Skład leku Pramolan
1 tabl. zawiera 50 mg dichlorowodorku opipramolu. Tabletki zawierają laktozę żółcień pomarańczową, lak, żółcień chinolinową, lak.
Reklama
Działanie leku Pramolan
Lek z grupy nieselektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego monoamin. Wykazuje duże powinowactwo do receptorów i działa antagonistycznie na receptory histaminowe typu 1.
Powinowactwo do receptorów serotoninowych typu 2A, dopaminowych typu 2 i receptorów adrenergicznych jest mniejsze. W przeciwieństwie do strukturalnie podobnych trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, opipramol ma małą aktywność antycholinergiczną i nie hamuje wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny.
Działa uspokajająco, przeciwlękowo oraz poprawia nastrój. Po podaniu doustnym opipramol wchłania się szybko i całkowicie. Częściowy metabolizm do dehydroksyetyloopipramolu zachodzi podczas pierwszego przejścia przez wątrobę.
Wiąże się z białkami osocza w około 91%. Jest metabolizowany głównie przez izoenzym CYP2D6. U pacjentów z niedoborem CYP2D6 maksymalnie stężenie opipramolu we krwi może być nawet 2,5 razy większe niż u ludzi z prawidłowym metabolizmem. W przypadku długotrwałego stosowania T0,5 w fazie eliminacji nie jest wydłużony, dlatego u pacjentów wolno metabolizujących nie należy oczekiwać kumulacji opipramolu. T0,5 wynosi ok. 11 h.
Reklama
Wskazania do stosowania leku Pramolan
Zaburzenia lękowe uogólnione i zaburzenia występujące pod postacią somatyczną.
Reklama
Przeciwwskazania do zażywania leku Pramolan
Nadwrażliwość na składniki preparatu oraz trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne. Ostre zatrucie alkoholem, lekami nasennymi, przeciwbólowymi i psychotropowymi. Ostre zatrzymanie moczu. Ostre delirium. Nieleczona jaskra z wąskim kątem.
Rozrost gruczołu krokowego z zaleganiem moczu. Niedrożność jelita porażenna. Wcześniej istniejący blok przedsionkowo-komorowy wyższego stopnia lub nadkomorowe i komorowe zaburzenia przewodzenia. Jednoczesne stosowanie inhibitorów MAO.
Reklama
Ostrzeżenia przed stosowaniem leku Pramolan
Preparatu nie należy stosować w przypadku rozrostu gruczołu krokowego bez zalegania moczu, ujawnionej choroby wątroby i nerek, zwiększonej tendencji do występowania drgawek (np. uszkodzenie mózgu różnego pochodzenia, padaczka, alkoholizm), niewydolności naczyń mózgowych oraz wcześniej występującego uszkodzenia serca, szczególnie z zaburzeniami przewodzenia.
Pacjenci z wcześniej istniejącym blokiem przedsionkowo-komorowym Ist. lub innymi zaburzeniami przewodzenia powinni być leczeni tylko wtedy, kiedy często jest wykonywane badanie EKG. W trakcie leczenia należy kontrolować morfologię krwi, szczególnie gdy wystąpi gorączka, infekcje grypopodobne czy ból gardła. Podczas długotrwałego leczenia zaleca się badać czynność wątroby. Jeżeli wystąpią reakcje alergiczne skóry, lek należy odstawić.
Ze względu na zawartość laktozy, preparat nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Lek zawiera żółcień pomarańczową, lak i żółcień chinolinową, lak, może powodować reakcje alergiczne.
Reklama
Pramolan a ciąża
Brak danych dotyczących działania opipramolu w ciąży. U kobiet w ciąży, szczególnie w I trymestrze, opipramol należy stosować tylko wtedy, kiedy jest to bezwzględnie konieczne. Opipramol nie powinien być stosowany w okresie karmienia piersią, ponieważ substancja czynna w niewielkich ilościach przenika do mleka. Jeśli stosowanie opipramolu jest bezwzględnie wskazane, należy zaprzestać karmienia piersią.
Reklama
Efekty uboczne stosowania leku Pramolan
- Często: szczególnie na początku leczenia - zmęczenie, suchość błony śluzowej jamy ustnej, uczucie zatkanego nosa oraz niedociśnienie i ortostatyczne spadki ciśnienia.
