Reumelox - skład
1 tabl. zawiera 7,5 mg meloksykamu. Lek zawiera laktozę
Reklama
Reumelox - działanie
Lek z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych, z rodziny oksykamów. Wywiera działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe poprzez hamowanie cyklooksygenazy prostaglandynowej. Dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, biodostępność wynosi ok. 89%, Cmax występuję w ciągu 5-6 h. Po podaniu wielokrotnym stan stacjonarny uzyskuje się w ciągu 3-5 dni. W bardzo dużym stopniu wiąże się z białkami osocza, głównie z albuminami (99%). Meloksykam przenika do płynu maziowego i osiąga tam stężenia stanowiące w przybliżeniu połowę wartości stężenia występującego we krwi. Podlega znacznej biotransformacji w wątrobie. W metabolizmie uczestniczą enzymy CYP2C9, częściowo CYP3A4. Meloksykam jest wydalany głównie w postaci metabolitów w równych proporcjach z moczem i z kałem. Mniej niż 5% dawki dobowej wydalane jest w postaci niezmienionej z kałem, a z moczem tylko w śladowej ilości. Średni T0,5 wynosi około 20 h.
Reklama
Reumelox - wskazania
Lek przeciwzapalny i przeciwbólowy stosowany w bólach kostno-stawowych i mięśniowych w przebiegu chorób reumatoidalnych i zwyrodnieniowych stawów. Stosowany w krótkotrwałym leczeniu zaostrzeń objawów chorób reumatoidalnych, takich jak: reumatoidalne zapalenie stawów, młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa.
Reklama
Reumelox - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na meloksykam, inne NLPZ lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Występujące w przeszłości reakcje nadwrażliwości, takie jak objawy astmy oskrzelowej, polipy nosa, obrzęk naczynioruchowy lub pokrzywka wywołane podaniem kwasu acetylosalicylowego lub innych NLPZ. Czynna lub nawracająca choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy. Perforacja i krwawienie z przewodu pokarmowego związane z terapią lekami z grupy NLPZ w wywiadzie. Krwawienie z przewodu pokarmowego, krwawienie z naczyń mózgowych i inne krwawienia. Ciężka niewydolność wątroby. Ciężka niewydolność nerek u pacjentów niedializowanych. Ciężka niewydolność serca. Dzieci i młodzież w wieku <16 lat. Ciąża. Okres i karmienia piersią.
Reklama
Reumelox - ostrzeżenia
Szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów, u których istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia owrzodzenia i krwawienia z przewodu pokarmowego. Ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji zwiększa się wraz ze zwiększeniem dawki NLPZ, u pacjentów z owrzodzeniem w wywiadzie (zwłaszcza powikłanym krwotokiem lub perforacją), u osób w podeszłym wieku oraz u pacjentów przyjmujących jednocześnie inne leki, które mogą zwiększać ryzyko zaburzeń żołądka i jelit lub krwawień (takie jak: doustne kortykosteroidy, leki przeciwzakrzepowe - przeciwwskazane, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny - SSRI lub leki przeciwpłytkowe, w tym kwas acetylosalicylowy w małej dawce) - w tych grupach pacjentów niezbędny jest ścisły nadzór lekarski i zachowanie szczególnej ostrożności, należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę leku oraz rozważyć leczenie skojarzone z lekami ochronnymi (np. mizoprostolem lub inhibitorami pompy protonowej). Zapalenie błony śluzowej przełyku lub żołądka oraz owrzodzenie żołądka w wywiadzie wymagają całkowitego wyleczenia przed rozpoczęciem stosowania meloksykamu. Jednoczesne stosowanie meloksykamu z innymi lekami z grupy NLPZ, w tym z selektywnymi inhibitorami COX-2 nie jest zalecane, z uwagi na zwiększone ryzyko wystąpienia poważnych działań niepożądanych. Przyjmowanie meloksykamu w najmniejszej dawce skutecznej i przez najkrótszy czas konieczny do złagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych. Ostrożnie stosować u pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, chorobą Leśniowskiego-Crohna (ryzyko zaostrzenia tych chorób); ze zmniejszonym przepływem krwi przez nerki i zmniejszoną objętością krwi (np. u pacjentów w podeszłym wieku, z zastoinową niewydolnością serca, marskością wątroby, zespołem nerczycowym, niewydolnością nerek lub nefropatią toczniową, niewydolnością wątroby, jak również u pacjentów stosujących inhibitory ACE, antagonistów receptora angiotensyny II, leki moczopędne lub u pacjentów poddawanych rozległym zabiegom chirurgicznym prowadzącym do hipowolemii) - u ww. pacjentów leku nie należy stosować dłużej niż 7 dni, w przypadku dłuższego stosowania zalecana jest kontrola diurezy i innych parametrów czynności nerek; z niewydolnością serca lub nadciśnieniem tętniczym (ryzyko pogorszenia stanu pacjentów, ze względu na wywołane meloksykanem zatrzymanie sodu, potasu i wody oraz zaburzenie działania natriuretycznego leków