Sorbonit - skład
1 tabl. zawiera 10 mg diazotanu izosorbidu. Preparat zawiera laktozę.
Reklama
Sorbonit - działanie
Preparat o bezpośrednim działaniu na mięśnie gładkie naczyń krwionośnych, powodując rozszerzenie obwodowych naczyń krwionośnych żylnych i tętniczych. W wyniku rozszerzenia naczyń zmniejsza się obciążenie wstępne i następcze serca, co prowadzi do zmniejszenia zapotrzebowania mięśnia sercowego na tlen. Bezpośrednie działanie rozszerzające na tętnice wieńcowe oraz zmniejszenie napięcia późnorozkurczowego ściany serca zwiększa przepływ krwi przez mięsień sercowy (zwłaszcza w jego warstwie podwsierdziowej), a tym samym zwiększa podaż tlenu do niedokrwionych obszarów serca. Diazotan izosorbidu powoduje rozkurcz mięśniówki oskrzeli, dróg moczowych, pęcherzyka żółciowego, dróg żółciowych oraz przełyku, jelita cienkiego i grubego wraz ze zwieraczem odbytu. Na poziomie cząsteczkowym mechanizm działania azotanów polega najprawdopodobniej na tworzeniu tlenku azotu i zwiększaniu stężenia w komórkach mięśni gładkich cyklicznego monofosforanu guanidyny (cGMP), pełniącego rolę mediatora rozkurczu. Zwiększenie jego stężenia powoduje rozkurcz mięśni gładkich i w konsekwencji rozszerzenie naczyń krwionośnych. Diazotan izosorbidu jest bardzo szybko wchłaniany przez błonę śluzową jamy ustnej (początek działania po 1-2-(5) min, Cmax we krwi osiąga po 6-10-(15) min), ale wolniej wchłaniany jest z przewodu pokarmowego (początek działania po 15-30 min, Cmax we krwi po upływie 15 min - 1-2 h). Jest metabolizowany w procesie pierwszego przejścia, który jest bardziej zaznaczony przy podaniu doustnym niż podjęzykowym. W wątrobie, a także w wielu innych tkankach (np. w erytrocytach) diazotan izosorbidu jest stopniowo metabolizowany poprzez transferazę S-glutationu do farmakologicznie czynnych metabolitów. Główną drogą wydalania są nerki.
Reklama
Sorbonit - wskazania
Długotrwałe leczenie i zapobieganie bólom wieńcowym w dławicy piersiowej.
Reklama
Sorbonit - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną, inne azotany nieorganiczne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ostra niewydolność krążenia (wstrząs lub zapaść naczyniowa). Wstrząs kardiogenny (z wyjątkiem sytuacji, w których na skutek odpowiedniego postępowania uzyskuje się wystarczające ciśnienie późnorozkurczowe w lewej komorze serca). Serce płucne. Ostry zawał mięśnia sercowego z niskim ciśnieniem napełniania lewej komory serca (w tym świeży zawał ściany dolnej). Kardiomiopatia przerostowa z zawężeniem drogi odpływu. Znaczna niedokrwistość. Tamponada serca. Zaciskające zapalenie osierdzia. Znaczne niedociśnienie tętnicze (ciśnienie skurczowe poniżej 90 mmHg). Ciężka hipowolemia i inne zaburzenia prowadzące do hipowolemii, w tym znaczne odwodnienie, krwotok itp.). Jaskra, zwłaszcza z zamkniętym kątem. Jednoczesne stosowanie inhibitorów 5-fosfodiesterazy (tj. syldenafil, tadalafil, wardenafil) ze względu na ryzyko znacznego niedociśnienia tętniczego i zagrażających życiu powikłań sercowo-naczyniowych.
Reklama
Sorbonit - ostrzeżenia
Diazotan izosorbidu (ang. isosorbide dinitrate, ISDN) należy stosować ostrożnie i wyłącznie pod nadzorem medycznym w wypadku: niskiego ciśnienia napełniania, jak np. w zawale mięśnia sercowego, niewydolności lewokomorowej (należy unikać zmniejszenia ciśnienia tętniczego poniżej 90 mmHg); stenozy aortalnej i (lub) mitralnej; zaburzeń ortostatycznych; chorób przebiegających ze zwiększonym ciśnieniem śródczaszkowym. Szczególnej ostrożności wymagają pacjenci: z zaburzeniami regulacji krążenia, hipowolemią (np. w trakcie stosowania leków moczopędnych); z niedoczynnością tarczycy, hipotermią, niedożywieniem; z ciężkim uszkodzeniem mięśnia sercowego; z ciężką niewydolnością wątroby i (lub) nerek; z niedoborem G-6-PD; nadużywający alkoholu. Istnieją doniesienia o rozwoju tolerancji (zmniejszenie skuteczności), a także krzyżowej tolerancji na inne azotany (zmniejszenie skuteczności w wyniku wcześniejszego stosowania azotanów). Pacjentów przyjmujących podtrzymujące dawki diazotanu izosorbidu należy ostrzec przed stosowaniem leków zawierających inhibitory 5-fosfodiesterazy (tj. syldenafil, tadalafil, wardenafil). Nie należy przerywać leczenia ISDN w celu umożliwienia stosowania inhibitorów 5-fosfodiesterazy, gdyż może to grozić wywołaniem napadu dławicy piersiowej. Zwiększenie dawki i (lub) zmiana przerw między przyjmowaniem kolejnych dawek leku może spowodować osłabienie lub utratę jego działania. W celu uniknięcia powstania tolerancji na lek, którą obserwowano przy dłuższym stosowaniu, należy unikać długotrwałego stosowania dużych dawek. 1 tabl. preparatu zawiera 87 mg laktozy jednowodnej. Preparatu nie należy stosować u pacjentów z rzadko występującą nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Reklama
Sorbonit - ciąża
Ze względu na bark badań u kobiet w ciąży, izisorbidu diazotanu nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że lekarz uzna to za bezwzględnie konieczne i będzie bezpośrednio oraz w sposób ciągły nadzorował przebieg leczenia. Istnieją doniesienia o przenikaniu azotanów do mleka kobiecego i wywoływaniu przez nie methemoglobinemii u dziecka. Nie ustalono, w jakim zakresie diazotan izosorbidu i jego metabolity przenikają do mleka, dlatego należy zachować ostrożność podczas stosowania preparatu u kobiet karmiących piersią.
