Simvor - skład
1 tabl. powl. zawiera 20 mg lub 40 mg simwastatyny.
Reklama
Simvor - działanie
Inhibitor reduktazy HMG-CoA, która katalizuje przemianę HMG-CoA do mewalonianu i jest najważniejszym enzymem wpływającym na szybkość syntezy cholesterolu. Simwastatyna po wchłonięciu w przewodzie pokarmowym łatwo ulega hydrolizie do otwartego kwasu ß-hydroksylowego, będącego silnym konkurencyjnym inhibitorem reduktazy HMG-CoA, powodując zmniejszenie syntezy cholesterolu. Hamowanie syntezy cholesterolu w wątrobie prowadzi do zwiększenia ilości receptorów dla LDL oraz przyspiesza katabolizm LDL. Może również zachodzić zmniejszenie wytwarzania LDL w wyniku hamowania wątrobowej syntezy lipoprotein VLDL. Simwastatyna zmniejsza stężenie cholesterolu całkowitego, cholesterolu-LDL oraz triglicerydów odpowiednio o: 25%, 35% i 10%. Jednocześnie zwiększa stężenie cholesterolu-HDL o 12%. Obserwuje się również zmniejszenie stężenia apolipoproteiny B. Po wchłonięciu z przewodu pokarmowego simwastatyna jest szybko metabolizowana w wątrobie (tzw. efekt pierwszego przejścia), w wyniku czego dostępność leku w krążeniu ogólnym jest niewielka i zmienna. Mniej niż 5% dawki doustnej dostaje się do krążenia w postaci aktywnego metabolitu. W znacznym stopniu wiąże się z białkami osocza (95%). Czas osiągnięcia maksymalnego stężenia wynosi 1,3-2,4 h. Simwastatyna ulega w wątrobie hydrolizie do aktywnej postaci kwasu ß-hydroksylowego. Wyizolowano również 3 inne metabolity. Simwastatyna jest wydalana głównie z kałem, gdzie występuje przede wszystkim nie wchłonięta frakcja leku, w ilości 60% podanej dawki. Około 13% leku jest wydalane z moczem. T0,5 aktywnego metabolitu wynosi około 2 h.
Reklama
Simvor - wskazania
Hiperlipidemia - preparat jest wskazany jako środek uzupełniający leczenie dietą pacjentów z pierwotną hipercholesterolemią, heterozygotyczną rodzinną hipercholesterolemią i mieszaną hiperlipidemią, u których odpowiedź na dietę i inne niefarmakologiczne metody jest niedostateczna. Choroba wieńcowa - preparat jest wskazany u pacjentów z chorobą wieńcową i hipercholesterolemią w celu: zmniejszenia ryzyka zgonu z powodu chorób naczyń wieńcowych, zmniejszenia ryzyka wystąpienia zawału nie kończącego się zgonem, zmniejszenia konieczności wykonywania zabiegów rewaskularyzacji tętnic wieńcowych.
Reklama
Simvor - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na simwastatynę lub pozostałe składniki preparatu. Czynna choroba wątroby lub niewyjaśnione i utrzymujące się zwiększenie aktywność aminotransferaz we krwi. Ciąża i okres karmienia piersią oraz kobiety w wieku rozrodczym nie stosujące skutecznych metod antykoncepcji. Jednoczesne stosowanie z mibefradilem.
Reklama
Simvor - ostrzeżenia
Leczenie simwastatyną należy okresowo wstrzymać lub zakończyć u pacjentów, u których występują czynniki ryzyka predysponujące do rozwoju niewydolności nerek wtórnej do rabdomiolizy, np. u pacjentów z ciężkim zakażeniem, niedociśnieniem, przechodzących poważny zabieg chirurgiczny, po urazach, u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami elektrolitowymi, zaburzeniami czynności układu wewnątrzwydzielniczego lub napadami drgawkowymi. Wskazaniem do przerwania leczenia jest: rozpoznanie lub podejrzenie miopatii, stwierdzenie zwiększonej aktywności kinazy kreatynowej (10-krotnie w stosunku do normy), zwiększenie aktywności aminotransferaz we krwi (3-krotnie w stosunku do normy). Przed rozpoczęciem lekami środkami, które mogą wchodzić w interakcje z simwastatyną (inhibitory CYP3A4) należy rozważyć potencjalne korzyści i ryzyko. Lek należy ostrożnie stosować u pacjentów spożywających znaczne ilości alkoholu i/lub po przebyciu choroby wątroby. Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania leku u dzieci nie została udokumentowana.
Reklama
Simvor - ciąża
Bezpieczeństwo stosowania w ciąży - kat. X. Lek jest przeciwwskazany w ciąży i okresie karmienia piersią. Należy zachować co najmniej jeden miesiąc przerwy między zakończeniem stosowania inhibitora reduktazy HMG-CoA a planowanym zajściem w ciążę. Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną antykoncepcję.
