Tussi Drill - skład
5 ml syropu zawiera 5 mg bromowodorku dekstrometorfanu. Syrop zawiera maltitol, parahydroksybenzoesan sodowy metylu i propylu oraz glukozę.
Reklama
Tussi Drill - działanie
Opioidowy lek przeciwkaszlowy. Dekstrometorfan (pochodna morfiny) hamuje odruch kaszlowy poprzez działanie ośrodkowe. W dawkach terapeutycznych bromowodorek dekstrometorfanu nie działa hamująco na czynność ośrodka oddechowego, może powodować uzależnienie. Dekstrometorfan jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego. Cmax osiągane jest po ok. 2 h po podaniu. Dekstrometorfan po podaniu doustnym podlega w wątrobie szybkiemu i intensywnemu metabolizmowi pierwszego przejścia. Genetycznie kontrolowana O-demetylacja (CYD2D6) jest głównym czynnikiem wpływającym na farmakokinetykę dekstrometorfanu u ochotników ludzkich. Przypuszcza się, że istnieją odmienne fenotypy w niniejszym procesie utleniania, co wpływa na wysoce zróżnicowaną farmakokinetykę u pacjentów. Niezmetabolizowany dekstrometorfan wraz z trzema jego demetylowanymi metabolitami morfinanowymi –dekstrorfanem (znanym również jako 3-hydroksy-N-metylomorfinan), 3-hydroksymorfinanem i 3-metoksymorfinanem –zidentyfikowano w moczu jako produkty sprzężone. Dekstrorfan, który wykazuje również działanie przeciwkaszlowe, jest głównym metabolitem. U niektórych osób metabolizm przebiega wolniej, a w związku z tym we krwi i moczu przeważa niezmieniona postać dekstrometorfanu. Jest wydalany w postaci niezmienionej oraz jako demetylowane metabolity.
Reklama
Tussi Drill - wskazania
Doraźnie w ostrym, suchym kaszlu.
Reklama
Tussi Drill - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Niewydolność oddechowa i ryzyko jej wystąpienia. Ciężka obturacyjna choroba płuc lub astma. Leczenie w skojarzeniu z lekami przeciwdepresyjnymi z grupy inhibitorów MAO oraz w ciągu 14 dni od zakończenia stosowania inhibitorów MAO. Nie stosować u dzieci w wieku poniżej 6 lat. Okres karmienia piersią. Podczas stosowania leków zmniejszających stężenie parathormonu we krwi.
Reklama
Tussi Drill - ostrzeżenia
Przed zaleceniem leczenia przeciwkaszlowego należy stwierdzić przyczynę kaszlu, który wymaga leczenia objawowego. Bromowodorku dekstrometorfanu nie należy stosować u pacjentów z przewlekłym lub uporczywym kaszlem, ani u pacjentów, u których występuje kaszel z nadmierną wydzieliną. W przypadku braku odpowiedzi na stosowanie leku, nie należy zwiększać dawki, lecz dokonać ponownej oceny klinicznej. Leków o działaniu wykrztuśnym lub mukolitycznym nie należy stosować jednocześnie z lekami o działaniu przeciwkaszlowym. Należy zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Ponieważ odnotowano przypadki nadużywania dekstrometorfanu oraz uzależnienia od niego, zaleca się zachowanie szczególnej ostrożności podczas stosowania tego leku u młodzieży, młodych osób dorosłych, jak również u pacjentów, u których odnotowano w wywiadzie nadużywanie leków lub substancji psychoaktywnych. Należy zachować ostrożność u pacjentów z powolnym metabolizmem CYP2D6 lub stosujących inhibitory CYP2D6. Podczas jednoczesnego podawania dekstrometorfanu i leków o działaniu serotoninergicznym, takich jak leki selektywnie hamujące wychwyt zwrotny serotoniny (SSRI), leki osłabiające metabolizm serotoniny [w tym inhibitory oksydazy monoaminowej (MAOI)] oraz inhibitory CYP2D6, odnotowano działanie serotoninergiczne, w tym wystąpienie mogącego zagrażać życiu zespołu serotoninowego. Zespół serotoninowy może obejmować zmiany stanu psychicznego, niestabilność autonomiczną, zaburzenia nerwowo-mięśniowe i (lub) objawy dotyczące układu pokarmowego. Jeśli podejrzewa się wystąpienie zespołu serotoninowego, należy przerwać leczenie preparatem. Podczas leczenia należy unikać nadużywania alkoholu oraz podawania preparatów zawierających alkohol. W przypadku przedawkowania u dzieci mogą wystąpić ciężkie działania niepożądane, w tym zaburzenia neurologiczne. Należy doradzić opiekunom, aby nie podawali dawki większej niż zalecana. Ze względu na zawartość parahydroksybenzoesanów, syrop może powodować reakcje alergiczne (w tym reakcje typu późnego). Ze względu na zawartość maltitolu, preparat nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy. Syrop może mieć lekkie działanie przeczyszczające. Wartość kaloryczna 2,3 kcal/g maltitolu. Lek zawiera glukozę, pacjenci z zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy, nie powinni go przyjmować. Preparat zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na dawkę (5 ml syropu), to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
Reklama
Tussi Drill - ciąża
Lek nie jest zalecany do stosowania w okresie ciąży oraz u kobiet w wieku rozrodczym nie stosujących skutecznej metody antykoncepcji. Stosowanie działających przeciwkaszlowo preparatów przeciwkaszlowych w dużych dawkach leku i w końcowym okresie ciąży może prowadzić do hamowania czynności oddechowej u noworodka. Długotrwałe stosowanie w III trymestrze ciąży, bez względu na dawkę, może spowodować wystąpienie u noworodka zespołu odstawiennego. Nie wiadomo czy dekstrometorfan lub jego metabolity przenikają do mleka ludzkiego. Opisano kilka przypadków obniżenia napięcia mięśniowego i zatrzymania oddychania u niemowląt w następstwie przyjęcia przez ich karmiące matki preparatów przeciwkaszlowych o działaniu ośrodkowym w dawkach większych niż terapeutyczne. Nie można wykluczyć zagrożenia dla noworodków/dzieci. Dekstrometorfan jest przeciwwskazany podczas karmienia piersią. Z powodu braku danych dotyczących wpływu na płodność, ryzyka nie można wykluczyć.
