Streptokinaza - skład
1 fiolka zawiera 1 500 000 j.m. streptokinazy.
Reklama
Streptokinaza - działanie
Lek trombolityczny. Działanie streptokinazy polega na aktywowaniu plazminogenu osoczowego, nieczynnego enzymatycznie proenzymu do plazminy, aktywnego enzymu proteolitycznego. Streptokonaza tworzy z plazminogenem kompleks, który posiada właściwości aktywatora rozszczepiającego plazminogen do plazminy. Plazmina rozkłada włóknik i zakrzepy.
Reklama
Streptokinaza - wskazania
Ostry zawał mięśnia sercowego z uniesieniem ST lub blokiem lewej odnogi w ciągu 12 h od wystąpienia objawów. Zatorowość płucna. Zakrzepica żył głębokich. Ostra i podostra zakrzepica naczyń tętniczych. Niedrożność centralnych naczyń siatkówki.
Reklama
Streptokinaza - przeciwwskazania
W wywiadzie: krwotoczny udar mózgu, guz mózgu, uraz czaszki, zaburzenia świadomości. Trwające lub niedawno przebyte krwawienia oraz predyspozycje (różnego typu) do miejscowych krwawień. Skaza krwotoczna. Owrzodzenia żołądkowo-jelitowe oraz wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Przebyte urazy wielonarządowe do 4 tyg. Tętniak, tetniak rozwarstwiający, tętniaki tętnic mózgowych. Ciężkie, niekontrolowane lekami nadciśnienie tętnicze - z wartościami ciśnienia skurczowego/rozkurczowego, utrzymującymi się stale powyżej 200/100 mm Hg. Ciężka retinopatia cukrzycowa (stopień III lub IV wg Thiel'a). Ostre zapalenie trzustki. Bakteryjne zapalenie wsierdzia. Wada zastawki mitralnej z migotaniem przedsionków. Aktywna gruźlica lub inne jamiste choroby tkanki płucnej. Posocznica i zakrzepica w wyniku posocznicy. Odczyny alergiczne na streptokinazę w wywiadzie. Pierwsze 18 tyg. ciąży. Stosowanie doustnych antykoagulantów.
W następujących przypadkach należy wziąć pod uwagę powikłania mogące nastąpić podczas terapii oraz rozważyć, czy korzyści znacznie przewyższają ryzyko niepożądanych działań: wcześniejsza terapia trombolitykami, zawierającymi streptokinazę od 5 dni do 2 lat (lub dłużej, jeżeli poziom przeciwciał przeciw streptokinazie odpowiada ponad 300 j.m. streptokinazy/ml krwi) lub wcześniejsze zakażenie spowodowane streptokokami (np. ostra gorączka reumatyczna); astma oskrzelowa; ciężkie schorzenia wątroby lub nerek; ciężka cukrzyca; rozstrzenia oskrzeli z tendencją do krwioplucia; żylaki przełyku; guzy ze zwiększonym ryzykiem krwawienia; po reanimacji krążeniowo-oddechowej; pacjenci intubowani na wentylacji wspomaganej; skłonność do krwawienia z dróg moczowo-płciowych; przewlekła choroba jelit; zaburzenia mentruacyjne (krwotoki miesiączkowe); niedawne poronienie lub poród.
Streptokinaza jest przeciwwskazana w określonym czasie po operacjach i zabiegach zagrożonych ryzykiem krwawienia: przez 2 tyg. po małych operacjach bądź zabiegach lub przez 6 tyg. po rozległych operacjach; przez 8 tyg. po operacjach neurochirurgicznych; przez 10 dni po nakłuciu tętnicy lub iniekcji domięśniowej oraz przez 4 tyg. po aortografii przezlędźwiowej; przez rok od udaru mózgu.
Reklama
Streptokinaza - ostrzeżenia
W następujących przypadkach nie jest wskazane stosowanie streptokinazy, gdyż istnieje małe prawdopodobieństwo skuteczności: czas dłuższy niż 12 h od wystąpienia objawów ostrego zawału serca; leczenie przewlekłej zatorowości tętniczej (całkowite zamknięcie światła naczynia krwionośnego) po upływie 6 tyg. od wystąpienia niedrożności; leczenie zakrzepicy żył głębokich po upływie 14 dni od wystąpienia objawów.
Reklama
Streptokinaza - ciąża
Preparatu nie należy podawać podczas pierwszych 18 tyg. ciąży. W następnych tygodniach ciąży terapię streptokinazą należy podejmować jedynie w przypadku zagrożenia życia. Streptokinaza jest przeciwwskazana w stanach związanych ze zwiększonym ryzykiem krwawienia podczas ciąży (np. łożysko przodujące). Streptokinazy nie należy stosować przed upływem 7 dni od porodu. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania streptokinazy w okresie karmienia piersią.
