Venter - skład
1 tabl. zawiera 1 g sukralfatu.
Reklama
Venter - działanie
Preparat przyspieszający gojenie się wrzodów żołądka i dwunastnicy. Lek nie wykazuje działania ogólnoustrojowego - działa miejscowo, tworząc warstwę ochronną przy użyciu białek tkanki martwiczej w miejscu owrzodzenia. Warstwa ta zapobiega działaniu trawiennemu pepsyny, kwasu żołądkowego i soli żółciowych. Hamowanie działania pepsyny sięga około 30%. Sukralfat zapobiega wchłanianiu fosforanów z przewodu pokarmowego. Jedynie 5% podanego sukralfatu wchłania się z przewodu pokarmowego. Wchłonięciu ulega 0,005% glinu zawartego w leku. Wchłonięty sukralfat oraz glin nie ulegają metabolizmowi; zostają wydalone z organizmu w formie niezmienionej z moczem. Większość podanego leku ulega eliminacji w postaci niezmienionej z kałem, bez wchłonięcia z przewodu pokarmowego.
Reklama
Venter - wskazania
Leczenie choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy.
Reklama
Venter - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na sukralfat lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Reklama
Venter - ostrzeżenia
U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek może nastąpić odkładanie się glinu w organizmie; ryzyko takiej kumulacji wzrasta podczas równoczesnego podawania innych leków zawierających glin (niektóre leki zobojętniające kwas solny). Skumulowany w organizmie glin może mieć działanie toksyczne. Notowano powstawanie bezoarów po podaniu sukralfatu głównie u ciężko chorych pacjentów w oddziałach intensywnej terapii. U większości pacjentów (w tym u noworodków, u których sukralfat nie jest zalecany) występowały choroby, które mogą predysponować do powstania bezoarów (np. opóźnione opróżnianie żołądka z powodu przyjmowania innych leków, zabiegów chirurgicznych lub chorób, które zmniejszają ruchliwość), albo byli odżywiani za pomocą zgłębnika dojelitowego. Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 14 lat z powodu braku danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności.
Reklama
Venter - ciąża
Sukralfat może być stosowany w okresie ciąży, jeśli korzystny wpływ na zdrowie matki usprawiedliwia potencjalne ryzyko dla dziecka - należy zachować ostrożność podczas stosowania preparatu w okresie ciąży. Nie wiadomo czy sukralfat wydzielany jest z mlekiem matki - zalecana jest ostrożność podczas stosowania leku w okresie karmienia piersią.
Reklama
Venter - efekty uboczne
Często: zaparcia. Niezbyt często: ból i zawroty głowy, senność, biegunka, wymioty, nudności, wzdęcia, suchość w ustach. Rzadko: bezoary, ból w dolnej części pleców. Bardzo rzadko: wysypka, pokrzywka, świąd. U pacjentów z niewydolnością nerek może nastąpić zwiększenie stężenia glinu w tkankach. Istnieje możliwość toksycznego działania glinu (encefalopatia).
Venter - interakcje
Jeśli podczas leczenia sukralfatem podawane są leki zobojętniające kwas solny, powinny być przyjmowane co najmniej 1/2 h przed lub 1 h po zażyciu sukralfatu. Leki zawierające glin (np. niektóre leki zobojętniające kwas) mogą prowadzić do kumulacji glinu u pacjentów ze zmniejszoną zdolnością eliminacji tego pierwiastka. Sukralfat może zmniejszać wchłanianie niektórych leków, takich jak: tetracykliny, cymetydyna, ranitydyna, antybiotyki fluorochinolowe, digoksyna, teofilina o przedł. uwalnianiu, warfaryna, ketokonazol, L-tyroksyna, chinidyna i fenytoina. Leki te powinny być przyjmowane co najmniej 2 h przed zażyciem sukralfatu. Sukralfat może wiązać się z białkami pokarmowymi oraz niektórymi lekami, dlatego też może powodować powstanie bezoaru u pacjentów z wolniejszym pasażem żołądkowym oraz u osób karmionych przez zgłębnik nosowo-żołądkowy. Pacjenci karmieni przez zgłębnik powinni otrzymywać sukralfat oddzielnie w stosunku do pożywienia oraz innych leków.
Venter - dawkowanie
Doustnie. Dorośli i młodzież powyżej 14 lat: 1 g sukralfatu 4 razy na dobę (1 tabl. przed każdym głównym posiłkiem (śniadanie, obiad, kolacja) oraz 1 tabl. bezpośrednio przed pójściem spać). Preparat można również przyjmować w dawce 2 g (2 tabl.) 2 razy na dobę. Wygojenie wrzodu zazwyczaj następuje w okresie 4-6 tyg. leczenia. Preparat powinien być stosowany przez okres co najmniej 4 do 8 tygodni lub do momentu potwierdzenia wyleczenia wrzodu w badaniach. W razie konieczności, można przedłużyć podawanie leku, jednak leczenie nie powinno trwać dłużej niż 12 tyg. Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u pacjentów z niewydolnością nerek. Preparat przyjmować na pusty żołądek, 1/2-1 h przed posiłkiem. Tabletki można popijać płynem lub rozpuścić w pół szklanki wody i wypić.
Venter - uwagi