Reklama
Tussi Drill - efekty uboczne
Częstość nieznana: nudności, wymioty, zaparcia, senność, zawroty głowy, reakcje alergiczne (świąd, wysypka, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, skurcz oskrzeli). Odnotowano przypadki nadużywania dekstrometorfanu w celu poprawy samopoczucia i wywołania omamów, w szczególności u młodzieży, osób młodych i pacjentów nadużywających leki lub substancje psychotropowe.
Tussi Drill - interakcje
Przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie z: nieselektywnymi inhibitorami monoaminooksydazy IMAO (ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego: biegunka, tachykardia, nadmierne pocenie się, drżenie, splątanie lub nawet śpiączka); selektywnymi inhibitorami MAO (moklobemid, toloksaton; istnieje ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego: biegunka, tachykardia, nadmierne pocenie się, drżenie, splątanie lub nawet śpiączka); cynakalcetem (znaczne zwiększenie stężenia dekstrometorfanu w osoczu z objawami przedawkowania wynikającego ze spowolnionego metabolizmu wątrobowego). Należy unikać stosowania alkoholu (nasilenie działania ośrodkowego leku, zaburzenie zdolności koncentracji) lub przyjmowania jakichkolwiek innych leków zawierających alkohol. Należy zachować ostrożność podczas stosowania z innymi lekami działającymi hamująco na OUN: pochodne morfiny (leki przeciwbólowe, leki przeciwkaszlowe, leki stosowane w terapii substytucyjnej morfiny); neuroleptyki, barbiturany; benzodiazepiny, leki przeciwlękowe inne niż benzodiazepiny, leki nasenne; sedatywne leki przeciwdepresyjne; leki przeciwhistaminowe - inhibitory receptorów H1; klonidyna i pochodne; baklofen, talidomid. Skojarzenie leków powoduje nasilenie depresyjnego wpływu na OUN. Osłabiona koncentracja może stwarzać zagrożenie podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Zachować ostrożność podczas stosowania z innymi pochodnymi morfiny (leki przeciwbólowe, leki przeciwkaszlowe, leki stosowane w terapii substytucyjnej morfiny) - następuje porażenie ośrodka oddechowego (synergizm potęgujący) wskutek działania morfiny, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku. Jednoczesne stosowanie silnych inhibitorów enzymu CYP2D6 może zwiększać stężenie dekstrometorfanu w organizmie do poziomu wielokrotnie większego niż prawidłowy. Zwiększa to ryzyko występowania toksycznego wpływu dekstrometorfanu (pobudzenia, dezorientacji, drżenia, bezsenności, biegunki i depresji oddechowej) oraz rozwoju zespołu serotoninowego. Do silnych inhibitorów enzymu CYP2D6 należą: fluoksetyna, paroksetyna, chinidyna i terbinafina. W przypadku jednoczesnego stosowania z chinidyną stężenie dekstrometorfanu w osoczu może wzrosnąć nawet 20-krotnie, co zwiększa ryzyko występowania działań niepożądanych ze strony OUN powiązanych ze stosowaniem tego leku. Podobny wpływ na metabolizm dekstrometorfanu wywołują również amiodaron, flekainid i propafenon, sertralina, bupropion, metadon, cynakalcet, haloperydol, perfenazyna i tiorydazyna. W przypadku konieczności jednoczesnego stosowania inhibitorów CYP2D6 i dekstrometorfanu pacjent musi być monitorowany. Konieczne może okazać się również zmniejszenie dawki dekstrometorfanu.
Tussi Drill - dawkowanie
Doustnie. Dzieci powyżej 6 lat: maksymalna dawka jednorazowa bromowodorku dekstrometorfanu u dzieci wynosi 0,25 mg/kg mc. Dawkę tę można podać nie więcej niż 4 razy na dobę w odstępach nie krótszych niż 6 h. Np. dla dziecka o mc. 20 kg 1 łyżeczka miarowa 4 razy na dobę. Nie należy przekraczać dawki dobowej wynoszącej 1 mg/kg mc. Leczenie objawowe powinno być krótkotrwałe (do 5 dni). 1 łyżeczka (1 miarka) zawiera 5 ml syropu (5 mg bromowodorku dekstrometorfanu). Stosowanie syropu należy ograniczyć tylko do doraźnego leczenia ostrego, suchego kaszlu. Nie ma wystarczających danych dotyczących stosowania preparatu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.
Tussi Drill - uwagi
Osoby kierujące pojazdami lub obsługujące maszyny powinny zachować szczególną ostrożność, ponieważ istnieje ryzyko wystąpienia senności i zawrotów głowy związanych ze stosowaniem tego leku. Również rodzice stosujący lek u swoich dzieci powinni pamiętać, że obniża on sprawność psychomotoryczną dzieci i niekiedy powoduje senność oraz zawroty głowy.