Reklama
Simvor - efekty uboczne
Układ mięśniowo-szkieletowy: kurcze mięśni, bóle mięśni, bóle stawów. Układ nerwowy: zaburzenia czynności niektórych nerwów czaszkowych (w tym zaburzenia smaku, zaburzenia ruchów nie kontrolowanych przez wzrok, porażenie nerwu twarzowego), drżenia, zawroty głowy, utrata pamięci, przeczulica, neuropatia obwodowa, porażenie nerwów obwodowych, zaburzenia psychiczne, lęk, bezsenność, depresja. Układ pokarmowy: zapalenie trzustki, zapalenie wątroby (w tym przewlekłe czynne zapalenie wątroby), żółtaczka zastoinowa, stłuszczenie wątroby, w rzadkich przypadkach marskość wątroby, piorunująca martwica wątroby i rak wątrobowokomórkowy; jadłowstręt, wymioty. Skóra: wyłysienie, świąd, zmiany skórne (guzki, zmiany zabarwienia, suchość skóry i błon śluzowych, zmiany dotyczące włosów i paznokci). Ginekomastia, utrata libido, zaburzenia wzwodu. Progresja zaćmy, porażenie mięśni oka. Simwastatyna i inne inhibitory reduktazy HMG-CoA mogą sporadycznie wywoływać miopatię z bólami mięśniowymi i osłabieniem, którym towarzyszy znaczne zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej (CK) - więcej niż 10 razy. Częstość występowania i nasilenie miopatii są zwiększone w przypadku jednoczesnego stosowania fibratów lub kwasu nikotynowego oraz jednoczesnego stosowania inhibitorów izoenzymu CYP3A4. Opisano rzadkie przypadki mioglobinurii w następstwie rabdomiolizy, z towarzyszącą lub bez - ostrą niewydolnością nerek. W rzadkich przypadkach opisywano objawy zespołu nadwrażliwości. Zmiany w wynikach badań laboratoryjnych: zwiększenie aktywności aminotransferaz, fosfatazy zasadowej, gamma-glutamylo-transpeptydazy i zwiększenie stężenia bilirubiny; zaburzenia czynności tarczycy.
Simvor - interakcje
Równoczesne stosowanie simwastatyny z cyklosporyną, itrakonazolem, ketokonazolem, erytromycyną, klarytromycyną, mibefradilem, fibratami, niacyną, inhibitorami proteazy HIV oraz nefazodonem może wiązać się ze zwiększonym ryzykiem rabdomiolizy oraz ostrej niewydolności nerek. Sok grejpfrutowy spożywany w ilości powyżej 1 l na dobę w czasie leczenia simwastatyną powoduje zwiększenie jej stężenia we krwi, co może zwiększać ryzyko wystąpienia miopatii. Równoczesne stosowanie doustnych leków przeciwzakrzepowych pochodnych kumaryny z inhibitorami reduktazy HMG-CoA może przedłużać krwawienie i wydłużać czas protrombinowy (podczas jednoczesnego stosowania należy kontrolować czas protrombinowy). Równoczesne stosowanie z digoksyną może powodować niewielkie zwiększenie stężenia digoksyny we krwi. Jednoczesne stosowanie simwastatyny i fibratów zwiększa ryzyko wystąpienia miopatii.
Simvor - dawkowanie
Doustnie, jednorazowo wieczorem. Hiperlipidemia: zalecana jednorazowa dawka dobowa wynosi 5-20 mg. Rozpiętość dawki dobowej wynosi 5-40 mg. Zmiany dawki należy dokonywać w odstępach co najmniej 4-tygodniowych. Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 40 mg. Maksymalna skuteczność występuje po 4-6 tyg. leczenia. W przypadku zmniejszenia stężenia cholesterolu-LDL poniżej 1,94 mmol/l lub cholesterolu całkowitego poniżej 3,6 mmol/l należy rozważyć zmniejszenie dawki leku. Choroba wieńcowa: zwykle początkowo stosuje się 20 mg na dobę; jeśli jest to konieczne, dobór dawki przeprowadza się w sposób opisany wyżej.
U pacjentów w podeszłym wieku zmniejszenie stężenia cholesterolu występuje po dawce 20 mg lub mniejszej. U pacjentów przyjmujących równocześnie cyklosporynę, należy stosować dawkę początkową 5 mg simwastatyny i nie należy przekraczać dawki 10 mg. U pacjentów przyjmujących jednocześnie fibraty maksymalna dawka simwastatyny wynosi 10 mg na dobę. U pacjentów z niewydolnością nerek przy klirensie kreatyniny poniżej 30 ml/min leczenie należy rozpoczynać od dawki 5 mg na dobę, a dawki większe niż 10 mg na dobę mogą być stosowane wyjątkowo.
Simvor - uwagi
Przed rozpoczęciem leczenia simwastatyną należy wykluczyć występowanie wtórnej hipercholesterolemii (tj. niewłaściwie leczona cukrzyca, niedoczynność tarczycy, zespół nerczycowy, dysproteinemia, zaburzenia drożności dróg żółciowych, przyjmowanie innych leków, alkoholizm). Przed rozpoczęciem oraz w trakcie trwania leczenia pacjenci muszą pozostawać na diecie z ograniczeniem tłuszczów nasyconych i cholesterolu. Przed rozpoczęciem leczenia, a następnie co 6 tyg. podczas pierwszych 3 miesięcy leczenia oraz co 8 tyg. przez pozostałą część pierwszego roku oraz w regularnych odstępach czasu w późniejszym okresie, należy kontrolować aktywność aminotransferaz we krwi.
