Yondelis - skład
1 fiolka zawiera 0,25 mg lub 1 mg trabektedyny. Lek zawiera sacharozę.
Reklama
Yondelis - działanie
Przeciwnowotworowe działanie trabektedyny polega na wiązaniu się leku z dużym rowkiem DNA i zaginaniu helisy do głównego rowka, w wyniku czego dochodzi do uwalniania kaskady zdarzeń wpływających na szereg czynników transkrypcyjnych, białka wiążące DNA i ścieżki naprawy DNA, w rezultacie czego dochodzi do zaburzenia cyklu komórkowego. Lek wykazuje działanie antyproliferacyjne in vitro i in vivo wobec szeregu ludzkich linii komórek raka i guzów doświadczalnych, w tym złośliwych takich jak mięsaki, rak piersi, niedrobnokomórkowy rak płuc, rak jajnika i czerniak złośliwy. Lek wiąże się z białkami osocza w 94-98%. Końcowy okres półtrwania wynosi 180 h. Lek usuwany z organizmu z kałem i przez nerki.
Reklama
Yondelis - wskazania
Zaawansowany mięsak tkanek miękkich u dorosłych po niepowodzeniu leczenia antracyklinami i ifosfamidem lub leczenie pacjentów nie kwalifikujących się do leczenia tymi lekami. Wskazania opierają się głównie na wynikach uzyskanych u pacjentów z tłuszczakomięsakami i mięsakami gładkomórkowymi. Preparat w skojarzeniu z pegylowaną liposomalną doksorubicyną (PLD) jest wskazany w leczeniu pacjentów z wznową raka jajnika wrażliwego na związki platyny.
Reklama
Yondelis - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na trabektedynę lub pozostałe składniki preparatu. Współistniejące poważne lub niekontrolowane zakażenie. Okres karmienia piersią. Jednoczesne podanie szczepionki przeciwko żółtej febrze.
Reklama
Yondelis - ostrzeżenia
Leczenie preparatem można stosować tylko w przypadku spełnienia następujących kryteriów: bezwzględna liczba neutrofili ≥1500/mm3; liczba płytek ≥100 000/mm3; bilirubina ≤ górna granica normy (GGN); fosfataza zasadowa ≤2,5 x GGN (należy brać pod uwagę izoenzymy wątrobowe 5-nukleotydazy lub GGT, jeśli podwyższenie może być pochodzenia kostnego); albumina ≥25 g/l; AlAT i AspAT ≤2,5 x GGN; klirens kreatyniny ≥30 ml/min (monoterapia), stężenie kreatyniny w surowicy ≤1,5 mg/dl (≤132,6 µmol/l) lub klirens kreatyniny ≥60 ml/min (terapia skojarzona); kinaza kreatynowa ≤2,5 x GGN; stężenie hemoglobiny ≥9 g/dl. Nie wolno stosować leku u pacjentów nie spełniających kryteriów dotyczących podwyższonego stężenia bilirubiny, klirensu kreatyniny, liczby neutrofilii i płytek krwi oraz kinazy kreatynowej. U pacjentów ze zwiększoną pomiędzy cyklami aktywnością AspAT i AlAT oraz fosfatazy zasadowej może być konieczne zmniejszenie dawki. Powyższe warunki muszą być także spełnione przed ponownym podaniem leku, w przeciwnym razie należy opóźnić podanie leku maksymalnie do 3 tyg. aż do spełnienia tych kryteriów. Raz w tyg. podczas pierwszych dwóch cykli leczenia i przynajmniej raz pomiędzy podaniem leku w kolejnych cyklach należy prowadzić dodatkową obserwację ww. parametrów. Pacjenci z klinicznie istotnymi chorobami wątroby takimi jak czynne przewlekłe zapalenie wątroby muszą być pod ścisłą obserwacją i w razie potrzeby należy dostosować dawkę leku. Ze względu na ryzyko neutropenii i trombocytopenii u pacjentów z gorączką należy natychmiast rozpocząć aktywne leczenie wspomagające. Profilaktykę przeciwwymiotną przy użyciu kortykosteroidów (np. deksametazonu), należy stosować u wszystkich pacjentów. W przypadku wystąpienia rabdomiolizy (zwykle w związku z mielotoksycznością, poważnymi nieprawidłowościami wyników prób czynnościowych wątroby i/lub niewydolnością nerek czy niewydolnością wielonarządową) należy szybko zastosować środki wspomagające tj. dożylne nawodnienie, alkalizację moczu i dializę - lek należy odstawić do uzyskania pełnej poprawy stanu pacjenta. Należy zachować ostrożność, jeśli równocześnie z trabektedyną podawane są leki, z którymi wiąże się rabdomioliza (np. statyny). W celu uniknięcia wystąpienia poważnej reakcji w miejscu wstrzyknięcia zaleca się podawanie leku przez dostęp założony do żyły centralnej, a