Tardyferon - skład
1 tabl. powl. zawiera: 80 mg jonów żelaza (II) w postaci żelaza (II) siarczanu wysuszonego 247,25 mg.
Reklama
Tardyferon - działanie
Żelazo jest niezbędnym mineralnym składnikiem odżywczym, pełniącym kluczową rolę fizjologiczną i potrzebnym do wielu funkcji, takich jak transport tlenu, tworzenie ATP, synteza DNA i transport elektronów. Jako centralny atom hemu, żelazo jest składnikiem hemoglobiny, a także jest niezbędne w erytropoezie. Żelazo różni się od innych składników mineralnych, ponieważ jego równowaga w ludzkim organizmie jest regulowana jedynie poprzez wchłanianie, gdyż nie istnieją fizjologiczne mechanizmy wydalania żelaza. Wychwyt siarczanu żelaza (FeSO4) umożliwia transporter metali dwuwartościowych związany z przemieszczaniem się protonów (DMT1) w bliższej części jelita cienkiego (dwunastnica i początkowy odcinek jelita czczego). Zdolność do wchłaniania żelaza u pacjentów z niedokrwistością może być wielokrotnie większa niż u zdrowych osób, a powierzchnia wchłaniania istotnie zwiększa się w kierunku dystalnym. Badania kliniczne wykazały, że po doustnym przyjmowaniu siarczanu żelaza występowała odpowiednia odpowiedź hematologiczna (modyfikacja Hb) i odbudowa zapasów żelaza (normalizacja ferrytyny). Specyficzna postać farmaceutyczna Tardyferonu (siarczan żelaza) umożliwia dostosowanie się do zmiennych warunków wchłaniania w organizmie podczas niedokrwistości. Wchłanianie żelaza jest aktywnym procesem, który zachodzi głównie w dwunastnicy i bliższej części jelita czczego. Połączenie siarczanu żelaza (II) i substancji pomocniczych umożliwia stopniowe i ciągłe uwalnianie żelaza. Wchłanianie wzrasta, gdy zapasy żelaza są wyczerpane a maleje, gdy zapasy żelaza są wystarczające. Jednoczesne przyjmowanie niektórych pokarmów lub jednoczesne podawanie pewnych leków może zakłócać proces wchłaniania. W organizmie żelazo jest przechowywane miejscowo, głównie w szpiku kostnym (w erytroblastach) oraz erytrocytach, wątrobie i śledzionie. Żelazo jest transportowane przez transferynę we krwi głównie do szpiku kostnego, gdzie zostaje wbudowane do hemoglobiny. Żelazo jest dostarczane w postaci jonów metalu i nie jest metabolizowane przez wątrobę. Szacuje się, że średnia ilość wydalanego żelaza u osoby zdrowej wynosi 0,8-1 mg/dobę. Główną drogą eliminacji jest układ pokarmowy (złuszczanie enterocytów, rozpad hemu z wynaczynionych czerwonych krwinek), układ moczowo-płciowy i skóra. Nadmiar żelaza jest wydalany głównie z kałem.
Reklama
Tardyferon - wskazania
Niedokrwistość z niedoboru żelaza (niedokrwistości niedobarwliwe) wynikające z niedoboru żelaza w pożywieniu przy fizjologicznie zwiększonym zapotrzebowaniu na żelazo lub wskutek przewlekłych krwawień. Utajony niedobór żelaza szczególnie u kobiet w wieku rozrodczym, u młodzieży w okresie dorastania, u osób w podeszłym wieku. Niedobór w przypadkach zwiększonego zapotrzebowania organizmu na żelazo w celu uniknięcia niedokrwistości u kobiet w okresie ciąży, połogu i karmienia piersią. Lek jest wskazany do stosowania u dzieci w wieku >10 lat i osób dorosłych.
Reklama
Tardyferon - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nadmiar żelaza (np. hemochromatoza, powtarzane transfuzje krwi). Zaburzenia metabolizmu żelaza (np. niedokrwistość syderoblastyczna, talasemia).
