., Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Morganella morganii, Proteus vulgaris, Providencia spp., Pseudomonas aeruginosa, Serratia spp. Bakterie z wrodzoną opornością: Corynebacterium jeikeium, Legionella spp., Stenotrophomonas maltophilia, Chlamydophilia pneumoniae, Mycoplasma pneumoniae. Zarówno piperacylina, jak i tazobaktam w ok. 30% wiążą się z białkami osocza. Lek dobrze przenika do tkanek i płynów ustrojowych, w tym do błony śluzowej jelit, pęcherzyka żółciowego, płuc, żółci i kości. Słabo przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego, jeśli nie występuje stan zapalny. Piperacylina jest przekształcana do metabolitu deetylowego o słabszej aktywności mikrobiologicznej. Tazobaktam metabolizowany jest do jednego związku, niewykazującego aktywności mikrobiologicznej. Piperacylina i tazobaktam są wydalane przez nerki w wyniku przesączania kłębuszkowego i wydzielania kanalikowego. Piperacylina jest wydalana szybko w postaci niezmienionej, 68% dawki pojawia się w moczu. Tazobaktam i jego metabolit są wydalane głównie przez nerki, przy czym 80% dawki wydala się w postaci niezmienionej, a reszta jako metabolit. Piperacylina, tazobaktam i deetylowy metabolit piperacyliny są również wydzielane do żółci. T0,5 piperacyliny z tazobaktamem w fazie eliminacji wynosi 0,7-1,2 h.
Reklama
Piperacillin/Tazobactam Sandoz - wskazania
Dorośli i młodzież. Ciężkie zapalenie płuc, w tym szpitalne zapalenie płuc i zapalenie płuc związane ze stosowaniem respiratora. Powikłane zakażenia dróg moczowych (w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek). Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej. Powikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich (w tym zakażenia stopy cukrzycowej). Leczenie pacjentów z bakteriemią, której związek z którymkolwiek z wyżej wymienionych zakażeń jest potwierdzony lub podejrzewany. Preparat można stosować w leczeniu pacjentów z neutropenią oraz gorączką, którą prawdopodobnie spowodowało zakażenie bakteryjne. Dzieci w wieku od 2 do 12 lat. Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej. Preparat można stosować w leczeniu dzieci z neutropenią oraz gorączką, którą prawdopodobnie spowodowało zakażenie bakteryjne. Należy uwzględnić oficjalne zalecenia dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.
Reklama
Piperacillin/Tazobactam Sandoz - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne lub jakikolwiek inny lek przeciwbakteryjny z grupy penicylin. Ostra, ciężka reakcja alergiczna na jakikolwiek inny antybiotyk β-laktamowy (np. cefalosporyny, monobaktam lub karbapenem) w wywiadzie.
Reklama
Piperacillin/Tazobactam Sandoz - ostrzeżenia
Przy wyborze piperacyliny z tazobaktamem do leczenia danego pacjenta należy brać pod uwagę zasadność zastosowania półsyntetycznej penicyliny o szerokim zakresie działania i uwzględniać takie czynniki, jak ciężkość zakażenia i rozpowszechnienie oporności na inne odpowiednie leki przeciwbakteryjne. Przed podaniem leku należy zebrać szczegółowy wywiad dotyczący występujących u pacjenta wcześniej reakcji nadwrażliwości na penicyliny, inne leki β-laktamowe (np. cefalosporyny, monobaktam lub karbapenem) lub na inne alergeny, w związku z możliwością wystąpienia reakcji nadwrażliwości (anafilaktyczne lub rzekomoanafilaktyczne, w tym wstrząs). Wystąpienie tego typu reakcji jest bardziej prawdopodobne u osób z nadwrażliwością na wiele alergenów w wywiadzie. W razie wystąpienia ciężkiej reakcji nadwrażliwości należy odstawić antybiotyk, może być konieczne podanie adrenaliny i innych środków stosowanych w stanach nagłych. Piperacylina z tazobaktamem może wywoływać ciężkie skórne działania niepożądane. Jeśli u pacjenta pojawi się wysypka skórna, należy uważnie monitorować jego stan i w razie postępowania zmian przerwać stosowanie preparatu. W przypadku wystąpienia krwawień antybiotyk należy odstawić i wdrożyć odpowiednia leczenie; ryzyko krwawienia jest większe u pacjentów z niewydolnością nerek. Podczas podawania dużych dawek leku mogą wystąpić powikłania neurologiczne w postaci drgawek, zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością nerek. Podczas leczenia, zwłaszcza długotrwałego, należy okresowo kontrolować czynność krwiotwórczą, ze względu na ryzyko leukopenii i neutropenii. U pacjentów ze zmniejszoną rezerwą potasu oraz u pacjentów otrzymujących leki zmniejszające stężenie potasu we krwi należy okresowo kontrolować stężenie elektrolitów we krwi, ze względu na ryzyko hipokaliemii. U każdego pacjenta, u którego wystąpiła biegunka po zastosowaniu preparatu, należy rozważyć możliwość wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy; po ustaleniu rozpoznania tej choroby należy odstawić preparat. Leczenie preparatem może spowodować pojawienie się szczepów opornych, mogących wywoływać nadkażenia. Ze względu na możliwość działania nefrotoksycznego ostrożnie stosować u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub pacjentów poddawanych hemodializie. Piperacylina z tazobaktamem powoduje opóźniony powrót prawidłowej czynności nerek u krytycznie chorych pacjentów pacjentów. Jednoczesne stosowanie pipieracyliny z tazobaktamem i wankomycyny może wiązać się ze zwiększoną częstością ostrego uszkodzenia nerek. Lek zawiera 217 mg sodu na każdą fiolkę lub butelkę, co odpowiada 11% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych.