nie do żyły obwodowej. Zaleca się obserwację pacjentów w zakresie klinicznych, przedmiotowych i podmiotowych objawów ze strony serca. Ponadto zaleca się monitorowanie frakcji wyrzutowej lewej komory (LVEF) przed rozpoczęciem leczenia i regularnie w trakcie terapii, zwłaszcza u pacjentów z grupy ryzyka kardiomiopatii w związku z wcześniejszą ekspozycją na antracykliny lub u pacjentów z objawami pogorszenia czynności serca. Jeśli wystąpią objawy ewentualnego zespołu przesiąkania włośniczek (CLS) takie jak obrzęk z niewyjaśnionych przyczyn z niedociśnieniem lub bez, należy ponownie ocenić stężenie albuminy w surowicy. Nagłe zmniejszenie stężenia albuminy może wskazywać na CLS – należy przerwać leczenie trabektedyną. Należy unikać jednoczesnego podawania leku z potencjalnymi inhibitorami enzymu CYP3A4. Należy zachować ostrożność, jeśli równocześnie z trabektedyną podawane są leki, z którymi wiąże się toksyczność wątrobowa, ponieważ ryzyko takiej toksyczności może być wówczas większe. Nie zaleca się stosowania trabektedyny z fenytoiną lub szczepionkami osłabiającymi wątrobę, a w przypadku szczepionki przeciwko żółtej febrze stosowanie trabektedyny jest szczególnie przeciwwskazane. Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności stosowania leku u dzieci i młodzieży poniżej 18 rż. - nie stosować. Lek zawiera sacharozę - nie stosować u pacjentów z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy.
Reklama
Yondelis - ciąża
Nie stosować w okresie ciąży. Lek może powodować poważne wady wrodzone. Jeśli lek jest stosowany w okresie ciąży, pacjentkę należy poinformować o potencjalnym ryzyku dla płodu i prowadzić ścisłą obserwację. Jeśli trabektedyna jest podawana pod koniec ciąży, noworodki należy objąć ścisłą obserwacją w zakresie potencjalnych działań niepożądanych. Karmienie piersią jest przeciwwskazane podczas leczenia i przez 3 miesiące po jego zakończeniu. Podczas leczenia mężczyźni zdolni do zapłodnienia i kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczne metody antykoncepcyjne, w przypadku kobiet dodatkowo przez 3 miesiące po jego zakończeniu, oraz natychmiast poinformować lekarza prowadzącego, jeśli dojdzie do zapłodnienia, a w przypadku mężczyzn dodatkowo przez 5 miesięcy po zakończeniu leczenia. Trabektedyna może powodować działania genotoksyczne. Przed rozpoczęciem leczenia mężczyznom można zalecić poradę w sprawie konserwacji nasienia.
Reklama
Yondelis - efekty uboczne
Bardzo często: zakażenie neutropeniczne, neutropenia, trombocytopenia, niedokrwistość, leukopenia, zmniejszenie łaknienia, bezsenność, ból głowy, duszność, kaszel, ból brzucha, nudności, wymioty, zaparcie, biegunka, zapalenie jamy ustnej, zwiększenie aktywności AlAT, zwiększenie aktywności AspAT, zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej we krwi, zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi, erytrodyzestazja dłoniowo-podeszwowa, ból stawów, ból pleców, zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej we krwi, zmęczenie, gorączka, obrzęk, zapalenie błony śluzowej, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, zmniejszenie stężenia albuminy we krwi. Często: posocznica, gorączka neutropeniczna, nadwrażliwość, odwodnienie, hipokaliemia, zawroty głowy, zaburzenia smaku, obwodowa neuropatia czuciowa, omdlenia (wyłącznie w leczeniu raka jajnika), kołatanie serca (wyłącznie w leczeniu raka jajnika), zaburzenia czynności lewej komory serca (wyłącznie w leczeniu raka jajnika), niedociśnienie, nagłe zaczerwienienie twarzy, zator płucny (wyłącznie w leczeniu raka jajnika), niestrawność zwiększenie aktywności γ-glutamylotransferazy, wysypka, łysienie, nadmierna pigmentacja skóry (wyłącznie w leczeniu raka jajnika), ból mięśni, reakcje w miejscu podania, zmniejszenie masy ciała. Niezbyt często: wstrząs septyczny, zespół przesiąkania włośniczek, obrzęk płuc, rabdomioliza, wynaczynienie, martwica tkanek miękkich. Rzadko: niewydolność wątroby.