Reklama
Streptokinaza - efekty uboczne
Reakcje nadwrażliwości - znane są liczne doniesienia o reakcjach nadwrażliwości o typie natychmiastowym, jako konsekwencja zbyt szybkiego wlewu. Do reakcji tych należą: objawy sercowo-naczyniowe z tachykardią lub bradykardią, obniżeniem ciśnienia i trudnościami w oddychaniu i zaburzenia żołądkowo-jelitowe; skórne reakcje alergiczne (zaczerwienienie, pokrzywka, wysypka); nudności i wymioty; bóle głowy, pleców i mięśni, dość często w pierwszych kilku dniach terapii występuje gorączka. W niektórych przypadkach podczas terapii streptokinazą mogą wystąpić krwawienia (krwiak, niewielkie krwawienia w miejscu wstrzyknięcia lub krwawienia dziąseł, rzadko krwotoczny udar mózgu). Niekiedy obserwowane są silne krwawienia (np. masywne krwotoki w układzie żołądkowo-jelitowym lub w miednicy małej).
Streptokinaza - interakcje
Antykoagulanty i leki zmniejszające agregację płytek (np. heparyny, pochodne kumaryny, dipirydamol, dekstrany) mogą nasilać działanie streptokinazy. W przypadku pacjentów wcześniej leczonych pochodnymi kumaryny, INR powinien wynosić poniżej 1,2 przed rozpoczęciem terapii streptokinazą. U chorych bez przeciwwskazań podanie 150-300 mg kwasu acetylosalicylowego łącznie ze streptokinazą, poprawia efektywność leczenia ostrego zawału mięśnia sercowego.
Streptokinaza - dawkowanie
Leczenie należy prowadzić pod ścisłą kontrolą lekarską. Na początku terapii należy zastosować wolne tempo wlewu, aby uniknąć reakcji natychmiastowej nadwrażliwości.
Krótkotrwałe leczenie trombolityczne: w ostrym zawale mięśnia sercowego dawkę 1500 000 j.m. należy podać w ciągu 60 min w dozylnym wlewie ciągłym; jeżeli istnieją wskazania do stosowania heparyny, jej działanie należy monitorować przy pomocy aktywowanej tromboplastyny aPTT, jeżeli czas aPTT jest krótszy 1,5-2,5 razy od wartości prawidłowej należy zwiększyć dawkę heparyny; u chorych bez przeciwwskazań należy stosować kwas acetylosalicylowy w dawce 100 mg dziennie.
Długotrwałe leczenie trombolityczne: długotrwałe leczenie trombolityczne w przypadku niedrożności naczyń obwodowych, kontrolowane przy pomocy czasu TT, rozpoczyna się od dawki początkowej 250 000 j.m. w ciągu 30 min; dawka podtrzymująca powinna wynosić 100 000 j.m./h; leczenie trombolityczne powinno być prowadzone w taki sposób, aby czas TT uległ 2-4-krotnemu wydłużeniu po 6-8 h od początku podania, stężenie fibrynogenu nie powinno osiągnąć wartości mniejszej niż 1 g/l.
Dowieńcowe leczenie trombolityczne: W przypadku miejscowego leczenia trombolitycznego, podawanego do tętnicy wieńcowej przy pomocy cewnika, należy podać w bolusie dawkę początkową 20 000 j.m., a po niej dawkę podtrzymującą 2000-5000 j.m./min podawaną do naczyń wieńcowych w ciągu 30-60 min (w celu uniknięcia zakrzepicy spowodowanej obecnością cewnika przed koronarografią należy podać heparynę).
Leczenie trombolityczne u dzieci: lek jest stosowany w niedrożności tętniczej związanej z procedurami diagnostycznymi i terapeutycznymi oraz w zakrzepicy noworodków związanej z zastosowaniem cewnika (tętnica pępkowa, żyła pępkowa oraz wkłucie centralne); zalecana dawka początkowa wynosi 1000-10 000 j.m./kg m.c. w ciągu 20-30 min, a następnie ciągły wlew 1000 j.m./kg m.c./h; podawanie należy przerwać w momencie, gdy wyczuwalne staje się tętno lub z miejsca wkłucia następuje znaczne krwawienie; maksymalny czas leczenia nie powinien przekraczać 5 dni, następny cykl terapii litycznej, w razie konieczności, można przeprowadzić po 24-godzinnej przerwie; po przywróceniu drożności, w celu zapobieżenia nawrotowi zaleca się zastosowanie wlewu z heparyny.
W celu zapobieżenia reokluzji wcześniej zamkniętych naczyń, po terapii streptokinazą powinno następować leczenie antykoagulantami lub leczenie przeciwpłytkowe (początkowo 500-1000 j.m. heparyny na godzinę z kwasem acetylosalicylowym w dawce 100 mg, a następnie doustnie pochodne kumaryny).
Lek podaje się dożylnie lub dotętniczo po rozpuszczeniu i rozcieńczeniu. Do rozcieńczania należy stosować 0,9% roztwór NaCl lub 5% roztwór glukozy. Gotowy do podania roztwór streptokinazy należy zużyć w ciągu 8 h.
Streptokinaza - uwagi
Parametry krzepnięcia należy monitorować co 4 h. U noworodków i wcześniaków zaleca się regularne wykonywanie badań USG czaszki. U pacjentów, u których występuje ryzyko reakcji alergicznych, korzystne jest profilaktyczne zastosowanie kortyzonu w dawce 1-2 mg/kg m.c.
