Tobi - skład
1 amp. (5 ml płynu do inhalacji) zawiera 300 mg tobramycyny.
Reklama
Tobi - działanie
Antybiotyk aminoglikozydowy w postaci preparatu przeznaczonego do inhalacji z nebulizatora. Tobramycyna podana wziewnie działa bakteriobójczo na Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus aureus, Haemophilus influenzae. Po 10 min od zakończenia inhalacji osiąga duże, choć zróżnicowane osobniczo stężenia w plwocinie (średnio 1237 µg/g), zmniejszające się po 2 h do około 14% początkowych wartości. Lek nie kumuluje się w plwocinie. Stężenia antybiotyku w surowicy są niewielkie i po 1 h od inhalacji wynoszą średnio 0,95 µg/ml. Wiązanie z białkami osocza wynosi poniżej 10%. Wchłonięta do krwiobiegu część dawki jest wydalana z moczem, natomiast niewchłonięta tobramycyna jest prawdopodobnie wydalana z odkrztuszaną plwociną. T0,5 w surowicy wynosi około 2 h.
Reklama
Tobi - wskazania
Długotrwałe leczenie przewlekłego zakażenia płuc wywołanego przez Pseudomonas aeruginosa w przebiegu mukowiscydozy u dorosłych i dzieci od 6 lat. Należy wziąć pod uwagę oficjalne zalecenia dotyczące właściwego zastosowania leków przeciwbakteryjnych.
Reklama
Tobi - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na aminoglikozydy lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Reklama
Tobi - ostrzeżenia
Należy zachować ostrożność, jeśli u pacjenta stwierdzono lub podejrzewa się zaburzenia czynności nerek, słuchu, zaburzenia układu przedsionkowego lub przewodnictwa nerwowo-mięśniowego lub występuje ciężkie, czynne krwioplucie. U pacjentów z rozpoznanymi lub podejrzewanymi zaburzeniami czynności narządu słuchu lub nerek należy monitorować stężenie tobramycyny w surowicy. Jeśli u pacjenta wystąpią działania toksyczne na słuch lub na nerki, leczenie tobramycyną należy przerwać do czasu, aż jej stężenie w surowicy zmniejszy się do wartości poniżej 2 μg/ml. Stężenie tobramycyny w surowicy należy monitorować u pacjentów otrzymujących jednocześnie aminoglikozydy drogą parenteralną (lub inne leki mogące mieć wpływ na wydalanie przez nerki). Podczas stosowania tobramycyny w nebulizacj może wystąpić skurcz oskrzeli. Przed i po nebulizacji należy określić pierwszosekundową wymuszoną objętość wydechową (FEV1). Jeśli u pacjenta nieprzyjmującego leku rozszerzającego oskrzela wystąpią objawy świadczące o wystąpieniu skurczu oskrzeli wywołanego leczeniem tobramycyną, badanie należy powtórzyć innym razem, podając lek rozszerzający oskrzela. Wystąpienie skurczu oskrzeli pomimo stosowania leku rozszerzającego oskrzela może świadczyć o reakcji alergicznej - w takim przypadku należy przerwać podawanie tobramycyny. Tobramycynę należy stosować z zachowaniem szczególnej ostrożności u pacjentów z zaburzeniami przewodnictwa nerwowo-mięśniowego, takimi jak choroba Parkinsona i inne stany charakteryzujące się osłabieniem mięśni, w tym miastenia, ponieważ aminoglikozydy mogą zwiększać osłabienie mięśni ze względu na możliwe działanie kuraropodobne na przewodnictwo nerwowo-mięśniowe. Stosować ostrożnie u pacjentów z potwierdzonymi lub podejrzewanymi zaburzeniami czynności nerek i monitorować stężenie tobramycyny w surowicy. Pacjenci z ciężką niewydolnością nerek, tj. ze stężeniem kreatyniny w surowicy >2 mg/dl (176,8 μmol/l), nie brali udziału w badaniach klinicznych. Przed rozpoczęciem leczenia należy ocenić początkowe parametry czynności nerek. Stężenia kreatyniny i mocznika należy ponownie sprawdzić po zakończeniu 6 pełnych cykli leczenia. Należy wziąć pod uwagę, że aminoglikozydy mogą mieć toksyczny wpływ na narząd przedsionkowy i narząd ślimakowy. U pacjentów z grupy podwyższonego ryzyka z powodu poprzedzającej, długotrwałej terapii aminoglikozydami podawanymi ogólnie, konieczne jest rozważenie dokonania oceny audiologicznej przed rozpoczęciem leczenia tobramycyną. Ostrożnie stosować u pacjentów z potwierdzonymi lub podejrzewanymi zaburzeniami słuchu lub czynności przedsionka - przed rozpoczęciem leczenia należy ocenić stan narządu słuchu i równowagi. Jeśli pacjent podczas leczenia aminoglikozydami zgłosi pojawienie się szumów usznych lub utratę słuchu, należy rozważyć skierowanie go na badanie audiologiczne. Wdychanie rozpylonych roztworów może wywołać odruch kaszlowy. U pacjentów z czynnym, ciężkim krwiopluciem lek można stosować tylko wtedy, jeśli korzyści z leczenia przeważają ryzyko wywołania późniejszego krwotoku. W badaniach klinicznych stwierdzono zwiększenie minimalnego stężenia aminoglikozydów hamującego wzrost szczepów P. aeruginosa wyizolowanych od niektórych pacjentów. Istnieje teoretyczne ryzyko, że u pacjentów leczonych tobramycyną podawaną w nebulizacji mogą rozwinąć się szczepy P. aeruginosa oporne na tobramycynę podawaną dożylnie.
