Rennie Antacidum - skład
1 tabl. zawiera 680 mg węglanu wapnia (272 mg wapnia) i 80 mg ciężkiego węglanu magnezu (20 mg magnezu). Preparat zawiera sacharozę.
Reklama
Rennie Antacidum - działanie
Preparat zawiera dwie substancje zobojętniające (węglan wapnia i węglan magnezu). Działa miejscowo, zobojętnia kwas solny w żołądku. Nie wchłania się do krwioobiegu. W żołądku węglan wapnia i węglan magnezu reagują z sokiem żołądkowym, tworząc wodę i rozpuszczalne sole mineralne. Niewielkie ilości wapnia i magnezu mogą się wchłaniać w tej postaci. Stopień wchłaniania zależy od podanej dawki. Wchłaniane jest około 10% podanej dawki wapnia i 15-20% magnezu. U zdrowych osób niewielkie ilości wapnia i magnezu, które zostały wchłonięte są zwykle szybko wydalane przez nerki. U pacjentów z niewydolnością nerek stężenia wapnia i magnezu w surowicy mogą być zwiększone. Nierozpuszczalne sole wapnia i magnezu powstające w jelitach, są następnie wydalane z kałem.
Reklama
Rennie Antacidum - wskazania
Objawowe leczenie dolegliwości związanych z nadkwaśnością soku żołądkowego, takich jak: zgaga, niestrawność, wzdęcia, nudności, uczucie pełności lub ciężkości w nadbrzuszu, odbijanie.
Reklama
Rennie Antacidum - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Hiperkalcemia i (lub) stany powodujące hiperkalcemię. Kamica nerkowa z kamieniami zawierającymi osady wapniowe. Ciężka niewydolność nerek. Hipofosfatemia.
Reklama
Rennie Antacidum - ostrzeżenia
Należy unikać długotrwałego stosowania preparatu. Nie należy przekraczać podanej dawki. Jeśli objawy się utrzymują lub ustępują tylko częściowo, należy zasięgnąć dodatkowej porady lekarza. Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z niewydolnością nerek. U pacjentów tych, należy regularnie kontrolować stężenie wapnia, fosforanów i magnezu w surowicy. Preparatu nie należy stosować w przypadku hiperkalciurii. Długotrwałe przyjmowanie leku w dużych dawkach może spowodować wystąpienie działań niepożądanych, takich jak hiperkalcemia, hipermagnezemia i zespół mleczno-alkaliczny, zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością nerek. Preparatu nie należy przyjmować z dużymi ilościami mleka lub produktów nabiałowych. Długotrwałe stosowanie leku zwiększa ryzyko powstawania kamieni nerkowych. Jeżeli objawy choroby nie ustąpią po 7 dniach, lekarz powinien dokonać ponownie oceny klinicznej. Preparat zawiera sacharozę (475 mg/tabl.) - nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy. Preparat nie zawiera sodu.
Reklama
Rennie Antacidum - ciąża
Stosowanie leku w czasie ciąży jest możliwe, jeśli jest on stosowany zgodnie z zaleceniami. Nie należy stosować dawki większej niż maksymalna zalecana dawka dobowa i nie powinno się jej stosować dłużej niż przez 2 tyg. Aby zapobiec nadmiernemu przyjmowaniu wapnia, kobiety w ciąży powinny unikać jednoczesnego nadmiernego spożycia mleka i produktów mlecznych. Wapń i magnez przenikają do mleka ludzkiego, ale ocenia się, że lek stosowany w dawkach terapeutycznych nie powoduje żadnych skutków u noworodków/niemowląt karmionych piersią. Nie ma dowodów wskazujących na to, że preparat przyjmowany zgodnie z zalecanym dawkowaniem ma niekorzystny wpływ na płodność.
Reklama
Rennie Antacidum - efekty uboczne
Bardzo rzadko zgłaszano reakcje nadwrażliwości. Objawy kliniczne mogą obejmować wysypkę, pokrzywkę, świąd, obrzęk naczynioruchowy, duszność i wstrząs anafilaktyczny. Długotrwałe stosowanie wysokich dawek, szczególnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, może powodować hipermagnezemię lub hiperkalcemię i zasadowicę. Ponadto mogą wystąpić: nudności, wymioty, dyskomfort w żołądku, zaparcia, biegunka, osłabienie mięśni. Działania niepożądane występujące tylko w kontekście zespołu mleczno-alkalicznego: zaburzenia smaku, zwapnienia i osłabienie, bóle głowy, azotemia.
Rennie Antacidum - interakcje
Zmiany kwaśności soku żołądkowego, np. spowodowane przyjmowaniem substancji zobojętniających, mogą wpłynąć na stopień i szybkość wchłaniania jednocześnie podawanych leków. Udowodniono, że środki zobojętniające zawierające wapń i magnez mogą tworzyć kompleksy z niektórymi substancjami, np. antybiotykami (tetracyklinami) i syntetycznymi lekami chemioterapeutycznymi przeciwbakteryjnymi (chinolonami) oraz glikozydami nasercowymi (np. digoksyną), bisfosfonianami, dolutegrawirem, lewotyroksyną i eltrombopagiem, co powoduje zmniejszenie ich wchłaniania. Należy to wziąć pod uwagę, jeśli rozważa się równoczesne podawanie tych leków. Sole wapniowe zmniejszają wchłanianie fluorków i preparatów zawierających żelazo, a sole wapniowe i sole magnezowe mogą utrudniać wchłanianie fosforanów. Diuretyki tiazydowe zmniejszają wydalanie wapnia z moczem. Z uwagi na zwiększone ryzyko hiperkalcemii w przypadku jednoczesnego stosowania diuretyków tiazydowych należy regularnie kontrolować stężenie wapnia w surowicy. Zaleca się, by środki zobojętniające nie były przyjmowane równocześnie z innymi lekami, ale w odstępie 1 h lub 2 h.
Rennie Antacidum - dawkowanie
Doustnie. Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: dawka jednorazowa 1-2 tabl. do ssania lub żucia. W przypadku wystąpienia zgagi lub bólu można przyjąć dodatkowo 1 lub 2 tabl. pomiędzy zwykłymi porami dawkowania. Nie należy przyjmować więcej niż 11 tabl. w ciągu 24 h. Maksymalny okres samoleczenia przez pacjenta to 14 dni. Jeśli objawy nie ustąpią po 7 dniach, pacjent powinien skonsultować się z lekarzem. Jeśli objawy nie ustąpią pomimo stosowania leku, zalecana jest diagnostyka w celu wykluczenia poważniejszej choroby. Sposób podania. Zaleca się przyjmowanie leku 1 h po posiłku i przed snem.
Rennie Antacidum - uwagi
Lek nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
