Td-pur - skład
1 dawka (0,5 ml) szczepionki zawiera nie mniej niż 20 j.m. toksoidu tężcowego i nie mniej niż 2 j.m. toksoidu błoniczego.
Reklama
Td-pur - działanie
Szczepionka przeciw błonicy i tężcowi, adsorbowana na uwodnionym wodorotlenku glinu. Szczepionka podana w dawce przypominającej osobom, które zostały poddane kompletnemu szczepieniu podstawowemu przeciw błonicy i tężcowi powoduje wytworzenie odpowiedniego stężenia przeciwciał zabezpieczających przed obu chorobami u prawie wszystkich szczepionych. Po podaniu dawki przypominającej szczepionki odpowiednia ochrona przed zachorowaniem na tężec w przypadku zranienia utrzymuje się do 5 lat. W celu zapewnienia wystarczającego stężenia przeciwciał (minimalna wartość 0,1 j.m./ml) należy co 10 lat podawać dawkę przypominającą.
Reklama
Td-pur - wskazania
Czynne uodpornianie przeciw tężcowi i błonicy osób w wieku 5 lat i starszych. Profilaktyka przeciwtężcowa w przypadku zranienia, u osób w wieku od 5 lat wraz z jednoczesnym uodparnianiem przeciw błonicy.
Reklama
Td-pur - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą, lub na pozostałości technologiczne, np. formaldehyd. Pacjenci z ostrymi chorobami wymagającymi leczenia (szczepienie należy odroczyć o co najmniej 2 tyg. od pełnego wyzdrowienia, z wyjątkiem osób po narażeniu na zakażenie). Osoby, u których poprzednie szczepienia przeciw błonicy i (lub) tężcowi wywołały przejściową trombocytopenię i (lub) objawy niepożądane ze strony układu nerwowego. Wystąpienie powikłań po szczepieniu należy uważać za przeciwwskazanie do dalszego uodparniania tą samą szczepionką aż do wyjaśnienia możliwych przyczyn tych powikłań. W przypadku zranienia istnieje tylko kilka bezwzględnych przeciwwskazań do stosowania skojarzonej szczepionki przeciw tężcowi i błonicy w celu ochrony przed tężcem (np. znane poważne reakcje alergiczne na składniki szczepionki, szczególnie działania niepożądane, które nie ograniczają się do miejsca iniekcji); jeżeli reakcje niepożądane były związane z wcześniejszym podaniem szczepionki przeciw błonicy, należy stosować tylko monowalentną szczepionkę przeciw tężcowi; jeżeli reakcje niepożądane były związane z podaniem szczepionki przeciw tężcowi lub szczepionki tężcowo-błoniczej to w przypadku zranienia należy podać tylko immunoglobulinę przeciwtężcową, najlepiej pochodzenia ludzkiego.
Reklama
Td-pur - ostrzeżenia
Nie podawać naczyniowo. W przypadku niezamierzonego donaczyniowego podania szczepionki istnieje ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, ze wstrząsem włącznie. W takiej sytuacji należy podjąć natychmiastowe działania w celu uniknięcia wystąpienia wstrząsu. W związku ze szczepieniem mogą wystąpić stany lękowe, w tym reakcje wazowagalne (omdlenia), hiperwentylacja lub reakcje spowodowane stresem, jako odpowiedź psychiczna na wkłucie igły. Pacjenci zakażeni wirusem HIV mogą być zaszczepieni przeciwko błonicy i tężcowi, nie ma jednak pewności, że szczepienie będzie skuteczne. Jak w przypadku każdej szczepionki, ochronna odpowiedź immunologiczna może nie wystąpić u wszystkich osób. W nasadce strzykawki nie wykrywa się lateksu naturalnego, ale bezpieczeństwo stosowania szczepionki u osób z nadwrażliwością na lateks nie zostało w pełni potwierdzone.
Reklama
Td-pur - ciąża
U kobiet w ciąży, które nie posiadają odpowiedniej ochrony immunologicznej, zalecane jest podanie szczepionki w II lub III trymestrze ciąży. W przypadku błonicy szczepienie jest szczególnie zalecane osobom podróżującym do rejonów, w których choroba występuje endemicznie lub w innych przypadkach narażenia. Karmienie piersią nie stanowi przeciwwskazania do stosowania szczepionki.
