Timlatan - skład
1 ml kropli zawiera 50 µg latanoprostu i 5 mg tymololu (w postaci maleinianu). Preparat zawiera chlorek benzalkoniowy.
Reklama
Timlatan - działanie
Preparat zawiera dwie substancje czynne, które zmniejszają ciśnienie wewnątrzgałkowe w wyniku różnych mechanizmów działania. Połączone efekty obu leków powodują większe zmniejszenie ciśnienia wewnątrzgałkowego w porównaniu z leczeniem każdym z nich stosowanym osobno. Latanoprost jest analogiem prostaglandyny F2α, selektywnym prostanoidowym agonistą receptorów FP. Obniża ciśnienie wewnątrzgałkowe poprzez zwiększenie odpływu cieczy wodnistej - zwiększa przepływ naczyniówkowo-twardówkowy oraz zmniejsza opór odpływu przez siateczkę beleczkowania. Nie ma istotnego wpływu na wytwarzanie cieczy wodnistej oraz na barierę krew-ciecz wodnista, jak również na wewnątrzgałkowe krążenie krwi. Po podaniu do worka spojówkowego wchłania się przez rogówkę i jest hydrolizowany do aktywnego biologicznie kwasu latanoprostowego. Maksymalne stężenie leku w cieczy wodnistej występuje ok. 2 h po podaniu. T0,5 w osoczu wynosi ok. 17 min. Po miejscowym podaniu leku, ogólnoustrojowa biodostępność kwasu latanoprostowego wynosi 45%. Kwas latanoprostowy wiąże się z białkami osocza w 87%. Metabolizm zachodzi głównie w wątrobie. Nieaktywne metabolity wydalane są głównie z moczem. Tymolol jest nieselektywnym β-adrenolitykiem, pozbawionym wewnętrznej aktywności sympatykomimetycznej, bezpośredniego działania hamującego czynność mięśnia sercowego i nieswoistego działania stabilizującego błonę. Tymolol zmniejsza ciśnienie wewnątrzgałkowe poprzez zmniejszenie wytwarzania cieczy wodnistej w nabłonku rzęskowym. Nie stwierdzono istotnego wpływu na przepuszczalność bariery krew-ciecz wodnista dla białek osocza. Maksymalne stężenie w cieczy wodnistej występuje po ok. 1 h po miejscowym zakropleniu leku. Część dawki przenika do krwiobiegu - maksymalne stężenie w osoczu osiągane jest po 10-20 min. T0,5 w osoczu wynosi 6 h. Metabolizm zachodzi w wątrobie. Metabolity tymololu są wydalane w moczu wraz z częścią leku w postaci nie zmienionej. Istnieje tendencja do utrzymywania się 2-krotnie większych stężeń latanoprostu w cieczy wodnistej po upływie 1-4 h od podania kropli do oczu zawierających latanoprost i tymolol, w porównaniu z monoterapią.
Reklama
Timlatan - wskazania
Zmniejszenie podwyższonego ciśnienia wewnątrzgałkowego u pacjentów z jaskrą otwartego kąta oraz z nadciśnieniem wewnątrzgałkowym, u których jest niedostateczna odpowiedź na leczenie lekami β-adrenolitycznymi lub analogami prostaglandyn.
Reklama
Timlatan - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nadreaktywność oskrzeli, w tym astma oskrzelowa występująca obecnie lub w wywiadzie, ciężka przewlekła obturacyjna choroba płuc. Bradykardia zatokowa, zespół chorego węzła zatokowego, blok zatokowo-przedsionkowy, blok przedsionkowo-komorowy IIst. lub IIIst. niekontrolowany za pomocą rozrusznika serca, jawna niewydolność serca, wstrząs kardiogenny.