- Niezbyt często: zawroty głowy, senność, zaburzenia w oddawaniu moczu, zaburzenia akomodacji, drżenie, zwiększenie masy ciała, pragnienie, tachykardia, palpitacje, zaparcia, okresowo zwiększona aktywność enzymów wątrobowych, skórne reakcje alergiczne (wysypka, pokrzywka), zaburzenia ejakulacji, zaburzenia erekcji.
- Rzadko: zmiany obrazu krwi (szczególnie leukopenia), stany pobudzenia, ból głowy, parestezje, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku, stany splątania i delirium (szczególnie związane z nagłym odstawieniem lub długotrwałym stosowaniem dużych dawek opipramolu), pobudzenie, pocenie się, zaburzenia snu, stany zapaści, zaburzenia przewodzenia, nasilenie istniejącej niewydolności serca, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zaburzenia smaku, niedrożność jelit porażenna (szczególnie w przypadku nagłego odstawienia opipramolu lub długotrwałego leczenia dużymi dawkami), nudności, wymioty, obrzęki, zatrzymanie moczu, mlekotok.
- Bardzo rzadko: agranulocytoza, mózgowe napady drgawkowe, zaburzenia motoryczne (akatyzja, dyskinezy), ataksja, polineuropatie, nagła jaskra, stany niepokoju, ciężkie zaburzenia czynności wątroby, po długotrwałym leczeniu żółtaczka i przewlekłe uszkodzenie wątroby, wypadanie włosów.
Interakcje leku Pramolan z innymi lekami
Leczenie opipramolem nie wyklucza zastosowania terapii skojarzonej z neuroleptykami, lekami nasennymi i uspokajającymi (np. benzodiazepinami). Należy jednak wziąć pod uwagę, że podczas skojarzonego leczenia może nasilić się kilka efektów, zwłaszcza ośrodkowe działania hamujące.
To samo dotyczy sedacji po znieczuleniu ogólnym. Działanie szczególnie silnych leków antycholinergicznych, takich jak leki stosowane w chorobie Parkinsona i fenotiazyny, może ulec nasileniu. Jednoczesne leczenie inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny i opipramolem może prowadzić do addytywnego wpływu tych leków na układ serotoninergiczny. W przypadku stosowania fluoksetyny i fluwoksaminy może wystąpić zwiększenie stężeń w osoczu trójpierścieniowych substancji psychotropowych i związane z tym nasilenie działań niepożądanych - jeśli to konieczne, należy zmniejszyć dawkę opipramolu.
Jednoczesne stosowanie z alkoholem może powodować senność. Przed rozpoczęciem leczenia opipramolem, co najmniej 14 dni wcześniej należy odstawić inhibitory MAO, równie opipramol należy odstawić 14 dni wcześniej przed włączeniem do leczenia inhibitorów MAO.
Jednoczesne stosowanie adrenolityków (np. propanolol), leków przeciwarytmicznych klasy Ic, trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych oraz leków wpływających na mikrosomalny układ enzymów wątrobowych może prowadzić do zmiany stężenia w osoczu zarówno tych leków jak i opipramolu.
Barbiturany i leki przeciwdrgawkowe mogą zmniejszać stężenie opipramolu we krwi, osłabiając jego działanie. Neuroleptyki (m.in. haloperydol, rysperydon) mogą zwiększać stężenie opipramolu we krwi, jeśli to konieczne należy dokonać odpowiedniej zmiany.
Dawkowanie leku Pramolan
Doustnie.
Leczenie pod nadzorem lekarza. Dorośli: 50 mg rano i w południe oraz 100 mg wieczorem; w zależności od skuteczności i tolerancji leku, dawkę można zmniejszyć do 50 mg lub 100 mg raz na dobę (na noc) lub zwiększyć do 100 mg 3 razy na dobę.
Dzieci powyżej 6 lat: 3 mg/kg mc., maksymalnie 100 mg na dobę (doświadczenie w stosowaniu opipramolu u dzieci jest niewielkie, dlatego powyższe dawkowanie należy traktować jako wskazówkę).
Preparat należy stosować przez co najmniej 2 tyg., zalecany średni czas leczenia wynosi 1-2 miesiące.
Sposób podania.
Tabletki należy przyjmować podczas lub bezpośrednio po posiłkach, popijając wodą.
Preparat może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, szczególnie w skojarzeniu z alkoholem.
