Vicks MedDex o smaku miodu na kaszel suchy - skład
15 ml syropu zawiera 20 mg bromowodorku dekstrometorfanu. Preparat zawiera sacharozę, sód, etanol, miód (cukier inwertowany) oraz glikol propylenowy.
Reklama
Vicks MedDex o smaku miodu na kaszel suchy - działanie
Lek przeciwkaszlowy. Dekstrometorfan jest 3-metoksy-pochodną leworfanolu o działaniu przeciwkaszlowym. W dawkach terapeutycznych nie wykazuje działania przeciwbólowego, depresyjnego na układ oddechowy lub psychomimetycznego i charakteryzuje się słabym potencjałem uzależniającym. Całkowicie syntetyczny D-izomer jest wolny od L-izomeru z jego działaniem zbliżonym do opioidowego. Aktywność rzęskowa nie jest hamowana przez dekstrometorfan w dawkach terapeutycznych. Jest szybko wchłaniany po podaniu doustnym. Maksymalne stężenie w osoczu osiągane jest w ciągu 2 h. Dekstrometorfan metabolizowany jest w wątrobie (efekt pierwszego przejścia). Zasadniczymi etapami poprzedzającymi sprzężenie są utleniająca O- i N-demetylacja. Głównym czynnym metabolitem jest dekstrorfan. Frakcja wydalana przez nerki w ciągu 48 h po zastosowaniu doustnym stanowi 20-86% przyjętej dawki. Mniej niż 1% wykrywany jest w kale. T0,5 w fazie eliminacji wynosi 1,2-2,2 h, ale może wydłużyć się do 45 h w przypadku nieprawidłowego metabolizmu. Początek działania występuje w ciągu 15-30 min po doustnym zastosowaniu, a działanie utrzymuje się przez około 3-6 h.
Reklama
Vicks MedDex o smaku miodu na kaszel suchy - wskazania
Leczenie suchego, drażniącego, nieproduktywnego kaszlu u dorosłych i młodzieży w wieku od 14 lat.
Reklama
Vicks MedDex o smaku miodu na kaszel suchy - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Astma oskrzelowa. Przewlekła obturacyjna choroba płuc (przewlekłe zapalenie oskrzeli i rozedma płuc). Zapalenie płuc. Niewydolność oddechowa. Depresja oddechowa. Jednoczesne stosowanie inhibitorów MAO lub w ciągu 14 dni po przerwaniu terapii inhibitorami MAO. Dzieci w wieku poniżej 14 lat. Ciężkie zaburzenia czynności wątroby.
Reklama
Vicks MedDex o smaku miodu na kaszel suchy - ostrzeżenia
Lek może być stosowany jedynie po bardzo dokładnym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka w przypadku zmniejszonej czynności wątroby oraz w przypadku kaszlu produktywnego ze znacznym odkrztuszaniem śluzu. Przewlekły kaszel może być wczesnym objawem astmy oskrzelowej, lek nie jest wskazany w łagodzeniu takiego kaszlu, szczególnie u dzieci. Dekstrometorfan ma niewielki potencjał uzależniający. Jednakże, w przypadku ciężkiego przedawkowania wystąpić mogą objawy przedawkowania, w tym omamy. Zastosowanie dekstrometorfanu z alkoholem lub innymi lekami działającymi hamująco na OUN może nasilać wpływ na OUN i wywoływać działanie toksyczne podczas stosowania stosunkowo małych dawek. Tolerancja na lek oraz uzależnienie psychiczne i fizyczne może rozwinąć się podczas długotrwałego stosowania. U pacjentów z tendencją do nadużywania leków lub uzależnienia od leków, lek należy stosować przez krótki okres i pod ścisłą kontrolą lekarską. Dodatkowo, u takich pacjentów należy uważnie kontrolować objawy przedmiotowe i podmiotowe sugerujące nadużywanie lub użycie pozamedyczne w celu uzyskania działania narkotycznego. Odnotowano przypadki nadużywania dekstrometorfanu oraz uzależnienia od