Simvalip - skład
1 tabl. powl. zawiera 10 mg, 20 mg lub 40 mg symwastatyny. Preparat zawiera laktozę.
Reklama
Simvalip - działanie
Aktywny metabolit symwastatyny (beta-hydroksykwas) jest inhibitorem reduktazy 3-hydroksy-3-metyloglutarylokoenzymu A (HMG-CoA). Enzym ten katalizuje konwersję HMG-CoA do mewalonianu, czyli wczesny etap biosyntezy cholesterolu. Symwastatyna obniża zarówno prawidłowe, jak i zwiększone stężenie cholesterolu LDL. Mechanizm obniżania stężenia cholesterolu LDL przez symwastatynę może być wynikiem zarówno zmniejszenia stężenia cholesterolu VLDL, jak i indukcji receptora LDL, co prowadzi do zmniejszenia produkcji i zwiększonego katabolizmu cholesterolu LDL. Obserwuje się również znaczne zmniejszenie stężenia apolipoproteiny B. Ponadto, symwastatyna umiarkowanie zwiększa stężenie cholesterolu HDL i zmniejsza stężenie triglicerydów w osoczu. Po podaniu doustnym nie więcej niż 5% dawki dostaje się do krążenia ogólnego w postaci beta-hydroksykwasu. Maksymalne stężenie aktywnych inhibitorów w osoczu występuje w ciągu ok. 1-2 h po podaniu. Lek i jego metabolity wiążą się z białkami osocza w ponad 95%. Symwastatyna jest substratem dla CYP3A4, głównymi metabolitami są: beta-hydroksykwas i 4 inne aktywne metabolity. 13% dawki wydalane jest z moczem, 60% z kałem.
Reklama
Simvalip - wskazania
Hipercholesterolemia. Leczenie pierwotnej hipercholesterolemii lub dyslipidemii mieszanej jako uzupełnienie leczenia dietą, gdy reakcja na dietę lub na inne niefarmakologiczne metody leczenia (ćwiczenia fizyczne, zmniejszenie masy ciała) jest niewystarczająca. Leczenie homozygotycznej hipercholesterolemii rodzinnej, jako uzupełnienie leczenia dietą i innych sposobów leczenia mających na celu obniżenie stężenia lipidów (np. afereza LDL) lub gdy inne metody leczenia nie są wskazane. Zapobieganie zdarzeniom ze strony układu sercowo-naczyniowego. Zmniejszenie zachorowalności i śmiertelności z powodu chorób układu sercowo-naczyniowego u pacjentów z jawną miażdżycą naczyń serca lub cukrzycą, zarówno z prawidłowym jak i z podwyższonym stężeniem cholesterolu, jako uzupełnienie postępowania mającego na celu skorygowanie innych czynników ryzyka i uzupełnienie innej terapii zapobiegającej chorobom serca.
Reklama
Simvalip - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na symwastatynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Czynna choroba wątroby lub utrzymujące się, niewyjaśnione zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy. Ciąża i laktacja. Jednoczesne podawanie silnych inhibitorów CYP3A4 (np. itrakonazol, ketokonazol, inhibitory proteazy wirusa HIV, erytromycyna, klarytromycyna, telitromycyna i nefazodon).
Reklama
Simvalip - ostrzeżenia
Ostrożnie stosować u pacjentów z czynnikami predysponującymi do wystąpienia rabdomiolizy: u pacjentów w podeszłym wieku (powyżej 70 lat), z zaburzeniami czynności nerek, z niewyrównaną niedoczynnością tarczycy, z indywidualnym lub rodzinnym wywiadem świadczącym o dziedzicznych zaburzeniach mięśniowych, z pojawiającymi się w przeszłości dolegliwościami mięśniowymi związanymi z przyjmowaniem statyn lub fibratów w wywiadzie oraz u pacjentów nadużywających alkoholu. W tych grupach pacjentów należy oznaczać aktywność CK przed rozpoczęciem leczenia - jeżeli aktywność CK jest wyższa niż 5-krotność górnej granicy normy - nie należy rozpoczynać leczenia. W tych grupach pacjentów należy rozważyć spodziewane korzyści leczenia i związane z tym ryzyko, przy czym zaleca się monitorowanie kliniczne pacjenta. Podawanie leku musi być przerwane, jeśli nastąpi zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej (ponad 5-razy powyżej górnej granicy normy); należy rozważyć przerwanie leczenia jeżeli objawy ze strony mięśni są poważne nawet gdy aktywność CK nie przekracza 5-krotności górnej granicy normy. W przypadku podejrzenia miopatii z jakiegokolwiek innego powodu lek należy odstawić. Jeśli objawy ze strony mięśni ustąpią i wartość CK powróciła do normy, można rozważyć ponowne podanie statyny w najmniejszej skutecznej dawce przy ścisłej kontroli stanu zdrowia pacjenta. Leczenie należy przerwać na kilka dni przed planowanym zabiegiem chirurgicznym lub w przypadku pojawienia się innych poważnych chorób lub stanów wymagających interwencji chirurgicznej. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów, u których występuje zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy. Należy przerwać stosowanie leku, jeżeli utrzymuje się tendencja do zwiększania aktywności aminotransferaz, zwłaszcza, gdy osiągnie ona 3-krotność górnej granicy normy i będzie się utrzymywać. Lek stosować ostrożnie u pacjentów pijących znaczne ilości alkoholu. Ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności, nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci. Preparat zawiera laktozę - nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Reklama
Simvalip - ciąża
Preparat jest przeciwwskazany w ciąży i okresie karmienia piersią oraz u kobiet planujących ciążę.