Reklama
Timlatan - ostrzeżenia
Ze względu na zawartość β-adrenolityku w trakcie stosowania preparatu mogą wystąpić działania niepożądane występujące podczas ogólnego stosowania β-adrenolityków (rzadziej niż po podaniu ogólnym). U pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego (np. choroba wieńcowa, dławica Prinzmetala i niewydolność serca) oraz niedociśnieniem tętniczym terapię lekami β-adrenolitycznymi należy dokładnie ocenić i rozważyć zastosowanie innych leków. Pacjenci z chorobami układu sercowo-naczyniowego powinni być obserwowani pod kątem pogorszenia się występujących chorób i działań niepożądanych. U pacjentów z blokiem serca Ist. β-adrenolityki należy stosować z zachowaniem ostrożności, ze względu na ich niekorzystny wpływ na czas przewodzenia. Należy zachować ostrożność u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami krążenia obwodowego (np. ciężka postać choroby Raynauda lub zespół Raynauda). U pacjentów z łagodną lub umiarkowaną przewlekłą obturacyjną chorobą płuc preparat należy stosować ostrożnie i jedynie wówczas, gdy potencjalne korzyści przewyższają ryzyko. β-adrenolityki należy stosować ostrożnie u pacjentów ze skłonnością do samoistnej hipoglikemii lub pacjentów z niestabilną cukrzycą (β-adrenolityki mogą maskować objawy ostrej hipoglikemii). Leki β-adrenolityczne mogą także maskować objawy nadczynności tarczycy. Preparaty okulistyczne zawierające β-adrenolityki mogą powodować suchość oka - należy zachować ostrożność u pacjentów z chorobami rogówki. W trakcie leczenia β-adrenolitykami pacjenci z chorobą atopową w wywiadzie lub ciężkimi reakcjami anafilaktycznymi wywołanymi przez różne alergeny w wywiadzie mogą być bardziej wrażliwi na ponowny kontakt z tymi alergenami i wykazywać brak odpowiedzi na dawki adrenaliny zwykle stosowane w leczeniu reakcji anafilaktycznych. Jednoczesne podawanie tymololu z innym lekiem β-adrenolitycznym o działaniu ogólnym może prowadzić do nasilenia działania zmniejszającego ciśnienie wewnątrzgałkowe lub znanych działań związanych z ogólnoustrojową blokadą receptorów β-adrenergicznych - reakcja pacjentów powinna być uważnie monitorowana. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania dwóch miejscowo podawanych β-adrenolityków lub dwóch miejscowo podawanych preparatów zawierających prostaglandyny. Latanoprost może stopniowo zmieniać kolor oka poprzez zwiększenie ilości brązowego pigmentu w tęczówce. Nie dowiedziono, aby zmianie koloru tęczówki towarzyszyły inne objawy lub zmiany patologiczne. Zmiany koloru mogą być trwałe. Pacjenci powinni być regularnie badani i jeżeli dojdzie do zwiększenia pigmentacji tęczówki i stan kliniczny tego wymaga należy przerwać leczenie. Brak udokumentowanych doświadczeń dotyczących stosowania latanoprostu w jaskrze zapalnej i neowaskularnej, lub jaskrze przewlekłej zamkniętego kąta lub jaskrze wrodzonej, jaskrze z otwartym kątem u pacjentów z pseudofakią oraz jaskrze barwnikowej. Latanoprost nie wykazuje wpływu na źrenicę, bądź jest on nieznaczny, jednak nie ma doświadczeń dotyczących stosowania w ostrych atakach jaskry z zamkniętym kątem. Należy zatem zachować ostrożność podczas podawania preparatu w tych stanach chorobowych do czasu uzyskania większej ilości danych klinicznych. Ze względu na ryzyko wystąpienia obrzęku plamki żółtej, włącznie z torbielowatym obrzękiem plamki u pacjentów z bezsoczewkowością, pacjentów z pseudofakią z przerwaną tylną torebką soczewki oraz u pacjentów z rozpoznanymi czynnikami ryzyka obrzęku plamki preparat należy stosować ostrożnie. Podczas stosowania środków hamujących wytwarzanie cieczy wodnistej (np. tymolol, acetazolamid) po zabiegach filtracyjnych opisywano przypadki odwarstwienia naczyniówki. Preparaty okulistyczne zawierające β-adrenolityki mogą znosić ogólnoustrojowe działanie β-agonistów, np. adrenaliny - należy poinformować anestezjologa, jeśli pacjent stosuje tymolol. Preparat zawiera chlorek benzalkoniowy, który może powodować keratopatię punktowatą i (lub) toksyczną wrzodziejącą keratopatię, podrażnienie oka oraz odbarwienie miękkich soczewek kontaktowych. Pacjentów z zespołem suchego oka lub chorobami przebiegającymi z uszkodzeniem rogówki stosujących preparat często lub długotrwale, należy starannie monitorować. Przed zastosowaniem preparatu soczewki kontaktowe należy zdjąć i nie zakładać wcześniej niż po 15 min. Krople do oczu zawierające tymolol powinny być stosowane ostrożnie u młodocianych pacjentów chorych na jaskrę. Ważne jest aby poinformować rodziców o możliwości wystąpienia działań niepożądanych, dzięki czemu będą mogli natychmiast przerwać stosowanie leku. Objawami jakie należy monitorować są np. kaszel i świszczący oddech. Ze względu na możliwość wystąpienia bezdechu i oddechu Cheyne`a-Stokes`a, lek ten powinien być stosowany ze szczególną ostrożnością u noworodków, niemowląt i młodszych dzieci. Przenośny aparat do monitorowania bezdechu u noworodków może znaleźć zastosowanie u dzieci leczonych tymololem.