niego. Szczególną ostrożność zaleca się u młodzieży i młodych dorosłych, jak również u pacjentów, u których w wywiadzie odnotowano nadużywanie leków lub substancji psychoaktywnych. Podczas jednoczesnego podawania dekstrometorfanu i leków o działaniu serotoninergicznym, takich jak leki selektywnie hamujące wychwyt zwrotny serotoniny (SSRI), leki osłabiające metabolizm serotoniny [w tym inhibitory oksydazy monoaminowej (MAOI)] oraz inhibitory CYP2D6, odnotowano działanie serotoninergiczne, w tym wystąpienie mogącego zagrażać życiu zespołu serotoninowego. Zespół serotoninowy może obejmować zmiany stanu psychicznego, niestabilność autonomiczną, zaburzenia nerwowo-mięśniowe i (lub) objawy dotyczące układu pokarmowego. Jeśli podejrzewa się wystąpienie zespołu serotoninowego, należy przerwać leczenie. Dekstrometorfan jest metabolizowany w wątrobie przez cytochrom P450 2D6. Aktywność tego enzymu jest uwarunkowana genetycznie. U około 10% populacji ogólnej występuje słaby metabolizm CYP2D6. U pacjentów ze słabym metabolizmem oraz pacjentów, u których stosuje się jednocześnie inhibitory CYP2D6, może wystąpić nasilone i (lub) przedłużone działanie dekstrometorfanu. Należy zachować ostrożność u pacjentów ze spowolnionym metabolizmem CYP2D6 lub u pacjentów stosujących inhibitory CYP2D6. Preparat zawiera sacharozę (15 ml zawiera 5,5 g sacharozy, co odpowiada około 0,54 jednostkom chlebowym) oraz cukier inwertowany (miód), co należy wziąć pod uwagę u pacjentów z cukrzycą i nie stosować u pacjentów rzadko występującą, dziedziczną nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy. 15 ml zawiera 27,9 mg sodu, co odpowiada 1,4% zalecanej przez WHO maksymalnej dobowej dawki sodu u osób dorosłych; należy wziąć to pod uwagę u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie (dieta ubogosodowa/mała zawartość soli). Ponadto lek zawiera 5% alkoholu (z każdą dawką 15 ml spożywane jest 0,59 g alkoholu) - istnieje ryzyko dla zdrowia, między innymi, u pacjentów z chorobą wątroby, chorobą alkoholową, padaczką, organiczną chorobą mózgu, kobiet w ciąży, kobiet karmiących piersią i dzieci. Działanie innych leków może być zaburzone lub nasilone. Dawka 15 ml zawiera 850,5 mg glikolu propylenowego. Chociaż nie wykazano toksycznego wpływu glikolu propylenowego na rozród i rozwój potomstwa, może on przenikać do płodu i do mleka matki; podanie glikolu propylenowego pacjentce w ciąży należy rozważyć w każdym przypadku indywidualnie. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby powinni pozostawać pod kontrolą lekarza z powodu różnych działań niepożądanych przypisywanych glikolowi propylenowemu, takich jak zaburzenia czynności nerek (ostra martwica kanalików nerkowych), ostra niewydolność nerek i zaburzenia czynności wątroby. Dawka 15 ml zawiera 15 mg benzoesanu sodu.
Reklama
Vicks MedDex o smaku miodu na kaszel suchy - ciąża
Stosowanie leku w ciąży i podczas karmienia piersią powinno odbywać się po dokładnym rozważeniu korzyści i ryzyka i tylko w wyjątkowych przypadkach. Duże dawki dekstrometorfanu mogą powodować depresję oddechową u noworodków, nawet jeśli stosowane były krótkotrwale. Brak jest danych dotyczących wpływu dekstrometorfanu na płodność u ludzi. Dane niekliniczne nie wskazują na niekorzystny wpływ na płodność.