Reklama
Piperacillin/Tazobactam Sandoz - ciąża
W ciąży i okresie karmienia piersią stosować jedynie w przypadku, gdy przewidywane korzyść z leczenia przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu lub niemowlęcia. Badanie na szczurach nie wykazało wpływu na płodność ani na kojarzenie się w pary po podaniu dootrzewnowym tazobaktamu lub złożonego preparatu zawierającego piperacylinę z tazobaktamem.
Reklama
Piperacillin/Tazobactam Sandoz - efekty uboczne
Bardzo często: biegunka. Często: nadkażenie drożdżakami, małopłytkowość, niedokrwistość, bezsenność, bóle głowy, ból brzucha, wymioty, nudności, zaparcie, niestrawność, wysypka, świąd, gorączka, odczyn w miejscu wstrzyknięcia, zwiększona aktywność AlAT, zwiększona aktywność AspAT, zmniejszone stężenie białka całkowitego we krwi, zmniejszone stężenie albuminy we krwi, dodatni bezpośredni odczyn Coombsa, zwiększone stężenie kreatyniny we krwi, zwiększona aktywność fosfatazy zasadowej we krwi, zwiększone stężenie mocznika we krwi, wydłużony czas częściowej tromboplastyny. Niezbyt często: leukopenia, hipokaliemia, niedociśnienie tętnicze, zapalenie żył, zakrzepowe zapalenie żył, nagłe zaczerwienienie skóry, rumień wielopostaciowy, pokrzywka, wysypka grudkowo-plamkowa, bóle stawów, bóle mięśni, dreszcze, zmniejszone stężenie glukozy we krwi, zwiększone stężenie bilirubiny we krwi, wydłużony czas protrombinowy. Rzadko: rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, agranulocytoza, krwawienie z nosa, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka. Częstość nieznana: pancytopenia, neutropenia, niedokrwistość hemolityczna, eozynofilia, nadpłytkowość, wstrząs rzekomoanafilaktyczny, wstrząs anafilaktyczny, reakcja rzekomoanafilaktyczna, reakcja anafilaktyczna, nadwrażliwość, eozynofilowe zapalenie płuc, zapalenie wątroby, żółtaczka, zespół Stevensa-Johnsona, złuszczające zapalenie skóry, polekowa reakcja z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (ang. DRESS), ostra uogólniona osutka krostkowa (ang. AGEP), pęcherzowe zapalenie skóry, plamica, niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek, wydłużony czas krwawienia, zwiększona aktywność GGT we krwi. Leczenie piperacyliną wiąże się ze zwiększoną częstością gorączki i wysypki u pacjentów z mukowiscydozą.
Piperacillin/Tazobactam Sandoz - interakcje
Jednoczesne podanie piperacyliny z wekuronium (lub innym lekiem z grupy niedepolaryzujących środków zwiotczających) przedłuża czas trwania blokady nerwowo-mięśniowej. Podczas stosowania preparatu w skojarzeniu z heparyną, doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi lub innymi lekami wpływającymi na krzepnięcie krwi i (lub) czynność płytek należy częściej kontrolować parametry krzepnięcia. Piperacylina może zmniejszać wydalanie metotreksatu - w przypadku jednoczesnego stosowania należy monitorować jego stężenie we krwi. Probenecyd wydłuża okres półtrwania i zmniejsza klirens nerkowy piperacyliny i tazobaktamu, ale nie zmienia ich stężeń maksymalnych. Piperacylina, podawana w monoterapii lub w skojarzeniu z tazobaktamem, nie spowodowała znaczącej zmiany farmakokinetyki tobramycyny u pacjentów z prawidłową czynnością nerek ani u pacjentów z lekkim lub umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek. Podawanie tobramycyny nie spowodowało znaczącej zmiany farmakokinetyki piperacyliny, tazobaktamu ani metabolitu M1. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek wykazano unieczynnianie tobramycyny i gentamycyny przez piperacylinę. Badania wykazały, że u pacjentów otrzymujących jednocześnie piperacylinę z tazobaktamem i wankomycynę częściej występuje ostre uszkodzenie nerek niż po podaniu samej wankomycyny. Niektóre z tych badań wskazują, że interakcja ta zależy od dawki wankomycyny. Nie notowano interakcji farmakokinetycznych między piperacyliną z tazobaktamem a wankomycyną.