Reklama
Timlatan - ciąża
Preparatu nie należy stosować w okresie ciąży i karmienia piersią.
Reklama
Timlatan - efekty uboczne
Bardzo często: zwiększenie pigmentacji tęczówki (przede wszystkim u pacjentów o tęczówkach koloru mieszanego, np. zielono-brązowych, żółto-brązowych lub niebiesko/szaro-brązowych; zmiana koloru tęczówki jest bardzo powolna, nie wiąże się z innymi objawami lub zmianami patologicznymi, może być trwała; u pacjentów z jednorodnym niebieskim, szarym, zielonym lub brązowym kolorem oczu zmiana zabarwienia występuje wyjątkowo rzadko). Często: podrażnienie oka (w tym kłucie, pieczenie i świąd), ból oka. Niezbyt często: ból głowy, przekrwienie spojówek, zapalenie spojówek, niewyraźne widzenie, nasilone łzawienie, zapalenie brzegów powiek, choroby rogówki, wysypka, świąd. Dodatkowe działania niepożądane specyficzne dla poszczególnych substancji czynnych preparatu. Latanoprost: zawroty głowy, zmiany w wyglądzie rzęs (wydłużenie, pogrubienie, ciemnienie, zwiększenie ilości), punkcikowate ubytki nabłonka, obrzęk okołooczodołowy, zapalenie tęczówki/zapalenie błony naczyniowej oka, obrzęk plamki (u pacjentów z afakią, pseudofakią z przerwaną tylną torebką soczewki, jak również u pacjentów z grupy ryzyka wystąpienia obrzęku plamki), suchość oczu, zapalenie rogówki, obrzęk i ubytki rogówki, zmiany kierunku wyrastania rzęs (co może powodować drażnienie oka), torbiel tęczówki, pogorszenie wcześniej istniejącej dławicy piersiowej, kołatanie serca, astma, zaostrzenie astmy, duszność, ciemnienie skóry powiek, bóle stawów, bóle mięśni, ból w okolicy klatki piersiowej. Tymolol: ogólnoustrojowe reakcje alergiczne (w tym obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, miejscowa lub uogólniona wysypka, świąd, reakcje anafilaktyczne), hipoglikemia, depresja, utrata pamięci, bezsenność, koszmary nocne, zawroty głowy, parestezje, niedokrwienie mózgu, udar mózgowo-naczyniowy, nasilenie objawów przedmiotowych i podmiotowych miastenii, omdlenie, ból głowy, objawy przedmiotowe i podmiotowe podrażnienia oczu (np. uczucie pieczenia, szczypania, świąd, łzawienie, zaczerwienienie), zapalenie rogówki, zaburzenia widzenia i odwarstwienie naczyniówki po zabiegu filtracyjnym, zmniejszenie wrażliwości rogówki, suchość oczu, zapalenie rogówki, podwójne widzenie, opadanie powiek, szum w uszach, kołatanie serca, arytmia, bradykardia, ból w klatce piersiowej, obrzęk, zatrzymanie czynności serca, blok przedsionkowo-komorowy, zastoinowa niewydolność serca, zaburzenia rytmu serca, zmniejszone ciśnienie tętnicze krwi, objaw Raynauda, zimne dłonie i stopy, skurcz oskrzeli (głównie u pacjentów z uprzednio występującymi stanami spastycznymi oskrzeli), duszność, kaszel, zaburzenia smaku, nudności, biegunka, zaburzenia trawienia, suchość błony śluzowej jamy ustnej, ból brzucha, wymioty, wypadanie włosów, łuszczyca, wysypka łuszczycopodobna lub zaostrzenie łuszczycy, wysypka skórna, zaburzenia seksualne, zmniejszone popędu płciowego, osłabienie/uczucie zmęczenia.
