Trittico XR - skład
1 tabl. o przedłużonym uwalnianiu zawiera 150 mg lub 300 mg chlorowodorku trazodonu.
Reklama
Trittico XR - działanie
Lek przeciwdepresyjny, pochodna triazolopirydyny. Trazodon jest inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny oraz antagonistą receptorów 5-HT2, których aktywacja prowadzi zazwyczaj do bezsenności, lęku, pobudzenia psychoruchowego i zaburzeń sfery seksualnej. Trazodon nie wywiera działania pozapiramidowego, nie nasila przekaźnictwa adrenergicznego, a także jest pozbawiony działania cholinolitycznego, dzięki czemu nie działa na mięsień sercowy w sposób typowy dla trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych. W przeciwieństwie do innych leków psychotropowych może być stosowany u pacjentów z jaskrą i zaburzeniami układu moczowego. Po doustnym podaniu pojedynczej dawki w postaci o przedłużonym uwalnianiu maksymalne stężenie leku we krwi występuje po 6-7 h. Trazodon jest metabolizowany głównie przez izoenzym CYP3A4 cytochromu P450. T0,5 wynosi ok. 10-13 h. Wydalany jest głównie z moczem w postaci metabolitów.
Reklama
Trittico XR - wskazania
Zaburzenia depresyjne o różnej etiologii, w tym depresja przebiegająca z lękiem.
Reklama
Trittico XR - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na trazodon lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Pacjenci będący pod wpływem alkoholu lub leków nasennych. Ostry zawał mięśnia sercowego.
Reklama
Trittico XR - ostrzeżenia
Nie stosować u dzieci i młodzieży <18 lat (w tej grupie wiekowej częściej obserwowano próby samobójcze i myśli samobójcze, agresję, negację i złość; ponadto brak długoterminowych badań dotyczących wpływu leków przeciwdepresyjnych na wzrost, dojrzewanie oraz rozwój procesów poznawczych i behawioralnych). Wszystkich pacjentów leczonych trazodonem należy obserwować pod kątem występowania myśli i zachowań samobójczych (szczególnie we wczesnym okresie powrotu do zdrowia, po zmianie dawki leku, jak również po jego nagłym odstawieniu); dotyczy to zwłaszcza pacjentów w wieku <25 lat oraz pacjentów z zachowaniami lub myślami samobójczymi w wywiadzie. Stosowanie leków przeciwdepresyjnych u pacjentów ze schizofrenią lub innymi chorobami psychotycznymi może prowadzić do nasilenia objawów psychotycznych; mogą nasilać się myśli paranoidalne. Podczas leczenia trazodonem pacjentów z psychozą maniakalno-depresyjną epizod depresyjny może przejść w epizod manii - w takim przypadku trazodon należy odstawić. Lek stosować ostrożnie u pacjentów z: padaczką (unikać gwałtownego zwiększania lub zmniejszania dawki); niewydolnością wątroby lub nerek (zwłaszcza ciężką); chorobami serca, takimi jak dusznica bolesna, zaburzenia przewodnictwa lub blok przedsionkowo-komorowy różnego stopnia, niedawno przebyty zawał mięśnia sercowego; nadczynnością gruczołu tarczowego; zaburzeniami oddawania moczu, takimi jak rozrost gruczołu krokowego (choć trazodon wywiera jedynie nieznaczne działanie cholinolityczne); ostrą jaskrą z wąskim kątem, zwiększonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym (choć trazodon wywiera jedynie nieznaczne działanie cholinolityczne); ze zdiagnozowanymi chorobami krążenia, w tym z chorobami związanymi z wydłużeniem odstępu QT oraz, gdy trazodon jest stosowany jednocześnie z lekami o znanym działaniu wydłużającym odstęp QT; u osób w podeszłym wieku (może częściej wystąpić hipotonia ortostatyczna, senność lub inne efekty działania cholinolitycznego trazodonu). Zachować ostrożność stosując trazodon w skojarzeniu z lekami hipotensyjnymi lub inhibitorami CYP3A4. Jeżeli podczas leczenia wystąpi hiponatremia, należy regularnie kontrolować gospodarkę wodno-elektrolitową. Leczenie trazodonem należy przerwać, jeśli u pacjenta wystąpi żółtaczka, priapizm, objawy zespołu serotoninowego lub złośliwego zespołu neuroleptycznego. Ze względu na ryzyko wystąpienia agranulocytozy, zaleca się wykonać badanie krwi, jeżeli u pacjenta występuje ból gardła i gorączka. W przypadku przerwania leczenia trazodonem zaleca się stopniowe zmniejszanie jej dawki, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia objawów odstawiennych. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.