Reklama
Vicks MedDex o smaku miodu na kaszel suchy - efekty uboczne
Niezbyt często: reakcje nadwrażliwości, w tym reakcje anafilaktyczne i (lub) wstrząs anafilaktyczny, duszność i obrzęk jamy ustnej i gardła; umiarkowane zmęczenie, zawroty głowy; nudności, problemy żołądkowo-jelitowe, wymioty. Rzadko: wysypka. Bardzo rzadko: senność, omamy, rozwój uzależnienia w razie nadużywania.
Vicks MedDex o smaku miodu na kaszel suchy - interakcje
Jednoczesne stosowanie z innymi lekami hamującymi ośrodkowy układ nerwowy może prowadzić do wzajemnego nasilenia działania. U pacjentów stosujących wcześniej lub jednocześnie leki przeciwdepresyjne z grupy inhibitorów MAO może wystąpić zespół serotoninowy (objawy: hipertermia, drgawki, zmiany psychiczne takie jak stany pobudzenia i dezorientacji, jak również zaburzenia czynności układu oddechowego i układu krążenia). Podobne objawy obserwowano również podczas jednoczesnego stosowania antybiotyku linezolidu. Dekstrometorfan jest metabolizowany przez CYP2D6 i jest w znacznym stopniu metabolizowany w efekcie pierwszego przejścia. Jednoczesne stosowanie silnych inhibitorów enzymu CYP2D6 może spowodować zwiększenie stężenia dekstrometorfanu w organizmie do poziomu wielokrotnie wyższego od normy. Zwiększa to ryzyko narażenia pacjentów na toksyczne działanie dekstrometorfanu (pobudzenie, dezorientacja, drżenie, bezsenność, biegunka, depresja oddechowa) oraz na rozwój zespołu serotoninowego. Do silnych inhibitorów CYP2D6 należą fluoksetyna, paroksetyna, chinidyna i terbinafina. W przypadku jednoczesnego stosowania z chinidyną stężenie dekstrometorfanu w osoczu wzrasta 20-krotnie. Powoduje to zwiększenie działań niepożądanych dekstrometorfanu na OUN. Podobny wpływ na metabolizm dekstrometorfanu mają także amiodaron, flekainid i propafenon, sertralina, bupropion, metadon, cynakalcet, haloperydol, perfenazyna i tiorydazyna. Jeżeli konieczne jest jednoczesne stosowanie inhibitorów CYP2D6 i dekstrometorfanu, należy monitorować stan pacjenta i jeśli konieczne zmniejszyć dawkę dekstrometorfanu. Stosowanie leku jednocześnie z lekami sekretolitycznymi (leki wykrztuśne) może prowadzić do niebezpiecznej kumulacji wydzieliny z powodu osłabionego odruchu kaszlu. Należy unikać jednoczesnego spożywania alkoholu. Niektóre leki (np. leki obniżające ciśnienie tętnicze, nazywane inhibitorami ACE) mogą wywoływać kaszel. W przypadku stosowania tych leków, zgodnie z informacjami zawartymi w ulotce, pacjent powinien skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem leku przeciwkaszlowego.
Vicks MedDex o smaku miodu na kaszel suchy - dawkowanie
Doustnie. Dorośli i młodzież w wieku powyżej 14 lat: 15 ml 3 razy na dobę; maksymalna dawka dobowa wynosi 45 ml. Samodzielne leczenie powinno być ograniczone do 3-5 dni. Szczególne grupy pacjentów. Lek jest przeciwwskazany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 14 lat oraz u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Sposób podania. Przed użyciem wstrząsnąć.
Vicks MedDex o smaku miodu na kaszel suchy - uwagi
Lek może czasami powodować uczucie zmęczenia, przez co może zmieniać reakcje tak bardzo, że zaburza zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Występuje to szczególnie podczas jednoczesnego spożywania alkoholu lub stosowania innych leków mogących zaburzać reakcje.
