Q-pril - skład
1 tabl. powl. zawiera 5 mg, 10 mg, 20 mg lub 40 mg chinaprylu.
Reklama
Q-pril - działanie
Chinapryl jest prolekiem, który ulega hydrolizie do aktywnego metabolitu - chinaprylatu - inhibitora konwertazy angiotensyny (ACE) działającego w osoczu i tkankach. ACE katalizuje konwersję angiotensyny I do angiotensyny II, która jest silnym związkiem obkurczającym naczynia. Zahamowanie ACE powoduje zmniejszenie stężenia angiotensyny II i zmniejszenie uwalniania aldosteronu; prawdopodobnie zahamowaniu ulega również metabolizm bradykininy. Chinapryl nie wywiera wpływu na profil lipidów i nie wywiera negatywnego wpływu na metabolizm glukozy. Chinapryl zmniejsza opór obwodowy i nerkowy. Nie stwierdza się istotnych klinicznie zmian w przepływie nerkowym krwi i szybkości przesączania kłębuszkowego. Chinaprylat powoduje obniżenie ciśnienia krwi w pozycji siedzącej i stojącej. Podczas stosowania zalecanych dawek maksymalne działanie uzyskuje się po 2-4 h. U niektórych pacjentów osiągnięcie maksymalnego działania przeciwnadciśnieniowego może zająć 2-4 tyg. Biodostępność aktywnego metabolitu - chinaprylatu wynosi 30-40% podanej doustnie dawki chinaprylu. Maksymalne stężenie we krwi uzyskuje się po ok. 2 h od podania. Około 97% substancji aktywnej wiąże się z białkami osocza. Podczas stosowania dawek wielokrotnych T0,5 wynosi 3 h. Stan stacjonarny jest osiągany w ciągu 2-3 dni. Chinaprylat jest wydalany głównie w postaci niezmienionej z moczem.
Reklama
Q-pril - wskazania
Nadciśnienie tętnicze samoistne wszystkich stopni - w monoterapii lub w skojarzeniu z lekami moczopędnymi. Zastoinowa niewydolność serca - w skojarzeniu z lekami moczopędnymi i (lub) glikozydami naparstnicy.
Reklama
Q-pril - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na chinapryl, na inne inhibitory ACE lub pozostałe składniki preparatu. Obrzęk naczynioruchowy w wywiadzie, związany z wcześniejszym stosowaniem inhibitorów ACE. Dziedziczny lub idiopatyczny obrzęk naczynioruchowy. Ciąża i okres karmienia piersią.
Reklama
Q-pril - ostrzeżenia
Należy zachować ostrożność w przypadku odwodnienia (np. w wyniku stosowania leków moczopędnych, ograniczenia soli w diecie, dializ, biegunki lub wymiotów), u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek, niewydolnością serca, przyjmujących duże dawki diuretyków pętlowych, z hiponatremią - ryzyko wystąpienia objawowego niedociśnienia (pacjentów tych należy ściśle monitorować na początku terapii i podczas dostosowywania dawki leku moczopędnego i (lub) chinaprylu; dotyczy to także pacjentów z chorobą niedokrwienną serca lub schorzeniami naczyń mózgowych, u których znaczne obniżenie ciśnienia krwi może spowodować zawał serca lub epizod naczyniowo-mózgowy). Do pacjentów, których zaliczają się do grupy zwiększonego ryzyka i u których leczenie należy rozpoczynać w szpitalu, należą: pacjenci leczeni dużymi dawkami diuretyków pętlowych (np. >80 mg furosemidu) lub kilkoma lekami moczopędnymi, pacjenci z hipowolemią, hiponatremią (<130 mEq/l) lub skurczowym ciśnieniem tętniczym <90 mmHg, pacjenci leczeni dużymi dawkami leków rozszerzających naczynia, ze stężeniem kreatyniny we krwi >150 µmol/l lub pacjenci >70 lat. Ostrożnie stosować u pacjentów z kardiomiopatią przerostową oraz zaburzeniami odpływu krwi z lewej komory na skutek np. zwężenia zastawki aortalnej lub zwężenia podzastawkowego. W ciężkich przypadkach uzasadnionych wynikami badań hemodynamicznych, nie należy stosować chinaprylu. Ostrożnie stosować u pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub zwężeniem tętnicy nerkowej jedynej czynnej nerki, szczególnie u pacjentów z niewydolnością nerek. Ryzyko wystąpienia ciężkiego niedociśnienia tętniczego