Reklama
Tardyferon - ostrzeżenia
Hiposyderemia związana z chorobami zapalnymi nie odpowiada na leczenie żelazem. Toksyczna dawka żelaza jest mniejsza dla dzieci niż dla dorosłych. Doustne dawki rzędu 2 g siarczanu żelaza (8 tabletek) mogą spowodować poważne zatrucia. Nie zaleca się podawania leku dzieciom w wieku <10 lat. Uzupełnienie niedoboru żelaza, o ile jest to możliwe, powinno być połączone z leczeniem przyczyny tego niedoboru. U pacjentów, zwłaszcza w podeszłym wieku i z zaburzeniami połykania, może także występować ryzyko zmian w przełyku, ziarniniaka oskrzeli i (lub) martwicy oskrzela, które może doprowadzić do zwężenia oskrzeli w przypadku błędnego podania. Na podstawie danych literaturowych u pacjentów w podeszłym wieku z przewlekłą chorobą nerek, cukrzycą i (lub) nadciśnieniem leczonych kilkoma lekami przeciw tym chorobom oraz otrzymujących suplementację żelaza z powodu towarzyszącej im niedokrwistości obserwowano melanozę układu pokarmowego. Ze względu na ryzyko wystąpienia owrzodzeń jamy ustnej i przebarwienia zębów, tabletek nie należy ssać, żuć ani trzymać w ustach, lecz połknąć w całości, popijając wodą.
Reklama
Tardyferon - ciąża
Nie ma badań wykonywanych u kobiet ciężarnych. W okresie ciąży lek może być stosowany tylko pod tym warunkiem, że oczekiwane korzyści terapeutyczne są wyższe, niż ewentualne możliwe ryzyko dla płodu. Dostępna jest duża liczba danych bibliograficznych niewskazujących na zwiększone ryzyko wad ani toksyczności dla płodu lub noworodka. Badania na zwierzętach nie wykazały toksycznego wpływu na rozrodczość. Tardyferon może być stosowany u kobiet w ciąży w przypadku wskazań klinicznych. Sole żelaza przenikają do mleka kobiecego, ale przy dawkach terapeutycznych nie przewiduje się wpływu na noworodki/niemowlęta. Tardyferon można stosować podczas karmienia piersią. Badania na zwierzętach nie wykazały żadnego wpływu na płodność samców ani samic.
Reklama
Tardyferon - efekty uboczne
Często: zaparcia, biegunka, rozdęcie brzucha, ból brzucha, odbarwione stolce, nudności. Niezbyt często: obrzęk krtani, nietypowe stolce, niestrawność, wymioty, zapalenie żołądka, świąd, wysypka rumieniowa. Częstość nieznana: reakcje nadwrażliwości, pokrzywka, martwica płuc, ziarniniak płuc, zwężenie oskrzeli, zabarwienie zębów, owrzodzenia jamy ustnej, zmiany w przełyku, melanoza układu pokarmowego. Zabarwienie zębów i owrzodzenia jamy ustnej pojawiają się w przypadku niewłaściwego podawania, gdy tabletki są żute, ssane lub przetrzymywane w ustach. U pacjentów, zwłaszcza w podeszłym wieku i z zaburzeniami przełykania, mogą wystąpić zmiany w przełyku, ziarniniak oskrzeli i (lub) martwica oskrzela, które może prowadzić do zwężenia oskrzeli w przypadku błędnego podania. U pacjentów w podeszłym wieku z przewlekłą chorobą nerek, cukrzycą i (lub) nadciśnieniem leczonych kilkoma lekami przeciw tym chorobom oraz otrzymujących suplementację żelaza z powodu towarzyszącej im niedokrwistości w literaturze opisano melanozę układu pokarmowego (o nieznanej częstości).