Reklama
Sorbonit - efekty uboczne
Bardzo często: ból głowy, zwłaszcza na początku leczenia, ustępujący zazwyczaj w trakcie dalszego stosowania (znane działanie niepożądane azotanów). Często: tachykardia, niedociśnienie ortostatyczne z odruchową tachykardią i przedmiotowymi i (lub) podmiotowymi objawami niedokrwienia mózgu (z sennością, zawrotami głowy i osłabieniem) na początku leczenia i po zwiększeniu dawki, nudności i wymioty, uczucie osłabienia, zawroty głowy, senność. Niezbyt często: nasilenie objawów dławicy piersiowej, udar przysadkowy (u pacjentów z nierozpoznanym guzem przysadki), zapaść krążeniowa (czasami z bradyarytmią i utratą przytomności), skórne odczyny alergiczne (np. wysypka), nagłe zaczerwienienie skóry (zwłaszcza twarzy) z uczuciem gorąca. Bardzo rzadko: hipowentylacja pęcherzykowa prowadząca do niedotlenienia z ryzykiem rozwoju zawału mięśnia sercowego u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca (w trakcie terapii diazotanem izosorbidu może dojść do przemijającego zmniejszenia ciśnienia tlenu cząsteczkowego we krwi z powodu względnej redystrybucji przepływu krwi do słabiej wentylowanych części płuc. Może to prowadzić, szczególnie u osób z chorobą niedokrwienną serca, do niedotlenienia mięśnia sercowego), jaskra z zamkniętym kątem, zgaga, zespół Stevensa-Johnsona, obrzęk naczynioruchowy. Częstość nieznana: niedociśnienie tętnicze (podczas stosowania organicznych azotanów notowano ciężkie reakcje związane z niedociśnieniem tętniczym: z nudnościami, wymiotami, odczuciem niepokoju, zblednięciem i nadmierną potliwością), złuszczające zapalenie skóry.
Sorbonit - interakcje
Jednoczesne stosowanie innych leków rozszerzających naczynia krwionośne, leków hipotensyjnych (tj. leki β-adrenolityczne, antagoniści wapnia, inhibitory konwertazy angiotensyny, leki moczopędne), a także neuroleptyków i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych może nasilić hipotensyjne działanie diazotanu izosorbidu. Jeśli leczenie skojarzone jest konieczne, należy rozpoczynać od małych dawek zwiększanych stopniowo pod ścisłą kontrolą. Alkohol nasila działanie hipotensyjne diazotanu izosorbidu. Inhibitory 5-fosfodiesterazy, tj. syldenafil, tadalafil, wardenafil, mogą nasilić hipotensyjne działanie azotanów, w tym diazotanu izosorbidu. Może to prowadzić do zagrażających życiu powikłań sercowo-naczyniowych. Dlatego stosowanie inhibitorów 5-fosfodiesterazy u pacjentów leczonych diazotanem izosorbidu jest przeciwwskazane. Jednoczesne stosowanie diazotanu izosorbidu z dihydroergotaminą może prowadzić do zwiększenia jej stężenia we krwi i tym samym spowodować podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi. Azotany mogą działać jako antagoniści noradrenaliny, acetylocholiny i histaminy. Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) mogą osłabiać działanie azotanów.
Sorbonit - dawkowanie
Doustnie. W zapobieganiu wystąpieniu bólu wieńcowego: 1 tabl. 4 razy na dobę. W leczeniu długotrwałym: 1 tabl. 4 do 6 razy na dobę, najlepiej 30 min przed posiłkiem, a w razie konieczności co 2-3 h. W celu uniknięcia zjawiska tolerancji (zmniejszenia skuteczności leku w czasie długotrwałego stosowania) należy zachować 12-18-godzinną przerwę między ostatnią dawką przyjętą danego dnia i pierwszą dawką przyjętą następnego dnia.
Sorbonit - uwagi
Nawet stosowany zgodnie z zaleceniami preparat może zmieniać reaktywność pacjenta w stopniu zaburzającym zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Na początku leczenia lub bezpośrednio po zwiększeniu dawki, a także w przypadku jednoczesnego spożywania alkoholu lub zmiany leku na inny, mogą wystąpić zawroty głowy i znużenie. Pacjenta należy poinformować, że w razie wystąpienia takich objawów nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