Reklama
Td-pur - efekty uboczne
Bardzo często: ból głowy, ból mięśni, reakcje w miejscu podania (zaczerwienienie, obrzęk, ból, stwardnienie, świąd). Często: złe samopoczucie, powiększenie węzłów chłonnych, ból stawów. Rzadko: reakcje alergiczne (np. duszność, krótkotrwała wysypka; reakcje alergiczne mogą mieć różne nasilenie i bardzo rzadko mogą powodować anaflilaksję, w tym wstrząs anafilaktyczny oraz reakcje nadwrażliwości obejmujące skurcz oskrzeli, obrzęk twarzy i obrzęk naczynioruchowy), przejściowe reakcje naczyniowe (np. zapaść naczyniowa, zawroty głowy, nagłe zaczerwienienie skóry, niedociśnienie, nadciśnienie, kołatanie serca), zaburzenia żołądkowo-jelitowe, objawy grypopodobne (nadmierna potliwość, dreszcze, gorączka). Bardzo rzadko: przejściowe zmiany liczby komórek krwi (np. trombocytopenia), alergiczne reakcje ze strony nerek z towarzyszącym przejściowym białkomoczem, zaburzenia ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego, (np. w ciężkich przypadkach porażenie występujące z porażeniem układu oddechowego - zespół Guillain-Barre, neuropatia obwodowa, reakcja wazowagalna), ziarniniak w miejscu wstrzyknięcia (w pojedynczych przypadkach może przekształcić się w guzek zawierający jałową wydzielinę surowiczą), martwica w miejscu wstrzyknięcia. Powyższe reakcje występują częściej u osób hiperimmunizowanych.
Td-pur - interakcje
U osób będących w trakcie leczenia immunosupresyjnego skuteczność szczepienia może być zmniejszona lub wątpliwa. W przypadkach zranień, gdy konieczne jest jednoczesne zastosowanie immunoglobuliny przeciwtężcowej, powinna być ona podana w kończynę po przeciwnej stronie ciała. Zachowanie odstępów czasowych w stosunku do innych szczepień nie jest wymagane. W przypadku jednoczesnych wstrzyknięć należy je wykonywać w różne kończyny. U osób ≥5 lat dawka przypominająca może być podana jednocześnie z drugą dawką szczepionki przeciw odrze, śwince i różyczce. Druga dawka przypominająca może być dzieciom w wieku 11-15 lat i starszym jednocześnie z doustną szczepionką przeciw polio oraz ze szczepionką przeciw różyczce, jeśli jest to wskazane oraz ze szczepionką przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B wszystkim nieszczepionym osobom dorosłym.
Td-pur - dawkowanie
Głęboko domięśniowo (w skazie krwotocznej szczepionkę można podać podskórnie). Należy przestrzegać zaleceń obowiązujących w danym kraju i (lub) wytycznych WHO. Dorośli i dzieci ≥5 lat. Szczepienie podstawowe (osoby nieszczepione lub o nieznanym statusie zaszczepienia): 1. dawka w wieku 5 lat lub później, 2. dawka po 4-6 tyg., 3. dawka 6-12 miesięcy od podania 2. dawki. Szczepienie przypominające: 1. dawka w wieku 5 lat lub później, 2. dawka w wieku 11-15 lat, następnie podawać dawkę co 10 lat. Zaleca się, aby u dorosłych, którzy otrzymali pełny cykl szczepień, stosować szczepienia przypominające przeciw błonicy i tężcowi co 10 lat. W przypadku, gdy do szczepienia przypominającego stosuje się szczepionkę skojarzoną należy wziąć pod uwagę wskazania do stosowania i odstępy między dawkami antygenów wchodzących w skład tej szczepionki, zgodnie z aktualnymi zaleceniami krajowymi. Jeżeli wskazane jest szczepienie przeciw błonicy, a odporność na tężec jest wystarczająca, zaleca się podanie monowalentnej szczepionki przeciw błonicy. Jeśli natomiast wskazane jest szczepienie przeciw tężcowi, a odporność na błonicę jest wystarczająca, można zastosować szczepionkę monowalentną przeciw tężcowi. W przypadku