oraz niewydolności nerek jest większe w przypadku jednoczesnego występowania nadciśnienia naczyniowo-nerkowego. U tych pacjentów w początkowym okresie leczenia należy stosować małe dawki preparatu i ostrożnie zwiększać dawkę; terapię lekami moczopędnymi należy przerwać i kontrolować czynność nerek podczas pierwszych tygodni leczenia chinaprylem. Doświadczenie ze stosowaniem chinaprylu u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny <10 ml/min) i u pacjentów dializowanych jest niewystarczające - nie zaleca się stosowania. Nie ma doświadczenia ze stosowaniem chinaprylu u chorych po niedawno przebytym zabiegu przeszczepienia nerki - nie zaleca się stosowania leku w tej grupie chorych. U chorych otrzymujących inhibitory ACE leczonych hemodializami z zastosowaniem błon dializacyjnych o dużej przepuszczalności obserwowano reakcje rzekomoanafilaktyczne - należy rozważyć zastosowanie innego rodzaju błony dializacyjnej lub innej grupy leków przeciwnadciśnieniowych. U pacjentów wymagających leczenia odczulającego (np. jadem owadów błonkoskrzydłych) lub poddawanych zabiegowi LDL-aferezy z użyciem siarczanu dekstranu zaleca się czasowe przerwanie podawania inhibitorów ACE ze względu na ryzyko wystąpienia zagrażających życiu reakcji rzekomoanafilaktycznych. Ostrożnie stosować u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, poddawanych dużym zabiegom chirurgicznym lub w czasie znieczulenia lekami wywołującymi hipotonię oraz u pacjentów z obrzękiem naczynioruchowym w wywiadzie, nie związanym z podaniem inhibitorów ACE, u chorych na cukrzycę. Szczególną ostrożność należy zachować stosując chinapryl u pacjentów z kolagenozą naczyń, leczonych lekami immunosupresyjnymi, allopurinolem lub prokainamidem oraz u pacjentów, u których wymienione czynniki współistnieją ze sobą, zwłaszcza jeśli wcześniej występowały zaburzenia czynności nerek (należy kontrolować liczbę leukocytów). Inhibitory ACE częściej powodują obrzęk naczynioruchowy u pacjentów rasy czarnej, niż w przypadku innych ras ludzkich. Chinapryl może być mniej skuteczny w obniżaniu ciśnienia krwi u pacjentów rasy czarnej. Ze względu na ryzyko hiperkaliemii, ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością nerek, cukrzycą, leczonych lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas, przyjmujących preparaty potasu lub zamienniki soli kuchennej zawierające potas, a także u chorych przyjmujących inne leki, które mogą powodować zwiększenie stężenia potasu we krwi (np. heparynę). Pacjenci z pierwotnym hiperaldosteronizmem nie reagują na leczenie lekami przeciwnadciśnieniowymi działającymi poprzez układ renina-angiotensyna - nie zaleca się stosowania inhibitorów ACE u tych pacjentów. Nie potwierdzono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku u dzieci i młodzieży - preparat nie jest zalecany w tej grupie pacjentów.
Reklama
Q-pril - ciąża
Preparat jest przeciwwskazany w ciąży i okresie karmienia piersią. Stosowanie inhibitorów ACE w pierwszym trymestrze ciąży potencjalnie wiąże się ze zwiększony ryzykiem wad wrodzonych. Przedłużona ekspozycja na inhibitory ACE w II i III trymestrze ciąży powoduje toksyczne działanie na płód (zaburzenie czynności nerek, małowodzie, opóźnienie kostnienia kości czaszki) i toksyczny dla noworodka (niewydolność nerek, niedociśnienie tętnicze, hiperkaliemia). Inhibitory ACE podawane kobietom w ciąży mogą powodować zgon płodu i noworodka. U kobiet planujących ciążę, nie należy stosować inhibitorów ACE. Kobiety w wieku rozrodczym należy ostrzec o potencjalnym ryzyku, a inhibitory ACE u tych pacjentek należy stosować po dokładnym indywidualnym rozważeniu korzyści do ryzyka. Chinapryl przenika do mleka kobiecego.