Yondelis - interakcje
Ponieważ trabektedyna jest głównie metabolizowana przez CYP3A4, jednoczesne podawanie leków, które hamują ten izoenzym (np. ketokonazol, flukonazol, rytonawir, klarytromycyna, aprepitant) może zmniejszyć metabolizm i zwiększyć stężenie trabektedyny w organizmie. Jeśli wymagane jest jednoczesne stosowanie tych leków, konieczne jest ścisłe monitorowanie objawów toksyczności. Jednoczesne stosowanie trabektedyny z silnymi lekami indukującymi ten enzym (np. ryfampicyna, fenobarbital, ziele dziurawca) może zmniejszyć ekspozycje układową trabektedyny. Konieczne jest unikanie spożycia alkoholu podczas leczenia trabektedyną w związku z działaniem toksycznym leku na wątrobę. Równoczesne stosowanie inhibitorów P-gp np. cyklosporyny lub werapamilu może zmienić dystrybucję i (lub) eliminację trabektedyny - należy zachować ostrożność podczas stosowania.
Yondelis - dawkowanie
Lek podawać wyłącznie pod kontrolą lekarza doświadczonego w stosowaniu chemioterapii. Stosowanie leku powinno być ograniczone do wykwalifikowanych onkologów lub innych pracowników medycznych wyspecjalizowanych w podawaniu leków cytotoksycznych. Lek należy podawać dożylnie przez cewnik założony do żyły centralnej.
Mięsak tkanek miękkich: zalecana dawka wynosi 1,5 mg/m2 pc. podawana we wlewie dożylnym trwającym 24 h, z 3 tygodniową przerwą miedzy cyklami. Rak jajnika: zalecana dawka wynosi 1,1 mg/m2 raz na 3 tygodnie w infuzji trwającej 3 h natychmiast po podaniu PLD w dawce 30 mg/m2; w celu zminimalizowania ryzyka wystąpienia reakcji na wlew PLD pierwszą dawkę podaje się z szybkością nie większą niż 1 mg/minutę; jeśli nie wystąpi reakcja na wlew, kolejne wlewy PLD mogą być podawane w ciągu 1 h. (Szczegółowe wskazówki dotyczące podawania należy znaleźć w Charakterystyce Produktu Leczniczego PLD). Wszystkim pacjentom należy podać kortykosteroidy, np. 20 mg deksametazonu, dożylnie na 30 min przed podaniem PLD (terapia skojarzona) lub leku (monoterapia).
Przed każdym podaniem leku pacjenci muszą spełniać podstawowe kryteria opisane w polu Środki ostrożności. W przypadku wystąpienia następujących zdarzeń w dowolnym czasie pomiędzy cyklami, dawkę należy zmniejszyć podczas kolejnych cykli leczenia: neutropenia <500//mm2 trwająca dłużej niż 5 dni lub z towarzyszącą gorączką lub zakażeniem; trombocytopenia <25000/mm3; zwiększenie stężenia bilirubiny >GGN i (lub) fosfatazy zasadowej >2,5 x GGN; zwiększenie aktywności AspAT lub AlAT >2,5 x GGN (monoterapia) lub >5 x GGN (terapia skojarzona), które nie ustąpiło do 21. dnia oraz jakiekolwiek inne działania niepożądane 3. lub 4. stopnia (np. nudności, wymioty, zmęczenie). Zmniejszenie dawki powinno odbywać się wg następującego schematu: mięsak tkanek miękkich - dawka początkowa: 1,5 mg/m2 pc., pierwsze zmniejszenie: 1,2 mg/m2 pc., drugie zmniejszenie: 1 mg/m2 pc.; rak jajnika - dawka początkowa: trabektedyna 1,1 mg/m2 pc., PLD 30 mg/m2 pc., pierwsze zmniejszenie: trabektedyna 0,9 mg/m2 pc., PLD 25 mg/m2 pc., drugie zmniejszenie: trabektedyna 0,75 mg/m2 pc., PLD 20 mg/m2 pc. W przypadku konieczności dalszego zmniejszenia dawki należy brać pod uwagę odstawienie leku. Po zmniejszeniu dawki w związku z wystąpieniem objawów toksyczności nie zaleca się zwiększania dawki w kolejnych cyklach.
Leczenie kontynuować tak długo jak długo obserwuje się korzyść kliniczną. Nie zaleca się rutynowych modyfikacji dawki leku u pacjentów w podeszłym wieku i z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek. U pacjentów z niewydolnością nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min w monoterapii i <60 ml/min w terapii skojarzonej) nie wolno stosować leku. Konieczna może być modyfikacja dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.
Yondelis - uwagi
W trakcie terapii trabektedyną należy regularnie kontrolować czynność wątroby i nerek. Morfologię krwi, wzór odsetkowy i liczbę płytek krwi należy zbadać przed leczeniem, raz w tygodniu podczas dwóch pierwszych cykli a następnie zbadać jednorazowo pomiędzy kolejnymi cyklami. Należy unikać jednoczesnego stosowania trabektedyny i picia alkoholu. Pacjenci, u których wystąpi zmęczenie i (lub) astenia, nie mogą prowadzić pojazdów mechanicznych ani obsługiwać urządzeń mechanicznych w ruchu.