Tardyferon - interakcje
Połączenia niewskazane: preparatami żelaza (sole) w postaci wstrzyknięć, gdyż mogą wystąpić u pacjentów omdlenia lub wstrząs spowodowane szybkim uwolnieniem żelaza w postaci złożonej i wysyceniem transferyny. Połączenia wymagające specjalnych środków ostrożności. Bisfosfoniany: zmniejszone wchłanianie bisfosfonianów z przewodu pokarmowego w wyniku tworzenia słabo wchłanianych kompleksów. W przypadku jednoczesnego stosowania leków należy zachować odstęp między przyjmowaniem soli żelaza i bisfosfonianów, co najmniej 2 h. Cykliny (doustne tetracykliny i ich pochodne): zmniejszone wchłanianie cyklin i żelaza z przewodu pokarmowego w wyniku tworzenia słabo wchłanianych kompleksów. W przypadku jednoczesnego stosowania leków należy zachować odstęp miedzy ich przyjmowaniem, co najmniej 2 h. Fluorochinolony (np. cyprofloksacyna): zmniejszone wchłanianie fluorochinolonów z przewodu pokarmowego w wyniku tworzenia słabo wchłanianych kompleksów. Należy zachować odstęp między przyjmowaniem soli żelaza i fluorochinolonu co najmniej 2 h. Penicylamina: zmniejszone wchłanianie penicylaminy z przewodu pokarmowego w wyniku tworzenia słabo wchłanianych kompleksów. Zwiększone ryzyko toksyczności D-penicylaminy w przypadku zaprzestania leczenia siarczanem żelaza. W przypadku jednoczesnego stosowania leków należy zachować odstęp między ich przyjmowaniem, co najmniej 2 h. Hormony tarczycy/tyroksyna: zmniejszone wchłanianie tyroksyny z przewodu pokarmowego w wyniku tworzenia słabo wchłanianych kompleksów, prowadzące do hipotyroksynemii. W przypadku jednoczesnego stosowania leków należy zachować odstęp między ich przyjmowaniem, co najmniej 2 h. Metylodopa, lewodopa, karbidopa: zmniejszone wchłanianie pochodnych dopaminy z przewodu pokarmowego w wyniku tworzenia słabo wchłanianych kompleksów. W przypadku jednoczesnego stosowania leków należy zachować odstęp między ich przyjmowaniem, co najmniej 2 h. Kolestyramina: zmniejszone wchłanianie soli żelaza z przewodu pokarmowego. Żelazo należy podawać 1–2 h przed przyjęciem lub 4-6 h po przyjęciu kolestyraminy. Leki zobojętniające kwas żołądkowy: preparaty zawierające wapń, glin, magnez (trójkrzemian magnezu); z mniejszone wchłanianie soli żelaza z przewodu pokarmowego. W przypadku jednoczesnego stosowania leków należy zachować odstęp między ich przyjmowaniem, co najmniej 2 h. Wapń, cynk: wchłanianie żelaza w przewodzie pokarmowym jest zmniejszone przez związki wapnia i cynku. W przypadku jednoczesnego stosowania leków należy zachować odstęp między ich przyjmowaniem, co najmniej 2 h. NLPZ: NLPZ podawane jednocześnie z solami żelaza należy przyjmować razem z posiłkiem, aby zmniejszyć podrażnienie błony śluzowej żołądka i jelit oraz w celu zmniejszenia ryzyka krwawienia związanego ze stosowaniem NLPZ. Inne formy interakcji. Kwasy fitynowe (pełnoziarniste produkty zbożowe), polifenole (herbata, kawa, czerwone wino), wapń (mleko, produkty mleczne) i niektóre białka (jaja) istotnie zmniejszają wchłanianie żelaza, należy zachować odstęp między przyjmowaniem soli żelaza a tych produktów (co najmniej 2 h).
Tardyferon - dawkowanie
Doustnie. Niedokrwistość z niedoboru żelaza o umiarkowanym nasileniu: 1 tabl. o przedł. uwalnianiu dziennie przed śniadaniem. Niedokrwistość z niedoboru żelaza o znacznym nasileniu: po 1 tabl. o przedł. uwalnianiu przed śniadaniem i przed kolacją. Czas trwania leczenia powinien być określony przez lekarza; powinien być odpowiednio długi, aby skorygować niedokrwistość i uzupełnić zapasy żelaza u dorosłych. Okres leczenia zależy od stopnia niedoboru żelaza. Zazwyczaj wynosi 3-6 mies., lecz w razie potrzeby dłużej, jeśli przyczyna niedokrwistości nie jest skutecznie leczona. Kontrola skuteczności jest przydatna dopiero po 3 miesiącach od rozpoczęcia leczenia: powinna ona obejmować korekcję niedokrwistości (Hb, MCV) i uzupełnienie zapasów żelaza (stężenie ferrytyny w surowicy, stężenie receptora transferyny w surowicy oraz współczynnik wysycenia transferyny). W celu uzupełnienia rezerw żelaza w organizmie: 1 tabl. o przedł. uwalnianiu dziennie przed śniadaniem; kurację należy kontynuować przez okres 1-3 miesięcy po uzyskaniu prawidłowego stężenia hemoglobiny. Leczenie profilaktyczne: utajony niedobór żelaza: 1 tabl./dobę lub co drugi dzień; kobiety w ciąży: 1 tabl. co drugi dzień w ciągu dwóch ostatnich trymestrów ciąży (lub od 4. mies. ciąży). Sposób podania. Tabletek nie należy ssać, żuć ani trzymać w ustach, lecz połknąć w całości popijając wodą. Należy je przyjmować przed posiłkiem lub podczas posiłku (poza szczególnymi pokarmami), w zależności od tolerancji przewodu pokarmowego.
Tardyferon - uwagi
Lek nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
