Xylodont - skład
1 ml roztworu zawiera 20 mg chlorowodorku lidokainy (1 wkład 1,8 ml zawiera 36 mg chlorowodorku lidokainy).
Reklama
Xylodont - działanie
Środek miejscowo znieczulający o budowie amidowej do stosowania w stomatologii. Właściwości lidokainy wynikają z hamowania prądów jonowych odpowiedzialnych za powstawanie i rozprzestrzenianie się bodźców w błonie komórkowej neuronu. Działanie znieczulające rozpoczyna się szybko. Czas skutecznego działania leku zależy od miejsca wstrzyknięcia, stężenia oraz obecności lub braku środka obkurczającego naczynia krwionośne. Wiąże się z białkami osocza w 60-80 %, T0,5 po podaniu dożylnym wynosi 1,5-2 h. Lidokaina jest metabolizowana głównie w wątrobie, metabolity i lek w postaci niezmienionej wydalane są z moczem.
Reklama
Xylodont - wskazania
Znieczulenie miejscowe (nasiękowe i blokady nerwów) do wszelkich zabiegów zachowawczych i chirurgicznych w stomatologii.
Reklama
Xylodont - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na lidokainę lub którykolwiek ze składników leku.
Reklama
Xylodont - ostrzeżenia
Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania lidokainy w stomatologii zależy od właściwego doboru dawki i sposobu podania leku, oraz od zachowania odpowiednich środków ostrożności. W każdym przypadku należy stosować najniższe dawki i stężenia konieczne do osiągnięcia pożądanego działania. Pacjenta należy obserwować i natychmiast przerwać podawanie leku po wystąpieniu pierwszego niepokojącego objawu. Opisywano rzadkie przypadki zgonów osób, u których nie stwierdzono uprzednio nadwrażliwości.
Reklama
Xylodont - ciąża
Nie stosować w ciąży.
Reklama
Xylodont - efekty uboczne
Działania niepożądane zależą od dawki i mogą być spowodowane dużym stężeniem leku we krwi, będącym następstwem przedawkowania, szybkiego wchłaniania lub przypadkowego wstrzyknięcia do naczynia, mogą też być spowodowane nadwrażliwością, idiosynkrazją lub zmniejszoną tolerancją pacjenta. Często: nudności, wymioty. Rzadko: pobudzenie OUN ze stanem podniecenia, drżenia, dezorientacja, zawroty głowy, rozszerzenie źrenic, przyspieszony metabolizm oraz podwyższona temperatura ciała (po bardzo dużych dawkach: szczękościsk i drgawki), rozszerzenie naczyń, nadciśnienie, zaburzenia rytmu serca, bradykardia, przyspieszenie oddechu, rozszerzenie oskrzeli. Bardzo rzadko: reakcje alergiczne (w najcięższych przypadkach wstrząs anafilaktyczny). Częstość nieznana: zmiany skórne, pokrzywka, obrzęk, pocenie się.
Xylodont - interakcje
Należy zachować ostrożność u pacjentów otrzymujących związki o strukturze chemicznej podobnej do leków miejscowo znieczulających, w związku z możliwością nasilenia reakcji toksycznych.
Xylodont - dawkowanie
1 do 2 ml lub więcej, w zależności od potrzeb związanych z zabiegiem, nasiękowo lub jako blokada nerwu obwodowego. Roztwór znieczulający należy wstrzykiwać małymi dawkami z szybkością ok. 1 ml/min., po uprzedniej aspiracji. U zdrowej osoby dorosłej, która nie otrzymała środków uspokajających, maksymalna dawka podana jednorazowo albo w kilku kolejnych wstrzyknięciach przez okres nie dłuższy niż 120 min wynosi 300 mg chlorowodorku lidokainy. W przeliczeniu na masę ciała maksymalna dawka lidokainy nie powinna przekraczać 4,4 mg/kg mc., przy maksymalnej dawce całkowitej 300 mg. Nie podawać więcej niż zawartość 8,3 wkładu. U dzieci podane dawki należy zmniejszyć w zależności od masy ciała i wieku.
Xylodont - uwagi
Lek wywiera niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, jednak to lekarz powinien zadecydować, czy pacjent może wykonywać powyższe czynności po podaniu leku.