Reklama
Q-pril - efekty uboczne
Często (≥1/100, <1/10): ból i zawroty głowy, zmęczenie, niedociśnienie tętnicze, kaszel, nudności, wymioty, biegunka. Niezbyt często (≥1/1000, <1/100): bezsenność, nerwowość; parestezje, senność; kołatanie serca, zatrzymanie akcji serca, ból w klatce piersiowej, dławica piersiowa; niedociśnienie ortostatyczne; neutropenia; zapalenie zatok, zapalenie gardła, zakażenia górnych dróg oddechowych; niestrawność, bóle brzucha, suchość w ustach, wzdęcia; wysypka, świąd, pokrzywka, złuszczające zapalenie skóry, nasilone pocenie, osutka; białkomocz (czasami z jednoczesnym pogorszeniem czynności nerek); impotencja; osłabienie, obrzęk naczynioruchowy (twarzy, kończyn, ust, błon śluzowych, języka, głośni i (lub) krtani). Rzadko (≥1/10 000, <1/1000): depresja, splątanie; zaburzenia równowagi, neuropatia; niewyraźne widzenie, niedowidzenie; szumy uszne; tachykardia, omdlenie, zawał serca, przejściowe napady niedokrwienne, krwotok mózgowy; agranulocytoza; skurcz oskrzeli, duszność, zapalenie oskrzeli, nieżyt błony śluzowej nosa, nasilenie objawów astmy oskrzelowej, eozynofilowe zapalenie płuc, zakażenia wirusowe; zaburzenia smaku, zaparcia, zapalenie trzustki, zapalenie języka, niedrożność jelit; zaburzenia czynności wątroby; rumień wielopostaciowy, zespół Stevens-Johnsona, martwica naskórka, wysypka łuszczycopodobna, łysienie, pęcherzyca, nadwrażliwość na światło; bóle stawów, bóle mięśni, bóle pleców; zaburzenia czynności nerek. Bardzo rzadko (<1/10 000): alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych, reakcje rzekomoanafilaktyczne; żółtaczka cholestatyczna, zapalenie wątroby; niewydolność nerek. Podczas stosowania innych inhibitorów ACE opisywano ginekomastię, zapalenie naczyń; nie można wykluczyć, że te działania niepożądane są specyficzne dla całej grupy leków. Obserwowano zwiększenie stężenia kreatyniny i azotu mocznikowego we krwi, obrzęk naczynioruchowy jelit, a u pacjentów z wrodzonym niedoborem G-6-PD zostały zgłoszone pojedyncze przypadki anemii hemolitycznej. Obserwowano występowanie rzadkich przypadków agranulocytozy oraz zespół następujących objawów: gorączka, zapalenie błon surowiczych, zapalenie naczyń, bóle mięśni, bóle stawów i zapalenie stawów, zwiększenie miana przeciwciał przeciwjądrowych w surowicy, przyspieszone OB, eozynofilia i leukocytoza. Obserwowano także zmniejszenie stężenia hematokrytu, płytek krwi i leukocytów oraz zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych i stężenia bilirubiny we krwi. Rzadko, podczas leczenia inhibitorami konwertazy angiotensyny opisywano zespół, który zaczynał się od żółtaczki cholestatycznej i postępował aż do piorunującej martwicy wątroby, prowadząc czasami do zgonu.
Q-pril - interakcje
Ze względu na zawartość w preparacie soli magnezu, wykazano że preparat zmniejsza wchłanianie podawanej jednocześnie tetracykliny o 28-37% - zaleca się unikania jednoczesnego stosowania preparatu z tetracykliną. U pacjentów leczonych lekami moczopędnymi może czasami wystąpić nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego po rozpoczęciu leczenia chinaprylem - efekt ten można skutecznie zmniejszyć poprzez odstawienie leku moczopędnego lub poprzez zwiększenie podaży soli przed podaniem pierwszej dawki chinaprylu. Jeśli odstawienie leków moczopędnych nie jest możliwe, przez 2 h po podaniu dawki początkowej chinaprylu należy ściśle obserwować pacjenta. Leki moczopędne oszczędzające potas, preparaty potasu lub zamienniki soli kuchennej zawierające potas stosowane jednocześnie z chinaprylem mogą powodować hiperkaliemię - jeżeli wskazane jest jednoczesne podawanie tych leków, należy zachować ostrożność i kontrolować stężenie potasu we krwi. Jeżeli chinapryl jest jednocześnie stosowany z tiazydowymi lekami moczopędnymi, chinapryl może zmniejszać hipokaliemię wywołaną tiazydami. Środki znieczulenia ogólnego obniżające ciśnienie krwi mogą powodować nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego krwi. U chorych leczonych