Reklama
Tobi - ciąża
Leku nie należy stosować podczas ciąży i laktacji, chyba że korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla płodu lub dziecka. Brak odpowiednich danych z zastosowaniem tobramycyny podawanej drogą wziewną u kobiet w ciąży. Aminoglikozydy mogą mieć szkodliwe działanie na płód (np. powodować wrodzoną głuchotę), gdy u kobiety ciężarnej występuje ich wysokie stężenie ogólnoustrojowe. Jeśli lek stosuje się podczas ciąży lub jeśli kobieta zajdzie w ciążę podczas stosowania leku, należy poinformować ją o ryzyku dla płodu. Tobramycyna podawana ogólnoustrojowo jest wydzielana z mlekiem kobiecym. Nie wiadomo czy tobramycyna podawana drogą wziewną spowoduje, że stężenia tobramycyny w surowicy będą na tyle wysokie, by można je wykryć w mleku kobiecym. Ze względu na ryzyko ototoksyczności i nefrotoksyczności tobramycyny u małych dzieci, należy zdecydować czy zakończyć karmienie piersią, czy przerwać leczenie preparatem.
Reklama
Tobi - efekty uboczne
Dane z badań klinicznych. Bardzo często: zaburzenia czynności płuc, nieżyt nosa, dysfonia, bezbarwna plwocina, pogorszenie wyników badań czynnościowych płuc. Często: złe samopoczucie, szumy uszne, ból mięśni, zapalenie krtani. Dane uzyskane po wprowadzeniu do obrotu. Częstość nieznana: niedosłuch, skórne reakcje nadwrażliwości, świąd, pokrzywka, wysypka, bezgłos, zaburzenia smaku, skurcz oskrzeli, ból jamy ustnej i gardła, zwiększona ilość plwociny, ból w klatce piersiowej, zmniejszony apetyt. Z otwartych badań klinicznych i danych uzyskanych po wprowadzeniu leku do obrotu wynika, że u niektórych pacjentów, którzy w przeszłości przez długi czas lub równocześnie z preparatem przyjmowali aminoglikozydy drogą dożylną, doszło do utraty słuchu. Podawanie aminoglikozydów drogą pozajelitową wiązało się z nadwrażliwością, działaniem ototoksycznym i nefrotoksycznym.
Tobi - interakcje
Należy unikać jednoczesnego podawania innych leków mających właściwości neurotoksyczne, nefrotoksyczne i ototoksyczne, a także podawania tych leków w krótkich odstępach czasu jeden po drugim. Niektóre leki moczopędne mogą nasilać toksyczność aminoglikozydów poprzez zmiany stężeń antybiotyku w surowicy i tkankach. Preparatu nie należy podawać jednocześnie z kwasem etakrynowym, furosemidem, mocznikiem lub mannitolem. Do substancji, które mogą nasilać działanie toksyczne aminoglikozydów podawanych drogą pozajelitową, należą: amfoterycyna B, cefalotyna, cyklosporyna, takrolimus, polimyksyny (ryzyko nasilenia działania nefrotoksycznego); związki platyny (ryzyko nasilenia działania nefrotoksycznego i ototoksycznego; inhibitory cholinoesterazy, toksyna botulinowa (wpływ na przewodnictwo nerwowo-mięśniowe). W badaniach klinicznych u pacjentów stosujących tobramycynę równocześnie z dornazą alfa, lekami rozszerzającymi oskrzela, kortykosteroidami podawanymi wziewnie i innymi antybiotykami doustnymi lub podawanymi drogą parenteralną, działającymi na Pseudomonas, obserwowano działania niepożądane podobne do występujących w grupie kontrolnej.
Tobi - dawkowanie
Lek podaje się wziewnie w ciągu około 15 min. Dorośli i dzieci od 6 lat: 1 amp. do inhalacji (300 mg) 2 razy dziennie co 12 h (za pomocą nebulizatora wielokrotnego użytku PARI LC PLUS z odpowiednim kompresorem). Preparat stosuje się przez 28 dni, następnie należy zrobić 28-dniową przerwę. Cykliczne stosowanie preparatu powinno być kontynuowane tak długo, jak długo lekarz obserwuje jego korzystne działanie. Jeżeli leczenie pacjenta wymaga stosowania politerapii, należy zachować kolejność: lek rozszerzający oskrzela, zabieg fizykoterapii, inne leki wziewne, inhalacja tobramycyny. Szczególne grupy pacjentów. Brak wystarczających danych klinicznych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku u dzieci poniżej 6 lat. Nie przeprowadzono badań u pacjentów z natężoną pierwszosekundową objętością wydechową (FEV1) <25% lub >75% wartości należnej ani u pacjentów z kolonizacją bakterią Burkholderia cepacia. Brak danych potwierdzających konieczność modyfikacji dawkowania lub zaprzeczających takiej konieczności w populacji pacjentów w podeszłym wieku, pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Nie przewiduje się jednak, aby zaburzenia czynności wątroby miały wpływ na stopień narażenia na tobramycynę. Brak odpowiednich danych dotyczących stosowania preparatu u pacjentów po przeszczepieniu narządu.
Tobi - uwagi
Aby kontrolować stężenie tobramycyny w surowicy, krew należy pobierać tylko z żyły, a nie z palca (skóra palców może być zanieczyszczona tobramycyną, co może być przyczyną zafałszowanych wyników badań). Jest mało prawdopodobne, by tobramycyna wpływała na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn.
