Stymen - skład
1 tabl. zawiera 10 mg prasteronu. Preparat zawiera laktozę.
Reklama
Stymen - działanie
Prasteron (dehydroepiandrosteron, DHEA) jest syntetycznym nadnerczowym hormonem steroidowym, należącym do grupy androgenów. DHEA działa anabolicznie, androgennie oraz jest prekursorem estrogenów. Jego stężenie zmniejsza się z wiekiem. Najwyższe stężenie DHEA występuje u mężczyzn w przedziale między 20. a 30. rż.; po 30. rż. stwierdza się postępujące, znaczne obniżenie stężenia tego hormonu. Podawanie DHEA może opóźniać procesy starzenia, wpływając korzystnie m.in. na psychikę, zdolność do życia płciowego, czynność układu immunologicznego i układ kostno-mięśniowy. Korzystne działanie wspomagające DHEA wykazano także w innych zaburzeniach i stanach: andropauza u mężczyzn; spadek sprawności fizycznej i psychicznej, szczególnie u osób w podeszłym wieku; pogorszenie nastroju, stany depresyjne, zaburzenia snu, spadek napędu; zaburzenia erekcji i spadek aktywności płciowej; otyłość; zmniejszona wrażliwość tkanek na insulinę; zaburzenia układu krążenia; osłabienie odporności; pierwotna i wtórna niewydolność kory nadnerczy. Stosowanie suplementacji DHEA nie powoduje zahamowania wydzielania endogennego DHEA. DHEA wchłania się szybko i dobrze z przewodu pokarmowego. Przyjmowanie leku w czasie posiłku ułatwia proces wchłaniania. Maksymalne stężenie we krwi DHEA i siarczanu DHEA po podaniu doustnym występuje po ok. 2-5 h. W surowicy krwi DHEA występuje przeważnie w połączeniu z kwasem siarkowym i w tej postaci wiąże się z białkami osocza. Metabolizm odbywa się głównie w wątrobie, ale również w gruczole krokowym, pęcherzykach nasiennych, skórze, mięśniach, podwzgórzu. T0,5 DHEA w osoczu wynosi średnio 24 h. Większość metabolitów androgenów wydala się z moczem, tylko niewielka część z żółcią.
Reklama
Stymen - wskazania
Uzupełnienie niedoborów dehydroepiandrosteronu (DHEA) u mężczyzn z potwierdzonym laboratoryjnie niedoborem DHEA.
Reklama
Stymen - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężka niewydolność wątroby i nerek. Przerost i rak gruczołu krokowego. Rak sutka u mężczyzn i inne nowotwory. Nie należy stosować u dzieci.
Reklama
Stymen - ostrzeżenia
Lek należy przyjmować rano, zgodnie z naturalnym cyklem syntezy i wydzielania hormonu DHEA. Nie należy stosować leku jednocześnie z innymi lekami zawierającymi androgeny. Decyzję o zastosowaniu DHEA w zmniejszeniu dolegliwości związanych z andropauzą należy podejmować po wnikliwej analizie korzyści i możliwych zagrożeń związanych z leczeniem i z zaleceniem przestrzegania dyscypliny terapeutycznej. W monitorowaniu terapii należy uwzględnić szereg parametrów klinicznych i biochemicznych, takich jak: stan psychiczny (witalność, samopoczucie, potencja), stan somatyczny (masa ciała, rozkład tkanki tłuszczowej, stan tkanki mięśniowej), stężenia hormonów (LH – hormon luteinizujący, FSH – hormon folikulotropowy, wolny testosteron, prolaktyna), u mężczyzn stężenie fosfatazy kwaśnej (PSA), stan gruczołu krokowego, stan kośćca (badanie densytometryczne), wartości ciśnienia tętniczego, badanie biochemiczne (morfologia, hematokryt, stężenie glukozy, sodu, potasu, wapnia, fosforu, aktywność enzymów wątrobowych oraz lipidogram). Pacjenci w wieku poniżej 40 lat nie powinni stosować preparatu. Preparat zawiera laktozę (1 tabl. zawiera ok. 100 mg laktozy) - nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Reklama
Stymen - ciąża
Lek jest przeznaczony dla mężczyzn. Nie powinien być stosowany u kobiet, szczególnie w okresie ciąży i podczas karmienia piersią. W badaniach u zwierząt i ludzi androgeny wywierają działanie teratogenne, zaburzenia rozwoju narządów moczowo-płciowych oraz wirylizację płodów żeńskich. W przypadku stwierdzenia ciąży należy natychmiast przerwać leczenie.
Reklama
Stymen - efekty uboczne
Rzadko: nudności, wymioty, zwiększenie apetytu, retencja wody i soli, hiperkalcemia, powiększenie gruczołu krokowego, ginekomastia, objawy trądziku, zmiany łojotokowe w skórze, łysienie kątowe typu męskiego, niskie brzmienie głosu. Bardzo rzadko: hepatomegalia, zapalenie wątroby, zaburzenia psychiczne (objawy manii). Preparat w zalecanych dawkach jest na ogół dobrze tolerowany. Prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych może wzrastać, gdy lek stosowany jest w wyższych niż zalecane dobowych dawkach przez dłuższy okres czasu.
Stymen - interakcje
Lek może nasilać działanie środków przeciwzakrzepowych z grupy pochodnych kumaryny. Stosowanie u pacjentów leczonych pochodnymi testosteronu może prowadzić do nasilenia działań androgennych. Lek może osłabiać działanie leków przeciwdrgawkowych (np. karbamazepiny, kwasu walproinowego) i psycholeptycznych (pochodnych fenotiazyny, diazepiny i oksazepiny).
Stymen - dawkowanie
Doustnie. Dawkowanie należy dostosować do stężenia DHEA w surowicy oraz skuteczności leczenia. U mężczyzn niedobory DHEA nasilają się z wiekiem. Zalecana dawka początkowa u mężczyzn wynosi 10 mg/dobę. Dawka maksymalna - 50 mg/dobę. Początkową dawkę należy stopniowo zwiększać (10 mg/dobę co 2 tyg.) do czasu uzyskania pożądanych działań terapeutycznych. W przypadku długotrwałego stosowania dawek większych niż 50 mg u mężczyzn należy oznaczać stężenie hormonu w surowicy i odpowiednio często wykonywać badania lekarskie. Lek jest przeznaczony do długotrwałego stosowania, skutki działania są widoczne po kilku tygodniach stosowania. Zmiana dawki, w szczególności zwiększenie dawki, wymaga zawsze porozumienia z lekarzem. Szczególne grupy pacjentów. Nie należy stosować leku u dzieci, u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek, u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Sposób podania. Lek należy stosować raz na dobę, rano, zgodnie z naturalnym rytmem wydzielania DHEA. Tabletki należy przyjmować w czasie posiłku, w celu ułatwienia wchłaniania.
Stymen - uwagi
Brak danych na temat wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