jednocześnie litem i inhibitorem ACE opisywano zwiększenie stężenia litu we krwi i objawy toksycznego działania litu - należy zachować szczególną ostrożność podczas podawania obu leków jednocześnie i często kontrolować stężenie litu we krwi. Toksyczność litu może ulec nasileniu, jeżeli dodatkowo jest stosowany lek moczopędny. Leki z grupy NLPZ mogą osłabiać przeciwnadciśnieniowe działanie inhibitorów ACE. Dodatkowo NLPZ stosowane jednocześnie z inhibitorami ACE mogą zwiększać ryzyko zaburzenia czynności nerek, w tym wystąpienia ostrej niewydolności nerek oraz zwiększać stężenie potasu we krwi, szczególnie u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek w wywiadzie - jednoczesne stosowanie tych leków powinno być bardzo ostrożne, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku. Pacjenci powinni być odpowiednio nawodnieni, należy rozważyć kontrolowanie czynności nerek po rozpoczęciu leczenia skojarzonego. a następnie okresowo w trakcie jego trwania. Allopurynol, cytostatyki i leki immunosupresyjne, glikokortykosteroidy stosowane ogólnie lub prokainamid stosowane jednocześnie z inhibitorami ACE mogą zwiększać ryzyko leukopenii. Alkohol, barbiturany, narkotyki, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne lub neuroleptyki stosowane jednocześnie z chinaprylem mogą nasilać hipotonię ortostatyczną. Leki sympatykomimetyczne mogą osłabiać przeciwnadciśnieniowe działanie inhibitorów ACE. U pacjentów leczonych inhibitorami ACE i trimetoprimem opisywano występowanie ciężkej hiperkaliemii. Leki przeciwnadciśnieniowe mogą nasilać hipotensyjne działanie chinaprylu. Leki zobojętniające mogą zmniejszać biodostępność chinaprylu. Jednoczesne stosowanie inhibitorów ACE i doustnych leków przeciwcukrzycowych lub insuliny może nasilić ryzyko hipoglikemii, szczególnie w pierwszych tygodniach skojarzonego leczenia oraz u pacjentów z niewydolnością nerek - może być konieczne dostosowanie dawkowania leków przeciwcukrzycowych.
Q-pril - dawkowanie
Doustnie. Dorośli. Nadciśnienie tętnicze samoistne. Monoterapia: zalecana dawka początkowa w niepowikłanym nadciśnieniu wynosi 10 mg na dobę. W zależności od odpowiedzi klinicznej dawkę można stopniowo zwiększać (podwajając dawkę) do dawki podtrzymującej 20-40 mg na dobę, podawanej w 1-2 dawkach. U większości pacjentów w leczeniu przewlekłym stosuje się pojedynczą dawkę chinaprylu podawaną raz na dobę. U niektórych chorych stosowano dawki do 80 mg na dobę. Jednoczesne stosowanie leków moczopędnych: zalecana dawka początkowa chinaprylu wynosi 2,5 mg na dobę. Następnie dawkę należy stopniowo zwiększać aż do uzyskania optymalnej odpowiedzi terapeutycznej. Zastoinowa niewydolność serca: zalecana dawka początkowa wynosi 2,5 mg na dobę. Następnie dawkę należy stopniowo zwiększać aż do 40 mg na dobę, którą podaje się w 1-2 dawkach, jednocześnie z lekiem moczopędnym i (lub) glikozydem nasercowym. Dawka podtrzymująca zwykle wynosi 10-20 mg na dobę w skojarzeniu z innymi lekami. W leczeniu ciężkiej lub niestabilnej zastoinowej niewydolności serca oraz u pacjentów, którzy znajdują się w grupie zwiększonego ryzyka stosowanie chinaprylu należy zawsze rozpoczynać w szpitalu pod ścisłym nadzorem lekarza.
U osób w podeszłym wieku zalecana dawka początkowa w leczeniu nadciśnienia pierwotnego wynosi 2,5 mg; następnie dawkę stopniowo zwiększa się aż do uzyskania optymalnej odpowiedzi terapeutycznej. U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek przy klirensie kreatyniny 30-60 ml/min maksymalna zalecana dawka początkowa wynosi 5 mg; przy klirensie 10-30 ml/min - 2,5 mg.
Preparat można przyjmować niezależnie od posiłku; preparat należy przyjmować regularnie o tej samej porze.
Q-pril - uwagi
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek należy regularnie kontrolować stężenie potasu i kreatyniny. Ze względu na możliwość wystąpienia zawrotów głowy lub uczucia zmęczenia, lek może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, szczególnie na początku leczenia.
