uroFuraginum - skład
1 tabl. zawiera 50 g furazydyny. Preparat zawiera sacharozę.
Reklama
uroFuraginum - działanie
Pochodna nitrofuranu, chemioterapeutyk aktywny wobec Gram-dodatnich i Gram-ujemnych bakterii wywołujących zakażenia dróg moczowych. Działa silnie bakteriostatycznie m.in. na Staphylooccus aureus, S. epidermidis, S. faecalis, Salmonella spp., Shigella spp., Proteus spp., Klebsiella spp., Escherichia spp., Enterobacter spp. Wykazuje działanie przeciwpierwotniakowe i niewielkie przeciwgrzybicze. Nie działa na Pseudomonas aeruginosa i większość szczepów Proteus vulgaris. Furagina szybko wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając Cmax we krwi w ciągu 0,5 h. Stężenia we krwi i tkankach są niewielkie. Jest wydalana z moczem, w którym osiąga stężenia terapeutyczne. Przyjmowanie pochodnych nitrofuranu z pokarmem wysokobiałkowym zwiększa jej dostępność biologiczną i zwiększa stężenie leku w moczu.
Reklama
uroFuraginum - wskazania
Zakażenie dolnych dróg moczowych.
Reklama
uroFuraginum - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną, pochodne nitrofuranu lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. I trymestr ciąży. Okres donoszonej ciąży (od 38 tyg.) i porodu, ze względu na ryzyko niedokrwistości hemolitycznej u noworodka. Dzieci w wieku do 3 miesięcy. Niewydolność nerek (klirens kreatyniny poniżej 60 ml/min lub podwyższone stężenie kreatyniny w surowicy). Rozpoznana polineuropatia, np. cukrzycowa. Niedobór G-6-PD.
Reklama
uroFuraginum - ostrzeżenia
Szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, wątroby, zaburzeniami neurologicznymi, niedokrwistością, zaburzeniami elektrolitowymi, niedoborem witamin z grupy B i kwasu foliowego oraz chorobami płuc. Chorzy na cukrzycę powinni zachować ostrożność, gdyż furazydyna może spowodować rozwój polineuropatii. U pacjentów leczonych pochodnymi nitrofuranu obserwowano wystąpienie polineuropatii obwodowej, która w ciężkich przypadkach może być nieodwracalna i zagrażać życiu pacjenta. W razie wystąpienia pierwszych objawów neuropatii (parestezje) lek należy odstawić. U pacjentów leczonych pochodnymi nitrofuranu obserwowano ostre, podostre i przewlekłe reakcje płucne - w razie wystąpienia objawów takiej reakcji lek należy natychmiast odstawić. Podczas długotrwałego stosowania preparatu należy kontrolować morfologię krwi (leukocytoza) oraz biochemiczne parametry czynności nerek i wątroby. Należy unikać spożywania alkoholu w trakcie leczenia. Ze względu na zawartość sacharozy, preparatu nie należy stosować u pacjentów z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami, związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy.
Reklama
uroFuraginum - ciąża
Leku nie stosować w I trymestrze ciąży. Szczególnie ostrożnie stosować stosować u kobiet w III trymestrze ciąży. Preparat jest przeciwwskazany u kobiet w donoszonej ciąży (od 38 tyg.) i w okresie porodu, ze względu na ryzyko niedokrwistości hemolitycznej u noworodka. Z uwagi na przenikanie furazydyny do mleka kobiecego, leku nie należy stosować w okresie karmienia piersią. Badania kliniczne wykazały, że pochodne nitrofuranu mają negatywny wpływ na czynność jąder - mogą powodować zmniejszenie ruchliwości plemników, zmniejszać wydzielanie spermy oraz prowadzić do patologicznych zmian w morfologii plemników.
Reklama
uroFuraginum - efekty uboczne
Najczęściej występują: nudności, ból głowy, nadmiernie oddawanie gazów. Rzadziej (nie więcej niż u 1% pacjentów): sinica wskutek methemoglobinemii, u pacjentów z niedoborem G-6-PD niedokrwistość megaloblastyczna lub hemolityczna, zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia, neuropatia obwodowa, także o ostrym lub nieodwracalnym przebiegu (do jej wystąpienia szczególnie predysponują: niewydolność nerek, niedokrwistość, cukrzyca, zaburzenia elektrolitowe, niedobór wit. B), ostre, podostre i przewlekłe reakcje nadwrażliwości, dotyczące układu oddechowego (reakcje przewlekłe występowały u pacjentów przyjmujących lek dłużej niż 6 miesięcy), zaparcia, biegunka, objawy dyspeptyczne, ból brzucha, wymioty, zapalenie ślinianek, zapalenie trzustki, rzekomobłoniaste zapalenie jelit, łysienie, złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, gorączka, dreszcze, złe samopoczucie, zakażenia drobnoustrojami opornymi na pochodne nitrofuranu (najczęściej pałeczkami z rodzaju Pseudomonas lub grzybami z rodzaju Candida), świąd, pokrzywka, anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy, wysypka, objawy polekowego zapalenie wątroby, żółtaczka cholestatyczna, martwica miąższu wątroby. Upośledzenie czynności płuc może być nieodwracalne.
uroFuraginum - interakcje
Furazydyna jest antagonistą kwasu nalidyksowego, hamującym jego działanie bakteriostatyczne. Antybiotyki aminoglikozydowe i tetracykliny podawane razem z furazydyną nasilają jej działanie przeciwbakteryjne. Chloramfenikol i rystomycyna zwiększają działanie hemotoksyczne furazydyny. Leki urykozuryczne, takie jak probenecyd (w dużych dawkach) i sulfinpirazon, zmniejszają wydzielanie kanalikowe pochodnych nitrofuranu i mogą powodować kumulację furazydyny w organizmie, zwiększając jej toksyczność i zmniejszając stężenie w moczu poniżej minimalnego stężenia bakteriostatycznego, a w konsekwencji prowadzić do osłabienia skuteczności terapeutycznej. Jednoczesne podawanie leków alkalizujących, które zawierają trójkrzemian magnezu, zmniejsza wchłanianie furazydyny. Atropina opóźnia wchłanianie pochodnych nitrofuranu, nie wpływając na ich biodostępność. Witaminy z grupy B zwiększają wchłanianie pochodnych nitrofuranu.
uroFuraginum - dawkowanie
Doustnie. Dorośli: w pierwszym dniu leczenia 100 mg (2 tabl.) 4 razy na dobę, następnie 100 mg (2 tabl.) 3 razy na dobę. Leczenie trwa 7-8 dni. W razie konieczności terapię można powtórzyć po 10-15 dniach. Leku nie należy stosować u dzieci i młodzieży. Sposób podania. Preparat należy przyjmować doustnie podczas posiłków zawierających białko, które powoduje zwiększenie dostępności biologicznej pochodnych nitrofuranu. Tabletki są podzielne.
uroFuraginum - uwagi
Podczas podawania pochodnych nitrofuranu stwierdzano fałszywie dodatnie wyniki oznaczeń glukozy w moczu z użyciem roztworów Benedicta i Fehlinga. Wyniki oznaczeń glukozy w moczu wykonywane metodami enzymatycznymi były prawidłowe. Brak danych o wpływie furazydyny na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn, jednak u niektórych pacjentów mogą wystąpić działania niepożądane, mogące wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów.