Ze względu na niezgodność farmaceutyczną, preparatu nie należy mieszać ani nie stosować jednocześnie z żadnym aminoglikozydem (ryzyko dezaktywacji aminoglikozydu). Piperacylinę z tazobaktamem należy podawać przez osobny zestaw do infuzji, z wyjątkiem leków, których zgodność została potwierdzona. Ze względu na niestabilność chemiczną, piperacyliny z tazobaktamem nie należy stosować w roztworach zawierających tylko wodorowęglan sodu. Mleczanowy roztwór Ringera (Hartmanna) nie jest zgodny z preparatem. Piperacyliny z tazobaktamem nie należy dodawać do preparatów krwi lub hydrolizatów albumin.
Piperacillin/Tazobactam Sandoz - dawkowanie
Dożylnie. Dorośli i młodzież: w ciężkim zapaleniu płuc oraz u dorosłych pacjentów z neutropenią, u których wystąpiła gorączka, prawdopodobnie spowodowana zakażeniem bakteryjnym - 4 g + 0,5 g co 6 h; w powikłanych zakażeniach dróg moczowych (w tym w odmiedniczkowym zapaleniu nerek), powikłanych zakażeniach w obrębie jamy brzusznej, zakażeniach skóry i tkanek miękkich (w tym w zakażeniach stopy cukrzycowej) - 4 g + 0,5 g co 8 h. Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby oraz u osób w podeszłym wieku (z prawidłową czynnością nerek i CCr >40 mg/min). U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek dawkę leku należy dostosować do klirensu kreatyniny: CCr >40 ml/min - nie ma konieczności modyfikacji dawki; CCr 20-40 ml/min - 4 g + 0,5 g co 8 h; CCr <20 ml/min - 4 g + 0,5 g co 12 h; u pacjentów hemodializowanych należy podać dodatkową dawkę 2 g + 0,25 g po każdej dializie, gdyż hemodializa powoduje usunięcie 30-50% dawki piperacyliny w ciągu 4 h. Dzieci w wieku od 2 do 12 lat: w powikłanych zakażeniach w obrębie jamy brzusznej - 100 mg piperacyliny i 12,5 mg tazobaktamu/kg mc. co 8 h; u dzieci z neutropenią, u których wystąpiła gorączka, prawdopodobnie spowodowana zakażeniem bakteryjnym - 80 mg piperacyliny i 10 mg tazobaktamu/kg mc. co 6 h. Nie należy przekroczyć maksymalnej dawki 4 g + 0,5 g w ciągu 30 min. U dzieci z zaburzeniami czynności nerek dawkę leku należy dostosować do klirensu kreatyniny: CCr >50 ml/min - modyfikacja dawki nie jest konieczna; CCr ≤50 ml/min - 70 mg piperacyliny i 8,75 mg tazobaktamu/kg mc. co 8 h; dzieciom hemodializowanym należy podać dodatkową dawkę 40 mg piperacyliny i 5 mg tazobaktamu/kg mc. po każdej dializie. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności preparatu u dzieci w wieku od 0 do 2 lat. Czas trwania leczenia. Leczenie w większości wskazań trwa zazwyczaj 5-14 dni. Sposób podania. Lek podaje się w infuzji dożylnej (przez 30 min).
Piperacillin/Tazobactam Sandoz - uwagi
U pacjentów leczonych preparatem mogą wystąpić fałszywie dodatnie wyniki testów oznaczania glukozy w moczu metodami nieenzymatycznymi - zaleca się wykonanie testów enzymatycznych. Mogą wystąpić fałszywie dodatnie wyniki wielu chemicznych metod oznaczania białka w moczu; brak wpływu na oznaczanie białka w moczu za pomocą pasków. Bezpośredni test Coombsa może być dodatni. Mogą wystąpić fałszywie dodatnie wyniki badania zakażenia grzybami z rodzaju Aspergillus testem Bio-Rad Laboratories Platelia Aspergillus EIA. Dodatnie wyniki powyższych testów u pacjentów przyjmujących preparat należy potwierdzać innymi metodami diagnostycznymi.