Reklama
Simvalip - efekty uboczne
Rzadko: anemia, ból głowy, parestezje, zawroty głowy, neuropatia obwodowa, zaparcia, bóle brzucha, wzdęcia, nudności, niestrawność, biegunka, wymioty, zapalenie trzustki, zapalenie wątroby i (lub) żółtaczka, wysypka, świąd, łysienie, miopatia, rabdomioliza, bóle mięśniowe, kurcze mięśni, osłabienie, zwiększenie aktywności aminotransferaz w osoczu (AlAT, AspAT, GGT). W rzadkich przypadkach opisywano zespół nadwrażliwości, obejmujący niektóre z poniższych stanów: obrzęk naczynioruchowy, zespół toczniopodobny, polimialgia reumatyczna, zapalenie skórno-mięśniowe, zapalenie naczyń, trombocytopenia, eozynofilia, wzrost OB, zapalenie stawów i bóle stawów, pokrzywka, nadwrażliwość na światło, gorączka, zaczerwienienie skóry, duszność i złe samopoczucie.
Simvalip - interakcje
Przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie symwastatyny z itrakonazolem, ketokonazolem, inhibitorami proteazy HIV, erytromycyną, klarytromycyną, telitromycyną i nefazodonem. Jeśli nie można uniknąć leczenia itrakonazolem, ketokonazolem, erytromycyną, klarytromycyną lub telitromycyną, na jego czas należy przerwać podawanie symwastatyny. Należy zachować ostrożność łącząc symwastatynę z innymi, słabszymi inhibitorami CYP3A4: cyklosporyną, werapamilem, diltiazemem. Ryzyko wystąpienia miopatii i rabdomiolizy zwiększa się przy jednoczesnym podawaniu cyklosporyny, szczególnie przy większych dawkach symwastatyny. Z tego względu nie należy przekraczać dawki dobowej symwastatyny 10 mg u pacjentów leczonych równocześnie cyklosporyną. Gemfibrozyl zwiększa 1,9-krotnie AUC kwasu symwastatyny, prawdopodobnie na skutek zahamowania glukuronizacji - należy unikać jednoczesnego stosowania symwastatyny z gemfibrozylem, chyba że spodziewane korzyści przewyższają ryzyko. Ryzyko wystąpienia miopatii zwiększa się w przypadku jednoczesnego stosowania symwastatyny i fibratów oraz niacycny w dawce ≥ 1 g na dobę - dawka symwastatyny nie powinna przekraczać 10 mg na dobę. Ryzyko wystąpienia miopatii i rabdomiolizy wzrasta przy stosowaniu amiodaronu lub werapamilu w połączeniu z dużymi dawkami symwastatyny. Dawka dobowa symwastatyny u pacjentów otrzymujących jednocześnie amiodaron lub werapamil nie powinna przekraczać 20 mg, o ile potencjalne korzyści kliniczne nie przewyższają zwiększonego ryzyka wystąpienia miopatii i rabdomiolizy. Ze względu na ryzyko miopatii należy zachować ostrożność u pacjentów stosujących jednocześnie symwastynę oraz diltiazem - dawka dobowa symwastatyny u pacjentów otrzymujących jednocześnie diltiazem nie powinna przekraczać 40 mg, o ile potencjalne korzyści kliniczne nie przewyższają zwiększonego ryzyka wystąpienia miopatii i rabdomiolizy. Sok z grejpfruta hamuje aktywność cytochromu P450 3A4 - należy unikać spożywania soku z grejpfruta podczas leczenia symwastatyną. Symwastatyna w dawce 20-40 mg na dobę umiarkowanie nasila działanie leków przeciwzakrzepowych z grupy pochodnych kumaryny - u pacjentów leczonych pochodnymi kumaryny czas protrombinowy należy oznaczyć przed rozpoczęciem leczenia symwastatyną i często powtarzać pomiary na początku leczenia w celu upewnienia się, czy nie doszło do znaczących zmian tego parametru. Po osiągnięciu stabilnych wartości czasu protrombinowego, pomiary można powtarzać w odstępach czasu zalecanych u pacjentów leczonych pochodnymi kumaryny. Powyższą procedurę należy powtórzyć przy zmianie dawki symwastatyny lub przerwaniu stosowania tego leku. Symwastatyna nie wpływa hamująco na CYP3A4 - nie powinna wpływać na stężenie w osoczu substancji metabolizowanych przy udziale tego cytochromu.