Reklama
Trittico XR - ciąża
Dane z badań na ograniczonej liczbie kobiet w ciąży (mniej niż 200) nie wskazują na niepożądane oddziaływanie trazodonu na przebieg ciąży lub stan zdrowia płodu i noworodka. Zachować ostrożność stosując lek w ciąży. Jeśli trazodon jest stosowany aż do porodu, należy obserwować noworodka pod kątem wystąpienia objawów odstawienia. Tadozon jest wydzielany w niewielkich ilościach do mleka kobiecego, jednak nie są znane ilości czynnego metabolitu wydzielanego do mleka. Należy podjąć decyzję dotyczącą dalszego karmienia piersią lub dalszego przyjmowania trazodonu, uwzględniając korzyści z karmienia piersią dla dziecka oraz korzyści z leczenia trazodonem dla matki.
Reklama
Trittico XR - efekty uboczne
Częstość nieznana: zaburzenia hematologiczne (w tym agranulocytoza, trombocytopenia, eozynofilia, leukopenia i niedokrwistość), reakcje nadwrażliwości, zespół niewłaściwego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH), hiponatremia, utrata masy ciała, jadłowstręt, zwiększone łaknienie, myśli lub zachowania samobójcze, stan splątania, bezsenność, dezorientacja, mania, lęk, nerwowość, pobudzenie (bardzo sporadycznie przechodzące w delirium), urojenia, zachowanie agresywne, omamy, koszmary senne, zmniejszenie libido, zespół odstawienia, zespół serotoninowy, drgawki, złośliwy zespół neuroleptyczny, zawroty głowy, zaburzenia równowagi, ból głowy, senność, niepokój (głównie ruchowy), osłabienie czujności, drżenie, nieostre widzenie, zaburzenia pamięci, drgawki kloniczne, afazja ekspresywna, parestezje, dystonia, zmiana smaku, niemiarowości serca (w tym torsade de pointes, palpitacje, przedwczesne skurcze komorowe, pary pobudzeń komorowych, tachykardia komorowa), bradykardia, tachykardia, nieprawidłowe EKG (wydłużenie odstępu QT), hipotonia ortostatyczna, nadciśnienie tętnicze, omdlenia, uczucie zapchanego nosa, duszność, nudności, wymioty, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zaparcie, biegunka, niestrawność, ból brzucha, zapalenie żołądka i jelit, ślinotok, porażenna niedrożność jelita, nieprawidłowa czynność wątroby (w tym żółtaczka i uszkodzenia komórek wątroby), wewnątrzwątrobowy zastój żółci, wysypka skórna, świąd, nadmierna potliwość, ból kończyn, pleców, mięśni, stawów, zaburzenia oddawania moczu, priapizm, osłabienie, obrzęki, objawy grypopodobne, zmęczenie, ból w klatce piersiowej, gorączka, zwiększenie stężenia enzymów wątrobowych.
Trittico XR - interakcje
Trazodon może nasilać działanie sedacyjne leków przeciwpsychotycznych, nasennych, uspokajających, przeciwlękowych i przeciwhistaminowych - zaleca się zmniejszenie dawek stosowanych leków lub ich odstawienie, w zależności od indywidualnego obrazu klinicznego pacjenta. Cymetydyna i niektóre leki przeciwpsychotyczne hamują metabolizm leków przeciwdepresyjnych. Inhibitory CYP3A4, takie jak erytromycyna, ketokonazol, itrakonazol, rytonawir, indynawir, nefazodon mogą znacznie zwiększać stężenie trazodonu we krwi - należy unikać jednoczesnego stosowania trazodonu z silnymi inhibitorami CYP3A4; jeżeli jednoczesne stosowanie jest konieczne, należy rozważyć zmniejszenie dawki trazodonu. Karbamazpenia (silny induktor CYP3A4) zmniejsza stężenie trazodonu we krwi i jego czynnego metabolitu we krwi - należy prowadzić ścisłą obserwację pacjentów w celu ustalenia, czy nie jest konieczne zwiększenie dawki trazodonu. Ponadto metabolizm leków przeciwdepresyjnych zostaje przyspieszony w wyniku oddziaływania na wątrobę doustnych środków antykoncepcyjnych, fenytoiny, barbituranów. Należy unikać jednoczesnego stosowania trazodonu z trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, ze względu na ryzyko interakcji - możliwe jest wystąpienie zespołu serotoninowego i działań niepożądanych ze strony układu krążenia. Działania niepożądane mogą wystąpić częściej, jeśli trazodon jest stosowany jednocześnie z preparatami dziurawca (Hypericum perforatum). Informowano (rzadko) o zwiększeniu stężenia trazodonu we krwi podczas jednoczesnego stosowania z fluoksetyną (inhibitor CYP1A2 i CYP2D6); nie można wykluczyć interakcji farmakodynamicznej (zespołu serotoninowego). Ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego, nie zaleca się stosowania trazodonu podczas leczenia inhibitorami MAO ani w ciągu 2 tygodni po ich odstawieniu. Nie zaleca się także stosowania inhibitora MAO przez 1 tydz. po zakończeniu leczenia trazodonem. Obserwowano ciężką hipotonię ortostatyczną podczas jednoczesnego stosowania trazodonu z pochodnymi fenotiazyny, np. chlorpromazyną, flufenazyną, lewomepromazyną lub perfenazyną. Trazodon może nasilać działanie środków zwiotczających mięśnie szkieletowe oraz wziewnych środków znieczulających - zachować ostrożność przy ich jednoczesnym stosowaniu. Może przyspieszać metabolizm lewodopy. Stosowany z lekami o znanym działaniu wydłużającym odstęp QT może zwiększać ryzyko niemiarowości komorowych, w tym torsade de pointes - zachować ostrożność. Ponieważ trazodon jest jedynie bardzo słabym inhibitorem wychwytu zwrotnego noradrenaliny i nie wpływa na zmianę ciśnienia tętniczego w odpowiedzi na tyraminę, nie jest prawdopodobne zaburzenie działania hipotensyjnego wywieranego przez związki podobne do guanetydyny. Jednak wyniki badań przeprowadzonych na zwierzętach sugerują, że trazodon może znacznie osłabiać działanie klonidyny. Chociaż nie są znane doniesienia dotyczące interakcji klinicznych trazodonu z innymi lekami hipotensyjnymi, należy wziąć pod uwagę taką możliwość. Podczas jednoczesnego stosowania leków obniżających ciśnienie tętnicze i trazodonu może zachodzić konieczność zmniejszenia dawki leku hipotensyjnego. Istnieją doniesienia o zmianach wartości czasu protrombinowego u pacjentów leczonych jednocześnie trazodonem i warfaryną. Trazodon może zwiększać stężenie digoksyny lub fenytoiny we krwi - zaleca się monitorowanie stężenia tych leków. Nasila działanie uspokajające alkoholu; nie należy spożywać alkoholu podczas leczenia trazodonem.
Trittico XR - dawkowanie
Doustnie. Dorośli: początkowo 150 mg na dobę; dawkę zwiększać o 75 mg na dobę (1/2 tabl.) w odstępach co 3 dni, aż do maksymalnej dawki 300 mg na dobę. U pacjentów ze zwiększonym ryzykiem działań niepożądanych we wstępnej fazie leczenia, początkowa dawka dobowa może wynosić 75 mg i może być stopniowo zwiększana w odstępach co 3 dni o 75 mg na dobę, aż do maksymalnej dawki 300 mg na dobę. Lekarz w celu uzyskania pełnej odpowiedzi terapeutycznej może zdecydować - w zależności od indywidualnej reakcji na leczenie - o zastosowaniu niższej niż 300 mg dawki dobowej. Nie badano skuteczności trazodonu w utrzymywaniu remisji. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku lub wyniszczonych zalecana dawka początkowa wynosi 75 mg na dobę; dawkę można stopniowo zwiększać pod kontrolą lekarską w zależności od tolerancji i skuteczności, tak jak opisano powyżej. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek zazwyczaj nie ma konieczności dostosowania dawki, należy zachować ostrożność u pacjentów ciężką niewydolnością nerek. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby zachować ostrożność (rozważyć okresowe kontrolowanie czynności wątroby). Nie stosować trazodonu u dzieci i młodzieży w wieku <18 lat. Sposób podania. Lek stosować raz na dobę, wieczorem lub tuż przed snem, na pusty żołądek, popijając szklanką wody. Aby zapewnić przedłużone uwalnianie tabletek, nie należy ich kruszyć ani żuć. Tabletkę można podzielić na 2 równe dawki, wzdłuż linii podziału.
Trittico XR - uwagi
Należy zachować ostrożność, prowadzić samochodu ani nie obsługiwać maszyn do czasu upewnia się, że lek nie wywołuje senności, uspokojenia, zawrotów głowy, splątania lub nieostrego widzenia. W immunologicznych badaniach przesiewowych wykonywanych w celu wykrycia obecności narkotyków w moczu, reakcja metabolitu trazodonu meta-chlorofenylpiperazyny (m-CPP) o strukturze podobnej do metylenodioksymetamfenaminy (MDMA, ekstazy), może powodować fałszywie dodatnie wyniki dla amfetaminy. W takich przypadkach wyniku „dodatniego” nie należy uznawać za rozstrzygający. Wynik badania przesiewowego należy potwierdzić wykonując dodatkowe badanie metodą spektrometrii mas lub metodą chromatografii cieczowej – tandemowej spektrometrii mas (LC MS/MS).
