Soluvit N - skład
1 fiolka zawiera: 3,1 mg tiaminy azotanu (co odpowiada 2,5 mg witaminy B1), 4,9 mg soli sodowej fosforanu ryboflawiny (co odpowiada 3,6 mg witaminy B2), 40 mg nikotynamidu, 4,9 mg chlorowodorku pirydoksyny (co odpowiada 4,0 mg witaminy B6), 16,5 mg pantotenianu sodu (co odpowiada 15,0 mg kwasu pantotenowego), 113 mg askorbinianu sodu (co odpowiada 100 mg witaminy C), 60 µg biotyny, 0,40 mg kwasu foliowego, 5,0 µg cyjanokobalaminy. Osmolalność w 10 ml wody: ok. 490 mOsm/kg wody. pH w 10 ml wody: 5,8. Preparat zawiera parahydroksybenzoesan metylu.
Reklama
Soluvit N - działanie
Mieszanina witamin rozpuszczalnych w wodzie, w ilościach wchłanianych z diety doustnej i nie powinien wykazywać innych działań farmakodynamicznych poza utrzymywaniem lub uzupełnianiem odpowiedniego stanu odżywienia. Po podaniu dożylnym, witaminy rozpuszczalne w wodzie zawarte w preparacie ulegają podobnym procesom, jak witaminy rozpuszczalne w wodzie pochodzące z diety doustnej.
Reklama
Soluvit N - wskazania
Uzupełnienie dobowego zapotrzebowania na witaminy rozpuszczalne w wodzie w trakcie żywienia pozajelitowego u dorosłych pacjentów i dzieci.
Reklama
Soluvit N - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą np. tiaminę lub parahydroksybenzoesan metylu.
Reklama
Soluvit N - ostrzeżenia
Preparat nie może być podawany w postaci nierozpuszczonej. Jeżeli do rozpuszczenia użyto roztworów wodnych, mieszaninę należy chronić przed światłem. Nie jest to konieczne jeśli preparat rozpuszczono w emulsji tłuszczowej, np. Intralipid 10% lub Intralipid 20%, ze względu na ochronne działanie emulsji.
Reklama
Soluvit N - ciąża
Brak badań dotyczących wpływu na reprodukcję u zwierząt oraz badań klinicznych w okresie ciąży i podczas karmienia piersią. Istnieją jednak opublikowane dane dotyczące bezpiecznego podawania witamin rozpuszczalnych w wodzie u kobiet w okresie ciąży i podczas karmienia piersią.
Reklama
Soluvit N - efekty uboczne
Częstość nieznana: mogą wystąpić reakcje alergiczne, w tym reakcje anafilaktyczne u pacjentów nadwrażliwych na którykolwiek składnik preparatu, np. kwas foliowy, tiaminę lub parahydroksybenzoesan metylu.
Soluvit N - interakcje
Kwas foliowy może zmniejszać stężenie fenytoiny w osoczu i zaburzać obraz niedokrwistości złośliwej. Witamina B6 może zmniejszać skuteczność działania lewodopy.
Soluvit N - dawkowanie
Dożylnie. Dorośli pacjenci i dzieci o mc. ≥10 kg: zawartość 1 fiolki. Dzieci o mc. <10 kg: 1/10 zawartości fiolki/kg mc./dobę. Sposób podania. Dorośli pacjenci i dzieci w wieku od 11 lat. Zawartość jednej fiolki należy rozpuścić dodając 10 ml jednego z następujących preparatów: Vitalipid N Adult; Intralipid 10% lub Intralipid 20%; woda do wstrzykiwań; roztwór glukozy do infuzji (5% do 50%). Lek można dodawać do preparatów stosowanych do żywienia pozajelitowego zawierających węglowodany, tłuszcze, aminokwasy, elektrolity i pierwiastki śladowe, jeśli potwierdzono zgodność farmaceutyczną i stabilność powstałej mieszaniny. Dzieci w wieku do 11 lat. Zawartość jednej fiolki należy rozpuścić dodając 10 ml jednego z następujących preparatów: Vitalipid N Infant (dzieci o masie ciała powyżej 10 kg); Intralipid 10% lub Intralipid 20%; woda do wstrzykiwań; roztwór glukozy do infuzji (5% do 50%). Dzieci o masie ciała poniżej 10 kg powinny otrzymywać 1 ml powstałej mieszaniny/kg mc./dobę. Dzieci o masie ciała równej 10 kg lub powyżej powinny otrzymywać 10 ml (jedną fiolkę) preparatu na dobę. Mieszanina powstała po rozpuszczeniu leku w preparacie Vitalipid N Infant nie jest zalecana do stosowania u dzieci o masie ciała poniżej 10 kg ze względu na różnice w dawkowaniu. Lek można dodawać do preparatów stosowanych do żywienia pozajelitowego zawierających węglowodany, tłuszcze, aminokwasy, elektrolity i pierwiastki śladowe, jeśli potwierdzono zgodność farmaceutycznąi stabilność powstałej mieszaniny.
Soluvit N - uwagi
Biotyna może wpływać na badania laboratoryjne oparte na oddziaływaniu biotyny i streptawidyny, prowadząc do fałszywie obniżonych lub fałszywie podwyższonych wyników badań, w zależności od rodzaju próby. Ryzyko wpływu jest większe u dzieci oraz pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i wzrasta w przypadku większych dawek. Interpretując wyniki badań laboratoryjnych należy wziąć pod uwagę możliwy wpływ biotyny, zwłaszcza jeżeli obserwuje się brak zgodności z objawami klinicznymi (np. wyniki badania tarczycy naśladujące wyniki wskazujące na chorobę Gravesa-Basedowa uprzyjmujących biotynę pacjentów bez objawów tej choroby, lub fałszywie negatywne wyniki testów troponinowych upacjentów z zawałem mięśnia sercowego przyjmujących biotynę). W przypadkach, w których podejrzewa się wystąpienie interakcji, należy wykonać alternatywne badania nie podatne na wpływ biotyny, jeżeli są one dostępne. Jeśli zleca się badania laboratoryjne u pacjentów przyjmujących biotynę, należy skonsultować się z personelem laboratorium. Lek nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn.