moczopędnych, ponadto działanie leków hipotensyjnych może zostać osłabione); z ryzykiem hiperkaliemii (np. u pacjentów z cukrzycą lub przyjmujących leki zwiększające stężenie potasu we krwi); z małą masą ciała i (lub) osłabionych; w podeszłym wieku (większe ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, ponadto u tych pacjentów czynność nerek, wątroby i serca może być zaburzona). Stosowanie niektórych leków z grupy NLPZ (zwłaszcza w dużych dawkach i długotrwale) może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar); dane te są niewystarczające, aby wykluczyć takie ryzyko w przypadku przyjmowania meloksykamu. Meloksykam może maskować objawy istniejącej choroby zakaźnej. Stosowanie leku należy przerwać w przypadku wystąpienia: objawów ze strony przewodu pokarmowego, zwłaszcza krwotoku z czy owrzodzenia; objawów nadwrażliwości, takich jak: wysypka skórna, zmiany na błonach śluzowych; nieprawidłowych wyników badań laboratoryjnych (badania czynności wątroby, nerek, morfologia; przeprowadzić odpowiednie badania kontrolne). Ze względu na zawartość laktozy, leku nie stosować u pacjentów z dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Preparat zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy, że uznaje się go za „wolny od sodu”.
Reklama
Reumelox - ciąża
Lek jest przeciwwskazany w ciąży. Hamowanie syntezy prostaglandyn może negatywnie wpływać na przebieg ciąży i (lub) rozwój zarodka/płodu: ryzyko poronienia oraz występowania wad wrodzonych serca i wytrzewienia wskutek zastosowania inhibitora syntezy prostaglandyn we wczesnej ciąży; całkowite ryzyko wystąpienia sercowo-naczyniowych wad rozwojowych zwiększa się z poniżej 1% do około 1,5%; ryzyko zwiększa się wraz z dawką oraz czasem trwania leczenia. W III trymestrze wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn mogą wywołać u płodu nadciśnienie płucne, przedwczesne zamknięcie przewodu tętniczego oraz zaburzenia czynności nerek, mogące przekształcać się w niewydolność nerek z małowodziem; u matki - zahamować czynność skurczową macicy; u matki i u płodu możliwe jest wystąpienie działania antyagregacyjnego przejawiającego się wydłużeniem czasu krzepnięcia. NLPZ przenikają do mleka kobiet karmiących piersią. Stosowanie w czasie laktacji jest przeciwwskazane. Meloksykam może zaburzać płodność u kobiet przez wpływ na owulację; działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii.
Reklama
Reumelox - efekty uboczne
Często: oszołomienie, ból głowy, niestrawność, nudności, wymioty, ból brzucha, zaparcia, wzdęcia, biegunka. Niezbyt często: niedokrwistość, zawroty głowy, senność, zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi, nagłe zaczerwienienie twarzy, krwawienia z przewodu pokarmowego, choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy, zapalenie błony śluzowej przełyku, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej (w tym wrzodziejące), przemijające zaburzenia wskaźników czynności wątroby (np. zwiększenie aktywności aminotransferaz lub stężenia bilirubiny), pokrzywka, świąd, wysypka, zatrzymanie sodu i wody, hiperkaliemia, zaburzenia wskaźników czynności nerek (np. zwiększenie stężenia kreatyniny lub mocznika), obrzęki, w tym obrzęki kończyn dolnych. Rzadko: leukopenia, małopłytkowość, reakcje anafilaktyczne lub anafilaktoidalne, zaburzenia nastroju, bezsenność, koszmary senne, zaburzenia widzenia (w tym nieostre widzenie, zapalenie spojówek), kołatanie serca, niewydolność serca, napady astmy u niektórych pacjentów z nadwrażliwością na kwas acetylosalicylowy lub inne NLPZ, perforacja przewodu pokarmowego, zapalenie błony śluzowej żołądka, zapalenie jelita grubego, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, obrzęk naczynioruchowy, rumień wielopostaciowy. Bardzo rzadko: agranulocytoza, zapalenie wątroby, niewydolność nerek. Obserwowano pojedyncze przypadki śródmiąższowego zapalenia nerek, ostrą martwicę cewek nerkowych, zespół nerczycowy, martwicę brodawek nerkowych. Częstość nieznana: dezorientacja, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, szumy uszne, zapalenie trzustki, nadwrażliwość na światło. Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie niektórych NLPZ (szczególnie długotrwale w dużych dawkach) jest związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar). W związku z leczeniem NLPZ zgłaszano występowanie obrzęków, nadciśnienia i niewydolności serca. Choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy, perforacja lub krwawienie z przewodu pokarmowego mogą mieć czasami ciężki przebieg, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku. Mogą wystąpić także inne działania niepożądane, jak smoliste stolce, krwawe wymioty lub zaostrzenie choroby Leśniowskiego-Crohna.
