Skład leku Provera
1 tabl. zawiera 5 mg lub 10 mg octanu medroksyprogesteronu. Lek zawiera laktozę.
Reklama
Jakie jest działanie leku?
Syntetyczna pochodna progesteronu.
Hamuje wydzielanie gonadotropin przysadkowych (FSH i LH), zmniejsza stężenia ACTH i hydrokortyzonu we krwi, zmniejsza stężenie testosteronu we krwi obwodowej, zmniejsza stężenie estrogenów (zarówno w wyniku hamowania FSH, jak i indukcji enzymatycznej reduktazy wątrobowej, co prowadzi do zwiększenia klirensu testosteronu i związanego z nim zmniejszenia konwersji androgenów do estrogenów) w krwi obwodowej.
Zmienia fazę proliferacyjną błony śluzowej macicy w fazę wydzielniczą. Stwierdzano działania androgenne i anaboliczne. Nie wykazuje aktywności estrogenowej.
Szybko wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając maksymalne stężenie w ciągu 2-4 h. Pokarm zwiększa biodostępność medroksyprogesteronu, nie zwiększa okresu półtrwania.
Wiąże się z białkami osocza w 90%. Wydala się głównie z moczem. T0,5 wynosi ok. 17 h.
Reklama
Wskazania do stosowania leku
Wtórny brak miesiączki. Czynnościowe (bezowulacyjne) krwawienia z macicy spowodowane zaburzeniem równowagi hormonalnej. Endometrioza łagodna do umiarkowanej.
Przeciwdziałanie rozrostowi endometrium u kobiet przyjmujących estrogeny.
Reklama
Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku?
Nadwrażliwość na składniki preparatu. Ciąża lub jej podejrzenie. W diagnostyce ciąży. Krwawienia z dróg rodnych lub moczowych o nieznanej przyczynie. Choroba zakrzepowa żył. Udar mózgu w wywiadzie. Ciężka niewydolność wątroby. Rozpoznanie lub podejrzenie nowotworu złośliwego piersi lub narządu rodnego. Poronienie zatrzymane.
Reklama
Ostrzeżenia przed zażywaniem leku Provera
Przed rozpoczęciem należy zebrać pełny wywiad (w tym rodzinny). Badania wykonywane przed leczeniem i okresowo po jego rozpoczęciu powinny obejmować zwłaszcza oznaczenia ciśnienia tętniczego, badania piersi, brzucha i narządów miednicy, w tym wykonanie badania cytologicznego szyjki macicy.
Nie zaleca się podawania progestagenów u kobiet z usuniętą macicą, z wyjątkiem sytuacji, gdy u danej kobiety rozpoznano endometriozę.
Szczególnie ostrożnie stosować w przypadku nadwrażliwości na steroidy inne niż medroksyprogesteronu octan. Należy zdiagnozować każde nieoczekiwane krwawienie z dróg rodnych, jakie wystąpi w czasie leczenia medroksprogesteronem.
Ze względu na ryzyko zatrzymania płynów należy zachować ostrożność podczas stosowania preparatu u pacjentek ze współistniejącymi chorobami takimi jak: padaczka, migrena, astma, zaburzenia czynności serca lub nerek, w których zwiększenie masy ciała lub retencja płynów może spowodować pogorszenie stanu pacjenta.
Pacjentki z depresją oraz z cukrzycą w wywiadzie powinny być starannie obserwowane. W przypadku przekazywania wycinka błony śluzowej trzonu macicy lub wycinka z kanału szyjki macicy do badania histopatologicznego należy zawiadomić histopatologa o stosowaniu medroksyprogesteronu.
Nie zaleca się stosowania leku u pacjentek z zaburzeniami zakrzepowymi lub zakrzepowo-zatorowymi w wywiadzie. Należy przerwać leczenie u pacjentek, u których rozwinęła się żylna choroba zakrzepowo-zatorowa w trakcie leczenia.
Nie należy stosować estrogenów w monoterapii lub w skojarzeniu z progestagenami w zapobieganiu chorobom układu krążenia.
W badaniach nad długoterminowymi efektami stosowania skojarzonego schematu podawania estrogenów/progestagenów u kobiet po menopauzie stwierdzono zwiększone ryzyko wystąpienia takich incydentów sercowo-naczyniowych, jak: zawał serca, choroba niedokrwienna serca, udar i żylna choroba zakrzepowo-zatorowa.
Zmniejszenie stężenia estrogenu w osoczu spowodowane stosowaniem medroksyprogesteronu octanu może prowadzić do zmniejszenia gęstości mineralnej kości (BMD) u kobiet przed menopauzą i może zwiększać ryzyko rozwoju osteoporozy w późniejszym okresie życia.
Zaleca się, aby wszystkie pacjentki przyjmowały wapń i witaminę D. U niektórych pacjentek, które stosują medroksyprogesteronu octan długotrwale, może być wskazane wykonanie oceny BMD. Jednoczesne stosowanie estrogenów/progestagenów przez kobiety po menopauzie zwiększa ryzyko zachorowania na raka piersi.