ekspozycji na zakażenie błonicą, w okresie 5 lat lub więcej od zakończenia pełnego cyklu szczepień podstawowych, zalecane jest szczepienie przypominające odpowiednią do wieku adsorbowaną szczepionką przeciw błonicy lub odpowiednią szczepionką skojarzoną. Oznaczanie przeciwciał w surowicy w przypadku „nieznanego statusu szczepienia” nie jest konieczne. Nawet po wielu latach nie należy rozpoczynać od nowa cyklu szczepień podstawowych ani przypominających. Należy podać kolejną dawkę według schematu dawkowania (niezależnie od rodzaju szczepionki stosowanej uprzednio). Liczy się każde udokumentowane podanie szczepionki. Profilaktyka tężca w przypadku zranienia. W przypadku, gdy pacjent nie był wcześniej szczepiony lub przy braku danych: podać szczepionkę jednocześnie z immunoglobuliną przeciwtężcową, najlepiej pochodzenia ludzkiego (TIg), kontynuacja szczepienia szczepionką wg schematu 4-6 tyg., 6-12 mies., dawka przypominająca co 10 lat. W przypadku, gdy podano 1 dawkę szczepionki a czas pomiędzy dniem zranienia a ostatnim szczepieniem wynosi: do 2 tyg. - nie podawać szczepionki, podać TIg, kontynuacja szczepienia szczepionką wg schematu 4-6 tyg., 6-12 mies., dawka przypominająca co 10 lat; 2-8 tyg. - podać szczepionkę i TIg, kolejną szczepionkę podać po upływie 6-12 mies., dawka przypominająca co 10 lat; powyżej 8 tyg. - podać szczepionkę i TIg, kontynuacja szczepienia szczepionką wg schematu 4-6 tyg., 6-12 mies., dawka przypominająca co 10 lat. W przypadku, gdy podano 2 dawki szczepionki a czas pomiędzy dniem zranienia a ostatnim szczepieniem wynosi do 2 tyg. - nie podawać szczepionki, podać TIg, kolejną szczepionkę podać po 6-12 mies., dawka przypominająca co 10 lat; 2 tyg.-6 mies. - nie podawać szczepionki i TIg (podać TIg, jeżeli od zranienia upłynęły ponad 24 h), kolejną szczepionkę podać po 6-12 mies., dawka przypominająca co 10 lat; 6-12 mies. - podać szczepionkę, nie podawać TIg (podać TIg, jeżeli od zranienia upłynęły ponad 24 h), następnie podawać dawkę przypominającą co 10 lat; powyżej 12 mies. - podać szczepionkę i TIg, następnie podawać dawkę przypominającą co 10 lat. W przypadku, gdy podano 3 dawki szczepionki lub więcej a czas pomiędzy dniem zranienia a ostatnim szczepieniem wynosi: do 5 lat - nie podawać szczepionki i TIg, podawać dawkę przypominającą co 10 lat; 5-10 lat - podać szczepionkę, nie podawać TIg, podawać dawkę przypominającą co 10 lat; powyżej 10 lat - podać szczepionkę i TIg, podawać dawkę przypominającą co 10 lat. Sposób podania. Głęboko domięśniowo. W niektórych przypadkach (skaza krwotoczna) szczepionkę można podać podskórnie. Podczas jednoczesnego stosowania, szczepionkę i TIg podawać w przeciwległe kończyny. Bierne uodpornienie z zastosowaniem immunoglobuliny przeciwtężcowej, najlepiej pochodzenia ludzkiego, z jednoczesnym podaniem szczepionki jest zalecane w przypadku, jeśli rana jest zanieczyszczona, a od ostatniego szczepienia upłynęło ponad 10 lat; w przypadku ran czystych i powierzchownych podanie immunoglobuliny przeciwtężcowej nie jest konieczne. Optymalny poziom ochrony jest uzyskiwany jedynie po przeprowadzeniu pełnego cyklu szczepień. W przypadku podawania szczepionki osobom z niedoborami odporności lub leczonym immunosupresyjnie skuteczność szczepienia może być wątpliwa; w przypadku zranienia konieczne jest jednoczesne podanie immunoglobuliny przeciwtężcowej.
Td-pur - uwagi
Niektóre działania niepożądane mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