Reumelox - interakcje
Stosowanie meloksykamu z: innymi NLPZ (w tym salicylanami w dawkach przeciwzapalnych oraz inhibitorami COX-2) - ryzyko owrzodzenia przewodu pokarmowego oraz krwawienia (nie stosować łącznie); kortykosteroidami - ryzyko reakcji niepożądanych, głównie w obrębie przewodu pokarmowego (owrzodzenie lub krwawienie); doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi (pochodne kumaryny) - nasilenie działania leków przeciwzakrzepowych, ryzyko krwawienia i uszkodzenia błony śluzowej przewodu pokarmowego (nie stosować łącznie); lekami trombolitycznymi i antyagregacyjnymi - ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego i uszkodzenia błony śluzowej przewodu pokarmowego; selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) - ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego; lekami przeciwnadciśnieniowymi (leki moczopędne, leki β-adrenolityczne inhibitory ACE, oraz antagoniści angiotensyny II) - zmniejszenie skuteczność diuretyków i innych leków hipotensyjnych oraz ryzyko pogorszenia czynności nerek, aż ostrej niewydolności nerek włącznie, zwłaszcza u pacjentów z istniejącymi zaburzeniami czynności nerek, odwodnionych, w podeszłym wieku (taka terapia skojarzona powinno być prowadzona bardzo ostrożnie, pacjentów należy odpowiednio nawodnić, ponadto należy rozważyć monitorowanie czynności nerek po włączeniu leczenia skojarzonego, a następnie okresowo); diuretykami oszczędzającymi potas - ryzyko hiperkaliemii (zaleca się kontrolowanie stężenia potasu we krwi); cyklosporyną, takrolimusem - zwiększone ryzyko działania nefrotoksycznego; litem - zwiększenie stężenia i nasilenie toksyczności litu (nie stosować łącznie; jeżeli takie skojarzenie jest konieczne, należy uważnie monitorować stężenie litu we krwi na początku leczenia, podczas zmiany dawkowania i odstawiania meloksykamu); metotreksatem - zwiększenie stężenia i nasilenie toksyczności (należy unikać stosowania meloksykamu w skojarzeniu z dużymi dawkami metotreksatu, tj. >15 mg/tydz.; zachować szczególną ostrożność u pacjentów leczonych małą dawką metotreksatu, monitorować czynność nerek i liczbę leukocytów). Opisywano zmniejszenie skuteczności systemu terapeutycznego domacicznego pod wpływem NLPZ (doniesienia te wymagają potwierdzenia). Cholestyramina przyspiesza wydalanie meloksykamu poprzez przerwanie krążenia wątrobowo-jelitowego, skraca jego T0,5 do 13 +/_ 3 h (ta interakcja jest istotna klinicznie). Nie stwierdzono klinicznie istotnych interakcji farmakokinetycznych z lekami zobojętniającymi, cymetydyną, digoksyną i furosemidem. Nie można wykluczyć interakcji z lekami przeciwcukrzycowymi.
Reumelox - dawkowanie
Doustnie. Dorośli: 1 tabl. (7,5 mg) raz na dobę. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku stosować dawkę 7,5 mg na dobę. U pacjentów z podwyższonym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych leczenie rozpoczynać od dawki 7,5 mg na dobę. U pacjentów dializowanych z ciężką niewydolnością nerek nie należy stosować dawki większej niż 7,5 mg na dobę. U pacjentów z łagodnym do umiarkowanego zaburzeniem czynności wątroby zmniejszenie dawki nie jest konieczne. Nie stosować u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Nie stosować u dzieci i młodzieży wieku <16 lat. Sposób podania. Dawkę dobową należy przyjmować w dawce pojedynczej podczas posiłku, popijając wodą.
Reumelox - uwagi
W przypadku wystąpienia zaburzeń widzenia, senności, zawrotów głowy lub innych zaburzeń dotyczących OUN, nie zaleca się prowadzenia pojazdów ani obsługiwania maszyn.