Stosowanie koniugowanych estrogenów końskich/octanu medroksyprogesteronu zwiększa ryzyko wystąpienia objawów odpowiadających otępieniu i ryzyko łagodnego zaburzenia funkcji poznawczych u kobiet po menopauzie w wieku 65 lat lub starszych.
Nie zaleca się stosowania octanu medroksyprogesteronu w celu zapobiegania otępieniu lub łagodnym zaburzeniom funkcji poznawczych u kobiet. Stwierdzono, że jednoczesne stosowanie estrogenu z progestagenem zwiększa ryzyko raka jajnika, jednak ryzyko to nie było znamienne statystycznie.
Jeżeli u pacjentki wystąpi nagła częściowa lub całkowita utrata wzroku albo nagle wystąpi wytrzeszcz, podwójne widzenie lub migrena, należy przerwać podawanie preparatu i przeprowadzić dokładne badania okulistyczne.
W przypadku zdiagnozowania obrzęku tarczy nerwu wzrokowego lub stwierdzenia zmian w naczyniach siatkówki, nie należy kontynuować podawania preparatu.
Lek zawiera laktozę - nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Reklama
Provera a ciąża
Lek jest przeciwwskazany w ciąży. Istnieją dane wskazujące na istnienie związku pomiędzy stosowaniem preparatów z grupy progestagenów w I trymestrze ciąży, a występowaniem zaburzeń rozwojowych w obrębie układu płciowego u płodów obu płci.
Nie zaleca się stosowania leku podczas karmienia piersią.
Reklama
Efekty uboczne stosowania leku Provera
- Bardzo często: ból głowy, nudności, nieprawidłowe krwawienie z macicy (nieregularne, nadmiernie obfite, zbyt skąpe, plamienie miesiączkowe).
- Często: reakcje nadwrażliwości, depresja, bezsenność, nerwowość, zawroty głowy, łysienie, trądzik, pokrzywka, świąd, wydzielina z szyjki macicy, bolesność piersi, tkliwość piersi, gorączka, uczucie zmęczenia, zwiększenie masy ciała.
- Niezbyt często: hirsutyzm, mlekotok, obrzęk, zatrzymanie płynów.
- Częstość nieznana: reakcje anafilaktyczne i anafilaktoidalne, obrzęk naczynioruchowy, wydłużony okres braku owulacji, senność, zator i zaburzenia zakrzepowo-zatorowe, żółtaczka, żółtaczka cholestatyczna, wysypka, brak miesiączki, nadżerka szyjki macicy, zmniejszona tolerancja glukozy, zmniejszenie masy ciała.
Interakcje Provery z innymi lekami
Aminoglutetymid znacznie zmniejsza stężenie medroksyprogesteronu we krwi.
Jakie jest dawkowanie leku?
Doustnie.
Wtórny brak miesiączki: 5-10 mg na dobę przez 5-10 dni. Krwawienie powinno wystąpić w ciągu 3-7 dni od odstawienia preparatu.
Czynnościowe krwawienia z macicy spowodowane zaburzeniem równowagi hormonalnej: 5-10 mg na dobę przez 5-10 dni, podawać od ok. 16. do 21. dnia cyklu. Krwawienie powinno wystąpić w ciągu 3-7 dni od odstawienia preparatu. Dawkę (5-10 mg) można powtórzyć, rozpoczynając od 16. dnia cyklu, przez 2-3 kolejne cykle, następnie leczenie należy przerwać, w celu sprawdzenia, czy zaburzenia czynnościowe ustąpiły.
Endometrioza łagodna do umiarkowanej: 10 mg 3 razy na dobę przez 90 dni, rozpoczynając od 1. dnia cyklu miesiączkowego. U 30-40% pacjentek może wystąpić samoograniczające się plamienie. W takim przypadku nie zaleca się żadnej dodatkowej hormonoterapii.
Przeciwdziałanie rozrostowi endometrium u kobiet przyjmujących estrogeny: dawkowanie ustala się indywidualnie; najczęściej podaje się 2,5-5 mg na dobę lub sekwencyjnie 5-10 mg na dobę przez 10-14 kolejnych dni 28-dniowego cyklu; krwawienie lub plamienie z odstawienia występuje u 75-80% kobiet.
Stosowanie terapii złożonej estrogenowo/progestagenowej w leczeniu objawów menopauzy powinno być ograniczone do najmniejszej skutecznej dawki i prowadzone przez najkrótszy czas.
Preparat może wpłynąć na wyniki testu z metyraponem. Stosowanie medroksyprogesteronu może obniżyć stężenia biomarkerów hormonalnych, takich jak: steroidy w osoczu i (lub) w moczu (np. kortyzol, estrogen, pregnandiol, progesteron, testosteron); gonadotropiny w osoczu i (lub) w moczu (np. LH i FSH); globulina wiążąca hormony płciowe (SHBG).