Simvalip - dawkowanie
Doustnie. Dorośli. Hipercholesterolemia. Pacjent powinien stosować standardową niskocholesterolową dietę, którą należy kontynuować w trakcie leczenia preparatem. Początkowa dawka wynosi zazwyczaj 10-20 mg na dobę, podawanych w pojedynczej dawce wieczorem. U pacjentów wymagających znacznego obniżenia LDL-C (powyżej 45%) dawka początkowa może wynosić 20-40 mg na dobę, podawanych w pojedynczej dawce wieczorem. Zmiany zalecanego dawkowania, jeśli zachodzi taka konieczność, powinny być dokonywane w odstępach czasu nie krótszych niż 4 tyg. Homozygotyczna hipercholesterolemia rodzinna: zalecana dawka wynosi 40 mg na dobę, podawanych wieczorem lub 80 mg na dobę w 3 dawkach podzielonych: 20 mg, 20 mg i 40 mg wieczorem. Preparat powinien być stosowany u tych pacjentów łącznie z innymi metodami postępowania, mającymi na celu obniżenie poziomu lipidów we krwi (np. afereza LDL) lub jeśli inne postępowanie nie jest możliwe. Zapobieganie zdarzeniom ze strony układu sercowo-naczyniowego: zwykle dawka preparatu u pacjentów z wysokim ryzykiem wystąpienia choroby niedokrwiennej serca, z hiperlipidemią lub bez wynosi 20-40 mg na dobę, podawanych w pojedynczej dawce wieczorem. Terapia lekowa może być podejmowana jednocześnie z wdrożeniem diety i ćwiczeń. Zmiany dawkowania, jeśli zachodzi taka konieczność, powinny być dokonywane w odstępach czasu nie krótszych niż 4 tyg. Leczenie skojarzone: preparat należy podawać powyżej 2 h przed podaniem sekwestrantów kwasów żółciowych lub powyżej 4 h po podaniu tych leków. U pacjentów przyjmujących równocześnie symwastytnę i cyklosporyny, gemfibrozyl, inne fibraty (z wyjątkiem fenofibratu) lub niacynę w dawkach obniżających poziom lipidów (≥1 g na dobę), dawka symwastatyny nie powinna przekraczać 10 mg na dobę. U pacjentów przyjmujących równocześnie symwastatynę i amiodaron lub werapamil, dawka symwastatyny nie powinna przekraczać 20 mg na dobę. U pacjentów przyjmujących równocześnie symwastatynę i diltiazem, dawka symwastatyny nie powinna przekraczać 40 mg na dobę. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny poniżej 30 ml/min), należy starannie rozważyć stosowanie symwastatyny w dawce dobowej przekraczającej 10 mg, i jeśli jest to konieczne, bardzo ostrożnie rozpocząć leczenie. Nie ma konieczności dostosowywania dawki u pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek oraz u pacjentów w podeszłym wieku.
Simvalip - uwagi
Przed rozpoczęciem podawania leku, a następnie okresowo jeśli są wskazania kliniczne zaleca się wykonanie testów wątrobowych. U pacjentów, u których dawkę zwiększono do 80 mg, dodatkowe badanie powinno się wykonać przed zwiększeniem dawki leku, kolejne po 3 mies., a następnie okresowo (np. co pół roku) przez pierwszy rok leczenia. U pacjentów, u których wystąpi zwiększenie aktywności aminotransferaz należy powtórzyć badania, a następne przeprowadzać je częściej. W przypadku prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn należy wziąć pod uwagę sporadyczne przypadki występowania zawrotów głowy.
