Trimetazydyna Mylan - skład
1 tabl. o przedł. uwalnianiu zawiera 35 mg dichlorowodorku trimetazydyny, równoważność 27,5 mg trimetazydyny.
Reklama
Trimetazydyna Mylan - działanie
Trimetazydyna hamuje β-oksydację kwasów tłuszczowych przez zablokowanie tiolazy długołańcuchowego 3-ketoacylokoenzymu A, co nasila utlenianie glukozy. W niedokrwionej komórce energia uzyskiwana w procesie utleniania glukozy wymaga mniejszego zużycia tlenu niż w procesie β-oksydacji. Nasilenie utlenienia glukozy prowadzi do optymalizacji procesów energetycznych w komórkach, co warunkuje utrzymanie ich prawidłowego metabolizmu podczas niedokrwienia. U pacjentów z chorobą niedokrwienną trimetazydyna działa jak czynnik metaboliczny, zachowując w mięśniu sercowym wewnątrzkomórkowe stężenie wysokoenergetycznych fosforanów. Działanie przeciwniedokrwienne jest osiągane bez jednoczesnego wpływu na parametry hemodynamiczne. Trimetazydyna po podaniu doustnym wchłania się z przewodu pokarmowego i osiąga maksymalne stężenie w osoczu po około 5 h od podania leku. Stałe stężenie leku w osoczu jest osiągane po 60 h i jest stabilne przez cały okres leczenia. Lek wiąże się z białkami osocza w około 16%. Trimetazydyna jest wydalana głównie z moczem, w postaci niezmienionej. T0,5 wynosi 7 h, u pacjentów > 65 lat zwiększa się do 12 h.
Reklama
Trimetazydyna Mylan - wskazania
Terapia skojarzona w objawowym leczeniu dorosłych pacjentów ze stabilną dławicą piersiową, u których leczenie przeciwdławicowe pierwszego rzutu jest niewystarczające lub nie jest tolerowane.
Reklama
Trimetazydyna Mylan - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu. Choroba Parkinsona, objawy parkinsonizmu, drżenia, zespół niespokojnych nóg oraz inne powiązane zaburzenia ruchowe. Ciężkie zaburzenie czynności nerek (CCr <30 ml/min).
Reklama
Trimetazydyna Mylan - ostrzeżenia
Lek nie leczy napadów dławicy piersiowej, ani też nie jest przeznaczony do leczenia początkowego niestabilnej dławicy piersiowej lub zawału mięśnia sercowego. Nie należy stosować leku w okresie poprzedzającym hospitalizację ani też na jej początku. W przypadku napadu dławicy piersiowej należy ponownie ocenić chorobę niedokrwienną serca oraz rozważyć dostosowanie sposobu leczenia (leczenie farmakologiczne i możliwość wykonania rewaskularyzacji). Trimetazydyna może powodować lub nasilać objawy parkinsonizmu (drżenie, bezruch, hipertonia), co należy systematycznie sprawdzać, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku. W przypadkach budzących wątpliwości pacjentów należy skierować do neurologa. Wystąpienie zaburzeń ruchowych, takich jak objawy parkinsonizmu, zespół niespokojnych nóg, drżenia, niestabilny chód, powinny prowadzić do definitywnego odstawienia trimetazydyny. Przypadki te występują rzadko i są zwykle odwracalne po przerwaniu leczenia. Większość pacjentów wyzdrowiała w ciągu 4 miesięcy po odstawieniu trimetazydyny. Jeśli objawy parkinsonizmu utrzymują się dłużej niż przez 4 miesiące po odstawieniu leku, potrzebna jest ocena neurologa. Może dochodzić do upadków związanych z niestabilnym chodem lub niedociśnieniem, zwłaszcza u pacjentów przyjmujących leki przeciwnadciśnieniowe. Należy zachować ostrożność podczas przepisywania trimetazydyny pacjentom, u których można spodziewać się zwiększonej ekspozycji tj. pacjentom z umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek, w podeszłym wieku powyżej 75 lat. Lek na ogół nie jest zalecany kobietom karmiącym piersią.
Reklama
Trimetazydyna Mylan - ciąża
Brak jest lub jest ograniczona ilość danych dotyczących stosowania trimetazydyny u kobiet w ciąży. Stosowanie trimetazydyny nie jest wskazane w czasie ciąży i u kobiet w wieku rozrodczym nie stosujących środków antykoncepcyjnych. Nie wiadomo czy metabolity trimetazydyny są wydzielane do mleka kobiet karmiących piersią. Nie można wykluczyć ryzyka dla noworodków lub niemowląt. Nie zaleca się stosowania trimetazydyny u kobiet w okresie karmienia piersią. Badania toksycznego wpływu na reprodukcję u szczurów nie wykazały wpływu na płodność u obu płci.
Reklama
Trimetazydyna Mylan - efekty uboczne
Często: zawroty głowy, ból głowy, ból brzucha, biegunka, niestrawność, nudności i wymioty, wysypka, świąd, pokrzywka, astenia. Rzadko: palpitacje, skurcze dodatkowe, tachykardia, niedociśnienie tętnicze, niedociśnienie ortostatyczne (które może być związane ze złym samopoczuciem, zawrotami głowy lub upadkami, zwłaszcza u pacjentów przyjmujących leki przeciwnadciśnieniowe), zaczerwienienie twarzy. Częstość nieznana: objawy parkinsonizmu (drżenie, bezruch, hipertonia), niestabilny chód, zespól niespokojnych nóg, inne powiązane zaburzenia ruchowe (zwykle przemijające po przerwaniu leczenia), zaburzenia snu (bezsenność, senność), zaparcia, ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP), obrzęk naczynioruchowy, agranulocytoza, małopłytkowość, plamica małopłytkowa, zapalenie wątroby.
Trimetazydyna Mylan - interakcje
Nie stwierdzono występowania interakcji z innymi lekami ani pokarmami. Trimetazydynę można stosować z heparyną, kalcyparyną, doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi, lekami stosowanymi w zaburzeniach gospodarki lipidowej, kwasem salicylowym, lekami β-adrenolitycznymi, lekami blokującymi kanał wapniowy, glikozydami naparstnicy.
Trimetazydyna Mylan - dawkowanie
Doustnie: 1 tabl. 2 razy na dobę, podczas posiłków (1 tabl. rano i 1 tabl. wieczorem), popijając szklanką wody. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek (CCr 30-60 ml/min) zalecana dawka wynosi 1 tabl. rano, podczas śniadania. Ze względu na brak doświadczenia klinicznego trimetazydyna nie jest zalecana u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentów w podeszłym wieku ekspozycja na trimetazydynę może być zwiększona wskutek związanego z wiekiem pogorszenia czynności nerek. Ustalanie dawki u pacjentów w podeszłym wieku należy przeprowadzać z zachowaniem ostrożności. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności trimetazydyny u dzieci w wieku poniżej 18 lat (brak dostępnych danych). Sposób podania. 1 tabletka rano i 1 tabletka wieczorem z posiłkiem, popijając szklanką wody.
Trimetazydyna Mylan - uwagi
Podczas leczenia mogą wystąpić zawroty głowy i senność, które mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