Timlatan - interakcje
Istnieją doniesienia o występowaniu paradoksalnych reakcji podwyższenia ciśnienia wewnątrzgałkowego po jednoczesnym podaniu do oka dwóch analogów prostaglandyn - nie zaleca się stosowania dwóch lub więcej prostaglandyn, analogów lub pochodnych prostaglandyn. Notowano sporadycznie przypadki rozszerzenia źrenicy podczas jednoczesnego stosowania β-adrenolityków i adrenaliny (epinefryny). Podczas jednoczesnego stosowania kropli do oczu zawierających β-adrenolityki z doustnymi lekami blokującymi kanał wapniowy, β-adrenolitykami, lekami przeciwarytmicznymi (w tym amiodaron), glikozydami naparstnicy, parasympatykomimetykami lub guanetydyną może dochodzić do nasilenia działania co powoduje wystąpienie niedociśnienia i (lub) znacznej bradykardii. Podczas jednoczesnego leczenia inhibitorami CYP2D6 (np. chinidyną, fluoksetyną, paroksetyną) i tymololem, zgłaszano występowanie nasilonej ogólnoustrojowej blokady receptorów β-adrenergicznych (np. zmniejszenie częstości rytmu serca, depresja). Podwyższenie ciśnienia krwi w wyniku nagłego odstawienia klonidyny może być nasilone podczas stosowania β-adrenolityków. β-adrenolityki mogą nasilać działanie hipoglikemizujące leków przeciwcukrzycowych oraz mogą maskować objawy przedmiotowe i podmiotowe hipoglikemii.
Timlatan - dawkowanie
Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku): 1 kropla do oka lub obydwu oczu objętych procesem chorobowym raz na dobę. W przypadku pominięcia jednej dawki, należy kontynuować leczenie podając kolejną zaplanowaną dawkę. Okluzja przewodu nosowo-łzowego lub zamknięcie powiek na 2 min po podaniu zmniejszają wchłanianie ogólnoustrojowe. Jeżeli stosowane są inne miejscowe leki okulistyczne, należy je podać po co najmniej 5-min przerwie. Dzieci i młodzież. Ze względu na ograniczoną ilość danych, tymolol może być zalecany przejściowo tylko w leczeniu jaskry pierwotnej wrodzonej oraz jaskry pierwotnej młodzieńczej do czasu podjęcia decyzji o zabiegu chirurgicznym albo w przypadku braku skuteczności zabiegu, na czas podjęcia decyzji odnośnie dalszego postępowania. Lekarze rozważający zastosowanie tymololu u dzieci lub młodzieży powinni wnikliwie oszacować stosunek ryzyka do korzyści. Przed zastosowaniem tymololu należy przeprowadzić szczegółowy wywiad i badania w kierunku zaburzeń ogólnoustrojowych. Nie ma szczegółowych zaleceń odnośnie dawkowania, ponieważ dane kliniczne są ograniczone. Jednakże, jeśli korzyść przewyższa ryzyko, zaleca się użycie substancji czynnej w najniższym stężeniu raz dziennie. Jeśli ciśnienie wewnątrzgałkowe nie ulegnie dostatecznemu obniżeniu, należy rozważyć ostrożne zwiększenie dawki do maksymalnie 2 kropli dziennie do chorego oka. Przy podawaniu 2 razy dziennie, należy zachować odstęp 12 h. Ponadto dzieci, szczególnie noworodki, należy pozostawić w gabinecie i poddać ścisłej obserwacji przez 1-2 h po pierwszym podaniu i uważnie monitorować w kierunku wystąpienia działań niepożądanych ze strony oka oraz ogólnoustrojowych, do czasu wykonania zabiegu. U dzieci i młodzieży wystarczające może być zastosowanie substancji czynnej w stężeniu 0,1%. W celu ograniczenia występowania potencjalnych działań niepożądanych jednorazowo należy podać tylko 1 kroplę. Ogólnoustrojowe wchłanianie miejscowo podawanych β-blokerów można ograniczyć poprzez uciśnięcie ujścia przewodu nosowo-łzowego i trzymanie zamkniętych oczu tak długo jak to jest możliwe (np. przez 3-5 min) po zakropleniu. Lek przeznaczony do krótkotrwałego leczenia dzieci i młodzieży
Timlatan - uwagi
Przed rozpoczęciem leczenia należy poinformować pacjentów o możliwości trwałej zmiany zabarwienia oka (leczenie jednego oka może prowadzić do trwałej heterochromii). Podczas stosowania kropli do oczu może wystąpić przemijający okres nieostrego widzenia - do czasu ustąpienia tego objawu nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
